PROLETARIUSZE WSZYSTKICH KRAJÓW, ŁĄCZCIE SIĘ!
13
ORGAN
KOMITETU WOJEWÓDZKIEGO PZPR W KOSZALINIE
Rok XXIII nr 4 (7231)
Sobota, niedziela — 4, 5 stycznia 1975 r.
Cena 2 zł

iiI .■!i!'' i}\ HI,
tmm.
V
'itaMffiihlf
•. ,i 'j	i.1 ■.


L f< FI YJ ~
\a T
M&tó /I
,r-pT- //■jv i !•/
T V,i 'n'11'!:-;'' . fj 1V'
C,;,v ' '■•' ■''1,1 v i ( "'if/t.fi'Iffoti*^	- r^~
Rychłe spełnienia sq oczekiwania turystów, kierowców i wszystkich podróżnych przemierzajgcych szosy Ziemi Koszalińskiej Powstały już interesujące projekty budowy przydrożnych zajazdów oraz plan ich lokalizacji przy głównych szlakach drogowych. Informujemy o tym szczegółowo na stronie 5, w artykule „Witamy w zajazdach!".
Czytelników
Oddajemy do Waszych rqk pierwsze magazyn© we wydanie „Głosu Koszalińskiego", które od dzi siaj będzie się ukazywać w każdq sobotę, w obję tości 16 stron. Magazyn ten nie powstał w wyniku mechanicznego połqcżenia dotychczasowych wydań sobotnich i niedzielnych. Jest to - przynajmniej w założeniach -inne wydanie naszej gazety, wydanie świqteczne, obliczone na zaspokojenie tych potrzeb czytelniczych, które for mujq się w dniach wolnych od pracy. Staraliśmy się zrealizować liczne i wielokrotnie pod naszym adresem wysuwane postulaty wzbogacenia tematy ki publikacji świqtecznych i zróżnicowania form dziennikarskich. Trudno nam ocenić, w jakim stop niu ten pierwszy numer magazynu sobotnio-niedzielnego spełni Wasze oczekiwania i nadzieje. Na pewno, jak każdy nowy owoc pracy, nie jest on tworem doskonałym. Liczqc na wyrozumiałość Czytelników prosimy o przychylne przyjęcie nasze go magazynu. połqczone z życzliwq krytykq zawartości i szaty graficznej.
W oczekiwaniu na oceny, uwagi i postulaty, które.pómpgg nam doskonalić następne.wydania magazynowe, życzymy wszystkim naszym Czytelni kom przyjemnej lektury tego pierwszego z 52 magazynów „Głosu Koszalińskiego", jakie ukażą się w roku 1975.
Si m i m
,"<M ! s -"'A-
ffl "W:
11'łjfi 3K .ss5
M 'wi&fcS

WOJCIECH PIELECKI



M . > -y£s'i& .JhhI
Tą decyzją KierejC7.uk i Wszoła zaskoczyli całą wieś Najpierw swoje dzieci, a potem Urząd Gminny, gdy wnieśli doń odpowiednie podanie. No, a stąd wieść .ozeszła się lotem błyskawicy po wszystkich do mach Słupcy i wracała iak bumerang w każdej rozmowie Obaj należeli przecież do najzac.iętszyeh antagonistów, choć mało kto pamiętał, skąd się ta ich zaciętość wzięła.
1.
...Kierejczuk był tu ze swoimi najpierw-szy. Po miesiącu prawie tułaczki pociąg, którym jechali wraz z dobytkiem, zatrzy mał się w szczerym polu; po raz któryś z kolei zabrakło węgla W dali, na niewiel kim wzniesieniu, przez lornetkę kupioną za litr samogonu dostrzegli kilka murowa nych chałup Rył lipiec Zboże właśnie doj rzewało na polach, wiatr lekki dął od mo rza Kierejczuk rozejrzał się po okoli -y i już miał skrzyknąć kilku chłoną, żeby na poszukiwanie węgla ruszyć, kiedy Józek Głowacz lornetkę od oczu odjął i o-dezwał sie mniej więcej w te słowa:
— Franek, ty spóirz uważnie Toż tu zu pełnie tak samo jak u nas w Kołobecznie. Tylko jeszcze rzeczki brakuje...
I Kierejczuk spojrzał. Faktycznie, od północy horyzont przez zagajnik był zam knięty. na wschodzie wzgórze niewielkie, a piaszczysta droga przez tory i ku zabudowaniom wiła się niczym trakt wileński
B
■

którym nie raz im szło w życiu maszerować.
—	Franek, ostaniem tu... — proponował Głowacz kołobeczniańskiemu sołtysowi, kiedy ten jeszcze uważnie okolicę przepa-trywał — Po co się tłuc tyli świat, jak mv możemy tu iak u siebie być...
Punkt repatriacyjny czeka! na nich na próżno Dopiero po kilku dniach gdy maszynista znalazł węgiel 1 do Gdańska -powrócił, można było osiedleńców z Koło-beczna wpisać w odpowiednie rubryki.
2.
Młody Kierejczuk zapala już piątego pa pierosa w ciągu niecałej godziny Przyjechał do starego na wieść, która i do niego szvbko dotarła.
—	To nie ma sensu! — mówi. — Po co ci nowy dom na stare lata? Przecież mogę cię do siebie, do Koszalina, zabrać. Mieisca nie brakuje Nie rozumiem, co cię onRdło Przecież my tu z Zośką nie wrócimy...
—	A czy ja chcę, byście wrócili? Dom buduje dla siehie Chcę jeszcze pożyć trochę iak człowiek A i ty będziesz mógł spędzić urlop no ludzku,
—	Ojciec, ale ty przecież już sam nie poradzisz...
—To się okaże, Zenuś. Jeszczem nie taki trup, jak ci się wydaje... — I stary na próg wychodzi, pozostawiając syna w rozterce.	'
(dokończenie na str, 6)
m
stron
m
ES
Reportaż nagrodzony w konkursie KTSK, „Głosu Koszalińskiego"
i „Pobrzeża"
POSIEDZENIE BIURA
POLITYCZNEGO KC PZPR
WARSZAWA (PAPI Bili ro Polityczne KC PZPR na posiedzeniu w dniu 3 bm, rozpatrzyło i zaaprobowało przedstawiony przez rząd projekt postanowień W sn-awle hudowy huty „Katowice" I ir>wes<11 * nią zwiazanyrh w latach 1P75
1	1976 Podkreślono wysoką rangę ł szczególne znaczenie budowy huty ..Fatowi-J ce" dla dalszego dynamicznego rozwoju gospodarki.
Zadania inwestycyjne w Kucie za rok 197 /ostały wykonane. Wyrażono uzna nie załosrom budującym hutę ?a ich dr>tvrhc7,asową ofiarna pracę. Postanowienia zmierzała do zapewnie nia warunków dla terminowego uruchomienia o-hiektów I urządzeń huty. O^e.imuja one zadania W dziedzinie prac bu<1o,v!a-r«o-montażowych, dostaw maszyn i sprzętu, a także przewidują poprawę warunków pracy, opieki so-cialnei i sytuacji mieszkaniowej dla pracowników budowy. Podjęto decyzje iisnra wniajace kierowanie f koordynacie prac na budowie i związanych z nią Inwestycji.
(dokończenie na str 3)
WYPRAWA - POLSKICH NAUKOWCÓW DO UGANDY
WARSZAWA (PAP), 3 bm
wyjechała do Ugandy nol-ska wvnrawa naukowa w góry Ruwenzori. Jej celem jest Dobranie orób lodu lodowcowego, potrzebnych do badania rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń przemysłowych wokół globu Badania te prowadzone są orze: centralne laboratorium ochrony radiologicznej Urzędu Ener gii Atomowej w Warszawie we współpracy z Amerykańską Agencją Ochrony Środowiska.
W ciągu trzech poprzednich lat, w ramach tej współpracy, polsk.e ekspedycje pod kierownictwem doc Zbigniewa Jaworowskiego orowadziły badania w Norwegii, Alpach Austriackich. na Sn'*sberge-nie f w Himalajach.
Wvprawa będzie działała w Ruweńzori w ciągu
2	najbliższych miesięcy O-prócz naukowców i uniwer sytetu Makarere w Ugandzie. weźmie w niej udział 6 nankowców i alpinistów z Polski.
9
IMiGW przewiduje dla Polski na dzień 4 V 1975 r, zachmurzenie duże z lokalnymi większymi przejaśnieniami i miejscami niewielkie opady deszczu. Temp. maks. od 3 st. na wschodzie do 7 st. na zachodzie Wiatry umiarkowane na północy okresami dość «Ł ne z kierunków zachodnich.
Strona 2
M A <3 A Z Y N
5tas Kosza flńsfl nr \
KOBIETA PREMIEREM
LONDYN (PAP). Dekretem prezydenta Republiki Środkowoafrykańskiej Jeana Bedela Bokassy, premierem tego kraju została Elizabeth Domitien. Jest ona zastępcą przewodniczą cego rządzącej partii Ruch Rozwoju Społecznego Czar nej Afryki.
INDYJSKI MINISTER OFIARĄ ZAMACHU
DELHI (PAP). Indyjski minister kolejnictwa, L. N. Mishra, odniósł obrażenia w wyniku zamachu bombo wego, dokonanego na stacji w Samastipur w trakcie uroczystości otwarcia nowej linii kolejowej z Bombaju. Rannych zostało również 14 osób, w tym 2 członków parlamentu. Na tychmiast po tym incydencie zatrzymano dwie osoby, podejrzane o dokonanie zamachu. Minister Mishra od pewnego czasu był obiektem ataków ze strony opozycji.
Minister L. N. Mishra
zmaTł w piątek na skutek obrażeń odniesionych w zamachu bombowym. Początkowo sądzono, że został on lekko ranny. Okazało się jednak, że trzeba było przeprowadzić natychmiastową operację, w trakcie której operowany zmarł.
Odezwa KC KPZR
MOSKWA (PAP). Komitet Centralny KPZR wezwał wszystkich ludzi radzieckich do rozwijania na szeroką skalę współzawodnictwa socjalistycznego o wykonanie i przekroczenie zadań planu na rok 1975, o podniesienie efektywności produkcji i o pomyślną realizację bieżącej pięciolatki — (1971—1975). Hasłem współzawodnictwa było i jest: produkować więcej, lepiej i taniej — podkreśla KC KPZR w odezwie do partii i narodu radzieckiego.
Odezwa stwierdza, że 1975 rok jest okresem, w którym trzeba zakończyć realizację nakreślonych przez XXIV Zjazd KPZR zadań dziewiątej 5-latki i tym samym stwo rzyć solidną podstawę dla pomyślnej pracy w kolejnej, dziesiątej 5-latce oraz dla realizacji długoterminowej, społeczno-ekonomicznej polityki partii.
W 1975 roku będziemy obchodzić 30-lecie zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Narodowej, w której naród radziecki dał dowody wielkiego bohaterstwa i odwagi, obronił honor, wolność i niezawisłość socjalistycznej Ojczyzny, ura tował narody świata przed groźbą niewoli faszystowskiej — głosi odezwa.
Młodzież NRD wyjeżdża na budowę gazociągu w Zwigzku Radzieckim
BERLIN (PAP). Wkrótce pierwsze brygady młodzieżo we z NRD wyjada na P^c budowy 2750-kilometrowego gazociągu w ZSRR. Rozpocz ną one budowę 550-kilome-trowego odcinka tej magistra li na trasie Orenburg — zachodnia granica Związku Ra dzieckiego. Patronat nad tą budową objęła organizacja młodzieżowa — FDJ, kierując do realizacji zadania swych najlepszych członków.
Budowa odcinka Orenburg — zachodnia granica ZSRR,
wraz ze wszystkimi urządzę niami eksploatacyjnymi, jest największym i najbardziej odpowiedzialnym zadaniem, jakie postawiono dotychczas przed młodym pokoleniem NRD.
Budowa tego gazociągu ma duże znaczenie dla gospodar ki NRD, bowiem ilość gazu ziemnego, jaka popłynie nim w ciągu roku do tego kraju ze złóż syberyjskich, będzie odpowiadała 20 min ton węgla brunatnego.
ZGON
DRA OGINO
TOKIO (PAP). W miejsco wości Nigata (Japonia pół-riocnaj zmarł 1 stycznia w wieku 92 lat dr. Kyusaku Ogino, współautor (wraz z niemieckim doktorem •Hermannem Knausem) metody naturalnej kontroli urodzeń.
Metoda Ogino — Knausa to fizjologiczny sposób zapo biegania zapłodnieniu, polegający na unikaniu stosunków płciowych w dni bliskie terminu jajeczkowania (w okresie od 10—17 dnia, licząc od pierwszego dnia menstruacji przy cyklu 28-dniowym).
MORDERSTWO POLITYCZNE
BUENOS AIRES (PAP).
Panujący od świąt względny spokój w Argentynie przerwany został w czwartek kolejnym morderstwem politycznym, którego ofiarą padł policjant kierujący ruchem ulicznym w Buenos Aires. Przypuszcza się, że odpowiedzialność za to morderstwo ponosi jedna z eks tremistycznych organizacji działających w kraju.
W ciągu ostatnich 6 miesięcy 1974 r. dokonano w Argentynie 195 zabójstw na tle politycznym.
PPP- . . .: ' -: *
m
Mm ■" mg* x - &
- • fflĘB
WYSTĄPIENIE A. SADATA
Egipt nie chce stanu ni to wojny ni pokoju
£ W stosunkach z ZSRR „otworzy się nowa karta*'
KAIR (PAP). Prezydent Egiptu Anwar Sadat spotkał się 2 bm. z naukowcami egipskimi uczestnikami obradującej w Kairze konferencji „Egipt w roku 2.000". W przemówieniu wy głoszonym na spotkaniu pre zydent dokonał analizy sytuacji na Bliskim Wschodzie.
Sadat podkreślił, ie E-gipt stara się nadal doprowadzić do uregulowania konfliktu bliskowschodniego środkami pokojowymi, ale nie zgodzi się na powrót do stanu ni wojny ni pokoju w tym rejonie. Stwierdził, że najbliższy okres po winien mieć rozstrzygające znaczenie dla rozwiązania konfliktu, ponieważ w prze-
ciwnym razie nieuchronni stanie się nowa wojna.
Mówiąc o stosunkach egipsko-radzieckich prezydent oświadczył: Rozumiem przyczyny, które doprowadziły do odroczenia wizyty sekretarza generalnego KC KPZR Leonida Breżniewa w Egipcie. Gdy przyczyny te znikną i wizyta dojdzie do skutku, otworzymy nową kartę w stosunkach ze Związkiem Radzieckim. Mo gę stwierdzić, że w rezulta cie wizyty egipskich mini strów spraw zagranicznych i wojny w Moskwie zaryso wują się kontury nowego okresu. Sadat przyznał, że w rezultacie wojny sytuacja gospodarcza Egiptu jest trudna.
Rozwodowe perypetie mistrzyni świata M. Goitschel
PARYŻ (PAP). Nazwisko słynnej francuskiej narciarki Marielle Goitschel, mistrzyni świata w 1962 i 1964 r. w kombinacji alpejskiej w 1964 w slalomie gigancie, a w 1968 w slalomie specjalnym, znów znalazło się na łamach prasy. Przyczyną tego rozgło su nie jest jednak żaden wy czyn sportowy, lecz dramatyczna decyzja jej męża, Mi chela Bertincourta, który roz począł... strajk głodowy.
Małżonkowie są w trakcie przeprowadzania sprawy roz wodowej. Bertincourt podej mując tę niecodzienną decyzję pragnie zwrócić uwagę opinii publicznej na prawo ojców do opieki nad własny mi dziećmi po rozwodzie.
Bertincourt i Goitschel mają dwoje dzieci: 4-letńiego Rafaela i 2-letniego Pascala. W czerwcu 1974 r. sąd przyznał opiekę nad dziećmi matce a ojcu prawo do odwiedzania dzieci. Na wykształcenie dzie ci Bertincourt miał łożyć 500 franków miesięcznie.
Słynna francuska narciarka utrzymuje jednak, że jej mąż nigdy nie wywiązywał sie ze swych obowiązków finansowych a na dodatek zgodnie z porozumieniem za brał do siebie na okres letni małego Pascala, jednakże nie oddał go matce w sierpniu, jak było ustalone i trzeba było interwencji policji, aby, dziecko zwrócił matce,
Największą przyjemnością Jaką może sprawić swoim wnukom Harry Kuiters eie, jest przejażdżka traktorem w czerpaku.
farmer z Alvert Lea w Minneso CAF-UPI
W dniu 3 stycznia 1975 roku zmarł
JÓZEF W0RS0WICZ
długoletni I ceniony pracownik WPHS
Oddział Szczecinek Filia Drawsko Pomorskie Wyrazy głębokiego współczucia RODZINIE składają
DYREKCJA, POP, RADA ZAKŁADOWA i WSPÓŁPRACOWNICY WPHS ODDZIAŁ w SZCZECINKU
▲ W MOSKWIE przebywał! ministrowie egipscy: spraw zagranicznych - Ismail Fahmi i wojny - Abdl Ghani Gamazi. Przy jęci zostali oni przez Leonida Breżniewa, który potwierdził niezmienne stanowisko ZSRR w sprawie pomocy i poparcia dla na rodów arabskich, włącznie z narodem palestyńskim. W Moskwie podano też do wiadomości, że zgodnie z porozumieniem zainteresowanych stron tj. ZSRR, ARE, Syrii i Iraku wizyta Leonida Breżniewa w tych krajach, planowana na styczeń br., odbędzie się w terminie późniejszym.
Wspólne oświadczenie radziecko-eglpskie podkreśla, ie w ee !u rozwiązania konfliktu powinna jak najprędzej wznowić obra dy Genewska Konferencja w sprawie Bliskiego Wschodu.
A PREZYDENT USA, Gerald Ford przeprowadził serię rozmów i narad ze swoimi doradcami ekonomicznymi, po których zapowiedział, ie wkrótce przedstawi Kongresowi konkretny program walki z recesją i inflacją.
A SILNE trzęsienie zlemr, Jakie nawiedziło Pakistan, obróciło w perzynę północne rejony kraju i pochłonęło ponad 5 ty sięcy ofiar. Premier Ali Bhutto zaapelował do całego świata o pomoc.
A W DŻUNGLI na indonezyjskiej wyspie Morotai lotnicy od kryli jeszcze jednego fanatycznego iołnierza byłej cesarskiej ,armii japońskiej - Teruo Makamurę, który ukrywał się w prze konaniu, że wojna jeszcze trwa.
A ZA POŚREDNICTWEM dyplomatów I arcybiskupa Nikara gui udało sie osiqgnqć porozumienie między rządem a grupą porywaczy, którzy uprowadzili grupę zakładników, w tym dwóch ministrów i ambasadora USA. Rząd zgodził się wypuścić w za mian za uwolnienie zakładników grupę więźniów politycznych.
A KUBA i Wenezuela wznowiły stosunki dyplomatyczne. Co raz więcej państw latynoamerykańskich zmierza do przywrócenia normalnych stosunków z Hawaną.
A BRYTYJSKI minister spraw zagranicznych James Callag-han podjqł podróż do sześciu krajów Afryki, szukając w rozmowach z ich rządami sposobów rozwiązania konstytucyjnego konfliktu rodezyjsko-brytyjskiego. W Rodezji jak wiadomo, bia ła mniejszość ogłosiła samozwańczo niepodległość, wprowadza jąc bezwzględne rządy rasistowskie w stosunku do czarnej większości.
A W ŚWIĘTO narodowe Kuby 1 stycznia przywódcy ZSRR I przywódcy PRL wysłali do Hawany wyjątkowo serdeczne depe sze gratulacyjne, podkreślając nierozerwalne więzi z pierwszym krajem socjalistycznym na półkuli zachodniej.
A RADIO etiopskie ogłosiło komunikat władz wojskowych o nacjonalizacji wszystkich banków l towarzystw ubezpieczeniowych.
A MIĘDZY rządem portugalskim a rzqdem Indii podpisany został w Delhi układ, w którym Lizbona ostatecznie uznaje su werenność Indii nad b. terytoriami portugalskimi: Goa, Daman,
Diu, Dadri I Nagar Haveli. Oba kraje wznowiły też stosunki
dyplomatyczne.
A W OSADZIE Lievin w północnej Francji odbył się manifestacyjny pogrzeb 42 górników, w tym 15 polskiego pochodzę nia, którzy zginęli w ub. piątek na głębokości 710 m. W pogrzebie wziqł też udział premier Francji J. Chirac. Centrale zwiqzkowe przeprowadziły strajk na znak solidarności z rodzinami ofiar i protestu przeciw złym warunkom bezpieczeństwa w kopalniach francuskich.
A WERDYKT ławy przysięgłych w procesie Watergate uznał winnymi doradców b. prezydenta USA - Nixona: Johna Mitchel la, H. R. Hałdeinana i J. Ehrlichmana. Spodziewane jest ogłoszenie surowych wyroków przez sędziego Siricę. Jest pewne, że wszyscy oskarżeni będą apelować.
A W ŚRODĘ rano doszło w Kairze do gwałtownych zajść, wywołanych — jak podkreśla agencja MENA — „przez nieodpowiedzialne elementy". Siły bezpieczeństwa aresztowały 48 osób. „Za elementami nieodpowiedzialnymi kryje się garstka spiskowców, pragnących powstrzymać marsz Egiptu" - głosi oświadczenie rządowe.
A W STOLICY prowincji Erytrea Asmarze doszło do poważnych starć między etiopskimi wojskami rządowymi a secesjo-nistami z Frontu Wyzwolenia Erytrei, aczkolwiek - według róż nych źródeł — trwają tajne rokowania na temat rozwiązania konfliktu.
A IRLANDZKA Armia Republikańska przedłużyła o 14 dni świąteczny rozejm w Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Po spotkaniu mediacyjnym z przedstawicielami działających w Ul sterze kościołów premier Harold Wilson oświadczył, że istnieją szanse na przedłużenie obecnego rozejmu. (tkb)
Gfos Koszaliński nr 4
MAGAZYN
Strona S
Posiedzenie
Biuro Politycznego
KC PZPR
(dokończenie ze str. 1)
Biuro Polityczne uznało *a konieczne usprawnienie i rozwinięcie działalności po lityczno - wychowawczej wśród załogi budowy huty, służącej wyzwalaniu inicjatywy i aktywności na rzecz terminowej realizacji zadań oraz zapewnienia wysokiej jakości wykonywanych prac Organizatorem i inicjatorem tej pracy będzie powołany jednolity komitet partyjny budowy. Jednocześnie zalecono związkom zawodowym I Związkowi Młodzieży Soc jalistycznej szersze podjęcie w swej działalności na terenie budowy takich próbie inów jak podnoszenie kwaii fikaćji zawodowych, troska o gospodarność i oszczędność materiałów, rozwój socjalistycznego współzawodnictwa pracy, organizacja czasu wolnego, zwłaszcza młodzieży zamieszkujące1 w hotelach robotniczych
Biuro Polityczne zobowią laJo organizacje partyjne, dy rekcj? i organizacje związko we oraz załogi przedsiębiorstw budowlanych, zakładów przemysłowych, transportu, biur projektowych i służb inwestorskich w całym kraju od których pracy zależy zgodne z harmonogramem uruchomienie huty, do pełnego wykonania zobowiązań wobec huty.
W kolejnym punkcie obrad rozpatrzono propozycje zasad i terminów wprowadzenia 12 dodatkowych dni wolnych od pracy w 1975 r.
.Następnie Biuro Polityczne dokonało analizy stanu zaopatrzenia rynku w 1974 r. Podkreślono dalszy postęp dokonany na odcinku
zaopatrzenia sklepów w to wary masowe produkcji kra jowej i z importu. Pozytywnie oceniono pracę hand!u w okresie przedświątecznym w tym zwłaszcza zwiększenie liczby pracowników, przedłużenie czasu pracy, placówek handlowych, dobrą pracę transportu handlu wewnętrznego. Biuro Polityczne zaleciło dalsze dosko nałenie pracy aparatu handlu wewnętrznego, potrzebę pogłębienia współpracy z przemysłem oraz handlem zagranicznym.
Biuro Polityczne zapoznało się ze sprawozdaniem delegacji PZPR na Spotkanie Przygotowawcze Konferencji Partii Komunistycznych i Robotniczych Europy, które odbyło się w Budapeszcie, Aprobując w pełni działalność delegacji, Biu ro Polityczne stwierdziło jednocześnie, że spotkanie budapeszteńskie stanowiło doniosły krok w przygotowaniach do konferencji zapoczątkowanych na październikowym Spotkaniu Konsultatywnym w Warsza wie. Przebieg dyskusji w Budapeszcie potwierdził zgodność poglądów wszystkich uczestniczących w niej partii co do głównych celów i treści konferencji, zaś powołanie komisji redakcyj nej zapoczątkowuje ważny etap prac nad projektami je.i dokumentów.
Biuro Polityczne KC PZPR zaaprobowało wnioski w sprawie dalszego aktywnego udziału PZPR we wszystkich przygotowaniach do Konferencji Partii Komunistycznych I Robotni czych Europy.
PO DOWÓD OSOBISTY Z UŁATWIENIAMI
WARSZAWA (PAP). Od 1
stycznia wszelkie formalności związane z wydaniem dowodu osobistego załatwiają urzędy gminne, dzielnicowe lub miejskie. Większość poś rednich formalności załatwia we własnym zakresie organ administracji terenowej.
Osoby, które ubiegają się o wydanie ciowodu, otrzymają ten dokument w nieco zmienionej szacie. Ma on miękką, nie gniotącą się oprawę i nie odklejającą się fotografię. Zo stała też rozszerzona możliwość dokonywania przez wła dze niektórych wpisów do dowodów. Idzie bowiem o to, aby przy dokumentowaniu ta kich danych, które są zawar te w dowodzie osobistym, oby watel nie musiał składać do-x datkowych zaświadczeń pism itp Nie przewiduje się wymiany już posiadanych dowodów, które zachowują swą ważność.
Uroczysty charakter będzie miało wręczanie dowodów o-sobistych młodym ludziom, którzy osiągnęli pełnoletność.
Dokumentem tożsamości jest też tymczasowy dowód osobisty który może otrzymać młodzież od 13 do 18 lat. Ob niżenie granicy wieku (do 13 lat) — w stosunku do obowiązujących dotąd przepisów — ma na celu ułatwienie dzie ciom i młodzieży wyjazdu za granicę pod opieką osób, do których dowodu nie są wpisa ne.
Nowe przepisy nakładają obowiązek posiadania tymcza sowego» dowodu osobistego na młodzież, która ukończyła 16 lat i podejmuje pracę, naukę zawodu, lub nie zamiesz kuje razem z rodzicami czy opiekunami.
NASZA DEKADOWA POGODYNKA
Wydawało się^że obfite o-pady śnieżne w Sylwestra są zapowiedzią nastania trwałej zimy. Ale już w pierwszy dzień nowego roku nadzieje te rozwiały się przy tempera turach od plus 8 st. na zachodzie do plus 3 st. na wschodzie kraju. Znów dmuchnęło z zachodu ciepłe powietrze pochodzenia oceanicznego. Mapy pogody i przewidywania innych, zagra nicznych instytutów metea nie widzą na razie większego ochłodzenia. Ale nasi synoptycy twierdzą, że średnia temperatura stycznia będzie poniżej normy wynoszącej minus 3,1 st., a suma opa-dóvj będ,zie także poniżej normy, (norma ok. 30 mm). Oznacza to, że styczeń bę-
dzie mroźny i raczę) muvo
śnieżny.
Na pierwsze dni stycznia
zapowiadano pogodę dość cie płą i to się sprawdziło. Tem peratura w dzień miała się wahać od plus 2 do plus 4 st. a w nocy od minus 3 do plus 1 st. 1 niewiele prakty ka odbiega od tych przewidy wań. Zachmurzenie będzie duże z rozpogodzeniami i o-kresami opady deszczu, desz czu ze śniegiem lub mżawki. Mgły i zamglenia. Wiatry u-miarkoumne, okresami dość silne z kierunków przeważnie zachodnich.
Pozostała część 1 dekady i 2 d.ekada mają być mroźne. Temperatura w dzień wa hać się będzie od minus 3 do minus 8 st. a w nocy od
minus 8 do minus 15 st z możliwością niższych temperatur. Zachmurzenie w tym okresie będzie duże z rozpo godzeniami i niewielkie opa dy śniegu. Wiatry na ogół u-miarkowane przeważnie z kierunków wschodnich.
W 3 dekadzie ma się nieco ocieplić. Temperatura w dzień wahać się będzie od minus 4 do 0 st. a w nocy od minus € do minus 10 st. z możliwością niżsźych temperatur. Przeważnie będzie bez opadów, a zatem zachmurzenie umiarkowane lub nawet niewielkie.
Na najbliższe dni synopty cy zapowiadają zachmurzenie całkowite i okresami o-pady deszczu, okresami rozpogodzenia. Około 7—8 stycz nia możliwość ochłodzenia oraz opady deszczu ze śniegiem,. Temperatura w dzień od 5 do 2 st. a w nocy od plus 2 do minus 2 st. Wiatry umiarkowane i dość silne z kierunków zachodnich.
WICHEREK
© SPORT ® SPORT • SPORT • SPORT 9 SPORT • SPORT
Bobik szósty w Innsbrucku
INNSBRUCK (PAP). Trze
cie zwycięstwo odnieśli sko czkowie austriaccy w Turnieju Czterech Skoczni. Po sukcesach w Oberstdorfie i Garmisch-Partenkirchen, rów nież na olimpijskiej skoczni w Innsbrucku triumfował Austriak — Karl Schnabl, Powtórzył on swój sukces z Ga-Pa, gdzie rów nież stanął na najwyższym podium. W trzecim konkursie turnieju Schnabl skakał bardzo równo, dynamicznie, dalej od starego rekordu skoczni. Swym skokiem w drugiej kolejce Schnabl „przesunął" rekord olimpijskiej skoczni na odległość ICO m. W pierwszej dziesiąt ce znalazło się pięciu zawód
ników gospodarzy piątkowe go konkursu.
Z Austriakami próbowali nawiązać wyrównaną walkę Czechosłowacy — Kareł Ko dejska i Rudolf Hoehnl, za wodnicy NRD — Jochen Danneberg i Dietrich Kampf oraz nasz reprezentant Stanisław Bobak. Na olimpijskim obiekcie Bobak potwier dził swe wielkie możliwości Polak wykazał w Innsbrucku ustabilizowaną formę, w pierwszej kolejce miał 96 m — piąta odległość w tej serii — i powtórzył ten rezultat w drugim skoku Polak pewnie utrzymał swą szóstą pozycję, jaką zajmował po pierwszej serii.
BAL MISTRZÓW SPORTU W TV
WARSZAWA (PAP), robotni Eal Mistrzów Sportu, podczas którego ogłoszone zostaną wyniki plebiscytu „PS" na dziesięciu najlepszych sportowców polskch w minionym roku, transmitowany będzie przez Polskie Radio i Telewizję.
Bezpośrednią transmisję z oficjalnej części balu, z ogłoszenia wyników plebiscytu, Polskie Radio przeprowadzi od godziny 22,00 w programie II. Również w sobotę w telewizyjnym „Studio S-2", około godz. 23.00, nadane zostanie krót kie sprawozdanie z ogłoszę nia wyników plebiscytu „PS".
Marketing — czyli jaki kolor lubią barany
Do marketingu miałem do niedawna sto sunek mniej więcej taki, jak do lodowca. Naukowcy przepowiadają, że może on (to znaczy lodowiec) lada moment zgotoioać straszny kres ludzkości, tymczasem przebieg którejś już z rzędu ni to zimy, ni jesieni nakazywałby raczej obawiać się... potopu.
Wracając do marketingu — byłbym z ową doń obojętnością zupełnie szczęśliwy, gdyby nie dyrektor Warszawskich Domów Towarowych „Centrum", p. Albin Ko-strzewski. Pan ów bowiem w telewizyjnym „Wszystko za wszystko" zapowiedział bliskie Austerlitz tym uiszystkim swoim adwersarzom, którzy dotąd nie wie rzą, że najbardziej uszczęśliwić ich może nie to, czego sami poszukują w sklepach, ale to, co on im raczy zaoferować.
Na początku zafascynował mnie człowiek zareklamowany jako Napoleon polskiego handlu. Ha! Niestraszne byłyby mi nie tylko wody Elstery, gdyby p. Ko-strzewskiemu udało się zachwalanymi metodami marketingu narzucić nam modę na — dla przykładu — marynarki z obwisły mi ramionami, zapinane gdzieś pod pachą, tudzież obfite spodnie z nogawkami powy żej kostek. Mógłbym bowiem wreszcie nabywać gotowe garnitury, które dotąd zazwyczaj jedynie oglądam w sklepach.
Niestety, rychło dane mi było otrząsnąć się z fascynacji. A stało się to w bufecie, przy flaczkach. Właśnie przyprawiłem je sobie, miałem zacząć jeść, gdy nagle czuję, że coś jest nie tak. Ludziska przy sąsiednich stolikach patrzą na mnie tak jakoś dziwnie... Jedna pani to nawet zatkała nos.
Wyszedłem za drzwi obejrzałem uważnie podeszwy suiojego obuwia. Nie, nic takiego mi się nie przytrafiło... Powróciłem do stolika uspokojony. Jak się zaraz
miało okazać — zaledwie na krótką chwilę.
Pierwsza łyżka flaczków utkwiła mi w gardle. A więc do tego już doszło w naszej gastronomii, że nie raczy ona surow ca bodaj z grubsza opłukać pomiędzy jego wyjęciem z bydlęcia a wrzuceniem do kotła?! Wypluwszy nieszczęsne flaczki gotów byłem wszcząć z bufetową karczemną awanturę, kiedy podszedł do mnie znajomy.
—	Przyprawy w płynie używałeś — zapytał współczująco.
—	Oczywiście.
—	No to ją powąchaj...
Powąchałem. Rzeczywiście, zapach owego produktu Powiatowej Spółdzielni Mleczarskiej (skąd — to już etykieta przezor nie przemilcza), wspomagany przez gorące, parujące flaczki, mógł otoczenie przyprawić o najbrzydsze podejrzenia w stosunku do mojej osoby...
Odtąd panicznie boję się zwolenników marketingu. Wierzę na słowo p. Kostrzew-skiemu, że nie ludzkie upodobania decydu ją o tym, jakie aktualnie modne są kolory tkanin wełnianych ale zwyczajny fakt, iż na takie najlepiej dały się ufarbować szet landzkie barany. Do koloru — nawet nie-lubianego — można przywyknąć. Uwierzyć natomiast, że tym, co człowieka może uszczęśliwić przy konsumpcji zup, sosów itp. jest zapaszek jako żywo przypominający... no mniejszai o zbyt dokładne określenie! Co to, to nie!
Chociaż... Nie da się ukryć, że wspomniany wyrób Powiatowej Spółdzielni Mle Czarskiej w... (Wojewódzkiemu Związkowi OSM będę wdźięczny za ujawnienie pełnej nazwy) nie obraził jakoś powonienia handlowców. ■
SCORPION
Spośród tysiąca
propozycji
Wkrótce na krajowym rynku pojawią się nowe oryginalne wzory biżuterii o pięknych kształtach i niepowtarzalnych motywach, „Cepelia" zorganizo wała bowiem ogólnopolski kon kurs, przeznaczony dla artystów plastyków, którzy zajmujcj się projektowaniem przedmiotów ozdobnych. Wzięło w nim udział ?03 artystów, którzy nadesłali poncd tysiąc wzorów. Sa to efektowne prace z bursztynu i kamieni półszlachetnych- kolie, pierścionki, branso lety, pasy i naszyjniki. Niektóre z nich inspirowane były nawet wzorami Dochodzącymi ze zna lezisk archeologicznych, ale du żo jest również propozycji nowo czesnych.
Na pokonkursowej wvstawie zorganizowanej w Sali Ratuszo wei Muzeum Historii Gdańska prezentowano naarodzone wzo ry Wśród laureatów znalazł się m. in. Andrzej Przemych -projektant naszyinika 7 motylem ze srebra i kamieni szlachetnych (na zdjęciu poniżej). Obok, po lewej, prezentujemy pas cieszyń ski zaprojektowany przez Spółdzielcze Zrzeszenie Wvtwóreów Przemysłu ludowego i Artystycz nego w Czechowicach-Dziedzi-cach.
Fot. CAF - Uklejewskł
Strona *
MAGAZYN
G/os Koszaliński nr 4
*
SUKCE
18
BYTÓW. W Powiatowe] I Miejskie] Bibliotece Publiczne] w Bytowie, która przed kilkoma miesiącami przeniosła się z cias nych pomieszczeń do nowego locum w pięknie odrestaurowanej części zabytkowego Zamku	Fot. J. Piątkowski
SŁAWIEN SKi
SŁAWNO. Rejonowe Przedsiębiorstwo Melioracyjne w tym mieście awansowało do grupy przedsiębiorstw posiadających zaszczytny tytuł Zakładu Pracy Socjalistycznej. Ten awans został uświetniony pamiątkowym proporcem, dyplomem u-znania i nagrodą w wysokości 70 tys. zł.
Sławieńskie RPM jako drugie w grupie zakładów melioracyjnych w województwie (po RPM w Kołobrzegu) zdobyło tak wysokie wyróżnienie, Zadecydowały o tym wyniki osiągnięte we współzawodnictwie, pracy prowadzonym od 19G6 roku. W ciągu tych lat sławień-scy melioranci pięciokrotnie zajmowali pierwsze miejsce w województwie i /.dobyli na własność proporzec przechodni Prezydium WRN i Zarządu Okręgu ZZPR. W tym okresie 11 zespołów branżowych przedsiębiorstwa uzyskało tytuły Brygad Pracy Socjalistycznej, a około 60 osób odznaki przodowników pracy.
Powszechny niemal udział załogi we współzawodnictwie pracy wydatnie wpły nął na realizację zadań w budowie urządzeń melioracyjnych, w uprawie łąk i za gospodarowaniu pastwisk, a także w nowej formie usług przedsiębiol*stwa — rozbudowie sieci wodociągów. Warto podkreślić, że w minionym roku RPM wykonało prace za prawie 82 min zł; o ponad 6 min zł wyższe niż w 1973. Znacznie podniesiono wydajność pracy: obec-
1IIT
nie każdy pracownik przedsiębiorstwa wykonuje w.ciągu roku roboty wartość; średnio 212 tys. zł o ponad 100 proc. wyższe niż przed pięciu laty.
Ten postęp jest w dużej mierze zasługą zmian w wyposażeniu technicznym przedsiębiorstwa. Prygady dysponują wię kszym zestawom nowoczesnych mas yn, pozwalających zmechanizować wszystkie podstawowe prace przy budowie urządzeń melioracyjnych ' wodociągowych Przybyło zwłaszcza sprzętu ciężkiego oraz środków transportu Znacznie wzrosły kwalifikacje zawodowe członków brvgad specjalistycznych: operatorów, kopaczy, u-kłsdaczy drenów, pr?cown:ków warsztatów i betoniarzy. Większość sp?cjal:stów, to kadra z długoletnim stażem pracy.
Oficjalne potw:erdzenie zdobytego przez załogę RPM w Sławnie awansu odbyło s'e na posadzeniu KSR. W trnkcie tej uroczystości długo^nirh pracowników przedsiębiorstwa udekorowano m^dalam-' i honorowymi udz^aka^i Medal 30-l^o'a PRT otrzymali: Edmund Jelskl i Fd'vard Sosnowski, natomiast odznakę .Z"stu*onv Pracownik Rolnictwa": Stanisław Siwiec Anton! Wiśnlowieck! i Ju1?an WHember-ski. Ponadto 13 pracowników udekorowano honorowymi odznakami „Zasłużony dla ziemi sławieńskiej" a 11 — odznakami przodowników pracy.	(*)
■ H B ■ ■ ■ I
m m u
m m
PTTK - MIASTU
POŁCZYN ZDRÓJ. Koło PTTK działające przy Szpi talu Powiatowym planuje wykonać wiele prac społecznych na rzecz miasta. W bm. sekcja gospodarcza koła wykona z myślą o kuracjuszach oznakowanie na ul. Grunwaldzkiej. Na fasadach domów zostaną u-mieszczone kolorowe, widoczne z daleka strzałki in formujące, gdzie znajduje się poczta, biuro usług, dworzec PKP i PKS, hotel itp. W przyszłości oznakowanie takie zostanie wyko nane na innych ulicach miasta. Członkowie koła przejęli także w użytkowanie dużą gablotę przy ul. Grunwaldzkiej. Chcą w niej prezentować swój dorobek oraz walory krajoznawcze okolic Połczyna.
(jawro)
Rozstrzygnięcie konkursu
DNI FILMU RADZiECKIEGO
KOSZALIN. Rozlosowano już nagrody wśród u-czestników zorganizowanego przez Centralę Rozpowszechniania Filmów I przy współudziale „Głosu Koszalińskiego" konkursu z okazjir Dni Filmu Radzieckiego tranzystorowy odbiornik radiowy o-trzymała . Teresa Niedziół-ka, zegarek — Karolina Ślusarczyk a aparaty fotograficzne wylosowano na nazwiska: Wiesławy Moskal i Kamila Jagody. Tak się złożyło, że wszyscy nagrodzeni mieszkają w Koszalinie.
O terminie wręczenia na gród zostaną oni poinformowani przez CRF w najbliższych dniach, (wmt)
SZTUKA
DOLNEJ AUSTRII
KOSZALIN. Jutro o godzinie 17 odbędzie się wernisaż kolejnej wystawy w Klubie MPiK. Tym razem będzie to ekspozycja malarstwa, grafiki i rzeźby pn. „Sztuka dolnej Austrii"
Przy okazji informujemy, że zmieniła się nazwa salonu wystawowego Klubu MPiK: teraz odwiedzać będziemy Galerię „Kontakty" MPiK. (wmt)
! JUŻ PONAD 5 MILIARDÓW Zt ; MAJA KOSZALIHANIE W PKO
KOSZALIN. Oszczędności zgromadzone przez mieszkań ■■ ców naszego województwa w PKO przekroczyły już su-_ mę 5 miliardów złotych. Według stanu na koniec listo-® pada ubiegłego roku, Koszalinianie dysponowali prze-_ szło 4.858 milionami zł ulokowanymi na prawie 800 tys. ■ książeczek oszczędnościowych oraz ponad 91 milionami zł w postaci bonów oszczędnościowych. Ogółem wkłady pieniężne w PKO wyniosły ponad 5.038 milionów zł, z tern go przeszło 4.949 min zł zgromadzono na rachunkach o-™ szczędnościowych 1 w formie bonów PKO oraz prawie m 89 min zł na rachunkach bieżących 1 rozliczeniowych.
W ciągu 11 ubiegłorocznych miesięcy wkłady oszczęd-gg nościowe Koszalinian w PKO wzrosły o bez mała 812 min zł. W tym czasie otrzymali oni z tytułu dopisanych od-jg] setków ponad 84 min zł o<raz prawie 25 min zł w postaci
premii pieniężnych i wygranych samochodów, gj Przeciętny wkład przypadający na statystycznego miesz kańca województwa osiągnął wysokość 5.991 zł. Do naj-£3 oszczędniejszych należą mieszkańcy rejonów bankowych: Kołobrzeg (8.827 zł „na głowę), Słupsk 6.867 zł) 1 Koszalin (6.860 zł), (woj).
A PO PIĘTNASTEJ?
WAŁCZ, Od dziesięciu lat istnieje w Wałczu placówka
Przedsiębiorstwa Spedycji Krajowej, której zadaniem jest świadczenie usług w zakresie przewozu drobnych przesyłek.
Planowano kiedyś stopniową rozbudowę placówki, ale dotą,d plany te nie zostały zrealizowane. Przedsiębiorstwo świadczy usługi w godzinach od 7 do 15, a przewóz ładun ków odbywa się z reguły środkami transportu wynajętymi z PKS.
Ze względu na ograniczone godziny pracy, w bardzo ma łym stopniu zaangażowany jest tabor przejezdny. Jest to sprzeczne z obowiązującymi przepisami w sprawie wykorzystania transportu samochodowego.
Niezbędne jest ustanowienie dłuższych dyżurów w placówce PSK i podjęcie starań o planowaną dziesięć lat temu rozbudowę przedsiębiorstwa, (az)

Op
/ /
owiesc w czerwieni
Często tak się u rtaj dzieje, ie pewne tematy „chodzą stadami". Tak jest i w tym przypadku. Aż trzech reżyserów przystąpiło do realizacji filmów poświęconych rozrachunkom z przeszłością. Dla nich jest to więc powtórka z historii, dla młodszego pokolenia, ma jącego raczej wiedzę książkową o pierw szych powojennych latach, filmy te sta nowić będą pewien dokument. Mam tu na myśli „Nagrody i odznaczenia", „Ciemną rzekę" i ostatni obraz z tej serii „Opowieść w czerwieni". Dwa pierwsze, proste w formie, przekonywa jące w treści, zyskały uznanie szerokiej widowni. A to przecież najważniej sze, bo żaden z reżyserów nie ma ambicji kręcenia filmów do szuflady. Cho ciaż, kto wie, oglądając najnowsze dzie ło Henryka Kluby, trzeba będzie się nad tym zastanowić.
Kluba chciał chyba zadowolić ł widzów i krytyków. Pierwszym obiecał dać
polską wersję westernu „W samo południe", drugich chciał omamić wymyśl ną stylistyką filmowego języka. Nie udało się pogodzenie tych dwóch zamie rzeń, obie strony sq niezadowolone. W i dzowie wychodzą rozczarowani, niekie dy nawet przed zakończeniem seansu, krytycy wołają, że Kluba zupełnie się zmanierował. Balladowość filmu, podkreślana niby-greckimi chórami wieśniaczek w czarnych strojach, wizjami i majakami, kłóci się z realizmem, jakiego wymaga western.
Przypomnijmy, o co chodziło w tym klasycznym obrazie, jakim jest obecnie „W samo południe". Oto opuszczo ny przez wszystkich szeryf walczy, z bandą pospolitych łotróio o spokój i porządek w mieście. Walczy i zwycięża bo taka jest konwencja westernu. Klu ba nie zdobył się na taką konsekwencję, a poza tym jego bohateroici o co innego chodzi. Sierżant Kuryło walczy
„bieg
B PO ZDROWIE"
■
KOŁOBRZEG. Wielo-
H krotnie w mieście próbowano organizować zajęcia fH -portowe dla mieszkańców.
'ak dotychczas, akcja pod IS nasłem „Bieg Po zdrowie" nie przyjęła się w Koło-© brzegu.
jra Kolejną próbę podjął oddział kołobrzeski WSS Kto-H ry od stvczmą- br or^ani-4 żuje dla swoich pracowni-g ków zajęcia rekreacyjne na pow:etrzu.
^ Mile bedą widziani również pracownicy innych gg przedsiębiorstw
Chętni powimr zgł."?szsć W się w kl''bie WSS or y uli-cy Naruto vv:cz? 11 po ® godz- 17 lub telefonicznie .'37-28).
Zajęcia odbywać się bę-gg dą w każdą nie"!/:?lr, w godz:nsch przedpołur o-$g wych. pod kierunkiem instruktora wf. (kar)
Szkolna kawiarenka
ŚWIDWIN. W Technikum Mechanizacji Rolnictwa Związek Harcerstwa Polskiego ma długoletnią, dobrą tradycję. 36 uczniów działa. w kręgu instruktorskim, prowadząc w szkołach podstawowych drużyny harcerskie. Ostatnio harcerze i członkowie ZSMW wysunęli projekt urządzenia w obrębie szkoły, młodzieżowej kawiarenki. Pomieszczenie wynaleźli w nie używanej piwnicy internatu. Podłogę i me ble uczniowie chcą wykonać sami Potrzebne materiały zdobywają za pracę społeczną. Np. za pomoc w tart ku dostaną 3 m sześć, desek. Dyrekcja szkoły przyjęła projekt z aprobatą i również zaoferowała pomoc w wyposażeniu kawiarenki, (jawro)
POGOTOWIE STOMATOLOGICZNE W WAŁCZU
WAŁCZ. Od 1 stycznia br. w Oddziale Pomocy Doraźnej przy . ul. Leśnej 3 czynne jest pogotowie stomatologiczne. Lekarze stomatolodzy dyżurować będą w godz. od 20 do 7 rano, a w niedzielę i święta w godz. od 8 do 7 rano dnia następnego, (az)
PROPOZYCJE PDK
WAŁCZ. W nadchodzącym tygodniu bywalcy Powiatowego Domu Kultury w Wałczu będą mogli obejrzeć kilka interesujących imprez.
W czwartek — 9 bm. — o godz. 16 i 19, Państwowy Te atr im. Al. Fredry w Gnieźnie wystawi „Tango" Sławomira Mrożka. W spektaklu gościnnie wystąpi Danuta Szaflar ska.
W piątek, 10 bm, o godz. 19 w kawiarni PDK „Agatka" odbędzie się kolejna impreza z cyklu „Klubowe wieczory". Pierwszy tegoroczny wieczór poświęcony będzie piosenkom XXX-lecia.
Kinomanów zachęcamy do obejrzenia filmów, które pre zentowane będą w kinie PDK — „Cenny łup", prod. fran cuskiej i „Goście", prod. USA. (az).
E3
B ■
m	KURS DLA
m	KANDYDATÓW
B	NA STUDIA
m	TECHNICZNE
KOSZALIN. Tym wszysf kim, którzy zamierzają w bieżącym roku ubiegać się
0	przyjęcie na stuiia wyższe przypominamy, że czas najwyższy pomyśleć o rozpoczęciu przygotowań do egzaminów wstępnych. Im wcześniej się je zacznie tym większa możliwość przygotowania się do udzie lania odpowiedzi na „trudne" pytania.
Oddział Wojewódzki NOT wychodząc naprzeciw tym, którzy zamierzają podjąć studia na uczein.ach technicznych orgaj'zuje kurs przygotowawczy.
Program przewiduje powtórki materiału z dwóch przedmiotów: matematyki
1	fizyki. Zajęcia odbywać się będą dwa razy w tygodniu, w godzinach popołudniowych, Początek za jęć już w styczniu.
Informacji szczegółowych udziela OW NOT w Koszalinie, tel. 227-12. (wł)
m
0	władzę, ludową władzę. Przybył wraz z oddziałem wojska do rodzinnej wsi, spalonej przez bandę Hetmana. 1 pozostaje w niej, by udowodnić ludziom
1	bandzie, że na gruzach zakwitnie ży cie. Ileż było w tamtych powojennych latach takich spalonych wsi, gdyby jed nak w każdej z nich obojętność ludzka była tak wielka, jak to pokazał Kluba, nieprędko doczekalibyśmy się spokoju. To całkiwite wyobcowanie bohatera który nie może przełamać nieufności, lęku i ludzkiej obojętności, stwarza o-braz zafałszowany. O to można mieć pretensję do Kluby. Upodobnienie Ku-ryły do szeryfa nie wyszło filmowi na dobre. Tym bardziej, że reżyser nie trzymał się jednej konwencji. W roester nach tych klasycznych, zawsze triumfuje sprauńedliwość, bohater zwycięża. A tutaj Kuryło ginie, by za chwilę zno wu ożyć, ale już w innym czasie co najprościej sugeruje śnieg, który okrył wszystkie „blizny' 'na rodzinnej wiosce bohatera. Ta wieloznaczność zakończę nia oznaczająca nieśmiertelność idei Kuryły niypada dość sztucznie i nie trafia do przekonania odbiorcy.
W. KONARSKA
.NOWE rm KSIĄŻKI
H Grzegorz Leopold Ssidler -Przedmarksowska myśl polityc*
13 na. Wyd. Literackie.
Jerzy Putrament — Boldyn. ® Wyd. Książka i Wiedza.
Jan Maria Gisges - Śmiech ffi Ludowa Spółdzielnia Wydaw-nicza.
® Witold Zalewski - Ranny w rat lesie. Wyd. Iskry.
™ Mikos Chadzinikolan - Dob m rze, syzyfie. Wydawnictwo Poz nańskie.
ag Bogdan Rutha — Dozorcy
słowników. Wyd. Literackie ■■ Jerzy Wittlin - Vademecum szefa. Wyd. Książką i Wie-SH dza.
Artur Sandauer - Bez tary-fy ulgowej. Wyd. Literackie.
Olgierd Budrewicz - PezSa ag cana dżungla. Wydawnictwo Iskry.
Ul , Adam Ważyk - Gra i doświadczenia. Państwowy In-fg stytut Wydawniczy.
Sa!vador Garmendia — gg Mieszkańcy - Państwowy Instytut Wydawniczy.
(gg Zofia Sokoiewicz - Wprowa dzenie do etnolooii. Państwo-fjSj we Wydawnictwo Naukowe.
Problemy efektywności pro-pagandy partyjnej. Wyd. Ksiąi ko i Wiedza.
91 Marian Łakomy, Jan Za-brodzki - Cyfrowe układy sca fi !one TTL - Państwowe Wyda w
nictwo Naukowe.
E Józef Wiehnowski — Unia elektroenergetyczna. Instytut Wyd. CRZZ.

plan realizacji
zajazdów
ZJ!a zajazd w budynku adaptowanym ( / KOMPLEKS GASTPONOMCZNO-TURNSTYCZNY
KOSZ'
\yatx.tAU
de wszystkim PKS. powinny wiec czynnie włączyć się do realizacji • tego programu.
Mamy .już kilka projektów nowych zajazdów i moteli, jeśli nie liczyć pro jektów adaptacji istniejących obiektów na karczmy. W Biurze Projektów Urbanistycznych, i Komunalnych, na zasadzie wewnętrznego konkursu, pow stały trzy nowe. interesujące projekty. Każdy jest inny. co inwestorom stwarza większe możliwości wyboru oraz dostosowania do lokalnych warunków. potrzeb i możliwości.
Działający pod przewodnictwem mgr inż. arch. Wojciecha Wojciechowskiego. zespół koordynacyjny wspólnie z władzami powiatowymi ustalił już wstępne lokalizacje 24 różnych obiek tów, które mają być zrealizowane w ciągu najbliższych 3 lat Pięć z nich ma powstać jeszcze na sezon bieżącego roku.
Oprócz znanego już naszym Czytelnikom projektu mgr inż. arch. Sławomira Nowickiego, który ma być rea lizowany w Słupsku i Koszalinie (przy drodze do Sianowa) różni inwestorzy interesują się projektami wy konanymi przez projektantów z Biura Projektów Urbanistycznych 1 Komunalnych.
W Koszalinie, przy drodze do Koło brzegu, PZGS zbuduje zajazd ?aprojek towany przez mgr. inż arch. Henryka Helaka. Ten sam projekt ma być rea lizowany również w Karlinie i Człurho wie. Propozycja mgr. inż. arch. Witolda Skawińskiego ma być zrealizowana w Lędyczku, Jastrowiu i Tucznie, a mgr inż Romana Erdmana — w Starym Drawsku, Gwieździnie i Po roście.
Generalną zasadą, przyjętą przez wszystkich projektantów, jest wyraźne oddzielenie funkcji gastronomicznej od hotelowej. Taki jest też projekt mgr. inż. arch. Henryka Helaka, wyróżniający się ciekawą' formą architektoniczną. Cześć gastronomiczna umiejscowiona została w wysuniętym bloku o kształtach sześcianu, natomiast cześć hotelowa mieści sie w dwóch oddzielnych budynkach, pomię dzy którymi znajdzie sie patio stanowiące cześć rekreacyjna z ławkami, stolikami, kominkiem. Szczytowe ścia ny częśrj hotelowej upodobniono do rozpiętych żagli sztaksipwvch. Fragmenty architektury tęeo obiektu na-wiazuia do starych form budownictwa na Pomorzu, do tzw pruskiego muru, co jest szczególnie interesujące
Do przeszłości należą czasy," kiedy turyście odwiedzającemu nasze województwo wystarczył skromny namiot rozbity naa brzeg.em jeziora, aby mógł zachwycać się pięknem krajobrazu, chłonąć urodę i spokój tej ziemi. Z biegiem czasu .wzrastały jego wymaga nia, rozszerzały się potrzeby. Ucieka jąc z zatłoczonych i zatruwanych miast nie chce wcale rezygnować z przyzwyczajeń i komfortu. Prymityw ma swoje uroki, ale turysta stwierdził — i to ponad wszelką wątpliwość — że znacznie wygodniej wypoczywa się w otoczeniu pięknej przyrody, mając do dyspozycji wygodne łóżko, łazienkę, posiłek podany w kulturalnych wa runkach.
Nasz klient — nasz pan. Skoro chce my czerpać korzyści z walorów klima tu i krajobrazu, musimy się dostosować do wymogów płacących. Potrzebom i postulatom turystów, których liczba będzie z każdym rokiem zwięk szać się, wychodzi naprzeciw program budowy w naszym województwie sieci zajazdów. Mają to być obiekty o różnym charakterze, wielkości i zakresie świadczonych usług. Zajazdy duża i mniejsze, karczmy lub gospody wiejskie. W zależności od położenia będą to typowe zajazdy bądi obiekty charakterem odpowiadające bardziej mo telorp.
Przyjęto pewne, bardzo ogólne kryteria, którymi kierowano się zarówno w projektowaniu obiektów, ich funkcji jak i rozmieszczeniu Uznano mianowicie, że motele jako przydrożne hotele, służące zarówno turystom jak i kierowcom zawodowym, powinny być lokalizowane przy ważnych dro-
gach, najlepiej przy skrzyżowaniach. Muszą być bardziej dostosowane do świadczenia różnorodnych, także doraźnych usług, zapewnić swym gościom, zatrzymującym się na chwilę i znów siadającym na kilka godzin za kierownicę, specjalne potrawy, a także spokojny wypoczynek. Rzeczą drugoplanową, chociaż nie bez znaczenia, jest ładny krajobraz. Natomiast niewskazany jest wyszynk alkoholu.
Trochę inne funkcje mają spełniać zajazdy. Przewiduje się, że zajazd będzie miejscem kilkudniowego pobytu, a więc jednym z podstawowych warun ków musi być ciekawa krajobrazowo lokalizacja. Na miejscu powinny być elementy programu rozrywkowego np. dansing, obowiązkowo atrakcyjna kuch nia, przyciągająca gości swymi specjał nościami.
Takie są najogólniejsze założenia które będą uwzględnione w różnych projektach. Zresztą funkcje tę będą się zmieniały w zależności od pory roku. W sezonie można będzie rozszerzyć program rozrywkowy, zaś poza sezonem — ograniczyć się do świadczenia niezbędnych usług bytowych lu dziom znajdującym się w podróży. Nie ulega bowiem wątpliwości, że gru pą zawodową, która przy tej okazji zyska najwięcej, będą kierowcy samo chodów ciężarowych. Dotychczas najczęściej miejscem ich wypoczynku są kabiny samochodu. Stają na przydroż nym parkingu przedrzemią ze dwie trzy godziny, po czym jadą dalej. Kie dy powstanie sieć moteli czy zajazdów, bedą mieli szanse skorzystania z wy poczynku w przyzwoitych warunkach. Przedsiębiorstwa transportowe, a prze
G/os Koszaliński nr 4	MAGAZYN	Sfeno i


amm

ma średnio metr siedem
UTARŁO się mniemanie, że walka z wiatrakami jest czymś bezsensownym. Każdy po tym stwierdzeniu odwołuje się W swojej wyobraźni, do wprawdzie szlachetnej, ale niezwykle bezradnej postaci Don Kichota
Te- ob*az, zaczerpnięty z literatury, określa nasze wyobrażenie o ludziach, którzy z uporem maniaków walczą bezinteresownie w imię frkiejś sprawy. Znów w wyobraźni porównujemy ich z Don Kir-itotem i zbie ra nas śmiech, pukamy się znacząco w czółko i mówi-
my „facet walczy z wiatr a kami". A ma to w przekładzie na „nasze" znaczyć że dostał albo dostanie po kulach, a mimo to dalej bę dzie upierał się przy swoim..
I może nawet czasami nam. go żal, może nawet chcemy, żeby zwyciężył, bo cdzieś w podświadomości tli się pewność, że on m.a rację... Ale pomóc takiemu
—• niebezpiecznie! Racja, racją, ale kto by tam „wal czył z wiatrakami".
Nie uwzględniamy jednak tego, źe może się zdo rzyć iż sami staniemy oko w ,okn z WIATRAKIEM l co wtedy? Jesteśmy bez radni.. A to tylko dlatego, te wiemy dużo o Don Kichocie a niewiele o wiat.ro kach Błąd.
Wiatrak nia średnio metr
siedemdziesiąt wzrostu i jest niezwykle ładnie wkom ptmowany w krajobraz O-glądanie wiatraka, sprawia nawet ■ przyjemność. Z jednej strony royda je nam się być reliktem przesztości. niepotrzebnym przedmiotem z odległej epoki, z drv giej zaś czujemy przed nim mimowolny respekt. Lada chwila, może złapać wiatr w skrzydła.
Ten instynktowny respekt nie pozwala nam na żadne działanie, jesteśmy sparaliżowani samą myślą, że oto stoimy przed wiatra kiem. z którym nikt. leszcze nie wygrał. A wiatrnk zdaje sobie sprawę z tego faktu i tylko dlatego po chwili słychać chrzest czyjegoś Ja wśród kamieni młyńskich.
Wiatrak ma średnio metr
wzrostu...
siedemdziesiąt wzrostu i na prawdę łatwo go rozpoznać bo może nim być każdy t nas 1 TY. / TY i ją. Dlatego też warto uświadomić sobie sytuaeje. w których niepotrzebnie stajemy się W l ATP A K / BA'/, niepotrzeb nie z kogoś robimy Don Kichota.
Wiatrak ma średnio metr siedemdziesiąt wżrnstu.
JAN PŁOTKA
$tronąj5
MAG AZY N
Głos Koszaliński nr 4
H H B
(dokończenie ze str. 1)
B
3.
m
23 rodziny ich było. Zajęli tvleż domów przy lesie jeden obok drugiego, by w bezpo średniej bliskości być, bo choć krajobraz jak w Kołobecznie, swojski, to okolica nieznana Niby pokój, a strzały rozlegały się jeszcze. Jakieś szwabskie niedobitki "*ukły się do lasach, a i szabrowników zaczęło się zjawia* coraz więcej. Trzeba było się bronić.
Kierejczuk był sołtysem w Kołobecznie, pg został i tutaj Ludzi w ryzy wziął, nie poz wolił na samowolę Wieś komisyjnie prze U patrzono, pozostawiony przez Niemców do bytek rozdano sprawiedliwie. A potem, gdy już każdy pod dachem siedział, wzię-li się za żniwa. Sierpem, kosą, nożami, pi czym kto mógł kładli pokosy i wiązali B snopy Nie było na razie dzielenia ziemi.
Ten pierwszy plon miał być wspólny. Ko-® łobeczniacy nawykli zresztą do sąsiedzkiej -o pomocy.
'Plon został zebrany, zmłócony, ziarno gg podzielone. Nastał czas dzielenia ziemi.
Bez komisji i urzędników, bo się jeszcze ggj nie zjawili. Trzeba przecież było za jesienną orkę się brać.
Hf ...Kierejczuk mikrej jest postury. Nie da ła mu natura mięśni Herkulesa, Od dziec-0 ka cierpiał przez to, bo mu koledzy za tę jego chromość dokuczali. Pośmiewi-B skiem był i popychadłem. Biegał najgo-rzej, po drzewach bał się chodzić, bo mu B się w głowie kręciło, urody też był szpet-nej. Ot, pokurcz taki, którego każdy B szturchnąć mógł bezkarnie.
■ Rósł jednak Franek w tym swoim mikrym ciele i choć mu mięśni nie przybywało g wiele, to szarych komórek sporo. Majstro wał coś stale, różne rzeczy ulepszał: a to M żłób przesuwany zrobił, a to specjalny ruszt do pieca, to znów ściek przekopał m tak, że gnojówka do studni nie leciała.
Sprytny był i ludzie to szybko spostrzegli, pg I choć pokpiwali z niego nadal, to jednak nie tak jawnie, by Franusiowi przykrości g nie robić.
Jakże Franka bolało to dogadywanie B i ta ułomność jego — on tylko jeden wie najlepiej: „Całymi dniami o niczym in-B nym żem nie myślał, tylko jak się tego poniżenia pozbyć i jak ludzi szacunku do gg siebie nauczyć", Ale jeszcze sporo lat mi nęło, nim się taka. okazja nadarzyła.
® 30 lat miał Franek, kiedy Filipiuk soł-
■ tysem został w Kołobecznie; podatki ściągał i wszystko skrzętnie w księgach noto-U wał. Nikt do niego pretensji nie miał, bo chłop uczciwy, żadnego głupstwa nie zrobił, a zebrane pieniądze bez uszczerbku do gminy odstawiał. Aż tu któregoś dnia policja po niego przyszła, bo rzekomo jed nego podatku w całości nie wpłacił. Chłop klął się na wszystko co święte, ale na nic Z dokumentów wynikało, że jednej wpłaty nie dokonał.
Nie widziało się to Kierejczukowi. Znał* Filipiuka dobrze, nie mógł on tych pieniędzy sprzeniewierzyć. Pierwej, by sobie rękę dał uciąć. Ale chłopa zamknęli i Ko łobeczno bez sołtysa zostało.
I wtedy Kierejczuk do akcji wkracza. Dziedzica, któremu wiele rzeczy w dworze ulepszył, o wstawiennictwo prosi, do gminy jedzie, na przejrzenie papierów u-zyskuje zgodę. Siedzi nad simi dzień ca-m ły, każdą asygnatę uważnie przegląda, aż ™ wreszcie błąd spostrzega. Gminny rach-ta mistrz asygnaty źle zaksięgował. Kołobecz niańską innej wsi przypisał, w innym sko m roszycie zamknął. Ot, pomyłka zwykła, ** ale nawet dochodzeniowy jej nie wykrył, ■j Wrócił więc Kierejczuk do wsi w pełni m chwały i kiedy Filipiuka z więzienia zwol ta riili — sołtysem został, bo Filipiuk dość ® już miał nerwów zjedzonych i nie chciał się na nowe kłopoty narażać.
...W Słupcy życie kwitło już pod ręką Ig Kierejczuka dość bujnie, kiedy dotarła tu wreszcie komisja/która miała ziemię nagi dawać. Właściwie niewiele jej do roboty zostało, bo kołobeczniański sołtys zrobił g| podział według wszelkich zasad, o jakich reforma mówiła. Komisja zatwierdziła gj więc tylko to, co się już stało, sołtysa po chwaliła, a przed odjazdem wysłuchała jego prośby:
PI — Powiedzcie panowie, gdzie trzeba, że B by nam tu kogoś z naszych stron przysłali Chałup ze dwadzieścia pustych stoi, zie t* mi — sami widzicie — jeszcze sporo, g a po co ma kto obcy ją brać, kiedy ze swoimi zawsze raźniej.
Jj Komisja pojechała, nie wiadomo, jak przekazała prośbę sołtysa, bo w dwa
S tygodnie później nie zabużaey zjawili się w Słupcy, a Wszoła i jego ludzie z „centrali".
P	4.
łych lichej ziemi. Biedy miał po uszy, więc kiedy zaciąg na Ziemie Odzyskane ogłoszono, skrzyknął we wsi takich jak on biedaków, głównie tych, co z nim ra zem w „Wici" i w partyzantce byli, i poszedł z nimi na północ.
Wybór padł na Koszalin. „Tak mi się to jakoś najlepiej widziało: pośrodku, między Gdańskiem a Szczecinem, aku-ratnie — i tu można szybko dojechać, l tu. Do granicy nie za blisko. Po co Szwabom tyłka nadstawiać?"
Jechali na północ miesiąc cały. Przyłączali się do nich jedni odchodzili drudzy, Ale główny trzon tej wyprawy, z jego wsi rodzinnej, pozostawał nie zmieniony, Wszoła potrafił bowiem być sugestyw ny, a i w partyzantce im przewodził Kiedy siedzieli długie dnie na stacjach, wlewał w nich entuzjazm, sączył nadzieje:
„Kierejczuk wygrał! Ale mało sobie do oczu nie poskakali, Wszołowi chcieli wyborów tajnych, pewno tam w końcu kogoś przekupili, a przecież jawnie nikt z Wilniuków się nie wychyli. Nic z tego. Głosowanie było publiczne. Któryś z Kiel-ćzan krzyknął do Głowacza: Miałeś na Wszołę głosować! Zrobił się tumult, Kierejczuk poczerwieniał. Już oni Głowaczowi dadzą do wiwatu..."
„Przyszła dzisiaj do mnie delegacja, że chcą ławki nowe do szkoły robić. Mają naciąć desek, będą je od jutra zbijać. Tyl ko mam im poradzić, jaki kształt wybrać. Pytam: kto to zrobi? My — mówią. Co za my? No, Gołąb, Stolarski, Wszoła... Kielczaki!"
„Rozmawiałem dzisiaj z Kierejczukiem. Widzę, żp^ma jakiś interes, ogródkiem doń zmierza. O co chodzi? — pytam. Ano,
p
Ws???!a ułomkiem nie jest. Chłop w barach rozwinięty, od maleńkośei do ciężkiej roboty nawykły. Wychował się pod Kozienicami razem z ośmiorgiem rodzeństwa na trzech hektarach nieca-
„Każdy weźmie tyle hektarów, ile zechce — mówił. — Wreszcie będziemy panami na swoim. Zakład rymarski się otworzy, sklep, gospodę. Taką wieś urządzimy, że mucha nie siada". A że młodzi byli i dó samodzielności się rwali, więc niewiele im słów trzeba było, by każdy ową nową wieś mógł w myślach dostrzec. I trudno dziś powiedzieć, na ile była ona wytworem wyobraźni Wojciecha Wszoły, a na ile ioh samych. Faktem natomiast jest bezspornym,' że Wszoła ich zorganizował i on ich tu przywiódł.
Pamiętają dobrze ten dzień. Całą drogę z Koszalina, gdzie dostali skierowanie do Słupcy, o niczym innym nie mówili, jak tylko o tym, co ich czeka: „Wszołę sołtysem obierzem, ziemię trzeba będzie zaraz podzielić, o konie się postarać, o sprzęt, potem chałupy wyszykować i po rodzeństwo, po żony posłać. I po nauczyciela do powiatu. Szkoła we wsi musi być".
Tak gwarząc . jechali furmankami do Słupcy, zupełnie się nie spodziewając, że zastaną już tam Kierejczuka ze swoimi.
Nie polubili się od początku — Wilniu-ki z Kielczanami i Kierejczuk z Wszołą. Pierwsi, bo spodziewali się zabużaków, drudzy, bo myśleli być tu sami. Kierejczuk, bo raziła go przedsiębiorczość Wszoły, jemu jakby w tym miejscu przypisana, a Wszoła, bo nie mógł się nadziwić, że taki można mieć mir mimo mikrej postury i nie zawsze mądrych decyzji. A poza tym drażniło ich wszystko: mowa, obyczaj, ubranie. I zamknęli się w swych grupach, jedni od drugich stroniąc, choć przecież wzdłuż tej samej drogi stały ich domostwa: do kapliczki — Wilniuki, od kapliczki — Kielczanie.
5.
August Legierski do słupeckiej szkoły nie przyjechał zza Buga ani też z Kieleckiego .Urodził się w Kaliszu ,seminarium skończył w Poznaniu. Przyjęli go może dlatego i jedni, i drudzy — przychylnie. Miał zatem wgląd w sprawy wsi dobry, a że przy tym również kronikarską pasję, więc zapełniał starannym pismem kolejne kajety, kreśląc w ten sposób współczesną historię Słupcy. Przerzucając pożółkłe kartki, ma się ją jak na dłoni...
„Wczoraj była zabawa. Orkiestra przyjechała aż ze Sławna. Wilniuki zbiły deski pod lipami. Zaczęły się tańce. Rysiek Głowacz przyprowadził dziewczynę Stolarskiego. Raz tylko zatańczył. Zaraz otoczyła go grupka, dziewczynę odpędzili, Ryśka obsobaczyli. Nie będzie Wilniuk z Kielczanką chodził..."
„Pierwsze oficjalne wybory sołtysa. Cała wieś już od tygodnia o niczym innym nie mówi. Kielczaki będą głosować na Wszołę — to pewne. Chcieliby mieć swojego sołtysa, ale za mało ich. Chodzą wiec po wsi, ludzi chcą przekupić, żeby za ich kandydatem głos oddali. Ale z tym nie do Wilniuków. Oni przy Kierejczuku obstają, nikt ich od tego nie odwiedzie. Cóż za posłuch ma ten chłopina! Pewno wygra. Wilniuków o pięć chałup więcej".
chyba trzeba bidzie świetlicę jakąś "urządzić. Zajmie się pan tym, co by tam zrobić? A któ urządzi? — pytam. Oni, Wilniuki..."
I tak się te zapisy powtarzają. Na zabawach bójki, a na co jjzień coś co by można nazwać współzawodnictwem, tyle, że nie bardzo zdrowym, bo trochę zawistnym. Ale z czasem to zacięcie zmalało. Owszem, osobno zakładali światło, osobno budowali drogę, -ale nikt już się zbytnio nie krzywił, kiedy do założonej przez Kierejczuka świetlicy schodzili się też Kielczanie i we własnej grupie spędzali czas.
Nastąpił okres wzajemnej tolerancji. I tylko Wszoła i Kierejczuk jakoś tego zdzierżyć nie mogli i dalej się za łby wodzili.	........... ...... ............ ........
Na wiosnę 1955 roku Marysia Stolarska postanowiła wyjść za mąż za Ryśka Głowacza. Kielęzanka za Wilniuka. Chodzili cztery lata ze sobą, rodzice i koledzy za złe im to mieli, ale w końcu ojciec Maryśki zdenerwował się i sprawę tak postawił: albo Głowacz się oświadczy, albo więcej do córki nie dostąpi.
Stary Głowacz wpierw słyszeć o niczym nie chciał, ale po namyśle, po syna gorących staraniach, dał zgodę i swatów do Stolarskiego posłał. Swaty, po cieniku, opłotkami się przemykając, polecenie swe wypełnili, tylko że ich Kierejczuk jakoś wypatrzył i na drugi dzień awanturę taką zrobił^ że się chłopina przestraszył i przyrzeczenie dane wycofał. Kierejczuk miał jeszcze posłuch, a argument „za tego kieleckiego cwaniaka ją oddasz? żeby cię obskubał? wstydu za grosz nie masz!" działał jeszcze silnie i mógł nim kołobeczniański sołtys na regionalnych sentymentach do woli używać.
Jak się o tym Wszoła dowiedział, który za ślubem był, pierwszym w# wsi mieszanym związkiem, do Kierejczuka przyleciał i taki mu wygawor dał, że aż na pół wiorsty było go słychać.
— Czego się młodych czepiasz? Jak chcą żyć ze sobą, niech żyją. Oni już nie z Kołobeczna, a stąd. Tu się wyehowali. Czy ty. capie, zrozumieć nie możesz, że nam..tu już do śmierci razem być przyjdzie? Jak my nie potrafimy, to niech oni przynajmniej spróbują...
Ale Kierejczuk przekonany nie był, choć słowa nie pisnął, bo bał się tego osiłka o barach atlety. Głowacza jednak zwymyślał. Skutek zaś był taki, że oboje młodzi ze Słupcy utiekli, w pobliskim PGR się zatrzymując, gdzie do dziś współ ny żywot wiodą. I to była pierwsza dotkliwa porażka Kierejczuka.
August. Legierski napisał natomiast w swoim notatniku: „Zastanawiam się, na ile niechęć tych ludzi do siebie z regionalnej obcości wynika, a na ile z indywidualnych ambicji ich przywódców. Bo przecież inny obyczaj i trochę inna gwara to nie powód, bv tak koty drzeć ze sobą..."
A kilka linijek niżej przytacza swoją rozmowę z Wszołą:
—	Dlaczego tyle kłótni między wami i pokoju nie ma? — pytam.
—i Widzisz, August — odpowiedział Wszoła — w Kierejczuku dłużej to siedzi, co już ze mnie wylazło. Ale i on zmądrzeje...
Droga „mądrzenia" Kierejczuka dłuższa była niż Wszoły. Wszoła inaczej swój auto rytet pojmował, bo, też budował go odmiennie. Dyskutował ze swymi, radził się, elastyczny był, szybciej spostrzegł bezsens dalszej walki, więc postawę stopniowo, nie tak boleśnie zmieniał. A Kierejczuk, autokrata. wrażliwy na swój honor, jak nawiedzony czuwał nad swym ludem i od wszelkiego złego go bronił, w sobie widząc ostoję jedyną. I kiedy tylko któraś z owieczek spod opieki pasterza się wyrwała, przeżywał to tak osobiście, że chodził po wsi zły jak osa, pił i na świat cały pomstował. A miał na co...
Legierski notuje: „Do 1958 roku — 12 małżeństw kielecko-wil eńskich pobrało się", A w rok później: „Wszoła sołtysem został. Widać jak Wilniuki od niego odstępują", I komentarzem to opatruje: „Ci, co się w rodzinnym stadle pomieszali, już inaczej na Słupcę patrzą. Zaczęło się od tego, że Kielczaki kutię robią, a Wilniuki po kielczańsku myślą".
Rok 1959 był dla Kierejczuka ciosem, którego się nie spodziewał. Młodzi założyli we wsi koło ZMW. Ale nie wileń skie i nie kieleckie, a wspólne! Nikt ze starych nie wiedział, jak do tego doszło, a tym bardziej Kierejczuk. Wszoła w każdym razie rąk w tym nie maczał, choć ucieszył się, bo sołtysie wybory były już za pasem.
I koło ZMW poparło Wszołę. Wybory były jawne, wszystko więc było widać. Kielczak dostał 15 głosów przewagi. Kierejczuk wyszedł, trzaskając drzwiami. A to jego wyjście stało się końcem pewnej ery, która' trwała przez 14 lat prawie.
Po wyjściu Kierejczuka zaś chwila ciszy zapanowała, aż wreszcie Wszoła rzekł: „Podajmy sobie ręce. Chcę być sołtysem was wszystkich" I chłopi, ociągając się, wstali z ław. Kielczaki z jednej strony, Wilniuki z drugiej, a potem nagle gwar się zrobił i bomba pękła — na ten moment już od wielu lat podświadomie czekali, choć myśli tej nie dopuszczali do siebie. Takie to proste było, a takie trudne.
Legierski w swym kajecie notuje: „Wszoła sprawiedliwym sołtysem był. Za jego kadencji powstał wodociąg, szosa, ośrodek zdrowia, drugi sklep, kółko rolnicze, nowa szkoła. I wszyscy przy tym pracowali. Tylko Kierejczuk I paru co starszych jego popleczników trzymało się z dala — obrażeni na swoich Wilniuków".
Nastał rok 1969. Wszoła z urzędu zrezygnował. 10 lat to kawał czasu. Wtedy młodzi przedstawili swego kandydata. Kontrpropozycji nie było. Jerzy Bronio przeszedł przez aklamację. Nikt nie pytał czy on Wilniuk, czy Kielczak. Tylko czy da sobie radę,-bo młody. Dwa wielkie słupczańskie autorytety odeszły, nastał czas nowych, Jan Bronio, Koszali-niak, zorganizował niedawno w Słupcy zespół młodego rolnika, o założeniu spół dzielni myśli.
6.
Młody Kierejczuk wychodzi za ojcem na próg chałupy, papierosa w ustach ssie.
—	Ojciec — znowu pyta — ale jak ty to sobie wyobrażasz? Z Wszołą pod wspólnym dachem? Z największym wrogiem dom chcesz na spółkę budować? — A co? On dzieci nie ma, samotny jak ja, to raźniej nam we dwójkę będzie. Siostrę weźmie, baba się przyda, nieboszczkę żonę zastąpi.
—	Ale przecież wy kiedyś na noże...
—	Kiedyś! — Stary zniecierpliwiony macha ręką. — Dużo głupstw człowiek w. życiu narobił. Kto wie, czy to nie było największe...
—	No, ale jak wy... Długo już ta zgoda?
—	Krótko. Pół roku ledwo... — I Kierejczuk robi taki ruch jakby czasu trochę chciał wrócić.
Nie wróci, choć pewno przez długie jeszcze lata będzie go z Wszołą przetrawiał.
A było tak, że któregoś dnia razem ich wracających z miasta spostrzeżono. Pod gazem trochę byli, za ramię się trzymali. I ludzie, jak wryci 'przystanęli, oczy przecierając, a oni poszli do Wszoły. Światło świecili długo, przez szyby widać było, że o czymś żywo rozprawiają. Ale nikt nie wiedział o czym. Sami też nic nie powiedzieli, tylko za kilka dni w Gminnej Radzie podanie p budowę współ nego domu złożyli.
(Reportaż opublikowaliśmy z niewielki mi skrótami).
B
a B B B B B B B B B B
B B B
B B
m
w następnym wydaniu |magazynu,
S	Zaczyna się Międzynarodowy Rok Kobiet, proklamowany przez ONZ
3	dla upamiętnienia XXV~lecia powstania Komisji do Walki o Prawa
3E	Kobiet.
£	O płci pięknej można nieskończenie... Na początek proponujemy quiz:
J§	co wiesz o kobietach?
5=	Prosimy wybrać jedną, z proponowanych odpowiedzi na każde z 15
•3	pytań. Przy końcu quizu okaże się, kto jest koneserem płci pięknej.
1	PYTANIA
DZIEWCZYNY Z MIĘDZYMIASTOWEJ
DJa nichr drii najbardziej -pracowite; to właśhiefminione śiinęta, Nowy Rok —> z sylwestrowym wieczorem włącznie. Rotdzwoniliśrńy się wówczas z pozdrowieniami i życzeniami do bliższej i dalszej rodziny, do wszystkich miłych nam litdzi— we wsze świata strony. Nie inaczej 'miały się 'dziewczyny z telefonicznego biura zleceń; to budzenie po przecią gającyrh się do późna „nocnych rodak óio rozmowachto „a o której odchodzi pociąg do Koluszek?", to znowu jakieś słowo brakujące do rozwiązania' krzyżówki...
Im więc — za pracowite, cierpliwe spełnianie naszych zamówień — najserdeczniejsze życzenia z okazji rozpoczynającego się właśnie Międzynarodowego Roku Kobiet.
Fot. Jerzy Patan
GOŚĆ W DOM CZYLI... RATUJ SIĘ KTO MOŻE!
W!alr»!e! Zeby gospodyniom domu,, dla których prawdziwym utrapieniem bywają niespodziewane wi" ryty, zaoszczędzić „wpadki" i nie poz ba wiać należnego im w karnawałowe wieczory dobrego samopoczucia, l prośbą o przybycie z odsieczą po prosiliśmy szefów kuchni znanych w województwie zakładów gastronomi cznych.
Na początek - dwa niebanalne, godne polecenia, szybkie dania gorące. Pierwsze z nich —
KWASÓWKĘ SMOtDZlŃSKĄ
- proponują Henryk Blaszczyk i Woj cjech Cholewa z „Karczmy pod Klu ka" w Słupsku. Oto przepis:
10 g grzybów suszonych, 350 g kwasu z kiszonej kapusty 400 g wy waru z kości szpikowych, 20 g masła ■ 10 g mąki pszennej, 10 g cukru, sól do smaku (składniki na 10 porcji).
Ugotować wywar na grzybkach, połączyć go z uprzednio przygotowa nym wywarem z włoszczyzny i kości oraz kwasem z kapusty. Zrobić zas mażkę z mąki i masła, dodać do kwasówki, gotować, doprawić do smaku cukrem i solą.
Podawać w filiżankach z grzanka mi r bułki paryskiej, pokrojonej, w kanapki, umoczonej w jajku, smażonej na rumiano i posypanej żółtym twardym serem.
Była to potrawa regionalna. Nato miast licznym u nas zwolennikom kuchni węgierskiej Ryszard Bobiński i restauracji „Balaton" w Koszalinie poleca
' ZUPĘ „PALUCZA"
500 g wołowiny bez kości, 200 g fasolki konserwowej bez zalewy, 50 5 smalcu, 30 g mąki pszennej, 250 g cebuli, 200 g ziemniaków obranych, 200 g śmietany i - do smaku - liść laurowy, ostra papryka mielona, sól kminek, 1,5 I wody (składniki na 5 porcji).
Wołowinę kroimy w drobną kostkę, na smalcu podsmażamy cebulę po krojoną w drobną kostkę, do tego dodajemy mieloną poprykę I wołowinę, lekko podsmażamy i za Jewamy 1,5 i wody gotujemy. Gdy fcrŃęso będzie półmiękkie dodajemy
zjemniak! surowe, pokrojone w kost kę. Gotujemy do miękkości, wrzucamy fasolkę konserwową i kminek, Ze śmietany i mąki robimy zawiesinę i wlewamy do zupy, zagotowujemy. Doprawiamy do smaku solą. Podaje my najlepiej w kociołku i rozlewamy na talerze lub w nelsonce.
Jeśli kogo nie zadowoli tego rodzaju goraca przekąska — Zbigniew Marcinkowski z restauracji „Zacisze" w Słupsku służy przepisem na
SZASZŁYKI „VARSOVIENSIS"
750 g wątróbki , drobiowej, 350 g boczku wędzonego, 200 g masła,* szałwia, pieprz i sól do smaku (skład ni ki na 10 porcji).
- Wątróbkę z drobiu przekładać pla strami boczku wędzonego i ułożyć na patelni albo nakładać na szpikul ce i smażyć na patelni. Przekręcać, oprószyć szałwią, pieprzem i solą. Smażyć na maśle. Podawać na pół misku .polane^ masłem ze smażenia, z kaszą krakowską ugotowaną na sypko i borówkami.
Szybciutko też przyrządzić można proponowany pizez Mieczysławę Ol szową z restauracji „Neubranden-burg" w Koszalinie
OMLET NEUBRANDENBURSKI
3 jaja, 60 g boczku wędzonego lub świeżego 30 g cebuli, 200 g ugotowanych ziemniaków, 15 g mas ła, 10 g zieleniny (do posypania) pie truszka, jarmuż, seler sól do smaku (składniki na 1 porcję).
Jaja rozbić, boczek pokroić, podsmażyć na nim cebulę i ziemniaki pokrojone w plastry. Rozbite jaja po solić i usmażyć z obu stron. Na om let ułożyć odsmażone ziemniaki i boczkiem, zawinąć w rulon. Podawać na gorąco z dodatkiem surówki oraz zieleniny.
No i wreszcie - coś z „owoców morza". Przepis na
FLACZKI Z KALMARA
prezentuje Jadwigo Szyszko z restałf racjiBarka" w Kołobrzegu.
500 g tuszek z kalmara,' 100 g smalcu, masła lub margaryny. 2 mar chewki, 2 cebule 1 pełna łyŻKa mq ki i tyleż koncentratu pomidorowego oraz imbir, gałka muszkatołowa, pieprz, maggi, sól, majeranek do smaku (składniki na 4 porcje).
Tuszki wypłukać, lekko rozmrozić pokrajać w paski, włożyć do wrzątku z połowy wywaru włoszczyzny. Gotować na słabym ogniu ok. 30 minut, odsedzić na sitku W tym czasie po krajać w paseczki warzywa, dusić w łyżce tłuszczu około 20 minut, podle wając odrobiną wody. Gdy miękkie, wlać wywar z włoszczyzny dodać pokrojone kalmary i gotować 20 mi nut. Koncentrat pomidorowy krótko poddusić na pótelifi z łyżką tłuszczu. Oddzielnie przyrządzić zasmażkę z mąki 1 reszty tłuszczu. Zasmażkę i pomidory dodać do ugątowanych kalmarów, dodać przyprawy i chwilę pogotować.
Życzymy smacznego i zachęcamy do lektury karnawałowych propozycji w następnym wydaniu imagazynu.
3 1. He kobiet na stu mężczyzn przypadało w roku 1946 i ile obecnie: H a) 118 i 106	b) 120 i 102	c) 116 i 104
~ 2. Ile absolwentek-kobiel przypada na atu absolwentów-mężczyzn z wy-kształceniem technicznym (zasadniczym i średnim):
! a) 28,8	b) 43,4	c) 50,1
■=£ 5, Ile kobiet przypada u nas na stu zatrudnionych i na którym miejscu 3 aktywności zawodowej kobiet znajdujemy się w Europie;
€§-" a) 40 procent — 6 miejsce b) 44 procent — 5 miejsce o) 46 procent — 4 miejsce
4.	W jakiej dziedzinie (poza rolnictwem) zatrudniamy najwyższy odsetek kobiet:
a)	W finansach, i ubezpieczeniach
b)	w oświacie i wychowaniu
c)	w handlu
5.	Jaki odsetek kobiet polskich uważa, że są w małżeństwie bardzo szczęśliwe i szczęśliwe:
a) 17,6 i 44,2 proc.	b) 12,5 i 32,7	c) 9,9 i 32,8
0, Co w małżeństwie uważają za sprawę najważniejszą:
a)	miłość i wzajemne zrozumienie
b)	wydanie na świat potomstwa
c)	wychowanie dzieci ■
T, Ile milionów godzin tygodniowo poświęcają polskie kobiety pracom
domowym (dla porównania: we wszystkich działach gospodarki pracuje się około 300 milionów roboczogodzin w tygodniu):
a) 90 min	b) 175 min	c) 250 min
8.	„Bez nich nie byłaby sobą epoka stanisławowska" — pisał Stanisław Walewski. „One" to Helena Radziwiłłowa. Izabella Czartoryska i Julia Potocka. Zostawiły po sobie:	'
a)	rezydencję na wzór podparyskiego Petit Trianon w podwarszawskich Powązkach
b)	rezydencję w Puławach zwaną Świątynią Sybilii
c)	rezydencję Arkadia w Nieborowie.
Która z trzech pięknych i bogatych pań była właścicielką której z tych historycznych rezydencji?
9.	Do księgi chwały polskiego oręża wpisano m. in. nazwiska trzech walczących Polek:
a)	Teofili' Chmieleckiej
b)	Anny Doroty Chrzanowskiej
c)	Emilii Gierczakówny
które odznaczyły się w obronie Trembowli, w szturmie na Kołobrzeg bądź w walkach z Tatarami. Która z wymienionych rycerek gd2ie dokonała żołnierskiego czynu?
10.	W naszym kraju panowali królowie płci męskiej ł żeńskiej. Czy korona władcy zdobiła (lub gdy kto woli, uciskała) skronie:
a)	Jadwigi, córki Ludwika' Węgierskiego
b)	Anny, siostry Zygmunta Augusta
c)	Bony, wdowy po Zygmuncie Starym
11.	Wśród laureatów-Nagrody Nobla w literatnrze było kilka kobiet. Czy należała do nich:
a) Ćólette b) Anna Seghers c) Agatha Christie
12.	Która z niżej wymienionych pań była wyróżniona Nagrodą Leninowską za utrwalanie pokoju między narodami:
a) Irena Joliot-Curie b) Wanda Wasilewska c) Nguyen Thi Bingh
13.	Która % wymienionych laureatek zdobyła I miejsce w Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Henryka Wieniawskiego:
a) Wanda Wiłkomirska b) Ginette Neveu c) Olga Parchomienko
14.	A która w Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina:
a)	Halina Czerny-Stefańska
b)	Bella Dawidowieź
c)	Martha Argerich
15.	W jakiej kolejności uzyskały prawa wyborcze mieszkanki:
a) Nowej Zelandii . b) Mongolii c) USA
*
Choć o kobietach można nieskończenie, quiz dobiegł końca Ża każdą trafną odpowiedź ofiarujemy 2 punkty, za błędną — 0, Zdobywca 24—30 punktów jest wybitnym znawcą spraw płci pięknej, Kto osiągnął 13—22 punkty zna się na problemach kobiecych dość dobrze. Komu przypadło 12—16 punktów — dostatecznie. Kto ma mniej nifc 12 punktów..,
A oto prawidłowe odpowiedzi:
f zj- 1. a. 2. b. 3, c. 4. W żadnej z wymienionych. Najwyższy odsetek — ponad 'fi ao procent — pracowników pici żeńskiej zatrudniamy w ochronie zdrowia, ?r: opiece społecznej i kulturze fizycznej: 5. a. 6. c. 7. c, 8. Powązki i Puławy f* były własnością Izabelli Czartoryskiej, Arkadia Heleny Radzi willowej Ju lia Potocka, żona sławnego podróżnika, pisarza i dramaturga Jana („F^ko-§r pis znaleziony w Saragossie"), zmarła młodo,nie zdążyła się zająć budową §£. i wyposażeniem rezydencji na modny wówczas wzór francuski. Ze zbiorów r~:. pamiątek narodowych, zgromadzonych w Puławach przez Czartoryską, pow. rT stały zbiory, obecnego Muzeum Czartoryskich w Krakowie Należy do nich m. in. nasz jedyny obraz Leonarda da Vinci „Dama z łasiczką". 9. Teofila rx Chmielecka była postrachem Tatarów, Anna- Dorota Chrzanowska obroniła Trembowlę przed Turkami (którzy, zaniechawszy jej oblężenia, ruszyli ped Kamieniec, by walczyć m. in.- przeciwko Michałowi Wołodyjowsfcreimj), Emilia Gierczakówna poległa w zwycięskim szturmie 1. Armii Wojska Jroł-~ skiego na Kołobrzeg. 10. Koronę władcy nosiła Jadwiga i Anna. Annę Ja giellonkę wybrał na króla Polski Sejm elekcyjny w Warszawie 14 grudnia 1575 r. Mąż jej, Stefan Batory, był tylko królem-małżonkiem. 11. Niestety, żadna z wymienionych. Nagrodę przyznano paniom, o których mało kto pa zL- mięta: Nelly Sachs, Grazii Deledda. Nobel z literatury nie ma szczęścia do laureatek — jak i do laureatów. 12. Pani Nguyen Thi Bingh, minister spraw 22 zagranicznych Republiki Wietnamu Południowego i szef delegacji na ro-kowania pokojowe w Paryżu. 13,b. (Wanda Wiłkomirska była zdobywczynią E.II miejsca, a Olga Parchpmienko III w roku 1952). 14. Wszystkie "trzy pa-ni®' zdobyły złote laury w tym konkursie:' Halina i Bella ex. aeąuo w 1949 ^ r., Martha w 1965 r. 15. Ncnva Zelandia w 1893 r., USA w 1920 r., Mongolia =. w 1024 r
**	'	IRENA FRĄCKOWIAK
tjło$ ■ Kósz^<iĄ-kt nr &
Strbna 8
MAGAZYN
*
Cłos Koszaliński nr 4

f mają iwoje, ludzkie problemy, gpłęcfa,
konflikty. Reżyser po prostu tak przepra cował egzemplarz sztuki, że nie ma w przedstawieniu nic z baśniowOści prawdziwie pirandellowskiej, z owego żonglowania na granicy rzeczywistości i świa ta nierealnego, jawy i snu. Trupa aktorska jaka zjawia się w naszym przedstawieniu, wywołuje jedynie sporo zamieszania z którego nic nie wynika, A powinny się rozgrywać sprawy istotne, jest to bowiem sztuka o wielkiej misji teatru 0 posłannictwie aktorów. U Bas szlachetny hrabia poświęca swój majątek, aby służyć sztuce i hrabina, była ak+orka, wraca na scenę, by nieść sztukę w lud.
Niezbyt tu spłycam treść tego, eó móż na wynieść z przedstawieniaI w koszalińskim teatrze. Reżyser, Abdellah Drissi, postarał się, aby spektakl miał formę bardzo kameralną. Przepracowany tekst sztuki dajś możliwości popisu ' ' jednej" aktorce, Małgorzacie Szudarskiej, pozostałych powściągnął tak dalece, że niejako statystują, bą, nawet nie bardzo słv cMć co ■ mówią. Wprawdzie PiraftjJello bardzo dokładni* pi fał swó.ię didaskalia, ale ani reżyser, ani scenograf nie brali tego pod uwagę. Tu nie ma dziwnego pałacyku w górach. Sceną, zśkbuęiowana jest tak, że przypomina z ińd&wiii okna inspektowe, pokryte czymś oó chrzęści 1 nie bardzo rozumiem, dlaczego po tym biegają aktorzy. Aktorzy, ubrani na domiar jak włóczędzy, a nie zrujnowana trupa. Nie najlepsze są też kostiumy mieszkańców gór. Mamy zatem na naszej ' scenie nie tyle Pirandella, có Drissi'ego, którego nie najlepiej wsparł scenograficz nie Janusz Tartyłło.
Tak to chyba rozeszły się intencje autora i realizatorów przedstawienia. Autor już nie żyje, nie dokończył nawet'
twojej aztukf, ale Intencje Jego tf egf* telne. W tychże górach, dokąd zawędl*-" wała trupa aktorska, żyją giganci. Warunki, w jakich pracują i wznoszą swóją cywilizację, są trudne. Te warunki u-kształtowały ich psychikę. Krotón-naag ostrzega aktorów. Można do nich iść, zi grać przed nimi, ale nie jest to zbyt b«& pieczne. Wtedy właśnie słychać narastający łoskot. To giganci zjeżdżają w dół do wioski. W koszalińskim spektaklu jest to narastająca zapowiedz grozy/I słuszni* Jak słyszałam, niektórzy widzowie odeb rali to jako ostrzeżenie Pirandella przed włoskim faszyzmem. Wydaje mi się td jednak przesadne, Pirandello mógł wyrażać swoje obawy, ale raczej przed ńaS miernie rozwijającą się cywilizacją.
Tym łoskotem — wyznaje — zakóńtv? łabym koszalińskie przedstawienia, fte- * żyser powtarza raz jeszcze scenę początkowa. Taka propozycja zakończenia illft nie wnosi do spektaklu, po prostu nie bardzo rozumiem czym to wszystko jest uzasadnione.
z. tego można wnioskować.. srpek-dyśkusyjny a co najgorsze — mi Nie przysporzy on nasieniu teatrowi entuzjastów.
JADWIGA 8LIPIŃSKA'
U S&L U ni V-/il c.
i Jak, r.. tego. r tiki jest dyśkus
ło clytelny, Ni<
PS. Prrykro ml, ie nie «oge wymle* nić aktorów, którzy grają w „Gigamtaeb i Gór", aje mów brak było programu.
Scena zbiorowa t „Gigantów z Gór* Pirandella w Bałtyckim Teatrze Dramatycznym. Na pierwszym planie Władyi-ław Madej (Kroton), Małgorzata Snu-darska (liza) i Cezary Sokołowski (Hrabia).
Fot. A. Majcłtrżak
Z teki
Andrzeja Ciesielskiego
Słodka Francja albo traktament o państwie galickim
Zdarza się w kaJdyrri sezonie, Se H&* re&cja teatru decyduje się Aa pozycje repertuarową, która nie tyle przyciągnie publiczność, ile przysporzy teatrowi sporo honoru. W minionym sezonie do tego typu pozycji należałoby zaliczyć polską prapremierę dramatu Strindberga „Do Damaszku", w tym zaś niewątpliwie jest to dramat Pirandella „Giganci z Gór". Gorzej, że w ostatecznym rozrachunku dramat Strindberga nie przyniósł naszemu teatrowi ani popularności, ani oczeki wanych honorów. Obawiam się, że nie lepiej będzie z „Gigantami" Pirandella.
„Zasadniczym motywem mojego artyzmu jest tragizm wynikły * rozszczepienia między iyciem * dążeniem do jego wyrazu. Życie jest dla mnie czymś, co się ustawicznie zmienia 1 rozwija. Ale — aby być życiem, ińusl dopiero znaleźć własny wyraz, własną formę. Forma jest z natury swojej zawsze sztywna 1 niezmienna. Zycie, które się zmienia, musi przeto nieprzerwanie łamać swoje poprzednie formy, znajdować nowe, które rychło znów stają się przestarzałe. To, jest traęedia życia, ja jestem poetą tej tragedii".
Tak pisał o swojej twórczości laureat Nagrody Nobla, znakomity dramaturg włoski, poeta i prozaik, Luigi Pirandello. Ten Sycylijczyk zaczynał od drobnych form dramatycznych, które, niestety, nie znalazły uznania w oczach publiczności. Dopiero dramat „Sześć postaci scenicznych w poszukiwaniu autora" wszedł na stałe do repertuaru scen światowych. Nie bez przyczyny swoim dramatom („Tak jest jak się państwu zdaj*", „Henryk IV" „Człowiek z kwiatem w ustach") dał wspólny tytuł „Nagie maski". Maski któ re ludzie nieustannie nakładają. Pirandello, twierdził, że każdy człowiek jestiń ny w różńych fnomentach swojego życia,
polęcle ftsfcfcowości fczłowieka" właściwie ńie istnieje, zastępuje ją gra pozorów i odruchów. W związku z tym prawda ó sobie i innych jest względna zmienna, nierozpoznawalna, stąd bierze się źródło konfliktów i tragedii ludzkich.
Pirandello, umierając w roku 1938, zostawił po sobie, nie tylko powieści, liczne nowele i dramaty które liczą się do dziś w repertuarach teatrów świata, „ale przede wszystkim własną poetykę, fórmę, filozofię. Jeżeli Czechow zapoczątkował nurt teatru współczesnego, rozwinął go genialnie Pirandello.
„GIGANCI Z GÓR" to ostatnia f niedokończona sztuka Pirandella. . I nie mam wątpliwości, że należałS udostępnić ją ludziom. Ale jestem przekonana, że nasz teatr nie powinien jej'w tej formie wprowadzać na scenę, bo nasz spek-, taki nie posiada nawet walorow poznawczych, nie daje widzom nic z teęjo, cO jest reprezentacyjne dla sztuki Pirandella.
Przedstawienie w naszym teatrze rozpoczyna się od jęku, przeciągłego, nieludzkiego jęku, który ma oznaczać przestrach. Bo oto gdzieś, w górach, na samej granicy życia, wśród dziwnej społeczności, której przewodzi Kroton — mag, zjawia się trifpa aktorska. Zbliżają się zatem ludzie i strach paraliżuje miesz kańców dziwnego pałacyku, usytuowanego wśród gór. Na jęk wołającego zbiega się ich gromadka, czekają przerażeni na nieproszonych gości. Wprowadzenie do spektaklu jest ostre, zapowiada wi^' konfliktów, których w przedstawieniu jednak nie ma. Zamazują się w spektaklu poszczególne plany zarysowane przez Pirandella tworzą je i dziwni mieszkańcy tajemniczego pałacyku ..położonego na granicy życia" i grupa aktorów, którzy nie tylko grają, ale są także ludźmi
IOto nakładem tolelćt tasłuiónej oficyny wydaw-• niczej „Ossolineum" ukazała się książka Jana Baszkiewicza pt.: HISTORIA FRANCJI. Obszerne to dzieło, napisane piękną, choć uczoną polszczyzną, znacznie przybliża Francję do polski. Uczy bowiem Francji w jej historycznym, ale nie tylko aspekcie, bowiem Baszkiewicz orientuje czytelnika również w stronę zagadnień kulturowych,'cywilizacyjnych i ekonomicznych sprawiając, że mimowolnie zaczynamy u-patrywać podobieństwa dziejów między naszymi narodami. Jednak jest jeszcze inny, mniej może uchwyt ny aspekt książki Baszkiewicza, a to ten mianowicie, że uczy jak bardzo osobisty stosunek autora, jego za uroczenie się tematem, może wpływać na jakość wykładu. Jan Baszkiewicz dzieła swego nie tworzy z wy sokości uniwersyteckiej katedry, ale raczej ze stanowiska nieutrudzonego podglądacza (qui a le pouvoir d'enlever le toit des maisons de France) sekretów ży cia codziennego, prywatnego, a tajemnice alków zdra dzają mu sekrety volitycznef te zak przecież kształtują wydarzenia, fakty, a więc i historię. Nieuważny jednak czytelnik mógłby wnieść z tego co napisałem, że Baszkiewicz to mniej więcej Marian Brandys, tyl ko jeszcze bardziej niż ten ostatni zwrócony ku Francji ale podobnie bezceremonialny w odsłanianiu spraw sekretnych. Otóż nie, bo — jak już napisałem — dzie ło Jana Baszkiewicza jest przede wszystkim dziełem historycznym. Zresztą pierwszym w Polsce tej wagi i rozmiaru. Na przykład czytelnik — jakże zdumiony! — dowiaduje się, że państwo niemieckie powstało właściwie dzięki uprzejmości Frdnćuzów, jako wynik podziałów terytorialnych między braćmi z panującej
podówczas dynastii Karolingów, ale ieby rzecz była
bardziej zdumiewająca to okazuje się, że nazwa dzisiejszej Francji pochodzi od Franków, ci zaś byli plamieniem germańskim. Czyli — jak powiadają Rosjanie — „bez polowinki nie rozbieriosz", chociaż Jan Baszkiewicz połapał się w tym wszystkim dokładnie i na dowód rzecz nam pięknie wyłożył.
2 Skoro już rozmawiamy o Francji, to właśnie rnia
•	łem okazję obejrzeć w telewizji serial elżbietań-ski. Serial jest właściwie nudny, bardzo kameralny, ale przecież nie ó tym chcę mówić, tylko o pewnym jego fragmencie: mianowicie o stosunku Elżbiety angielskiej do Marii Stuart szkockiej. Otóż na stosunek ten szczególne światło rzuca nienawiść Elżbiety do wszystkiego co nieangielskie, i miłość Marii do Fran cji. Film jest produkcji angielskiej, jest więc obiektywny wobec Elżbiety, nieobiektywny wobec Marii. Maria zaś była jedną z najpiękniejszych kobiet swoje go czasu w Europie. Biegle władająca kilkoma językami, biegła w sztukach pięknych, poezji, malarstwie, muzyce; filofrancuska z wyboru rozumu i serca (boi przecież była i małżonką króla Francuzów), żadną miarą nie mieściła się w butwiejącej Anglii, w mrokach despotyzmu religijnego i nietolerancji.
3 Francja jest nieustannie obecna w kulturach nie
•	raz odległych Od niej o tysiące kilometrów. Jest bowiem w niej połączenie żywiołu mistycznego z lu dową krzepą, subtelności języka z jegoż jędrńością. Dlatego może „Historia Francji" Jana Baszkiewicza, jak myślę, nie poleży długo na księgarskich półkach.
SAS
Głos Koszaliński nr 4
MAGAZYN
Strono 9j
m
-km
SZYMON NIE-SŁUPNIK
Rozmowa niekonwencjonalna I Szymonem Kobylińskim
— Szymon Słupnik ~ Jak przypomina tę postać sędziwy felietonista „Kultury" Hamilton — urodził się w roku 389 naszej ery, żył lat 70, z czego 30 na słupie. Ną szczycie słupa, który miał najpierw 3, a później ponoć 18 metrów długości, była mała platfor ma o powierzchni 4 metrów kwadratowych, tam modlił się, pościł 1 spał. Szymon Słupnik cierpiał, ale przede wszystkim chciał, żeby widziano, jak cierpi. Szymon Słupnik to pustelnik gwiazdor — powiada Hamilton. Panie Szy monie, czy rysownik-saty-ryk, uznany i podziwiany od lat, nie jest swoistym Szymonem Słupnikiem?
Szymon Kobyliński —
Hamilton podaje szalenie ważną rzecz że ten słup to była pustelnia publiczna. Szymon Słupnik stał na tym słupie dla siebie i publiczności. Ja w pewnym Sensie także stoję na słupie, jeżeli na przykład moje okienko w „Polityce" tak nazwać można. Stoję dla siebie i publiczności.
Ale satyryk Jest chyba w gorszej sytuacji, łatwiej może z tego słupa zle cie&
Szymon Kobyliński —
Oczywiście, zwłaszcza kiedy go zrzucą.
Jak więc nazwać ten rodzaj satyry, jaki Pan u-prawia?
Szymon Kobyliński —
Ten typ satyry czy grafiki jaki uprawiam od pierwszego numeru „Polityki", czyli od lutego 1957 roku bardzo ładnie nazwał redaktor Garztecki, a później powtórzył za nim Wańkowicz w swoich tekstach, kiedy o mnie była mowa, bardzo zresztą zaszczytnie dla mnie. Nazwał go „pu-błigrafika". Muszę powiedzieć, że bardzo mi to sformułowanie odpowiada: grafika publicystyczna, a
więc nie tylko grafika, - iii# tylko humor, nie tylko karykatura, ale przede wszystkim publicystyka. Jest tó sformułowanie bardzo zaszczytne" dla mnie i rnegalo-mańsko mówiąc, przylegają ce do tego, co robię.
—	A Jak Pan trafił do tego typu gatunku? Czy był to przypadek, czy lwi* domy wybór?
Szymon Kobyliński —
Mając skłonności do rysowania od dzieciństwa, jednocześnie rysowałem batali stykę, na przykład bitwę pod Grunwaldem, oraz jakieś komiczne sytuacje szkolne. Karykatura więc od samego początku mi to warzyszyła, pierwszym moim rysunkiem w prasie, debiutem, był właśnie rysu nek humorystyczny w piśmie „Kobieta Wiejska'', był to bodajże koniec 1946 ro ku. Później dużo rysowałem w „Pokoleniu", było to pismo zetempowskie, po tern „Szpilki", „Mucha". Właściwie jednak ta cała moja „publigrafika"' wynikła z przypadku. Redaktor graficzny „Polityki" stwier dził, że brakuje mu na pierwszą stronę jakiegoś rysunku, miał mój pod rq ką, dał go i już tak zostało. Z tym, że początkowo był ten rysunek bardzo duży, później zmniejszał się, zmniejszał, aż teraz trzyma się szerokości* jednej szpalty koło tytułu, tak że jednym tchem można prze czytać: Szymon Kobyliński — Proletariusze wszystkich krajów łączcie się!
—	Ukazywały się prterói ne antologie dowcipu słew nego, poszukiwane dzil zresztą na aukcjach antykwarycznych, ale o zbiorach dowcipów rysunkowych raczej nie słychać.*
Szymon Kobyliński —>
Tę białą plamę zapełniam, niestety, nie ja, ale sam Eryk Lipiński z pomocą pani magister Górskiej. Jego „Wielka historia karyka
tury polskiej", i przekłada mi nie tylko z rodzimego, ale i świfctówigo podwórka, sięgająca wićlu lat wstecz, wielu tysięcy lat, bo zaczyna od karykatury egipskiej, sławnej, gdzie lew z antylopą grają w sza chy (a była to satyra na pewnego faraona), złożona jest już w wydawnictwie. To będzie bardzo duże dzie ło, szalenie bogato ilustrowane. Eryk ma tam jeszcze jedną zasługę, wygrzebał bowiem, wyskrobał, wy dłubał i odnalazł mnóstwo nazwisk, zwłaszcza w XIX wieku, bo XIX wiek był epoką bujnego rozwoju ka rykatury polskiej. Nazwisk niesłusznie zapomnianych. Znalazł nurty karykatury w twórczości wielu znanych malarzy. Wie się na ogół, że Juliusz Kossak był doskonałym karykaturzystą, że Stanisław Lentz, a tu tymczasem okazuje się, że i Matejko, Norbliń, Orłowski, Michałowski, Grottger, Chodowiecki. Karyka turą zajmowali się taki# Chopin i SłowackJ.
=-= W XX wieku obserwujemy chyba odwrót zna Mych malarzy od tego typu działalności?
Szymon Kobyliński *■*
Tak, właściwie łącznikiem może być jeszcze Kazimier* Sichulski, który był bar-d20 dobrym malarzem ! fantastycznym wręcz kary katurzystą. Karykaturę tfresztą rozumie się dwojako, jako karykaturę całej postaci, głównie twarzy — Sichulski był kapitalnym karykaturzystą całej posta ci, przerabiał na przykład Malczewskiego na jakiegoś tepa czy innego ptaka, kogoś innego na chimerę z Notre Dame Inni natomiast tacy jak jotes czy Żebrów ski, czy Stopka, two rzyli karykaturę portretu twarzy. Natomiast karykatura w szerszym znaczeniu (bo tamta nazywa się z ro syjska „szarżą" — „drużćs kij szarż" — jest taka rubryką w „Krokodylu" (obej muje satyrę rysunkową, groteskę rysunkową i to właśnie, co tak ładnie nazwali red. Garztecki i Melchior Wańkowicz —■ publi-grafiką. To jest bardzo sze roki dział. Ujawnię, że w roku 1973 ma powstać, pod kierownictwem Eryka Lipińskiego (mam być jego Sancho Pansa w Warszawie, pierwsze w świecie, unikalne — Muzeum Kary katury, będzie to w zasadzie muzeum humoru, bo różne formy satyry, grotes ki i humoru będą tu uka zywane.
— Jak Pańskim zdaniem wygląda nasza karykatura na tle osiągnięć światowych, zwłaszcza patrząc na
nią i perspektywy historycznej?
Szymon Kobyliński «—
Nie mieliśmy Daumiera w sensie jego wpływu na ludzi w całej Europie, natomiast mieliśmy Daumierów w sensie plastycznym, arty stycznym; chociażby Franciszek Kostrzewski, nie tej skali społfecznej wprawdzie co Daumier, ale znako mity pcdpatrywacz zjawisk obyczajowych. I wielu innych, w XX wieku, wspomniany Sichulski czy głównie Bronisław Wojciech Linke, który stanowi całą epokę w rozwoju naszej karykatury i satyry politycznej, niesłychanie o-strej, zaangażowanej, konfi skowanej niejednokrotnie v przez przedwojenną cenzurę. Jego klasycznym, przy kładowym dziełem jest „Ka nibal ad portas" (Kanibal a nie Hanibal, i „ad portas", a nie jak błędnie się mówi „antę pOrtas"), poka żujący Hitlera, hitleryzm stojący już « naszych wrót Linke był niejako wizjonerem i to klasy daumierow-skiej. Możemy więc powiedzieć, że mieliśmy wielu mocnych artystów, niestety ich wpływ na sztukę świa tową był minimalny.
*— A dzisiaj?
Szymon Kobyliński
Współcześnie się to zupełnie inaczej układa. Ostatnio, dzięki nowym „Szpilkom" powstał nowy prąd karykatury, nowy charakter karykatury, która ma coraz większe ambicje pla styczne; karykatura, która ma stanowić poza swoim znaczeniem dzieło grafiki. Temu poświęcają się szcze gólnie młodzi, m. in. Andrzej Czeczot, jednocześnie bardzo interesujący filozof, Mleczko, Krauze, Dudziński, jest to już pokaźna grupa chłopaków, chłopaków, bo z dziewczynami akurat w tej dziedzinie jest krucho. Stworzyli oni niezmiernie bogaty i ciekawy rodzaj wypowiedzi plastycznej, na tomiast czułbym pewien niedosyt, jeżeli chodzi o ła dunek intelektualny tej grafiki. Może generalizuję, może kogoś krzywdzę, ale mam wrażenie, że poprzed nicy tej młodzieży operowali głównie treścią swych rysunków, ci nowi natomiast zwracają na treść mniejszą uwagę, koncentru jąc Się na pięknych czy e-fektownych pomysłach pla stycznych.
Rozmawiał: JANUSZ WASYLKOWSKI
Nad tytułem zdjęcie archiwalne. Szymon Kobyliński sprzed 11 lat (oczywiście wte dy bez brody) ze swoją czwo ronożną Cziką.
- Oczywiście ie byłoby lepie] zbudować kombinat nie w rezerwacie o ria sąsiednim pustym polu, ale ono leży w inńym powieęieHI1
ARCHEOLODZY NA TROPIE WIELKIEJ SENSACJI
CZYŻBY
GRÓB
ATTYLI?
„Włożyli go do skrzyni złotej, a pdfem srebrnej, zaś na ostatku do żela«neg?> kufra i zakopali w dnie rzeki Cisy, kt&ra w tym czasie popłynęła innym korytem; zakopawszy Attyle przywrócono bieg rze ce, która na zawsze ukryła mogiłą przed ludzkimi oczyma".
Legenda o pogrzebie wodza Hunów. Attyl! ~ którego później kościół katolicki określił mianem „Bicza Bożego" — przetrwała dzięki zapisaniu Jej w „Kronikach" słynnego rzymskiego historyka Marcellusa. Dla archeologów legenda pozostała jednym z ważniejszych śladów, które miały pozwó lić na odkrycie grobu legendarnego Huna.
I oto niedawno w dolinie Cisy archeolodzy węgierscy i jugosłowiańscy rozpoczęli poszukiwania śladów po Hunach.
Zatrzymali się na Cisia
Przedsięwzięcia poszukiwawcza nazywane dzisiaj powszechnie „Attyla-74" poprzedziły dokonane już liczne odkrycia, potwierdzająca wyjątkowa bogactwo materiałów archeologicznych na tym obszarze. Otworzono 1 przebadano już dokładnie dziesiątki nie naruszonych przez wieki kurhanów.
Jak dotąd o pochodzeniu Hunów, ich życiu i obyczajach, wiemy niewiele. Nie odkryto dotfcd żadnych zapisków Hunów z tego okresu. Nie wydaje się jednak, by prawdziwą była hipoteza, że Hunowie nie mieli własnego piśmiennictwa. Faktem jest, że archeologowie odkryli napisy na kawałkach drewna, ale jak dotąd nikomu nie udało się ich rozszyfrować. Z „historycznej mgły" Hunowie wychodzą dopięto W czasach krwawych podbojów Attyli w Europie \ to tylko dzięki zapiskom europejskich współczesnych. Jeden t rzymskich centurionów określa ich jako dziwnych ludzi, przemierzających lasy i góry, nie budujących nigdy stałych siedzib. Wspomniany Już wyżej historyk rzymski Marcellus pisał wprawdzie o Hunach dość sporo, ale czynił to w sposób wyraźnie krytyczny. Określał ich jako „istoty chodzące na dwóch nogach". W „Historii Gotów" Jor-danesa znajdujemy opinie o Hunach wcale nie lepsze niż u jego rzymskiego kolegi. Przekazuje on portret samego Attyli, który — jego udaniem — był człowiekiem o ciemnej skórze, niskiego wzrostu ! o szerokich ramionach, * wielką głową o świecących oczach i płaskim nosie. „Jego Iwisz czący głos nie harmonizował t fizyczną postawa tego krwiożerczego człowieka" — pisre Jordane*.
Nie tknięty rękq ani czaś«m
Archeologowie skoncentrował! twoje badania hi kurhanie w pobliżu wsi Mirtonosz koło Śenty. Wielki kurhan stoi w otwartym polu w pobliżu wiejskiego traktu, pośród uprawnych pól. Od razu widać, że stworzyła go r^ka ludzka. Znajduje się wprawdzie o 2 kilometry od Cisy, ale Juł dotychczasowe badania gleby wykazały, te dawny nurt rzeki przebiegał przez tę „PinnońSką Piramidę", co wskazywałoby na związek z notatką Marcellusa.
Archeolog Laszlo Szekerei zapoznał na« t historią tego rodzaju kurhanów. Wedla doświadczeń nauki pierwsze kurhany tego typu pojawiły się tutaj ok. 2500 lat temu, w epoce brązu. Zadanie ich było
podobne do piramid egipskich: miały zachować pamięć po wybitnych wodzach, a ziemia miała zabezpieczać pozostawione przy nich przedmioty. Ale niestety wielu kurhanom legendy o *«kopa--nych skarbach nie dały przetrwać. Uległy one przeważnie splądrowaniu i zniszczeniu. Jednym i nielicznych wyjątków jest ten Właśnie koło Mar-tonosz, który utrzymał się w nietkniętym stanie.
Pierwsze prace wykopaliskowe przyniosły obie cujące wyniki, Dwaj geomagnetycy przy pomocy przyrządów zbadali pole geomagnetyczne lur-hanu a ich opinia potwierdza, ie wewnątrz kurhanu znajduje się przedmiot t wymiarach SX3 metry, a objętości w przybliżeniu 18 metrów sześciennych. Zgodnie za wskazówkami instrumentu jest to skorodowany przedmiot żelazny. I to by zgadzało aię i legendą.
Na razie archeologowie aia efićą Jednak ©opowiadać na pytanie, co rzeczywiście zawiera ktir-han. Ale uważają, że wcale nie będą zaskoczeni, jeśli to rzeczywiście będzie grób „Bicza Bożego".
DE JAN DJOHJDJEYIC
Strona 11
i \ MAGAZYN
Cfcs Koszaliński, nr 4
'Ą* Jeszcze zbyt. wcześnie, żeby mówić o sprawie, która nas teraz absorbuje. Przypuszczam, że za dwa, trzy tygodnie zakończymy śledztwo. A sprawa wyjątkowo trudna i zagmatwana. Podobnie jak tamta, sprzed dwóch lat. Pracowałem wówczas w sąsiednim województwie, również jako oficer dochodz-e'niowo-śled-czy Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej. To było w czerwcu. Zaraz dokładnie wam powiem.	. .
Sięgnął do szuflady biurka i długo wer lował gruby notes w czarnych okładkach.
•<— Dokładnie 13 czerwca 1972 roku. Prowadziłem wtedy śledztwo i wierzcie mi, że wbrew zdrowemu rozsądkowi, do ostatniej chwili wyglądało to na zbrodnie doskonałą. Mam notatki jakie wtedy prowadziłem.
Tragiczny weekend
13.VI Meldunek z radiowozu patrolu drogowego: dwanaście kilometrów od miasta w pobliżu miejscowości Dęby zna leziono zwłoki mężczyzny. Prawdopodobnie dokonano morderstwa.
Dwadzieścia minut , później jes-teśmy Już tam z ekipą dochodzeniowo- śledczą. Przystępujemy do zabezpieczenia i oględzin miejsca zdarzenia. Obok pniaka po ściętym drzewie, skulone ciało mężczyzny. Nieco dalej - grupka ludzi wyraźnie przestraszonych.
_ Eksperci z wydziału kryminalistyki przystąpili do roboty. Ale czego tu szukać. Żadnych śladów. Teren zdeptany jakby stado słoni przeszło. Lekarz pochy lał się nad zwłokami. Z tylnej części czaszki spływała na kark cienka strużka krwi, plamiąc kołnierzyk sportowej ko-sjtuli. W tym czasie pozostali funkcjonariusze przesłuchiwali świadków — raczej uczestników tego weekendu. Inżynier Marek K. z żona Stanisławą; mgr. Jan W. nauczyciel wf w ogólniaku; Tadeusz M. kierownik miejscowych delikatesów ora?, żona zamordowanego (?) Anna świętowali tego dnia imieniny dyrektora Antoniego Z., które tak tragicznie skończyły się dla solenizanta.
14.VI. Mamy ekspertyzę lekarską. Zgon nastąpił nie wcześniej jak na pół godziny przed "nas?ym przybyciem. Zejście śmiertelne spowodował pocisk z kabekaesu, który ugodąił w tylną część czaszki Antoniego Z. Utkwił głęboko w tkance mózgowej.
Mam przed sobą protokoły z przesłuchań świadków. Z mozaiki zeznań odtwarzam -przebieg- wypadków. Dziwne to .wszystko.
/
Wyjechali za miasto, aby w plenerze uczcić imieniny dyrektora, Antoniego Z. Grono serdecznych przyjaciół. Wzięli ze sobą kilka butelek żywca, wódki, wody mineralnej i kanapki. Do lasu podjechali dwiema taksówkami. Zaraz na początku ktoś zaproponował, żeby zorganizować konkurs w zbieraniu jagód. Królem jagodowym został Antoni Z. Te jago dy dosypywali mu po cichu do koszyka, aby w ten sposób wyróżnić solenizanta. Koronacja wieńcem jagodowym odbyła się na polanie. Delikwenta posadzono na pniaku i rozpoczęły się „uroczystości". W pewnym momencie Antoni Z. zachwiał się i stoczył na trawę. Wszyscy przypomnieli sobie, że słyszeli w tym momencie szelest liści. Jak wynika z ich zeznań, Tadeusz M. krzyknął wtedy: zastrzelili Antosia. Ale nikogo dookoła nie było widać, bo polana była rozległa. Wtedy- Tadeusz M. wdrapał się na pobliskie drzewo, żeby zobaczyć, czy w pobliżu nie było ńikogo obcego. Inżynier Marek K. wy biegł na drogę, aby zatrzymać jakiś samochód. Trafił akurat na radiowóz patero lu drogowego. I jeszcze wiele, wiele nie istotnych szczegółów. Że w momencie śmierci Antoniego Z. inżynierostwo K. jedli zebrane jagody, żona Antoniego Z. czyściła żyletką paznokcie, Tadeusz M. u ganiał się za barwnym motylem, a leżący za Antonim Z. Jan W- wystawił twarz do słońca.. Bo Antoni Z. siedział na pniaku tyłem do światła.
13.VI. Wykluczyliśmy możliwość, by ktoś obcy dokonał morderstwa. Zbyt du ża odkryta przestrzeń. Nikt nie mógł niespodzianie podejść. Czyli każda osoba z tej piątki była potencjalnym mordercą-Funkcjonariusze w dalszym ciągu zabezpieczają miejsce zdarzenia.
Gdzie jest karabin -
15. VI. Z informacji, jakie uzyskaliśmy wynikało, że Jan W. jest instruktorem kółka strzeleckiego oraz opiekunem koła LOK w szkole, gdzie prowadzi zajęcia z wychowania fizycznego. W czasie tragicz nego zdarzenia on jeden znajdował się za wiecami ofiary. A strzał padł z tyłu«Z na kazem prokuratorskim poszliśmy zbadać jak jest przechowywana broń, którą dysponuje kółko strzeleckie i szkolna organizacja LOK. Jan W. wręcz przerażony. Przedstawiał różne protokoły dotyczące zużycia amunicji i bardzo długo szukał kluczy do szaf, w których przechowuje. się broń. Okazało się, że brak jednego kabekaesu. Telefon do prokurato ra. Mamy nakaz aresztowania. _ Zawiadamiamy kolegów z wydzrtałów kryminalistyki, żeby zabezpieczyli ślady.
Jm				
śSffl	.			aSaEłargEjfi)
Na drzwiach i zamkach zidentyfikowano jedynie linie papilarne Jana W.
'Pierwsze przesłuchanie. Pytamy go, gdzie jest karabin. Nie wiem — odpowiada. Był w szafie, widocznie ktoś się włamał. Informujemy, .że na szafie i zamkach są tylko jego ślady. Milczy chwilę, prosi o papierosa. Długo zapala. Wreszcie odpowiada: jesteście panowie fachów cami i doskonale o tym wiecie że przestępca swoje ślady zawsze może zatrzeć.
Nie mówimy mu jeszcze, że Antoni Z. został zastrzelony z kabekaesu, nie mówimy mu także o tym, że jest podejrzany o zabójstwo. Na to nie mamy konkretnych dowodów.
16.VI.	Zadzwonił dzisiaj do mnie kapitan Janek z kryminalistyki. — Stary — powiedział — takie sprawy powinniście przekazywać prywatnym detektywom. Zapytałem j o co chodzi, odpowiedział że jest już ekspertyza lekarska, i gotowe zdjęcia. I słyszę rewelację. Ten pocisk wszedł do czaszki prawie bokiem.'
17.VI.	Dziwne to wszystko. Nie pasuje jakoś do składanki, która ułożyliśmy. Niby zabójcę mamy, karabin, tajemniczo zniknął, a teraz zastanawiam się. jak zabójca strzelał, że pocisk wszedł■ bokiem do czaszki. Nie ma innego wyjścia, trzeba z nim znów porozmawiać..
Jan W. w czasie przesłuchania był, jak zwykle przestraszony. Jak poprzednio twierdził że kabekaes mu ukradziono. Oświadczyłem wtedy, że jest- podejrzany o morderstwo. — Mamy na to dowody, bo Antoni Z. zginał od kuli wystrzelonej z kabekaesu, a pan był 'jedynym człowiekiem, który w tym czasie siedział ,za nim. Tego się nie spodziewał. — To ja wszyst ko powiem — oświadczył. — Karabin pożyczyłem swojej narzeczonej jeszcze dziesiątego czerwca, jechała na wieś, do rodziców i chciała potrenować przed zawodami strzeleckimi. Ja wiem, że takich rzeczy robić nie wolno, że odpowiedzialność sądowa, ale przecież to moja dziew czyna. Odwołuję swoje poprzednie zeznania...
18.VI.	Sprawdziliśmy wszystko, co zez nał Jan Z. Zgadza się. Od kilku dni karabin był u jego narzeczonej, która przebywała u rodziców, w wiosce oddalonej o sto dwadzieścia kilometrów od miejsca zdarzenia. W krytycznym dniu widziano ją z karabinem, na wiejskiej strzelnicy, od godzin popołudniowych ąż do wieczora.
13.VI. Wszystko się wali. Ani motywów ani narzędzia zbrodni. Jana W. trzeba by ło zwolnić.
Chyba należy odłożyć teczkę na półkę. Na półkę, tych spraw, których nie potra firny rozwiązać.
Damskie paznokcie
20.VI. Oddałem teczkę do archiwum. Ale to nie jest miłe odkładać sprawę, której się nie zakończyło. Jedyna pociecha, że historia nie jest zamknięta. Może ktoś po wielu latach do niej wróci. Dziwnie mi jakoś i głupio. To pierwsza moja sprawa, której nie doprowadziłem do końca. Pochwalili mnie niby za porządnie przeprowadzone śledztwo, sam prokurator mi dziękował. Tylko to przy kre uczucie, że mnie ktoś wykiwał.
Wziąłem taksówkę i jeszcze raz tam pojechałem. Siadłem na pniaku i rozglądałem się' dookoła. Oczywiście, nic nowego. Stoczyłem się na trawę. Zamiast poduszki, podciągnąłem ręce pod głowę.. Pachniały polne kwiaty. Patrzyłem jak wielka, ruda mrówka cierpliwie ciągnie za sobą podwójną sosnową igłę. Kryje się w trawach, znów wychodzi, a teraz
IM
D
BARAN 21.3.-20.4.: Twoje postępowanie pozostawiało ostatnio wiele do życzenia. 1, choć starałeś się naprawić wyrza.dzone przykrości, trwają one dotqd w pamięci otoczę nią. Nie dziw się więc, jeżeli ludzie zachowują się w sto sunku do ciebie z rezerwą i staraj się cierpliwie odzyskać ich względy.'
BYK 21.4.-21,3.: Twoje sprawy uczuciowe nieco się skomplikują bez wyraźnej po temu przyczyny. Nie przywiqzuj do tego zbytniej-wagi, a zwłaszcza nie szukaj ani nie żądaj tzw. wyjaśnień. Zasada rozstrząsania drobnych nieporozumień prowadzi do wielkich konfliktów.
BLIŹNIĘTA 22.5.-21.6.: Wydaje ci się, ie obecna praca przerasta twoje możliwości. Wcale tak nie jest. Powinie neś tylko odrobić zaisgłości, uporządkować tok roboty i zdobyć się na systematyczność. Wówczas przekonasz się, że nie tylko nie jest ci „za trudno" ale masz wszelkie szan se na szybki awans.
RAK 22.6.-22.7.: Jeśli nawet to, co obecnie robisz, nie daje ci oczekiwanej satysfakcji, nie zamierzaj się z motyką na słońce. Musiałoby ci to przysporzyć dalszych rozczarowań i jeszcze bardziej podważyć wiarę we własne możliwości. -
LEW 23.7.-23.8.: Słabsze chwilowo wyniki twoje| pracy zbijają- cię z pantałyku, a twoja nerwowość udziela się o-toczeniu i jeszcze bardziej przeszkadza w robocie-Najlepiej
będzie jeśli szczerze pomówisz o swoich trudnościach z prze łożonymi i odwołasz się do ich rady i pomocy, której ci nie odmówią.
PANNA 24.8.-23.9.: Jeżeli nie chcesz stracić powodzenia u ludzi powinieneś im okazywać wzajemne zainteresowanie i życzliwość. W najbliższym czasie dojdzie do porozumienia z kimś z rodziny w ważnej dia obu stron sprawie.
WAGA 24.9.-23.10.: Radzimy ci. planować swoje posunię cia w oparciu o obiektywnq ocenę sytuacji oraz o własne siły i możliwości. Szczęśliwe przypadki, z których ostatnio korzystałeś, nie zawsze chodzą po ludziach.
SKORPION 24.10.-22.11.: Czujesz się teraz na siłach podjąć pracę, która przyniesie ci dużo satysfakcji? Zabiegaj o nią! Możesz liczyć na poparcie ze strony przełożonych i innych wpływowych osób. Tylko nie zniechęcaj się, jeśli na wet twoje starania się przedłużą.
STRZELEC 23.11.-21.12.: Trzymaj się chwilowo na boku, niczego nie sugeruj; a tym bardziej nie próbuj narzucić doz wól innym-osobom podjąć decyzje, które uznają za słuszne
-	choćbyś ich nie aprobował.
KOZIOROŻEC 22.12.-20.1.: Wielu Koziorożcom skomplikują się teraz ich sprawy uczuciowe: ktoś bliski wyjedzie, przestanie się spotykać lub pisywać iisty. Radzimy zachować cierpliwość: większość takich „ochłodzeń" nie potrwa długo.
WODNrK 21.1.-18.2.: Przestań narzekać na „wieczny brak czasu" i policz, ile.go marnujesz na sprawy ani ważne, ani ciekawe, ani przyjemne. Bilans i budżet własnego czasu to robota, której powinieneś poświęcić... czas, aby go odzys kać z nadwyżkq.
-	RYBY 19.2.-20.3.: Wchodzisz w erę osobistej szansy we wszystkim co zrobisz. Postaraj się tego nie zaprzepaścić Stawiane ci propozycje sq na pewno warte rozpatrzenia ale sam też powinieneś się zastanowić, jak najlepiej Wykorzystać zdolności, wiedzę i energię. (PAI)
na dłużej zniknęła. Wyszła wreszcie rcz-grzebując grudki ziemi między któfyrfti coś metalicznie błysnęło. Podszedłem" "Po" cisk od kabekaesu. Mała. ołowiana' kulka. Pogrzebałem palcami w ziemi. Jedna, druga.dziesia'3. piętnasta.
22.VI.	Od rana czekam na telefon od Janka. Z nerwów zjadłem wszystkie kanapki, jakie mi żona dała na cały dzień Janka podobno od rana nie było. Miał jakąś pilną robotę. Wreszcie zadzwonił.
—	Chodzi ci o te naboje, które mi podrzuciłeś — zapytał. — Muszę cię Holmesie, rozczarować. Każdy z przyniesionych przez ciebie pocisków był wystrzelony z innego karabinu.
23.VI.	Stary mi dzisiaj podziękował za wnikliwie przeprowadzone śledztwo. Czułem się tak, jakby mnie ktoś obił publicz nie. Wszyscy uważają, że odniosłem bardzo ładna klęskę. Wziąłem z komendy całą teczkę sprawy. Chcę się z tą bardzo ładną klęską godnie pożegnać. Po dziesięć razy przerzucam wszystkie służbowe notatki i protokoły. Jest wreszcie, tutaj coś dziwnego. Zapytałem żonę, czy bywa tak, że czyści paznokcie żyletką. Okazało się, że nigdy w życiu i żadna szanująca się kobieta nie weźmie tej blachy do ręki, żeby użyć jej w tym celu.Żadna
—	zapewniła mnie jeszcze raz.
I druga sprawa: w momencie strzału słychać było szelest liści. Kabekaes to nie armata, ale ci ludzie powinni słyszeć odgłos strzału.
24.VI.	Dzisiaj znowu jestem w lesie. Siedzę na pniaku i wpatruję się w zagłębienie, gdzie znalazłem pociski. Zasta nawiam się, po co Tadeusz M. wchodził po wypadku na drzewo. Przecież dookoła jest otwarta przestrzeń, wszystko doskonale widać. Odwracam głowę w kierunku drzewa. I nagle olśnienie. moja głowa jest niemal, w środku skośnej linii, łączącej miejsce gdzie były pociski \ rozwid!ającymi się konarami drzewa. Chyba mam! Wdrapałem się na drzewo. Na dwóch rozwidlających się konarach świeże nacięcia nożem. Rozglądam sie uważnie po sąsiednich gałęziach. Jest. Między liśćmi ukryte małe zawiniątko. Wziąłem je ostrożnie przez chusteczkę. Zszedłem na ziemię i starałem się przypomnieć gdzie w czasie zabójstwa była żona Antoniego Z., czyszcząca wówczas żyletką paznokcie. Na pobliskim drzewku jarzębiny odnalazłem dwa głębokie nacięcia żyletką. Tak, wszystko się zgadza. Już po godzinie miałem prokuratorski na kaz_ aresztowania dwóch osób.
25.VI.	Od rana przesłuchujemy Tadeusza M. i Annę Z. Nie przyznają się do zabójstwa. Wyjmuję wówczas zawiniątko i odbitki linii papilarnych. Kładę przed nimi 'procę, sporządzoną z grubych pasków gumy, wyciętych z dętki samochodowej. Dalej to była tylko zwykła formalność. Opowiedzieli dokładnie — czego już, się domyślałem. Ćwiczenia z procą prowadzili od kilku dni.Wreszcie Tadeusz M. doszedł do takiej wprawy,_ że pocisk; (używał zebranych na strzelnicy pocisków z kabekaesu), układały sie w • jednym miejscu. Tam, gdzie je znalazłem. Dokładnie wymierzyli na- jakiej wysokości nad. pniakiem . będzie, głowa Antoniego Z. Na. patyku umieszczali tar czę z papieru. Rano. 12 czerwca, od naciągniętej procy doprowadzili sznurek dp drzewka jarzębiny. Wystarczyło go przeciąć w odpowiednim momencie. Zrobiła to żyletką Anna Z. Bo zabawa w jagodowego króla . ,była z .. góry. ukartowaria. Tłumaczyli, że chcieli się pobrać, a Antn ni Z. nie zgadzał się na .rozwód ze. swa żoną. -.....
Notatki opracował ANTONI KIELCZEWSKI
Do kolekcji figur woskowych Madame Tussaud przybył no wy prezydent USA Gerald Ford. Widzimy go tu w towarzy stwie byłego prezydenta J. Kennedy'ego.	CAF-AP
Qłos -Koszaliński nr 4
MAGAZYN
Strona 11
Znany amerykański reżyser filmowy Elia Kazan jest również pisarzem. W Polsce znamy go z ksiqżki „Układ". Ostatnio Kazan zapowiedział wydanie swojej nowej książki pod tytułem „Dubler".
Na zdjęciu: E. Kazan w rozmowie z aktorkq Shirley Mac Lain w czasie spotkania z dziennikarzami, którym Kazan zapowiedział wydanie nowej książki.
CAF - Unifa*
stali wyczuwali, że jest to. akcja niezwykła, bardzo waż na. Ja też- byłem tego- dnia wyjątkowo zdenerwowany.
Najgorsze było oczekiwanie. Sekundy wydawały się nam godzinami. Noc, jak na ironię, była ciepła i widna. Wreszcie usłyszeliśmy gdzieś daleko głuchy łoskot poeL}-gu. To był dla nas sygnał do zmiany pozycji. Szybko przebiegliśmy kilkaset metrów w pobliże toru, na u-przednio wybrane stanowiska, gdzie las niemal przylegał do nasypu.
Partyzanci poprawiali się na stanowiskach, szukali pola ostrzału. Pociąg nieco zwolnił i... lokomotywa powoli sto czyła się z nasypu. Łoskot wpadających na siebie wagonów trwał sekundy. Widok był niesamowity, wszystkim nam „zaparło dech". Buchnął płomień z lokomotywy i po woli ogień ogarniał rumowisko wagonów. Dopiero teraz usłyszeliśmy jęki rannych i pokrzykiwania Niemców. Otworzyliśmy ogień ze wszystkich luf. Niemcy byli zupeł nie zdezorientowani, niektórzy biegli prosto pod kule. Stało się to, na co czekaliśmy.
Jędrzejewski jeszcze przed akcją otrzymał rozkaz, żeby zdjąć mundur z Hitlera. O mało nie przypłacił tego życiem. Kiedy już wydałem rozkaz zaprzestania ognia, on jeszcze chodził między trupami, chcąc ten rozkaz wypełnić. Munduru Hitlera nie przyniósł, bo nie mógł przy nieść — Hitlera w' pociągu nie było.
Już w czasie odskoku powiedziałem partyzantom, że dokonaliśmy zamachu na Hitlera. Zaskoczenie kompletne. Nie było jednak czasu na wymianę wrażeń. Trzeba było szybko uciekać z miejsca akcji. Czerwcowe noce by wają krótkie. Wyciągaliśmy nogi jak nigdy. Przez niespełna 5 godzin „odskoczyliśmy" od miejsca zamachu na około 48 kilometrów. Wszyscy partyzanci mieli buty o-kręcone szmatami namoczonymi w nafcie, dowódcy, posypywali ślady tabaką. Psy nie poszły naszym śladem.
Wierzyliśmy, że Hitler zginął. Niestety, 'okazało się, że następnego dnia spotkał się w Malborku z Forsterem, gaulaiterem Gdańska.
Po naszej akcji pozostało rumowisko pogiętych szyn, zwęglonych wagonów i setek ciał przybocznej gwardii Hit lera.
Hitlerowcy skrupulatnie badali przyczyny katastrofy. Zaczęły się aresztowania i egzekucje wielu pozostałych na tych terenach Polaków. Nieco później aresztowano na szego dowódcę „Lasa", co było dla „Gryfa Pomorskiega" ciosem olbrzymim. Pozostaliśmy my.
Nadal organizowaliśmy akcje na niemieckie pociągi, wiozące zaopatrzenie na front wschodni. Pod koniec okupacji przyjęliśmy radzieckich skoczków i z nimi wspólnie zorganizowaliśmy wiele udanych akcji.
Jan Szalewski mieszka w Słupsku. Alojzy Jędrzejewski był do roku 1972 zawiadowcą stacji Wielki Kack (teraz na emeryturze). Chorąży Kulas zmarł w roku 1961 we wsi Borzytuchom pow. Bytów. Brunon Felchner był przez wiele lat kierownikiem szkoły w Pomysku pow. Bytów, aktualnie pracuje jako księgowy w Gdańsku. Zapewne na terenach województw koszalińskiego, gdańskie go i bydgoskiego mieszka jeszcze wielu uczestników tej i innych akcji.	1
Klub Oficerów Rezerwy przy Ministerstwie Oświaty i Wychowania, Główny Zarząd Polityczny Wojska Polskiego i Zarząd Główny Związku Nauczycielstwa Polskiego ogłosiły w roku ubiegłym konkurs pt. „Żołnierskie drogi nauczycieli". Jan Szalewski wziął udział w tym konkursie i uzyskał II nagrodę.
W uzasadnieniu czytamy: „Autor był wybitnym dowód cą partyzanckim, wykonał wiele akcji, między innymi zamach na Hitlera. Do pracy połączono wiele oryginał-nych dokumentów".	*
Na niespełna 60 stronach maszynopisu zawarł historię swoją i oddziału, którym dowodził przez niemal 4 lata. Zamach na Hitlera był jedną z wielu akcji oddziału i jego dowódcy.
MARIAN FIJOŁEK
mmmmmmmmmmmmummmmeB

oraz
kowskiego (p«. „Las"). Obaj oni zginęli zamordowani przez gestapo gdańskie. To właśnie Łaniecki („Samotny Jastrząb") jako wysłannik Intelligence Service miał się dowiedzieć o przejeździe Hitlera tą trasą i przekazać tę wiadomość Lesikowskiemu. Wykonaniem zamachu miał się zająć „Sobol" ze swą grupą partyzancką „Szyszek". A. Męclewski ogłosił też wiele publikacji, głównie w pra sie gdańskiej, poświęconych temu epizodowi wojny. Są to publikacje poparte dowodami z archiwów, wydarzenia odtworzone przez żyjących jeszcze uczestników akcji. Publikacje na ten temat znajdujemy w kilku innych cza sopismach.
Wszystkie drogi prowadzą do Jana Szalewskiego „Sobola", porucznika, później kapitana, dowodzącego oddzia łem „Szyszek", obecnie mieszkającego w Słupsku. Przez 30 powojennych lat był nauczycielem, dyrektorem LO w Starogardzie, a przez ostatnie lata dyrektorem LO w Słupsku. Od czerwca ubr. na emeryturze, odznaczony Krzyżem Virtuti Militari V klasy, Krzyżem Walecznych i szeregiem medali. Awansowany przed rokiem do stopnia majora rezerwy.
Opowiada Jan Szalewski — „Sobol":
— 28 września 1939 roku podczas obrony Warszawy zostałem awansowany do stopnia podporucznika. Potem uciekłem z jenieckiego transportu i powróciłem do rodzinnego domu. Tu już mnie szukano. Postanowiłem u-krywać się w pobliskim lesie. Takich jak ja było więcej. Zebraliśmy się któregoś dnia i postanowiliśmy, że utwo rżymy oddział partyzancki. Byłem jedynym oficerem, więc mnie przypadło dowodzenie. Przyjąwszy pseudonim „Sobol" utworzyłem grupę, która niebawem rozrosła się do 70 osób. Podzielona na dwa plutony, wykonała wiele akcji zbrojnych przeciwko Niemcom. Najbardziej jednak utkwiła mi w pamięci noc z 8 na 9 czerwca 1942 r.
Trudno już dzisiaj dociec, w jaki sposób nasz dowódca, Stanisław Lesikowski (ps. „Las"), zdobył wiadomość
0	przejeźdżie Hitlera tą trasą. Zapewne tych źródeł było kilka. Dla mnie najbardziej prawdopodobna wydaje się wersja, że nasz wywiadowca Józef Bukowski, pracujący jako kancelista komendanta poligonu standartenffihrera Nordmana, dorobionymi kluczami dostał się do szafy pan cernej z dokumentami i przekazał wiadomość, że cała dywizja „Leibstandarte SS Adolf Hitler'' została postawiona w ostry stan pogotowia na dzień 8 czerwca. Od niego dowiedzieliśmy się, że Niemcy stali się nerwowi, że przygotowują jakąś akcję na szerszą skalę.
Był to dla nas sygnał ostrzegawczy. Rozważałem decy zję odskoku na inny teren. Tymczasem przez łącznika otrzymałem od „Lasa" wiadomość, że właśnie tego wieczora będzie przejeżdżał trasę Chojnice — Tczew sam Hitler. Nadarzyła się więc sposobność zorganizowania zamachu. Czasu pozostało mało.
Postawiłem w ostry stan pogotowia oba plutony: pierw szy pod dowództwem chorążego Leona Kulasa („Zawiszy^
1	drugi, którym dowodził plut. pchor. Brunon Felchner.
Wydzieliłem sześciu ludzi z Alojzym Jędrzejewskim na
czele. Tę szóstkę ubraliśmy w mundury SS, uprzednio u-staliwszy miejsce akcji (Jędrzejewski doskonale znał niemiecki, podobnie, jak wszyscy z jego grupy).
Był to obszerny zakręt toru między stacjami Kaliska i Zblewo. Niestety, nie mieliśmy ładunków wybuchowych, przeto niezawodnym, jak dotychczas, sposobem zaplanowa liśmy wykolejenie pociągu przez rozkręcenie szyn. Ponieważ był to łuk toru wierzyliśmy, że pociąg musi się wy-koleić. Te właśnie czynności wykonała grupa Jędrzejewskiego. Kiedy rozpoczynała rozkręcanie szyn, od strony Zblewa nadjechał pociąg. Wolno przetoczył się obok gru py zamachowców, a jadący esesmani salutowali „dobrze pilnujących trasy kolegów". Nie wiedzieli, że tym aż koszule przywarły do pleców od potu z emocji i strachu.
Szyny rozkręcono. W tym czasie plutony Kulasa 1 Felchnera ubezpieczały grupę Jędrzejewskiego od strony Kościerzyny i Starogradu; razem 64 partyzantów z 6 karabinami maszynowymi.
O tym, że jest to zamach na Hitlera, wiedziałem ja oraz dowódcy plutonów, wiedział też Jędrzejewski. Pozo-
ZIEMNIACZANE BŁYSKAWICZNE
NABYWA JA C
V
"Jednym z najmniej znanych' epizodów *11 wojny Światowej jest próba zamachu na Hitlera na trasie kolejowej Chojnice — Tczew, niedaleko Starogardu.
Propaganda III Rzeszy przemilczała to wydarzenie.
Okazuje się, że mimo skrzętnego zacierania śladów przez władze hitlerowskie, coś niecoś pozostało w archiwach, a jeszcze więcej w ludzkiej pamięci. W Wojewódzkim Archiwum w Gdańsku znajduje się ogłoszenie (Bekanntmachung), w którym jest mowa o wyznaczeniu 250 tys. marek nagrody za wskazanie lub ujęcie sprawców zamachu na życie ftlhrera w nocy z 8 na 9 czerwca 1942 roku na trasie Chojnice — Tczew.
Tamże znajduje się pismo oficera Abwehry do inspektoratu Sicherheitsdienstu z dnia 27 września 1944, w którym ów oficer donosi, że... „wyrok na Maksymilianie Drobińskim, uczestniku zamachu na życie fShrera, a należącym do bandyckiej grupy Schalewskiego, został wykonany przez powieszenie w twierdzy Gdańsk..."
W książce Melchiora Wańkowicza „Walczący Gryf" znajdujemy rozdział o oddziale „Szyszek" dowodzonym przez Jana Szalewskiego („Sobola"). Autor również wspo mina o takim zamachu: „...„Samotny Jastrząb" nadał nam sprawę niezmiernej wagi: Hitler będzie przejeżdżał do swej kwatery w Kętrzynie w Prusach Wschodnich... wybrano odcinek na torze... Jędrzejewski założył ładunki na szynach..." Wielki reporter zapewne znalazł dowody dotyczące tego epizodu wojny. Szkoda tylko, że dał upust swojej reporterskiej fantazji, mniej dbając o stronę dokumentacyjną wydarzenia.	.	...
Dużo dociekliwości wykazał dziennikarz i literat Alojzy Męclewski. W swych publikacjach, a zwłaszcza w książce pt. „Z dziejów gdańskiego gestapo", wielokrotnie przytacza dokumenty świadczące o skutecznej walce „Gry fa", szczególnie zaś grupy partyzanckiej „Szyszek", dowodzonej przez ppor. Jana Szalewskiego („Sobola"). W książc* odnajdujemy nazwisko Łanieckiego i Lesi-
I ii" "n ■; i
WOJEWÓDZKI Zakład Transportu Mlecsarskieeo w Koszalinie tg lassa zgubienie aktu zdawcz-o--oribiorczego nr 5734, na silnik M-29 pr?2karany do NG do PZNS w Poznaniu.	K-32
pozbywamy się obierania I gotowania
« 2SS2SSC ■ SSST ■ SEBSSSS ■ S3SSSS5S ■ SSE5SBSS ■	1—■ ■ nwwg a »
9 TTTSiSwSS, ■ SS? ■ • - -	g ZSSSSSSSm W 9C9S53S5 9 5X55355 m SSS3CSS ■ 2355
CIĄGNIK dzik 2, nowy zapasowy	~ sprzedam. Koszalin, te-
a 41 -m 11r	i; 1* t- • w V a tnpf	ł*ft1 Ml* I ifiiN
silnik, przyezepkę, sprzęt rolni- lefou 263-61.
czy oraz nowy parnik elektryczny pojewn. isn litrAw — sprzedam.
Sokołowska Kosierzewo 5. 76-129 Ostrowiec, pow. Sławno. Gp-S237
STUDENT poszykuje Koszalinie, Tel. 228-93.
G-l-6
pokoju w G-1S
SPOŻYWCZE
TO POSIŁEK
szybki I smaczny
MIESZANKI
ziemniaczane ^ błyskawiczne Opę*o»
Strona 12
MAGAZYN
Głos Koszaliński nr 4
OB BY
Stu procentowy
stoczniowiec

m*
Lew Greengrass z Oulion Bread w Anglii przed ernerytu rq był prze2 wiele lał stoczniowcem. Bardzo lubił swój zawód, skoro dziś jego wielkim hobby jest budowa modeli statków. Modele te sq doskonałymi kopiami różnych jednostek pływa jqcych. (CAF)
01 PIES
WIELKA PRZYJAŹŃ
Nieodłącznymi towarzyszami Beaty Bryłowskiej z Koszalina «ą czarny cocker spaniel —> Rurncaji i kot, także czarny — Bambo. O tich wielkiej, przyjaźni i wspólnych figlarnych zaba wach właścicielka tych dwóch, zwierząt pisze w li-śc^e:
„Chyba nie ma nigdzie tak miłego przyjaciela jak mó«tj Rumcajs, W wielkiej przyjaźni współżyje on z koturn — Bambo. Są mniej więcej w jednym wieku, je dząi z jednej miski, razem śpią i bawią się. Gdy Bam bo ma ochotę na zabawę (a nie zawsze ją ma) Rumcajs przewraca się na plecy kot skacze na niego, ob łapuje go łapami za szyję i udaje, że drapie i gryzie. Ale« jeden drugiemu żadnej krzywdy nigdy nie zrobi. Zabawa kończy się najczęściej miauknięciem kota.
Rtimcajs staje zawsze w obronie swego przyjaciela kota.. Pewnego razu Bambo
s
Er
ZACHY
Wzorowa sekcja
12 stycznia rozpocznie się rewanżowa runda rozgrywek koszalińskich drużyn walczg-cych o mistrzostwo klasy wojewódzkiej. Oprócz zespołów bardziej doświadczonych jak Iskra i Powiatowy, Dom Kultu ry z Białogardu, Zryw Słupsk, Międzyzakładowy Gminny Ośrodek Kultury z Pieńkowa. czy rezerwy Budowlanych Koszalin w rozqrywkach klasy A bierze udział beniaminelc — klub szachowy Powiatoweao Domu Kultury w Bytowie. Jest to sekcia czyniącą z rok*i na rok widoczne oostepy. Głównie driątri dobrze Tfnraan??owa nei d?inłH?n«śri wvtrwałej ora cv zqwodoi!"*'»' i nornocy kie-rown!rt\ya. P^K. Czeste roz-
nrv«M	Powadzone
ono'izv nart ii, ambirin praczy - wszystko »o prrTios! pozytywne rezultaty. Dowodem te-qo dwa zremisowane ł trzy wyarane mecze mistrzowskie z wyże] notowanymi rywalami, a w konsekwencji przodownictwo w tabeU. Kierownikiem tej, pod każdym względem wzorowej, sekcji iest lekarz medycyny Zbigniew Bukowski.
Nowy rok
Rok 1975 stoi pod znakiem meczu o mistrzostwo świata
FISCHOR - KARPOW, Miejmy nadzieję, że do niego doj dzie. W pierwszej połowie ro ku będziemy prezentować w kqciku sylwetki kolejnych mi strzów świata. Dziś przypomnijmy jednq z partii aktualnego mistrza Roberta Fischera, kiśdy miał siedemnaście !at. Obrona francuska - Fis cher (USA) - Darga (RFN) 1960. 1) e4 e6 2) d4 d5 3) Sc3 Gb4 4) e5 c5 5) a3 G:c3 + 6) b :c3 Se 7 7) a4 Hc7 3) Sf b6 9) Gb5+ Gd7 10) Gd3 Sc 6 11) 0-0 c4 12) Ge2 f6 13) Ga3 f:e5 14) d:e5 S:e5 15) We1 Se7-c6) 16) S:e5 S:e5 17) f4 Sc6 18) Gg4 0-0-0 19) G:e6 G:e6 20) W:e6 Wd7 21) f5 Sd8 22) We3 Hf4 23) Wf3 He4 24) a5! Sc6? 25) a:b6 a:bó 26) Hb1! Kc7
PARSA_
M MMX
urn m
Wi%9 m
■Pa m m &
M % Mae
Mm
PISCH6R
Z partii powstało zadanie: bia fe zaczyna jo i wygrywajq. Ma stgpiło 27) Gc1! He1 +■ 28) Wf| H :c3 29) Gf4+ Kb7 30) Hb5 czarne poddały się.
(msz)
gryzł się na podwórku z in nym kotem. Rumcajs usłyszawszy kocie miauczenie, wybiegł z mieszkania i roz dzielił walczące ze sobą ko ty. Mówi się pogardliwie „żyją jak Dies z kotem" — ale w przypadku Rumcajsa i Bambo wcale się to nie sprawdza. Mój cocker spa niel jest najmilszym towa rzyszem zabawy i nikomu nie zrobi krzywdy".
I racja. Żywe i wesołe cocker spaniele są przemi łymi, pieszczotliwymi domownikami. Bardzo lubią dzieci. Nie są hałaśliwe. Wyjątkowo łagodne z uspo sobienia, nie wyrzadzają nikomu krzywdy. Długie, klapiaste uszy,' jedwabista nieznacznie	sfalowana
sierść, orzechowe oczy o inteligentnym i łagodnym wyrazie — -to wszystko sprawia, że spaniele dają się lubić Zapewne też dlatego' stały się ulubionymi psami pokojowymi. Chociaż najmniejsze ze wszystkich spanieli — są także dosko nałymi psami myśliwskimi, jako urodzone płochacze i aportery drobnej- zwierzyny na polowaniach żarów no w suchym polu jak i na wodzie.
Za ojczyznę spanieli obec nie uchodzi Anglia. Nazwa „spaniel" wskazywałaby ra czej na Hiszpanie, ale tam tych rzekomo hiszpańskich
psów nie spotyka się, a sa mi Hiszpanie spaniele nazy wają „perro inglese''. W ję zykach celtyckich zaś słowo „span" oznaczało „królik". Skąd sprowadzili te psy Brytyjczycy trudno usta lić. Przypuszczalnie są one pochodzenia kontynentalne go i pochodzą od jednej z odmian ras psów myśliwskich. powstałej jeszcze w starożytności. Na monetach Filipa II Macedońskiego, bitych w IV w. p.n.e. są bowiem podobizny niedużych, długowłosych piesków z długimi uszami.
W Anglii zaś znane były już w średniowieczu, o czym świadczą wzmianki c tej rasie z drugiej polowy
XIV wieku. I tam stały się popularne. Na obrazić pędzla Van Dycka (1641) przedstawiającego królew ską rodzinę Karola I, u-wieczniony został także biało-brązowy spaniel.
W wyniku hodowli powstało kilka odmian spanieli. Cocker spaniele za od rębną rasę uznano w 1W3 roku. Nazwa „cocker" pochodzi od angielskiego słowa „woodcock'1 lub po pro stu „cock", co oznacza „słonka". Początkowe nazwy „woodcock spaniel" albo „cocking spaniel" przekształciły się w obecną „cocker spaniel".

Na zdjęciu suka Dafne Leśny Elf - oczywiście rasy cocker spaniel - Elżbiety Soltan z Koszalina,
msm
ROBA
PRZED
BALOWANIEM
Jeśli zamierzamy przetrwać; w formie balową noc koniecznie muśimy sit* dobrze wyspać, wypocząć — jednym słowem — zrelaksować. Dlatego na trzy godziny przed balowaniem ro bimy sobie ciepłą kąpiel z dodatkiem aromatycznego płynu lub sosnowych gałek. Po kąpieli dokładnie osuszamy ciało i wmasowu jemy i o szyję, ramiona i rę ce trochę dobrego, nawilża jącego kremu, aby skóra była gładka. Potem nakładamy na twarz upiększają cą maseczkę, a na oczy kompres i urządzamy sobie półgodzinny relaks na tapczanie, całkowicie odprężając się z nogami ułożonymi nieco wyżej od pozostałej części ciała Znakomicie już odświeżone i wypoczęte zmywamy maseczkę. Pozostaje nam jeszcze poprawie
nie uczesania (u fryzjera oczywiście byłyśmy poprzedniego dnia), korekta pomalowanych paznokci no i zrobienie najbardziej korzystnego makijażu. Ozna-cę.a to, że ze spokojem wy próbowaliśmy go dzień wcześniej dla ustalenia jaki powinien być. Robienie bowiem makijażu w ostatniej chwili na „łapu capu" może odbić się na nas fatalnie.
Jaki powinien być makijaż? Zgodnie z panującą m,odą nadal dominują u-miar, dyskrecja, elegancja, dbałość o szczegóły, starań ność w doborze barw i dodatków. A więc styl kobie ty bardzo zadbanej. Taki makijaż nie może być prze sądny, lecz bardzo subtelny stonowany i zawsze świeży Nowością w makijażu jest ciągle jeszcze róż. Całą twarz w gamie różu propo nuje również na obecny karnawałowy sezon paryska firma Carita. Według tej propozycji linia nosa zostaje zwężona pudrem w kamieniu w kolorze ciem,-niejszego różu, położonym na „skrzydełkach". Powieki pokryte zostają cieniowa nym kolorem■ czarnej porzeczki. złagodzonym szarym ołówkiem. Na rzęsach
tusz brązowy, brwi natomiast zostają rozjaśnione Usta malowane kolorem rozgniecionych owoców czarnej jagody Kontur uśt wyraźnie podkreślony ołów kiem.
Tyle o propozycjach francuskich. Ogólnie zaś powiedzieć można, że najmodniejsze kolory w makijażu to w pierwszym rzędzie róż, potem złoty, go łębi, lila z szarym,, szarozielony i pom.arańczowy Niem,odna twarz matowa (nowością są błyszczące nie zapudrowane policzki), jak również zdecydowanie niemodne są kreski na rzę sach. Za to kontur ust wyraźnie zarysowany. Obok ciemnych pomadek używa się jasnych, ale nie jaskra wych. Na wieczór dobrze jest pokryć usta specjalnym błyszczkiem. Powieki mocniej zaznaczone trzema kolorami cieni. Brwi cienkie, wąskie, jednakowej grubości na całej linii.
Każda twarz jest inna i dlatego dla każdej twarzy wybiera się makijaż najbardziej właściwy. Jest to żelazna zasada. Jedynie makijaż umiejętnie nałożony w efekcie daje obraz na turalnego piękna.
(ha)
mm"-, ....

Sprzymierzeńcy myśliwych
Współpraca Polskiego Związku Łowieckiego szkolnymi kołami Llfi O-chrony Przyrody ma już swoje wieloletnie tradycje. Szczególnie w okresie zimy młodzież szkolna wydatny sposób pomaga kolom łowieckim w ochronie I dokarmianiu dzikiej zwie rzyny. Sprzyjaja temu doroczne konkursy na najlepiej pracujące szkolne koło' LOP,
W ostatnim wojewódzkim współzawodnictwie naj wyższe oceny za działalność w dziedzinie ochrony 'wierzyny ł współpracę z kołami łowieckimi uzyskały koła LOP przy szkołach oodstawowych w KrMewie fpow sławieński) i Bytowie (nr 3) oraz Technikum Rolniczym w Złotowe i by fowskim Liceum Ogólnokształcącym.
W statystycznym zwierciadle
Co roku szeregi Polskiego Związku Łowieckiego powiększają się o setki nowych adeptów myślistwa. W ubiegłym roku liczba myśliwych w naszym kraju przekroczyła 55 tysięcy osób, reprezentujących róż ne środowiska. Ja* wvnir ka ze statystyki PZŁ. naj-ookaźniejszą grupę w gronie myśliwskiej braci stanowią pracownicy umysłowi (prawie 34 proc.) Wśród członków Związku jest 19,3 proc, robotników, 15,4 oroc chłopów, 14,6 proc. pracow ników państwowvch gospodarstw leśnych oraz 10,8 proc osób zatrudnionych w wojsku i MO.
Sarna
w łanie zboża
Istniejąca w Czempiniu (woj, poznańskie) Stacja Badawcza PZŁ podejmuje wiele istotnych dla prawidłowego rozwoju gospodarki łowieckiej badań O-statnio pracownicy tej pla cówki przeprowadzili naukowe obserwacje w celu ustalenia, jaki wpływ na rolniczą produkcję roślinną mają sarny „polne" i zające.
Wstępne jeszcze wyniki tych badań, wskazują wyraźnie, że w obecnej sytuacji nie może być mowy o wyrządzanych przez tę zwierzynę szkodach w upra wach zbóż. Ba, wszvstko wskazuie na to, że jej wpływ na plony iest w pewnym stopniu pozytywny, nawet, przy znaczn*:e zwiększonym Dogłowiu.. O-becność sarn i zajęcy «przvia bowiem intensywniejszemu krzewieniu ozimin częściowo również za-^epuje mechaniczne brono wanie, (woj)
Mfi
OTOfMACjA
Czy byłbyś asem kierownicy?
Nowy rok, to nie tylko prognozy, to tak?ę życzenia. Nie chciałbym sięgać zbyt daleko marzeniami — dlatego tylko o jednym. Myślę, że w dobrze pojętym interesie nas wszystkich. tj, posiadających pojazdy i tych potencjalnych zmotoryzowanych leży rozwiązanie problemu szkolenia kierowców.- Dotarł zda je się do nas pogląd, iż
człowiek nowoczesny, to człowiek z prawem jazdy w kieszeni. To co się dzieję przed siedzibami wszelkiego rodzaju instytucji kształ cących kierowców ..(ich r.óż aorodność nie jest też naj lepszym rozwiązaniem), przypomina	oblężenie
stoisk z choinkowymi, świe cidełkami. badż, też..,, stacji obsługi specjalizujących się np. w przeglądach „maluchów.".' I wydaje się, że je dyną trudnością , w zdobyciu upragnionego papierka, upoważniającego do krece-nia samochodowym kółkiem lub manetką motocy kia, jest dzisiaj właśnie kło pot z zapisaniem się na kurs. Skala trudności winna ■ być chyba odwrócona. Bezpieczeństwo na jezdni — a rok ubiegł^ był nadal „czarnym rokiem" pod względem ilości zarejestro-
wanych kolizji i ofiar — to przede wszystkim właściwe kwalifikacje kierowców. Prawda jest, iż nie sztuka prowadzić pojazd, ale dużą u m i ej ę t n o ś-C i ą jest. pro wadzić pojazdy bezpiecznie dobrze.
By jednak nie kończyć w'nastroju minorowym pro ponuję zabawę-test, właśnie pod tytułem: CZY BYŁBYŚ ASEM KIEROWNICY?
Odpowiedź na poniższe pytania, używając następujących czterech określeń: „Stale", „Często", „Od cza su do czasu" i „Nigdy''. O-kreśleniom tym odpowiada określona liczba punktów: „Stale" — 1 punkt. „Często" — 2 punkty, „Od cza su do czasu" — 3 punVtv, „Nigdy" — 4 punkty. Odpowiednie wartości punkto
we wpisać należy w odpowiednich rubrykach.
1. Czy masz uczucie, że nie możesz liczyć na swoją pamięć?
2. Czy wspomnienia drobiazgów drażnią ci_ę więcej niż powinny?
3. Czy lubisz ciagłę zmia ny w zawodzie, pracy,'którą wykonujesz?
4. Czy masz skłonności do zachwytów, albo do wydawania okrzyków w stanie podekscytowanym?
5. Czy przyłapano cie na rozmowie z samym sobą?
8. Czy w pracy zespołowej czujesz się nieswojo?
SUMA
WSZYSTKICH PUNKTÓW
7. Czy mówisz w podnie ceniu słówa, których potem żałujesz7
8, Czy jesteś niecierpliwy jeśli ktoś kiż# ci poczekać?
9. Czy masz trudności zasypianiem?
10. Czy zdarzyło cl się omijać zakazy no. w miejscach publicznych?
Rozwiązanie
Od 32 do 40 pkt — Bar dzo dobrze — Nie powinie neś mieć wypadków.
Od 24 do 31 pkt. - Dość dobrze — Mimo wszystko uważaj.
Od 18 do 23 pkt. — Kiep sko — Uważaj! . Twój stan psychiczny może . przytłumić twój; zdrowy rozsądsK.
Od 10 <?.o 17 pkt - Niebezpiecznie. — Musisz zachować krańcową uwagę! Jesteś jednym z tych ludzi, którzy nadmiernie ry zykują.
St. WIĄZÓWSKI
ssaam
G/os Koszaliński nr 4
MAGAZYN
Strona 13
MELODY OF LOVE ■
Tak, tak. Miłośnicy muzyki młodzieżowej wiedzq Już o co cho dzi. Tak nazywa się przebój wylansowany niedawno przez a-merykańskiego piosenkarza (polskiego pochodzenia) - Bobby Vintona. Przebój ten podbił Amerykę, uplasował się wysoko na listach przebojów „Billboardu" i „NME", największe zaś zainteresowanie zdobył... w Polsce.
Przyczynq olbrzymiego zainteresowania (oczywiście oprócz te go, że piosenka jest naprawdę ładna i melodyjna) sg dwie linijki śpiewane przez Vintona w języku polskim: „Moja droga ja cię kocham" i „Kocham ciebie całym sercem".
„Melody of love" (Melodia miłości) łub jak nazywajq w USA - „polish song" (polska piosenka), stanowi nie lada e-wenement na zachodnim (a szczególnie amerykańskim) rynku płytowym. Trzeba powiedzieć, że do tej pory żadnej piosence śpiewanej w innym niż angielski języku nie udało się wejść na listy przebojów. Dziś, miliony ludzi śpiewajq, z mniej lub bar dziej poprawnym akcentem, — „Moja droga ja cię kocham"... po polsku.
Jeszcze kilka słów o wykonawcy. Bobby Vinton nie Jest odkryciem ostatniego sezonu. Starsi miłośnicy „op musie" pamiętają jego nazwisko. Wylansował już wiele przebojów. W okresie od 1962 roku do*^?? sprzedano na Zachodzie około 30 milionów jego płyt. Potem słuch o nim zaginqł, by wreszcie znów wypłynqć z „Melody of love". Urodził się w Pensylwanii, w rodzinie górniczej polskiego pochodzenia. Obecnie posiada już wieloletni kontrakt w ekskluzywnym hotelu „Flamingo", w Las Vegas.
To tyle o piosence i piosenkarzu, który wylansował „polish song". Zrobił to, co nie udało się Niemenowi, Burano, Vilias: Bobby Vinton zdobył Amerykę. Stworzył tym samym dobry klimat dla naszych wykonawców. Czy skorzystajq z tego? (ebe)
m s b
B H ■ ■
B fl
rariMiM
W naszym sobotnio-niedzielnym MAGAZYNIE, którego pierwszy numer dotarł właśnie do Was, całą stronicę przeznaczyliśmy dla naszych najmłodszych Czytelników. Tym razem przedstawiamy Wam nasze propozycje, ale spodzie wamy się, że w przyszłości strona ta będzie redagowana wspólnie — przy Waszej pomocy, Dla najmłodszych za kilka tygodni proponujemy nowy, dotąd nigdzie nie spotkany serial rysunkowy. Co jakiś czas będzie też dla nich pojawiał się felieton KOSTKA.
A czego życzy sobie młodzież? Czy takich prezentacji, jak dzisiey sza sylwetka Bobby Vintona? Czy stałej pozycji — listy przebojów? Może interesują Was nowinki młodzieżowej mody? Albo też przezna czylibyście chętnie część „swojej" stronicy na prezentacje hobby swoich rówieśników? Lista propozycji mogłaby być długa.
Rzecz jednak w tym, że chcielibyśmy pisać o tym, co Was na prawdę interesuje. Dlatego też — czekamy na Wasze propozycje.
Starzy Krzysztofa są w porządku — sami pojechali do „Skanpolu" a nam oddali chatą. Powiedzieli o tym też w porę, bo było tydzień czasu na skompletowanie zespołu. Dziewczyny spisały się na medal, Kaśka nawet przyniosła trzy przepisy na koktajle, a ona z gruntu tylko ciuchami się zajmuje. No i zaczęła się robota. Krzysiek zagonił wszystkich sprawiedliwie: chłopaki szy kują lokal, a dziewczyny sprzątają rano. Jak starzy wrócą, śladu ma nie być — bo tak sobie zażyczyli. Też słusznie, bo niby czemu mają po nas sprzątać. A kiedy już wszystko było przygotowane i nawet te dziewczyńskie przekąski stanęły w barku, zaczęła się kołomyja. No bo babki zastrzegły sobie, że same przyjdą o siódrrj.ej. Potem. za dzwoniła Kaśka, że one będą dopiero koło ósmej. Czekaliśmy, czekaliśmy, przesłuchaliśmy część nagrań a panien nie ma.
W końcu — dzwonek. Krzysiek otwiera i aż jęknął. Jak ktoś oglądał zdjęcia prababek, to może sobie wyobrazić jak one wyglądają. Moja Kry-śka przyszła wprawdzie w spodniach, ale za to na głowie sobie ukręciła jed wabny turban z szalika i cały czas tyl ko tym turbanem była zajęta. Kaśka to już w ogóle — cała była na lata trzydzieste — w brązach, beżach i fal bankach. Przykryła to wszystko ogrom
ną chustą z frędzlami po babuni i jak tylko przestawaliśmy tańczyć zaczyna ło się szukanie tej chuściny. Bo Kaśka rzuca wszystko gdzie popadnie.
Zresztą — ciuchy to nie wszystko. Oczy pomalowały sobie na brązowo, 10 ramkach zrobionych czarnym tuszem a usta i paznokcie to już na taki kolor, że aż w oczy kłuło tą czerwienią. A wytworne były z tym wszystkim aż strach: proszę cię bardzo, dziękuję bar dzo, bądź tak miły. Dziewczyny jak nie nasze. I nawet fajne to było, tylko mogły chociaż uprzedzić, że tak się szykują. Te nasze dżinsy i koszule ja koś przy tym nie grały. Do kitu z takim sylwestrem. Człowiek się tylko umordował. Chyba w końcu zacznę no sić tę aksamitną marynarkę, co mi ją staruszka sprawiła. Tylko — jakie spod nie do tego się nosi? Przecież dżinsów nie wcisnę. W ogóle to dziewczyńskiej mody jest pełno, tylko o naszą nie bar dzo się troszczą. Moglibyście na tej stronie parę takich kawałków też wsta wić. Dżinsy są dobre, ale czasem potrzebne i co innego. Chociażby po to, żeby Kaśka nię marudziła, że ze mną to się wstyd na dyskotece pokazać.
Uo
IT
18
23
17
13
Ib"
21
U
19
15
22
24
12
20
IB ]?#ZRVWVq
BI
m REDAGUJE SŁUPSKI KLUB
SZARADZISTÓW PRZY PDK
B KRZYŻÓWKA NR 74# (sy-la-bo-wa)
POZIOMO: — I) wierzchnia ściana rezonansowego pudła H instrumentu muzycznego; 3) nie do zasypiania gruszek...;
■ 4) umowa, układ; 6) wykwalifikowany robotnik zatrudniony przy pracach wiertni-RjU czych; 8) zorganizowane star cie sił zbrojnych; 9) kontrol __ ny odbiornik telewizyjny; ffil 10) motorowy statek rybacki;
11) przeciwieństwo wyżyny; gn 13) bicie rózgą, batem; 14) ™ mebel wyściełany z oparciem 1 poręczami; 15) lubi Bi włazić na płotek; 16) tekst przepisany na czysto; 17) in miasto nad Regą; 18) życio-««■ wa do podnoszenia się...; 21) ma na sumieniu umyślne ni 0 szczenie zasobów urządzeń;
23) słuszność; 24) blaski tei jg mają swoje...
PIONOWO: — 1) przedmio-PU ty złożone do przechowania;
2) karciany kolor; 3) złe trak im towanie, pomiatanie kim; rai 5) pierwsze danie; 7) jeden z kliki związanej wspólnymi gSjgj interesami, pokrewieństwem, wzajemnym ponieraniem się; 8) muzyk grający na walto-M rn'*; 10) figurka teatrzyku lalkowego; 12) sprawunek, n zakup; 13) o chłopcu — z nie ® chęcią: 15) osoba przepisująca tekst; 17) podnoszenie n-czek w pończosze; 19) orszak towarzyszący panującemu: 20) odejście, rozłąka; 22) HB wchodzi w nie ustawa.
_	Ułożył: „JAR"
m
Rozwiązania — koniecznie s dopiskiem „KRZYŻÓWKA
NR 740" — prosimy nadesłać na adres redakcji najpóźniej do przyszłej soboty. Do rozlosowania wśród Czytelników: 5 BONÓW KSIĄŻKOWYCH po 50 złotych.
Rozwiązanie krzyiówkl nr 73T
Poziomo: przepis, domator, zadowolenie, teina, runda, rzepa, chrom, sarkazm, tuz, aporter, kalo, eter, miotła, ataraksja, rolnik, włamanie, impet, okrąglak, bile, opera, Egipt, czas roszczenie, wychowawca, odstęp, skl, cep, szarża, przenośnia, ogrzewanie, siteczko, Izyda, miazma ty, mangan, absolwent, zatarg, teza, Ikar, pasażer, Kon, laureat, detal, Irena, Lubię, norma, lunatyk, wariant, odprawa.
Pionowo: patos, zator, plisa, szarm, adresat, awlator, bloczek, Andrzej, derma, manko, trakt, rotor, anioł, kątomierz, -ziarnko .portret rele^acja, elita, kameleon, lawina, tse-tse, razowiec, AlDy wybór, kusza, order, zaproszenie, emisariusz, wychowanek, odslewaczka, cąż-ki. seniorat, parametr, pas, energia, armator. erv, cykl, Iława, terma, Rertolt. Oak-land, winieta, nalewka, połów. seler, żabka, rd^st, lan do, ukrop, elana, talia.
Nagrodzeni
Za bezbłędne rozwiazanie krzyżówki nr 737 nagrody wylosowali:
Zegarek na rękę: Brunon BOJANOWSKI — Rokity (p.» wiat Bytów).
Bony " książkowe:
Ewa Nagórna — Darłowo;' Stanisław Mudzin — Szczecinek; Eustachy Kowalski — Koszalin, Czesław Jodłowski
—	Słupsk; Zenon Leoniewskl
—	Cieszyno; Bogdan Burak
—	\Słupsk; Roman Tybinkow ski — Drawsko Pom.,; Marcela Kotlarek — Lipka, Władysław Ponto — Koszalin; Alicja Wirwes — Słupsk.
B B BB B
rj ,	|	Wierszyk znany? Znany. Podajcie w takim razie jego tytuł i autora. Do rozlosowania - na-
Ziff&uYW8.IlK3	grody w postaci pięknie ilustrowanych książek dla dzieci. Odpowiedzi należy nadsyłać w termi-
nie siedmiu dni na adres redakcji: Koszalin - 75-604, ul. Zwycięstwa 137/139, Redakcja „Gło
dla najmłodszych	su Koszalińskiego";
Rys. Andrzej Ciesielski
Do biedronki przyszedł iulc W okieneczko puk-puk-puk. Panieneczka widzi żuka:
— Czego pan tu u mnie szukał
Skoczył żuk iak polny konik, Z galanteriq zdjql melonik I powiada: - Wstań biedronko, Wyjdź, biedronko, przyjdź na słonko,
Wezmę ciebie ał na łqczkę l poproszą o twq rqczkę.
Oburzyła się biedronka:
• Niech pan tutaj się nie błqka, Niech pan zmiata i nie lata, I tostawi lepiej mnie, 60 ja |estem piegowata,
A pan - nie!
Powiedriała co wiedziała, I czym prędzej odleciała.
Poleciała, a wieczorem
ślub już brała i muchomorem,
Bo od środka nł po br?eqi
Miał wsoaniałe, wielkie piegi.
Stqd nauka
Jest dla żuka:
łuk na żonę żuka szuka.
Strona 74
MAGAZYN
Głos Koszaliński nr 4
O PUCHAR EUROPY
W ćwierćfinałowym meczu o puchar Europy w koszykówce mężczyzn jugosłowiań ska drużyna Zadar pokonała Slavię Praga 93:69 (51:28).
W Madrycie, w ćwierćfina łowym meczu o puchar Eu ropy w koszykówce mężczyzn Real Madryt pokonał drużynę AIvik Sztokholm 97:54 (49:29)
REWELACYJNA SZACHiSTKA Z TBILISI
13-letni a uczennica z Tbili si Maja Cziburdanidze zdoby ła kolejne cenne trofeum szachowe. Ta rewelacyjna, utalentowana szachistka jest Już posiadaczką tytułu międzynarodowej mistrzyni w szachach! Ostatnio Cziburdanidze jeszcze raz zademonstro wała swą wysoką klasę: wygrała ona silnie obsadzony turniej o tytuł mistrza tbili-skiego pałacu szachowego w konkurencji... mężczyzn. W turnieju uczestniczyło dwóch Vnistrzów międzynarodowych { siedmiu kandydatów. Młodziutka szachistka zgromadzi ła aż 10,5 pkt. na 12 możliwych i pokonała obydwu mi strzów.
Na taflach hokejowych
Udany rewanż Polaków
W Luzernie hokejowa reprezentacja Polski rozegrała towarzyski mecz ze Slova nem Bratysława. Zwyciężyli Polacy 6:4 (3:1, 0:2, 3:1) Bram ki dla Polski zdobyli: Cso-rich — 2 (18 i 47 min.), oraz Szeja (4 min.), Wiesław Tokarz (6 min.), Feter (54 min.) i Ślusarczyk (56 min.).
Było to rewanżowe spotkanie za finał turnieju o Puchar Spenglera, w którym
Polacy pechowo, dopiero po rzutach karnych, przegrali ze Slovanem. Tym razem mecz stał na znacznie wyższym po ziomie i podobał"się 3-tysięcz nej publiczności. Polacy od początku narzucili duże tempo, zdobywając wyraźną prze wagę. Nasza drużyna udała się do RFN, gdzie w sobotę i niedzielę rozegra dwa mię dzypaństwowe mecze z repre zentacją RFN.
Trzecie miejsce juniorów
W fińskiej miejscowości Lappeenranta zakończył się międzynarodowy turniej hokejowy juniorów. Reprezenta cja Polski zajęła w nim trzecie miejsce, za Finlandią i Szwecją. W ostatnim swym
meczu Polska pokonała RFN 6:3 (1:1, 1:2, 4:0).
Ostateczna tabela turnieju.
1.	Finlandia
2.	Szwecja
3.	Polska
4.	RFN
5.	Szwajcaria
8:0 5:3 5:3 2:6 0:8
25—10
29—15 16—18 14r—26 15—30
ZSRR czy Kanada?
Nieoficjalne mistrzostwa świata młodych hokeistów rozgrywane w Kanadzie dobiegają końca. W tabeli prowadzi Kanada — 8 pkt. przed ZSRR — 6 pkt i Szwecją — 4 pkt.
W kolejnym meczu junio-
rzy Kanady pokonali drużynę Czechosłowacji 3:0 (2:0, 0:0, 1:0). Szwecja zwyciężyła Finlandię 5:3 (3:2, 0:0, 2:1).
Pojedynek Kanada — ZSRR zadecyduje o tytule mistrzów skim.
NOWOROCZNY TURNIEJ KOSZYKAREK
W Kielcach odbywa się międzynarodowy turniej koszykówki juniorek x udziałem reprezentacji Bułgarii, CSRS, NRD, Rumunii oraz zespołów Polski I i Polski II. W pierwszej drużynie Polski występują dziewczęta od 19 lat. W drugiej do 17 lat.
Oto rezultaty dotychczas rozegranych pojedynków: Polska I — Polska II 86:36 (42:22)
CSRS — NRD 93:41 (45:25) Bułgaria — Rumunia 73:67 (37:35), Bułgaria — Polska II 64:59 (24:27), CSRS — Rumunia 86:64 (40:24).
W ostatnim meczu drugiego dnia turnieju Polska I pokonała NRD 93:52 (53:22),
W turnieju prowadzą zespoły CSRS i Bułgarii, które odniosły po dwa' zwycięstwa.
Najlepsi szermierze świata 1974 roku
Żnany specjalista szermier czy red. Jerzy Jabrzemski („Przegląd Sportowy') publikuje co roku listy klasyfikacyjne najlepszych zawodniczek i zawodników świata.
W 1974 r. pierwsze miejsca w poszczególnych broniach zajęli:
Floret kobiet:
1. Ild&ko Bobis (Węgry) drużynowo — 1. ZSRR, 2. Wę gry, 3. Rumunia, 7. POLSKA Floret mężczyzn: 1. Aleksander Romankow (ZSRR); 6. Ziemowit Wojcl® chowski (Polska); 7. Jerzy Kaczmarek (Polska). Drużynowo — 1. ZSRR; 1. Polska; 3. Francja.
Szpada
1. Rolf Elding (Szwecja). Drużynowo — 1. Szwecja; 2. *RFN; 3. Węgry lft, Polska. Szabla '
1. Mario Aldo Mantano (Włochy); 10. Jerzy Pawłowski (Polska)
Drużynowo — i. ZSRR, 1. Włochy, 3. Węgry, 7. Polska.
PONIEDZIAŁEK - 6 I
PROGRAM X
TV TR: 14.25 Matematyka, 1. 70 13.25 Mechaniz. rolnictwa, 1. 48 14.50 NURT (Nauki polityczne) 15.30 Sprawozd. magazyn sportowy 16.40 Dla dzieci: „Zwierzyniec" 17.30 Echo stadionu 17.55 Kron. Pomorza Zach. 18.15 Z cy klu: „Zakłady, których nie było" — Police (ze Szczecina) 18.45 Szare na złote 19.20 Dobranoc: Urodziny Bartka 19.30 Dziennik 20.20 Teatr TV: Scena współczesna — J. Krasiński — „Śniadanie u Desdemony". Wyk.: Z. Kucówna, I. Gogolewski, E. Fet ting, P. Zaborowski 21.35 „Swiad kowie" — progr. publicyst. 22.30 Gra kwintet Z. Namysłowskiego
PROGRAM II
17.20 Progr. II proponuje 17.30 ..Słowa za słowa" 18.00 „Pięć wieków malarstwa" — ode. III i IV 18.25 „Za kierownicą" 18.55 Duety na flet i sopran 19.30 Dziennik 20.20 Sport u sąsiadów 21.20 „Linea" — film animow. prod. włos.. 21.45 Z cyklu: „Czas i ludzie" — „Spotkanie z Szaliapinem" — film radz. TV 23.20 NURT — powtórz, wykładu z progr. I
WTOREK - 7 I
PROGRAM I
TV TR: 6.30 i 7.00 Powtórz, wykładów z matematyki, 1. 70 i mechamz. rolnictwa, 1. 46 13.45 J. polski, 1. 28 14.30 Chemia, 1. 29 10.00 Dla kl. IV (Ojcowski Park Naród.) 10.20 „Osiem uderzeń zegara" — film seryjny z cyklu „Arsen Łupin" 16.40 Dla dzieci — Legendy z wiślanego brzegu 17.05 Spacerkiem po kinach 17.40 Studio TV Młodych 18.20 Kron. Pomorza Zach. 18.40 Eureka 19.10 Przypominamy, ra dzimy 19.20 Dobranoc:' Dwa koty i pies trzeci 19.30 Dziennik 20.20 „Osiem uderzeń zegara" — powtórz, filmu z serii .Arsen Łupin" 21.10 Wiad sportowe 21.20 Interstudio 22.00 „Pochwała śpie wania" — recital A. Rusowicz i Niebiesko-Czarnych
PROGRAM U
17.03 J. angielki, L 1S 17.30
Dla młodych widzów 18.00 Z cy klu: „Ludzie nauki" 18.30 Wiedza 1 film 19.30 Dziennik 20.20 „Kazimierz-Juliusz" — z cyklu „Portrety XXX-lecia" 20.50 Przez muzyczne XXX-lecie 21.45 Teatr TV — G. Zapolska — „Żabusia" z udziałem: M. Zawadzkiej, B. Baera, J. Jedlewskiej, B. Dra-pińskiej i in. 23.20 J." niemiecki. 1. U
ŚRODA - 8 I
PROGRAM I
TV TR: 6.30 1 7.00 Powtórz, wy kładów z j. polskiego, 1. 28 i che mii, 1. 29 12.45 Fizyka, 1. 43 13.25 Uprawa roślin. 1. 52 9.30 „Dziec ko wojny" — film fab. prod. radz. Dla szkół: 9.00 Fizyka, kl. VI 11.05 Historia, kl. VII 15.50 NURT — Psychologia 16.40 1>la młodych widzów 17.10 ITP 17.20 Losowanie Małego Lotka 17.30 „Łobuz" —film z jugosłow. serii „Teatr w domu" 18.00 Spie wa K. Gott 18.25 Kron. Pomorza Zach. 18.45 „Happening we wsi Barnimie" 19.20 Dobranoc — Bajki z mchu i paproci 19.30 Dziennik 20.20 „Dziecko wojny" powtórz, filmu w ramach Filrno teki Arcydzieł 21.55 Wiad. sport. 22.15 Sylwetki X Muzy — W. Hollender
PROGRAM U
17.46 J. francuski, 1. 84, es. I
18.15 „Bernardo Belotto zwany Canaletto" — film dok. TV NRD 18.45 Godzina Orfeusza 19.30 Dziennik 20.20 Informator turystyczny 20.50 Tydzień w rodzinie — progr. publicyst. 21.25 „Mazo wieckie echa" — pieśni Chopina 22.00 „Człowiek, którego cena ro sła" — film fab. prod. CSRS 23.25 NURT — powtórz, wykładu z progr. I 23.55 J. angielski, 1. 13
CZWARTEK - 9 I
PROGRAM I
TV TR: 8.30 i 7.00 Powtóri. wy
kładów z fizyki, 1. 43 i uprawy roślin, 1. 52 13.45 Matematyka, 1. 36 14.30 Hodowla zwierząt, 1. 43 9.30 „Cłowiek, którego cena rosła" — film fab. prod. CSRS Dla szkół: 11.05 J. polski, kl. VII 12.00 J. polski, kl. VIII 15.05 Ma tematyka w szkole 16.40 Dla młodych widzów: Ekran z brat kiem 17.40 „Z siedmiu anten" 18.10 Kron. Pomorza Zach. 18.30
TYDZIEŃ
mm

Z serii: „Swlat, który nie może zginąć" — „Rajski ogród" — ser. film przyrodn. prod ang. 19.10 Przypominamy radzimy 19.20 Dobranoc: Bolek i Lolek wyruszają w świat 19.30 Dziennik 20.20 Teatr Kobra: H. La-wrence — „Kompozycja na czte ry ręce" Wyk.: z. Rysiówna, I. Machowski, W. Łuczycka i in. 21.50 Wiad. sportowe 22.00 Z cy klu: „Czym żyje świat" 22.30 „Mąż dla naszej córki" — progr rozrywkowy.
PROGRAM II
16.55 TWP — progr. oświatowy 17.25 J. rosyjski, 1. 13 17.55 Dla młodzieży 18.25 Program dla hob bystów 19.00 Kalejdoskop spor towy 19.30 Dziennik 20.20 VI symfonia D. Szostakowicza w wykon. Berlińskiej Ork. Symfo nicznej 21.05 „Co dalej" — progr publicyst. 21.40 - j. francuski, 1. 13 22.10 Klub Filmowy: „Pokusa" — film fab. prod. USA z M. Dietrich i G. Cooperem.
PIĄTEK - 10 I
PROGRAM I
TV TR: 6.30 i T.00 Powtón, wykładów z matematyki, 1. 35 1 hodowli zwierząt, 1. 43 12.45 J. polski, l. 54 13.25 Hodowla zwie rząt. i. 51 8.00 Z serii: „,Droga" „Numer próbny" — film TVP Dla szTkół: 9.00 Geografia, kl. V 10.00 kl. VI 11.05 Wychów, obywatelskie — kl. VII 12.00 Geogra fia, kl. VII Politechnika TV — kurs przygotow. 14.40 i 15.15 — Równania algebraiczne, cz. I i II 15.50 NURT — Psychologia 16.40 Dla dzieci: Pora na Telesfora 17.15 WF receptą na zdrowie 17.40 Dla młodzieży 18.20 Kron. Pomorza Zach. 18.40 Fakty — opinie — hipotezy: różdż karze 19.20 Dobranoc: Piaskowy dziadek 19.30 Dziennik 20.20 „Mój program" — przedstawia W. Sie mion 21.20 Panorama 22.00 „Co nam zostało z tych lat" — H Bielicka 22.45 Wiad. sportowa
PROGRAM II
18.05 J. niemiecki, 1. 12 18.30 „Próby liryczne" — śpiewa N.
Czermiński 18.4S „Merettor" •*
progr. publicyst. s Gdańska ll.M Dziennik 20.20 Sciefcka zdrowia 20.35 Sprawozdanie sportowa 21.45 „Wdówka" — nowela film. prod. franc. JJ.10 NURT powtórz. wykładu s progr. ] 22.40 J. rosyjski, 1, 13
SOBOTA -111
PROGRAM I
TV TR: 8.30 i 7.00 Powt6rx«nli wykładów z j. polskiego, 1. Mi hodowli zwierząt 1. 51 13.45 Fizyka 1. 15 14.20 Mechaniz. rolnic twa, 1. 17 Dla szkół: 9.00 Nauka o człowieku, kl. VHJ 11.05 Geografia, kl. VIII 9.30 „Wdówka" nowela film. prod. franc. 14.55 Progr. I proponuje 15.10 Redakcja Szkolna zapowiada 15.20 Film 15.40 TV Informator wydawniczy 16.10 Dla dzieci: „Sobótka" orai „Zręczne ięce..." 16.35 „Na pomoc dziełom sztuki" — film dok. 17.05 Dla młodzieży 17.50 Z cyklu: „Światłoczuły notatnik" 18.15 Poligon 18.30 Pegaz 19.20 Dobranoc: Piotr 19.30 Monitor 20.20 „Goya" - cz. II filmu fab. prod, NRD — ZSRR 21.25 Wszystko za wszystko 12 4# Wiad. sportowe 23.00 EurowlzyJ^ ny konkurs piosenki — 74
PROGRAM n
17.40 , Orkiestra kolejarska U Dziedzic"' 18.00 „Taropak" — progr. publicyst. 18.15 Studio ja* zowe PR 18.45 „Problemy wielkiego miasta" — film dok. prod japońskiej 19.30 Monitor 20.20 Z klasyki humoru: „Bajki i satjr ry" 21.25 Wieczór autorski — M Piwowski
NIEDZIELA - 12 I
PROGRAM X
TV TR: 8.30 i 7.00 Powtórz, wykładów z fizyki, 1. 15 i mechaniz. rolnictwa, 1. 17 7-30 TV Kurs Roln. 8.05 przypominamy, radzimy 8.15 Nowoczesność w do mu i w zagrodzie 8.40 Bieg po zdrowie 9.00 Teleranek 10.30 Ąp-tena 10.50 Z cyklu „Drogi zwycięstwa" 12.55 „Ludzie naszej wsi" 13.10 Artyści, których podziwiamy" — W. Małcużyński 14.00 Dla dzieci W. Bogusławski — „Lodoiska" 14.55 Nie tylko dla Dań 15.25 Lektury Pegaza 15.40 Program rozrywkowy 16.40 Refleksje obywatelskie 16.55 Lo sowanie Toto-Lotka 17.10 Tele-E cho 18.00 Sportowy magazyn sprawozdawczy 19.15 Dobranoc Wieczorynka 19.30 Dziennik 20.20 Bajka dla dorosłych 20.30 Z cyklu .Droga" — „Ostatnich gryzą psy" — film TVP 21.25 Zegnaj Marylin — progr. rozrywko wy z udziałem m. in. I. Cem-brzyńskiej, K. Jędrusik, I. Kareł, D. Rinn, T. Rossa, J. Fede-rowicjja i in. 22.20 Informac, ma gaityn sportowy
PROGRAM II
13.45 „Piosenka bez talentów" — progr. muzyczny 14.20 Z brat nich anten 14.50 Dla młodych widzów 15.50 Wo jakowy film dok 16.20 „Rozśpiewana niedziela" —-progr. estrad. TV CSRS 17.05 Świat, obyczaje, polityka 17.35 „Do widzenia, do jutra" — film fab. prod. polskiej 19.30 Dziennik 20.20 „Balet na wesele królewskie" — progr. muzycz ny z Krakowa 21.00 Progr. publicystyczny 21.45 Z serii: „Smiet nik wychowawcy" — ode. I „Chłopcy z Tibustino" — film ser. prod. włoskiej
UWAGA TELEWIZJA ZASTRZE GA SOBIE PRAWO DO ZMIAN W PROGRAMIE!

Małogórski zwiększył szybkość. Niebawem wydostał się 1 miasta i gnali teraz szosą. „Pan Wiktor" znowu dodał gazu. Zupełni# przestał się interesować siedzącym koło nie-, go milicjantem. Całkowicie ufał swojemu kumplowi.
„Strzelą mi w łeb i rzucą gdzieś w lesie" nftyślał frasobliwie Kociuba. Wiedział, że gra idzie na całego i że w obecnej sytuacji nie może liczyć na żadne względy. Świadomość ta nie wpływała dodatnio na jego samopoczucie. Nie miał najmniejszej ochoty rozstawać się z życiem, ale jednocześnie nie wiedział co przedsięwziąć, żeby uniknąć tej przykrej ostateczności. W każdym razie pocie szał go nieco fakt, że ciągle jeszcze żyje. Właściwie mogliby go już wykończyć. Na szosie był stosunkowo mały ruch. Wystarczyło zjechać w las i... Zaczął zastanawiać się nad tym czy w bagażniku mają łopatę. Jeżeli tak, to sam diabeł nie znajdzie nigdy jego zwłok. To były bardzo przykre rozważania.
W pewnym momencie pan Glenio, najwl doczniej lekceważąc już zupełnie swojego jeń ca, sięgnął do kieszeni po papierosy. Przy tej czynności musiał przełożyć broń do lewej ręki. Skorzystał z tego Kociuba. Odwrócił się błyskawicznie l pochwycił za pistolet, zada jąc jednocześnie Ostapiukowi szybki cios w szczękę. Nie docenił jednak przeciwnika. Po czuł jak by pneumatyczny młot zwalił mu się na głowę i stracił przytomność.
Z trudem otworzył oczy. Ciężkie, piekące powieki nie chciały się podnosić. Całe ciało jakieś dziwnie drętwe, obce. I ten nieprzyjemny słony smak w ustach. Pić.
Powoli, bardzo powoli odzyskiwał świadomość tego co się stało. „Musiał mnie wyrżnąć pięchą albo pistoletem" zadźwięczało
Z. ZEYDLER> ZBOROWSKI
KRZYŻÓWKA
(98)
mu w uszach. Znowu zamknął zmęczone 0-czy i znowu je otworzył. Mózg zaczynał dzia łać coraz sprawniej. Chciał się poruszyć, dotknąć ręką obolałej głowy. Nic z tego. Ręce miał związane na plecach. Mocny sznur wpi jał się bezlitośnie w przeguby. Rozejrzał się. Leżał na drewnianej podłodze. W górze reszt ki belkowanego sufitu. Trochę dalej okno. Jakaś chałupa. „Gdzie oni mnie przywieźli, do cholery?" myślał zdziwiony „Dlaczego nie wykończyli mnie w lesie?".
Dopiero po dłuższej chwili zauważył, że nad nim siedzi Ostapiuk, pali papierosa 1 uśmiecha się życzliwie.
—	No cóż, panie poruczniku? Marny % pa na bokser. Ten sierpowy był całkiem do kitu Trzeba by potrenować. Nie wiem tylko czy pan zdąży. Wątpię.
Kociuba milczał. Nie widział celu, teby wdawać się w rozmowy z tym opryszkiem.
Ostapiuk rzucił niedopałek na podłogę, przygniótł go butem, a następnie wstał, chwy cił leżącego za klapy marynarki, podniósł go jedną ręką jak małego chłopczyka i posadził na krześle.
—	A teraz pogadamy.
„Na rozmowę mnie tu przywieźli" pomyślał Kociuba. „W każdym razie zyskałem trochę na czasie. To też coś warte. Rozejrzał
się uważniej po Izbie I zobaczył Małogórskle go, który siedział przy stole i pił piwo.
—	Pewnie się pan dziwi, panie poruczniku, żeśmy pana nie zakopali gdzieś po drodze
—	powiedział Ostapiuk.
—	Trochę się dziwię — przyznał spokojnym głosem Kociuba. Był zupełnie opanowany. Imponował mu jego własny spokój. Nie chciał umierać, ale jednocześnie jakoś zupełnie nie czuł strachu przed zbliżającą się śmiercią.
Ostapiuk przysunął sobie krzesło, usiadł 1 zapalił nowego papierosa.
—	Chcielibyśmy się od pana dowiedzieć różnych rzeczy. Po to żeśmy tu pana przywieźli. Zupełnie niepotrzebnie się pan na mnie porywał. Na co to panu było. Tylko ból głowy i marne samopoczucie. Przecież chyba pan widzi z kim ma pan do czynienia
—	Nabrał powietrza w potężną klatkę piersiową i klepnął się po bicepsach. — Z czym do gościa, panie poruczniku.
—	Pośpiesz się — rzucił od stołu Małogór ski.
—	Tak Jest. Więc chcielibyśmy się dowiedzieć od pana, co wam wtedy powiedział ten stary Wróblewski?
Kociuba z trudem wzruszył ramionami. Skrępowane na plecach ręce bardzo ograniczały swobodę ruchów.
—	Nic specjalnego.
—	Ale konkretnie co on wiedział? Na Jaki temat była rozmowa?
—	Rozmawialiśmy o tym oplu.
—	O tym, którym żeśmy przyjechali?
—	Tak.
—	A mówiłem, do cholery żeby przemalować wóz — wtrącił się znowu Małogórski.
—	Skończony kretyn ten wasz Wróblewski.
—	Dlaczego panowie interesowali się tym wozem? — spytał Ostapiuk.
(cdn)

„GŁOS KOSZALIŃSKI" — organ KW PZPR. Redaguje Kolegium — ul. Zwycięstwa 137/139. (budynek WRZZ) — 75-604 Koszalin. Telefony: centrala: 279-21 (łączy ze wszystkimi działami) Red. naczelny
—	sekretariat — 22693, z-cy red. nacz. — 242-08 i 233-09, sekretarz red. — 251-01, z-ca sekr. red. — 251-57. Działy Partyjno-Społeczny — 251-14, Ekonomiczny — 243-53, Rolny
—	245-59, Miejski — 224-95, Reporterski — 251-57, Sportowy
—	251-40 i 246-61 (wieczorem). Łączności z Czytelnikami — 250-05.
„Głos Słupski" — plac Zwycięstwa 2( 1 piętro, 76-201 Słupsk, tel. 51-95. Biuro Ogłoszeń Koszalińskiego Wydawnictwa Prasowego — ul. Pawła Findera 27a, 75-721 Koszalin, tel. 222-91. Wpłaty na prenumeratę (miesięczną — 30,50 zł, kwartalną — 91 zł, półroczną
—	182 zł, roczną — 346 zł) przyjmują urzędy pocztowe, listonosze oraz oddziały i delegatury Przedsiębiorstwa U-powszechnienia Prasy i Książki. Wszelkich informacji o warunkach prenumeraty udzie łają wszystkie placówki „Ruch" i poczty. Wydawca: Koszalińskie Wydawnictwo Prasowe RSW „Prasa-Książka -Ruch" ul. Pawia Findera 27a, 75-721 Koszalin, centrala telefoniczna: 240-27. Tłoczono: Prasowe Zakłady Graficzne Koszalin, ul. Alfreda Lampego 18. nr indeksu 35024.
Cios Koszaliński nr 4
MAGAZYN
STYCZEŃ
4	SOBOTA - TYTUSA
5	NIEDZIELA - EDWARDA
■"tb mm
KOSZALIN
b„Łl¥CKI TEATR DRAMATYCZNY — sobota, g, 12; niedziela, g. 18 — Giganci z gór
SŁUPSK	TYCZNY — sobota, g. 16; nie-
BAŁTYCKI TEATR DRAMA- dzieła, g. 1$ — Granica
KOSZALIN
MUZEUM ARCHEOLOGICZNO-
-HISTORYCZNE;
♦ ul. Bogusława II 1S — Wy*t«-wy: „Trzydzieści lat badań archeologicznych w woj. koszalińskim"; „Struktura architekto-niczno-przestrzenna w pracach Stefana Bichateau".
Czynne codziennie oprócz poniedziałków w godz. 10—16, we wtorki w godz. 12—18 SALON WYSTAWOWY BWA
—	ul. Piastowska — Malarstwo Pawła Niedzielskiego » Koszalina
SALA WYSTAWOWA KLUBU MPiK — Prace nagrodzone w konkursie nt. „Uzdrowisko Połczyn Zdrój"
SALON WYSTAWOWY WDK
—	Wystawa fotografiki.
gwi&mwił
SŁUPSK
MUZEUM POMORZA ŚRODKOWEGO — Zamek Książąt Po morskich — remont
MŁYN ZAMKOWY — czynny g. 10—16. Kultura ludowa Pomorza Środkowego
BASZTA OBRONNA — czynna g .10—16. Dzieje i współczes ność ziemi słupskiej
KLUKI: Zagroda Słowińska czynna g. 10—16. Kultura materialna i sztuka Słowińców
KLUB MPiK — Wystawa fotografii „10-lccie Klubu MPiK" NOWA BRAMA — Galeria PSP — czynna g. 12—16. (salon ekspozycyjno-sprzedażny)
SMOŁDZINO: Muzeum Przyrodnicze SPN — czynne g. 10—16
IflLEWIZJA
SOBOTA
PROGRAM I
10.00 „Czekamy na deble" — film fab. prod. radzieckiej 14.20 Program dnia 14.25 Program I proponuj# 14.40 Redakcja Szkolna zapowiada 14.50 Film
15.15 Studio II W programie m. in. filmy z Bolkiem i Lolkiem, „Monachium po polsku", Sezam, dyskoteka, atrakcyjny mecz tenisowy, program o „Lu dziach, którzy tworzą fakty", Monitor, film dokumentalny o rajdzie „Safari 1974", szwedzki program rozrywkowy, film z »e rii „Komisarz Ironside" oraz polski film fabularny „Anatomia miłości". Koniec programu około godziny 24.00.
PROGRAMY OŚWIATOWE;
TV TR: 6.30 Język polski — 1. 58 (H -Sienkiewicz; „Potop") 7.00 Hodowla zwierząt —- 1. 60 (Zasady selekcji i doboru) 13.00 Botanika — L 29 (Powtórzeni# materiału z semestru II) 13.35 Mechanizacja rolnictwa — l. 18 (Obsługa techniczna ciągników).
PROGRAM n
16.30 Program dnia 16.35 Spotkanie ze sztuką ~ Sztuka czy psychoterapia? 17.20 „Kiedy umilkną braw*"
—	progr. muzyczny TV CSRS 17.55 „Szkolny autobuł" —
program publicystyczny
18.25 Z kamerą przez świat; „Colorado — wielka nieznana"
—	film dok. prod. angielskiej (kolor)
19.20 Dobranoc 19.30 Monitor (kolor) 20.20 „Loterya" — operetka S. Moniuszki w adaptacji i reżyserii K. Rudzkiego. Kuplety
—	J. Kulmowa. Wykonawcy: J. WasowskU J. Przybora, J. Nowak, I. Santor, M. Perepeczko, H. Bielicka, J. Traczyków-na. J. Bielenia, A. Stockinger, D. Damięcki i in.
21.25	„Kiedy wilk »ię zaśmieje" —	film fab. prod. USA (western)
22.35	24 godziny (kolor)
22.35	Wiadomości sportowe
23.05	Program na niedzielę
NIEDZIELA
PROGRAM I
6.30 TV TR; Botanika — 1. 29 7.00 TV TR: Mechanizacja roi łiictwa — 1. 18
7.30" TV Kurs Rolniczy 8.05 Przypominamy, radzimy 8.15 Nowoczesność w domu i zagrodzie 8.40 Bieg po zdrowia 8.55 Program dnia 9.00 Dla młodych widzów: Te-ieranek (Galeria — TV Klub Śmiałych — z serii: „Czterej pancerni 1 pies" •— ode. V pt.
„Rudy" „Miód 1 krzyże")
10.30 Antena — Informacja o programach TV 10.50 „Ruch oporu w Polsce"
—	program filmowy 12.25 Dziennik (kolor)
12.45 z doświadczeń gminy — program publicystyczny
13.15 „Z różnych stron świata"
13.45 „Piórkiem i węglem"
14.10 Lektury Pegaza
14.25 Dla dzieci: Co to jest?
—	konkurs-zabawa
15.05 Nie tylko dla pań 15.30 Refleksje obywatelskie 15.45 „Bał na Grodzkiej" — Scen. M. Stebnickiej oparty o stare teksty, piosenki i ballady
0	tematyce karnawałowej z XIX
1	XX w. Wystąpią: M. Steb-nicka, U, Popiel, A. Sokołowska, H, Wyrodek oraz studenci PWST w Krakowie
16.35 Jeziora Wielkiego Rowu
—	film przyrodn, (kolor) 17.05 Losowanie Toto-Lotka 17.20 Zastaw się — nie postaw
•ię
18.10 Sprawozdawczy magazyn sportowy
19.15 Dobranoet wieczorynka (kolor)
19.30 Dziennik (kolor) 20.20 Bajka dla dorosłych 20.25 Z serii; „Droga" — filim TVP pt. „Numer próbny"
21.20 Z najlepszymi życzeniami" — dla pracowników energetyki (kolor)
22.40 Informacyjny magazyn •portowy 23.00 Program na poniedziałek
PROGRAM II
14.35 Program dnia 14.40 Gospodarność i Ja 14.55 Niedzielny koncert — Goerlitz (NRD). W programie utwory Offenbacha Mozarta, Lehara, Szostakowicza i ln.
15.30 Przyjacielskie wizyty (ze Szczecina)
15.55 Dla młodych widzów: sport i zabawa (progr. TV NRD) 16.40 Magazyn lotniczy 17.10 Mikrofon dla wszystkich — Opole 74 (kolor)
17.55 Świat, obyczaje, polityka
18.28 .Angelika" — komedia muzyczna prod. węgierskiej (ko lor)
19.15 Dobranoc 19.30 Dziennik (kolor) 20.20 „Karnawał żywiecki" — program muzyczno-folklorystyez ny ukazujący obrzędy, zabawy 1 zwyczaje ludowe związane z okresem świąt Bożego Na rodzenia i karnawału (kolor)
20.50 „Przed ekranem" — publicystyka kulturalna (kolor)
21.55 Klub Filmowy: „Ko-chaić"^—- film fab. prod. szwedz kiej. Reż. J. Donner. W rolach głównych: Harriet Anderson i Zbigniew Cybulski
22.55 Program na poniedziałek
Telewizja zastrzega sobie prawo do zmian w programie!
na falach średnich 188,2 ! 202,2 m oraz UKF 69,92 MHs
SOBOTA
U.40 Studio Bałtyk —■ prow. Z. Suszycki 12.05 Aktualności wybrzeża 16.15 Program dnia 10.20 Przegląd nowości wydawniczych — gawęda T. Gawrońskiego 16.27 Spotkanie z L. Sempolińskim — powt. aud. B. Gołembiewskiej 17.00 Przegląd aktualności wybrzeża 17.15 Z tygodnia na tydzień — komentarz aktualny W. Króla 17.22 KOSZALIŃSKA KULTURALNA SZOPKA NOWOROCZNA — powt. aud. H. L. Piotrowskiego 17.47 Młodzieżowe studio ste reo — pod red. W. Stachow-skiego 18.2# Prognoza pogody dla rybaków
FROGRAM OGÓLNOPOLSKI I
16.00 wiadomości — Tu druga-Cmiana — Ł. Suszycki
t?EL£FOwnr
KOSZALIN i SŁUPSK 97 — MO
9g _ straż Pożarna 99 _ pogotowie Ratunkowe (tylko nagłe wypadki) 227-11 — Młodzieżowy Telefon Zaufania (w Koszalinie)
0
% mimmw
KOSZALIN	_ ,
Apteka nr plac Bojownl-iów PPR 5, tel. 250-78
IŁUPSK
Apteka nr 31 przy ul. Wojska Polskiego 9, tel. 28-93
BIAŁOGARD	, .
Apteka ar i, tfl. Wolności II,
tel. 23-36
KOŁOBRZEG
Apteka nr 41, ul. Zwycięzców t tel. 21-66 SZCZECINEK
Apteka nr 63, ul. Polna ta. telefon 26-49,
m
KOSZALIN
PROGRAM OGOLNOPOLSKI II
19.00—21.30 na UKF 69,92 MHz — muzyczny program stereofoniczny
NIEDZIELA
8.45 Nowe wiersze Cz. Kuria-ty 11.00 Koncert życzeń 22.00 Wyniki losowania Gryfa i lokalne wiadomości sportowe
PROGRAM OGOLNOPOLSKI II
#00 Widok z morskiego brze gu — aud. Cz. Kuriaty 18.30— 21.00 na UKF 69,92 MHz — muzyczny program stereofoniczny
KOSZALIN	. T .
ADRIA - Jeremiah Johnson (USA) pan. — g. 15.30, 1i.45 120 Sobota, g. 22.15 - seans awan gardowy: Grzeszna natura (Wio-
Poranki — niedziela, g. H i13
—	Winnetou wśród sępów (jugosłowiański) pan,
kri i łkium tkino studyjne) Sobota — Rzym (włoski, 1., «) g. 17; Opowieść w czerwieni (polski, 1. 15) — g- 19.30.
—	Niedziela, g. 17 i 19.30 Opowieść w czerwieni (polski, 1- 15)
Poranki — niedziela, g. i 13 — Królewna w oślej skórze (francuski)
ZACISZE — Ojciec chrzestny (USA, 1. 18) — sobota: g. 18; niedziela — g. 15 i 18
Poranek — niedziela, g. 12 — Zwariowany weekend (francuski) pan.
MUZA — Obława (USA, 1. 18)
—	g. 17.30 i 20
Poranek — niedziela, g. 11 ~~ Bitwa w wąwozie (radz.) pan.
MŁODOŚĆ (MDK) — Mordercy w imieniu prawa (franc., 1. 15) — g. 17-30 Poranki — niedziela, g. 11 > 13
—	Bitwa o Kozi Dwór (polski) ZORZA (Sianów) — Janosik
(polski)
Poranek — niedziela — Dwa jabłuszka (polski)
FALA (Mielno) — Gniewna podróż (bułgarski)
Poranek — niedziela — Mis na morzu (polski)
JUTRZENKA (Bobolice) — Szpital (USA, 1. 15}
Poranek — niedziela — Zaczarowane podwórko (polski) SŁUPSK
MILENIUM — Och, Jak! pan szalony (ang., 1. 15) — g. 18, 18.15 1 20.30
SOBOTA
PZG D-2
Sobota, g. 22.30 — awangarda! Jeremiah ./ohnson (USA) pan.
Poranki — niedziela, g. 11-30 i 13.45 — Krół Maciuś 1 (polski) POLONIA — Był sobie glina (franc., 1. 15) — sobota, g. 16 i 18.15; niedziela — g. 13.45 16 i 18.15; niedziela, g. 20.30 — Johnny poszedł na wojnę (USA 1. 18).
Poranek — niedziela, g. 11-30 — jeździec bez głowy
USTKA
DELFIN — Strach na wrftbie (USA, 1. 15) pan. — g. 18 1 20j
PDK — Stajnia na Salwatorze (polski, 1. 15) pan.
DARŁOWO — Porozmawiajmy o kobietach (USA, l. 18) Pan-.
GOŚCINO — Przygody Robin sona Cruzoe (radziecki) pan. KARLINO — Wilk morski (ru
tnuński)	,
KĘPICE — Iwan Wasłljewicz śmienia zawód (radziecki)
KOŁOBRZEG
WYBRZEŻE — Dramat namiętności (kanadyjski, l. 18)
PDK .— Ostatni seans filmowy (USA, 1. 18)
CXKINO
W niedzielę dodatk. o g. 18 Poranek — niedziela, g. 12
GŁÓWCZYCE
STOLICA — Na niebie 1 na ziemi (polski) — g. 19 DĘBNICA KASZUBSKA
JUTRZENKA - Kaprysy Marii (franc.) — g. 18; w niedzielę dodatk. o g. 16
Poranek — niedziela, g, 14 DAMNICA RELAKS — Jaskółka (węg.,
BIAŁOGARD	,
BAŁTYK — Pokusa (włoski, 1. 18) . .
CAPITOL — Bezbronne nagiet ki (USA, 1. 15)
BIAŁY BOR — Nie ma mocnych (polski)
BYTÓW
ALBATROS — Łautarzy (radziecki, 1. 15) pan.
PIAST — Mieć dwadzieścia lat w Aures (franc., I. 15)
polanow — chłopi, cz. i in (polski, 1. 15)
POŁCZYN ZDRÓJ
PODHALE — Świadek koronny (włoski. 1. 18)
goplana — Potop, cs. n (polski) pan.
Świdwin	. .
WARSZAWA — Zapis zbrodni (polski. I. 15)
MEWA — Sutjeska (jugosl., 1. 15) pan.
SŁAWNO — Potop, «. I (polski) pan.
USTRONTE MORSKIE — Dowódca łodzi podwodnej (radz.) pan.
PROGRAM I
Wiad.: 5.00, 6.00, 7.00 , 8.00, 9.00, 10.00, 12.05, 15.00, 16.00, 19.00, 22.00, 23.00 24.00, 1.00, 2.00 i 2.55
0.00 Początek programu 0.12 Koncert życzeń od Poionii dla rodzin w kraju 0.32—5.00 Program nocny ze Szczecina 5.05 Poranne rozmaitości rolnicze 5.25 Melodie na dzień dobry 5.30 Gimnastyka 5.40 Melodie z Lubelskiego 5.50 Poradnik rolnika 6.05 Sportowcy wiejscy na start 1 6.10 Takty i minuty 6.35 Takty i minuty 7.00 Sygnały dnia 7.17 Takty i minuty 7.35 Dzień dobry, kierowco 7.40 Propozycje do listy przebojów 8.10 Melodie naszych przyjaciół 8.35 Koncert rozrywkowy 9.05 Przeboje w wersji instrumental nej 9.30 Moskwa z melodią i piosenką 9.45 Beat na 3/4 10.08 Stara i nowa muzyka wojskowa 10.30 „Cudzoziemka" 10.40 Na grania z płyty „Caribou" — śpiewa E. John 11.00 Z lubelskiej fonoteki muzycznej 11.18 Nie tylko dla kierowców 11.25 Co słychać w świecie? 11.30 Koncert chopinowski z nagrań J. Godziszewskiego 11.57 Sygnał czasu i hejnał 12.25 Gra „Old Timers" 12.40 Koncert ży czeń 13.00 „Góral ci ja, góra-licek" 13.15 Rolniczy kwadrans 13.30 Rytmy młodych 14.00 Ze świata nauki i techniki 14.05 Nasi ulubieńcy — Tadeusz Woź niak — aud. 14.30 Sport to zdro wie! 14.35 Studio muzyki instrumentalnej 15.05 Listy z Pol ski 15.10 Muzyka i poezja 16.10 Radiowa kronika muzycz na 16.40 Podróże muzyczne po kraju 17.00 Radio-kurier 18.00 Muzyka i aktualności 18.25 Nie tylko dla kierowców 18.30 Prze boje non-stop 19.15 Gwiazdy polskich estrad 19.45 Z księgarskich witryn 20.00 Podwieczorek przy mikrofonie — „Bank gwiazd" "1.30 Kronika sporto-wa i komunikat Totka 21.43 Orkiestra Count Basleeo i Jej soliści 22.15 ,,Relax Concerto" 22.30 Sobotnia dyskoteka 23.05 Korespondencla z zagranicy 23.10 Sobotnia dyskoteka 23.59 Zakończenie programu.
PROGRAM II
Wiad.: 3.30, 4.30. 5.30, 8.30, 7.30, 8.30, 11.30, 13.30, 21.30 i 13.30
4.27 Początek programu 4.35 Dzień dobry pierwsza zmiano 5.00 Poranek muzyczny 5.35 SUKCES 74: Z wizyta u prof. Grzymka w Krakowie — aud. 5.45 Melodie na dziś 6.10 Kalendarz radiowy 8.15 Język angielski 6.35 Komentarz dnia 6.40 W ludowych rytmach — Jamajka 6.50 Gimnastyka 7.00 Mlnioferty T.10 Soliści w repertuarze popularnym 7.35 Prawo dla 11 milionów 7.45 Muzyka popularna 8.35 Magazyn Publicystyki naukowej 9.00 Dla klas VII (wychowanie obywatelskie) 9.30 K. Szvmanowski: 4 preludia z op. 1 9.40 Koncert z nagrań Chóru PRiTV w Krakowie 1 Zespołu Instrumentalnego pod dyr. T. Dobrzańskiego 10.00 „Front nad Wisła" — słuch, wg fragmentu powieści S. Piętaka 10.45 Muzyka wsoół-cTPKna 11.00 Dla klas VTT (chemia) 11 35 Rodzice a dziecko 11.40 ATelndie z regionu sandomierskiego 11 57 Sygnał czasu i helnał 12.05 Ludowi regionu rzeszowskiego 12.20 Ze wsi i o wsi 12 35 Mu-^ka barokowa 13.00 Dla klas III i TV (1. polski) 13.35 „U Krawczyny Je-
dzą obiad" — fragm. opow. H. Tiutiunnika 14.00 Więcej, lepiej, taniej 14.15 Dojrzałe lata: „Odwiedziny" — reportaż literacki 14.35 Francuska muzyka baletowa 15.00 Zawsze o 15 15.40 Włoskie pieśni góralskie 15.50 Wiersze poetów białostockich 16.00 CZATA 18.20 Terminarz muzyczny 18.30 Echa dnia 18.41 Radiolatarnia czyli przewodnik popularnonaukowy 19.00 L. N.
Gra Polska Kapela pod dyr. F. Dzierżanowskiego 7.30 Moskwa z melodią i piosenką 8.15 Fo Jednej piosence 8.30 Przekrój muzyczny tygodnia — aud. 9.05 Fala 75 9.15 Radiowy Magazyn Wojskowy 10.05 Radio wy Teatr dla Dzieci Młodszych Baśnie pod choinkę: „Dwie Ce-cylki" — Anny JuraSkowej 10.25 Lista przebojów 11.00 Niedzielna musicorama — aud. 11.57
(§) RADIO
Clerambault: sonata na dwoje skrzypiec, wiolonczelę i klawesyn „La Magnifique" 19.15 Język francuski 19.30 „Matysiakowie" 20.00 Nowa muzyka naszych przyjaciół — aud. 20.30 Notatnik kulturalny 20.40 Gra młoda gdańska skrzypaczka J. Mędroszkiewicz 21.00 Przegląd filmowy 21.15 R. Strauss: poemat symfoniczny op. 28 „Dyl Sowizdrzał" 21-50 Wiadomości sportowe 21.55 G. Dufay: Missa Caput 23.35 Co słychać w świecie? 23.40 F. Couperin: III koncert Królewski 24.00 Zakończenie programu.
PROGRAM III
Wiad.: 5.00, 8.00 1 12.05 Ekspresem przez śrwiat: 7.00, 8.00, 10.30. 15.00, 17.00 i 19.30
4.57 Początek programu 8.05 Hej, dzień się budzi! 5.30 Muzyczna zegarynka 6.05 Muzycz na zegarynka 6.30 Polityka dla wszystkich 6.45 Muzyczna zegarynka 7.05 Muzyczna zegarynka 8.05 Kiermasz płyt 8.30 Od ragtime^ do swingu 9.00 „622 U-padkl Bunga" 9.10 Przypominamy zespół „The Beach Boys" 9.30 Nasz rok 75 9.45 Interra-dio 10.15 Gra 1 śpiewa zespół „Gramine" 10.30 Dzień jak co dzień 11.40 ,.RaJ" 11.50 Mikro-reeltal N. Dlamonda 12.25 7. a kierownicą 13.00 Na katowickiej antenie 15.05 Program dnia 15.10 Piosenki z różnych obrotów 15.30 60 minut na godzinę — aud. 16.30 Afr.o-Jazz 16.45 Nasz rok 75 17.05 „622 upadki Bunga" 17.15 Kiermasz płvt 17.40 Znajomi z encyklopedii. „Jerzy Sienkiewicz — historyk sztuki 1 muzeolog" — reportaż Sz. Mliii 18.00 Muzykobranie 18.30 Polityka dla wszystkich 18.45 Muzykalny detektyw 19.15 Książką tygodnia 19.35—21.50 Za praszamy do trójki — m. In. „Exprees" — słuch. M. Wolskiego 21.50 Opera tygodnia G. Bizet: „Carmen" 22.00 Fakty dnia 22.08 Gwiazda siedmiu wie erorów — G. 0*Sullivan 22.15 „Ziemia obiecana" — od c. 8 22.45 Oklaski dla S. Vaughan 23.00 Nowe tomiki poetyckie — .T. Rostworowski 23.05 Wieczorne snotkanle z P. 23.45 T>-ogr»m na nledzl«1e 23.30 —24.00 Na dobranoc śpiewa D. Cassldy.
NIEDZIELA PROGRAM I
wiad.: 5 00 H.00 .7.00. 8 00. 9.00. 10 00 1" o* 15 10, i«no m "0, 22.00, 23 00, 24.00, 1.00| 2.00, 2 55
0.00 Początek programu 0.07 Kalendarz Kultury Polsklel 0.12 —5 00 Program nocny z Opola 6.05 Kiermasz pod Kogutkiem 7.05 Wiadomości sportowe 7.18
Sygnał czasu i hejnał 12.10 Publicystyka	międzynarodowa 12.15 Melodie wielkiego ekranu 12.45 „Grajcie skrzypki; grajcie basy" — kapele regionalne 13.00 Zespół „Dziewiątka" 13.30 „Jedziemy, jedziemy szerokim gościńcem" 14.00 Recital z pauzą 14.10 Tygodniowy przegląd pra sy 14.20 Recital z pauzą 14.30 „W Jezioranach" 15.00 Koncert życzeń 16.05 „Kiedy patrzę w twoje oczy" i „Jubileusz dyrektora" — słuch, wg humoresek A. Awerczenki 16.55 Muzyczna podróż po świecie 17.15 Niedzielne spotkania Studia Młodych 18.00 Komunikaty Tot ka i gier liczbowych 18.08 Trzy razy „R" 18.53 Dobranocka 19.15 Prz^r muzyce o sporcie 20.00 Dy skuśja na tematy międzynarodowe 20.15 Jazz do tańca 20.40 Spotkanie z pisarzem — T. No wakiem 21.00 M. Rodowicz zaprasza 21.30 Jarmark cudów 22.30 Rewia piosenek 23.05 Ogól nopol®kie wiadomości sportowe 23.20 Karnawałowe rytmy 23.59 Zakończenie programu.
PROGRAM II
Wiad.: 3.30, 4.30, 8.30, 6.30, 7.30 8.30, 11.30, 13.30, 21.30, 23.30
5.27 Początek programu 5.35 Zapraszamy do Warszawy — audycja 6.10 Kalendarz radiowy 6.15 Mozaika polskich melodii ludowych 6.35 Wiadomości sportowe 6.40 Muzyka popularna 7.35 Felieton literacki 7.45 W rannych pantoflach 8.25 Zawsze w niedzielę 8.35 Radio-problemy 8.45 Polskie melodie ludowe w oprać. współczesnych kompozytorów 9.00 Widok z morskiego brzegu — mag. li teracki 9.30 Na organach Zamku Książąt Pomorskich w Szczecinie gra M. Pietkiewicz 9.50 Tygodniowy przegląd prasy 10.00 Rozmaitości muzyczne
—	aud. 10.30 Zespół „Dziewiątka" 11.00 Studio Młodych: Roz głośnia Harcerska — magazyn nie tylko dla harcerzy 11.40 Zgadnij, sprawdź, odpowiedz — aud. 11.57 Sygnał czasu i hejnał 12.05 „Kurpiowskie wesele*; — aud. folklorystyczna 12.35 Czy znasz tę książkę? — zagadka literacka 13.00 Poranek symfoniczny z nagrań Ork. i Chóru PRiTV w Krakowie 14.00 Zgaduj zgadula 15.30 Radiowy Teatr dla Dzieci i Młodzieży — „Zwycięzca" — słuch. K, Ma-tusiaka 16.15 Z księgarskich wl tryn 16.30 Koncert chopinowski z nagrań A. Benedetti-Miche-langelego (w 55. rocznicę urodzin pianisty) 17.00 wąr-izaw-sfki Tygodnik Dźwiękowy 17.30 Parnasik 18,00 Nasze ludowe rytmy (Stereo UKF 69.2 MHz
—	lok.) 18.35, Felieton 18.45 Kabarecik reklamowy 19.00 Wybieramy premierę roku 1974. — „Małe drgnienie serca" — słu-
barwice — Nie hędt
kochać (polski, l. 15)
czaplinek — Akcja „BOx roro" (CSRS) pan.
człuchów — Urlop w witf* zieniu (włoski. I. 15)
CZARNE — Pomewai się chają (rumuński, l. 15)
DEBRZNO
klubowe — Iwan Wasłljewicz zmienia «w,6d (radl®£fe,| PIONIER — Najlepsza koble ta mojego tycia (CSRS, 1. 15)
drawsko — Potop, e*. n
(pjaSTROWIB - Y-17 (butgar*
^KALISZ POM. — POd Pr!vł
^KRAJENKA —
znaczenia (polsk^ L 15) ^
MIROSŁAWIEC
ISKRA — Zemsta wilka mor* skiego (rumuński)
grunwald — Drogi mężczyzn (franc., 1. 15)
OKONEK — Pechowy "lotnik (radziecki)
PRZECHLEWO — Godzina szczytu (polski, 1. 15) SZCZECINEK — Potop, M. H
(polski) pan.	__—
TUCZNO — Jaków BogonMH Iow (radziecki) pAn.
WAŁCZ	_ --j
PDK — pójdziesz ponad dem (polski, L 15)
TĘCZA — Aferzysta (TadzlM*
klZŁOCIENlEC — Potop, M. 1
^złotOw"— Nie ma mocnych (polski)
chowisko Wacława Bilińskiego 20.10 Utwory W. Lutosławskiego 21.00 Bałtycka wachta 21.15 F. Schubert: Rondo a-dur na skrzypce i orkiestrę 21.30 Sie-ciem dni w kraju i na świecie 21.50 Utwory instrumentalne A. jarzębskiego 22.00 Lokalne wiadomości sportowe 22.10 Koncert Chóru PRiTV we Wrocławiu 22.30 Osiągnięcia światowej fonografii — aud. 23.35 L. Bocche rini: kwintet smyczkowy E-dur op. 13 nr 5 24.00 Zakończenia programu.
PROGRAM III
wiad.: 5.00, 6.00, 12.05
Ekspresem przez świat: 7.00, 8.00, 10.30, 15.00, 17.00, 19.30
5.57 początek programu 6.05 Melodie-przebudzanki 7.00 Instrumenty śpiewają 7.15 Polityka dla wszystkich 7.30 Posłuchajmy jeszcze raz 8.35 W stylu country 9.00 „622 upadki Bunga" 9.10 Kapele podwórkowe wciąż modne 9.25 Program dnia 9.30 Gdy się mówi „A"...
—	aud. 9.50 Grające listy 10.15 Ilustrowany Magazyn Autorów 11.15 Wielkie recitale: F. Gul-da na Festiwalu w Dubrowniku 12.05 „O człowieku, który nie chciał odkryć Ameryki" — III część słuchowiska dokumen talnego B. Wiernika 12.30 Między „Bobino" a „Olympią" 13.00 „Śnieżna samba" i inne piosenki zespołu „Bemibem" 13.15 Przeboje z nowych płyt 14.05 Peryskop 14.30 Klasycy jazzu — Gerry Mulignan 74 14.45 Za kierownicą 15.10 W sa łonie pani Buby — wspomnienie M. Grossmanowej 15.50 Kia sycy jazzu — Count Basie 74 16.15 Pod jegliją — aud. 16.45 Premiery „Polskich Nagrań" 17.05 „Przyjaciele i wrogowie"
—	I ode. pow. F. Clifforda 17.15 Zapraszamy do studia 17.40 Lek tury, lektury... 17.55 Minimax 18.30 „Minister" — słuch. wg. opow. „Mister-twister" W. Li-patowa 19.03 Klasycy jazzu — Llonel Hampton 74 19.20 Piosenki W. Szymborskiej 19.35 Mu zyczna poczta UKF 20.00 Rozmnożone prawo XII tablic — gawęda 20.10 Gdyby Beethoven odzyskał słuch 20.50 Klasycy jazzu — John Lewis 74 21.00 Kraj śpiewających łabędzi — Islandia — aud. 21.20 Powracająca melodyjka — .Satisfaction" 21.50 Opera tygodnia G. Bizet: „Carmen" 22.08 Gwiazda siedmiu wieczorów 22.15 A. Czechow „Polenka" 22.30 „Po nocnej Orawie'' i inne piosenki A. Nowackiego 22.45 „Niewiarygod na i smutna historia niewinnej Erendiry i jej niegodziwej babci" — słuch, wg noweli G. Marqueza 23.48 Program na po niedziałek 23.52—24.00 N* dobranoc gra duet Sabicas i Escu-dero.
/', (P '<7 \ >'' n
w-1 :~i
v '"/ V
Strona 16
MAGAZYN
Cios Koszaliński nr 4







filmowe ABC
AKT - odcinek filmu długości ok. 300 metrów przy 35 mm taśmie filmowej lub 120 metrów przy 16 mm taśmie. Wyświetlanie jednego aktu trwa około 11 minut.
ANAMORFOTYCZNE NASADKI PROJEKCYJNE - Zjawisko anamorfozy polega na poziomym ścieśnianiu obrazu podczas zdjęć oraz rozciąganiu obrazu podczas projekcji, w celu przywrócenia normalnych proporcji. W ten sposób film szerokoekranowy mieści sie na taśmie standardowej o szerokości 35 mm.
ANIMOWANY FILM - rodzaj filmu różniący się od innych technikq zdjęć. Przy realizacji filmu animowanego dokonuje się na taśmie pojedynczych zdjęć nieruchomych scen i obiektów. Film animowany dzieli się na:
-	film rysunkowy - ruchome rysunki lub plamy,
—	film kukiełkowy — ruchome
lalki lub przedmioty.
CZOŁÓWKA FILMU - pierw sza część filmu, zawierajqca jego tytuł i informację o twór cach filmu.
DOKUMENTALNY FILM -rodzaj filmowy oparty na au tentycznych obrazach rzeczywistości połączonych z twórcza i kierunkowq jej interpre tocjq, l'ak: reportaż lub publicystyka.
DUBBING - jest to opracowanie dialogów filmu produk cji zagranicznej w języku pol skim.
SEKS
w odwrocie
Eksplozja seksu, która w o-statnich latach wstrząsnęła w niektórych krajach zachodnich posadami mieszczańskiej moralności ma się ku końcowi. W regresie znajduje się wyso ce skomercjalizowany seks, kryzys przeżywajq specjalistycz ne sklepy, księgarnie i wydaw nictwa pornograficzne. „Seks kluby", gdzie wyświetla się drastyczne filmy i organizuje artystyczno-kopulacyjne poka zy oraz różnego rodzaju zakład" masażów „only for gent lemen" - notujg znaczny spadek frekwencji „Antykonwencjo nalne" grupy młodzieżowe naj bardziej rozpowszechnione w RFN, sq obecnie w rozsypce. Tygodnik monachijski „Ouick" pisze wręcz o prawdziwym renesansie ślubów w białych powłóczystych welonach, na wet u takiej młodzieży, która uprzednio w swoich środowiskach zakosztowała już „pełnej swobody".
Odwrót od superseksu „na pokaz" uwidacznia się szczególnie w USA. Tygodnik amerykański TIME pisze m. in.: ...seksualna frywolność znajdu je się w odwrocie. Przemysł pornograficzny staje się chime ryczny. W licznych miastach wyspecjalizowane księgarnie notujq spadek sprzedaży o 50 procent w stosunku do roku ubiegłego. Znikajq liczne „seks kluby" W 1973 r. było ich w południowej Kalifornii dwadzieścia, dziś pozostało tylko osiem...
MAŁE IMPROWIZACJE
A Najtrudniej odróżnić czasem nadętych od natchnionych.
A Sport — to zawód dla amatora.
A Statystyczny Polak — to człowiek nleprzeclęt-n y.
A Szczęście w nieszczęściu łatwiej znaleźć niż w miłości.
A Po rozmowie z podlizującym alę należy dobrze się umyć.
A Nie puszczamy pary z ust, póki tajemnica nie ziębi nas ani nie grzeje.
A Kark skręcić najłatwiej nie oglądając się na nic.
A Są czasem ludzie głodni pożałowania.
JERZY LESZCZYŃSKI
ACH, & TB WIECZNIE ^ GORĄCE Gtom. i

/ ■
/
Fotomontaż Zbigniewa Olesińskiego

®vzip®i
HOLMES?
To chyba Królewna śnieżka w przebraniu nowoczesnej dziewczyny!...	Fot. CAF - AP
WSZYSTKO DLA DZIECKA
Na plaży przed willq znane go rzymskiego bankiera, Vitto rio Manelli, miała miejsce ka tastrofa samolotowa w której zginęło kilka osób. Rozpieszczony synek finansisty, 8-letni Titino, dostał ataku nerwowego ze złości, że nie udało mu się zobaczyć tego wspania łego widowiska. Aby ukoić żal
dziecka, czuły tatuś postanowił powtórzyć katastrofę i specjał nie w tym celu zakupił samolot. Wynajętemu do insceniza cji pilotowi wolno było w o-statniej chwili salwować się skokiem na spadochronie. Za przyjemność sprawianq swej latorośli bankier zapłacił kilka dziesiqt milionów lirów.
Pewnego dnia 1876 r. do doktoia josepha Bella, profe
sora chirurgii w Edynburgu ' konsultanta królewskiej piecha ty zgłosił się kolejny cywilny pacjent. Gdy jeszcze stał on na progu gabinetu i nie zda żył wypowiedzieć słowa - pro fesor, obrzuciwszy go krótkim spojrzeniem odezwał się pierw szy: Widzę, że służył pan w oulku szkockim w stopniu oodoficeia a jeszcze niedawno. tuż przed zdemobili-zowanim, stacjonował pan na Barbados.
-	Wszystkc się zgadza, wy szeptał zdumiony pacjent, ale jakim cudem pan doktor o tym się dowiedział?
-	To bardzo proste, drogi panie, powiedział z uśmiechem dr Bell - Wszedł pan do pokoju, nie zdejmujqc kapelu sza, a w wojsku nie zdejmuje się przy takiej okazji nakry cia głowy. Musiał pan zostać świeżo zdemobilizowany, skoro nie stracił pan jeszcze te go nawyku. Pańska pełna sza cunku, ale nie zbytnio uniżona postawa wobec mnie, wy-glada mi na postawę właśnie podoficera wobec swego zwierzchnika. Pańskie nogi sq obrzmiałe, co wskazuje na elephantiasis, a właśnie ta choroba występuie teraz dość powszechnie na Barbados.
Świadkiem tej rozmowy był miody lekarz, uczeń profesora Bella - Artur Conan Doyle.
W kilka lat później dr Artur Conan Doyle, gdy był już

Rys. „Die Welt"
od pewnego czasu wiejskim lekarzem i to nie uskarżającym się na nadmiar pacjentów. Dostanowił t nudów, ot dla zabicia czasu, którego miał w nadmir	pisywać
dla różnych magazynów nowelki krymianalne Wówczas wpadł na pomysł stworzenia oostoci detektywa, którego metody pracv opierałyby się na rosadach ścisłego rozumo wonią oroł Bella Tak więc w iruncie rzeczy Sherlock Holmes to oroł Bell Sam Conan Doy le dla tiebie zachował skrom nq role dr Wotsono - przyjaciela wielkiego detektywa jego biografa.
Książki, których bohaterem jest Sherlock Holmes zyskały od rozu oaromne oowodzenię, trwaioce właściwie do dzis. Świadczy o tvm choćby telewi zviny serial oa'adany ostatnio na małych ekranach.
Artur Conan Doyle, wzorując oostać swego wielkiego detektywa na prof Bellu był w istocie prekursorem oparcia prowadzonego śledztwa na metodach naukowych.
Od 1882 r. kryminalistyka i kryminologia niezmiernie się rozwinęły - al- czyż to nie Sherlock Holmes zainicjował i spopularyzował śledcze metody dedukcji? A czyż słynna lupa wielkiego, fikcyjnego detektywa to nie mikroskop, sta nowiqcy obecnie podstawowy sprzęt każdego laboratorium policyjnego?
TEATRALNY REKORD ŚWIATA
Recenzenci brytyjscy twier-dzq, że absolutny rekord po pularności światowej na deskach teatru zdobyła sztuka o tematyce kryminalnej Agaty Christie pt. „Pułapka na myszy"', napisana przed 22 laty. Sam tylko londyński teatr „Ambassador" wkrótce wystawi jq po raz 9200, zaś jego kierownictwo twierdzi, że sztu ka dożyje w tym teatrze wysta wienia po raz 10-tysięczny.
A. EJRAMDŻAN
WINDA STANĘŁA...
mm
...między piętrami. Najpierw nacisngłem wszystkie guziki, potem zaczqłem krzyczeć i stukać do drzwi, a wreszcie uspokoiłem się, postanowiłem poczekać, aż się ktoś zjawi na schodach. Nie jestem wszak na pustyni, a w fabryce...
Wkrótce u góry gdzieś trzas nęły drzwi.
-	Hej! — krzyknqłem -Człowiek ugrzqzł w windzieI Z ładunkieml
-	Tylko bez paniki... — ze współczuciem odkrzyknqł męs ki głos. - Trzeba zadzwonić, przyjdzie dyżurny technik - i to wszystko!
-	Zadzwoń, przyjacielul -poprosiłem.
-	Da się zrobić - odpowie dział mężczyzna. Był już tuż obok.
-	Dzięki stokrotne! - wyrwa ło mi się z serca. - Mam szczęście, że się zjawiłeś.
-	Szczęście ma się tylko w „Totolotku" - odpowiedział mężczyzna. - A tu zupełnie co inneflo.

—	Być może... - nie próbowałem dyskutować i zamilkłem aby on szybciej poszedł i wezwał technika.
Po chwili ciszy, mężczyzna odkaszlngł.
—	Jeszcze nie poszedłeś? -zdziwiłem się.
—	A dokqd mam iść - zdzi wił się także mężczyzna.
—	Jak to dokqdl - zdener wowałem się. - Do telefonu, wezwać technika...
—	Mqdryś! - zachichotał -Polecę, będę czas tracić... A kim ty jesteś dla mnie? Przyja ciel, krewny? Na oczy cię nie widziałem w życiu...
—	Co to ma do rzeczy?! -rozgorqczkowałem się. - Ja jestem człowiekiem. Ty - też człowiek. W tej samej fabiy ce pracujemy,
—	Co ja będę z tego mieć, że wezwę technika - przerwał mi mężczyzna. - Twoje podzię kowanie?
—	Tak — potwierdziłem. — I mój szacunek.
—	Nie rób z siebie wariata! - krzyknqł na mnie i zniżyw
szy głos dodał: — Na połów kę dasz?
-	Czyli 4,12 - nie uwierzyłem własnym uszom.
-	Może być 3,62 - ustqpił mężczyzna.
-	Coś ty, zgłupiał? Za trzy ruble bez żadnych kopiejek mogę tu siedzieć do rana! Takie pieniqdze nie leżq na ulicy, obywatelu!/
-	No to siedź nawet tydzień
-	powiedział mężczyzna.
-	O co chodzi - rozległ się jeszcze jeden głos.
A, ktoś tu w windzie u-grzqzł i chce żeby dla niego biegać, dzwonić - odpowie dział pierwszy głos.
-	Nieprawda! - wykrzyknąłem. - Ja proszę! A on chce pół metra!
-	Za takq rzecz - pół met ra?! - zdziwił się drugi głos.
-	Sumienia nie masz, człowie ku.
-	No właśnie - ożywiłem się - jeszcze za 4,12 się do magał.
-	Przesado - drugi głos był już za drzwiami windy -tu roboty najwyżej za ćwiart kę. Dasz ćwiartkę i sprawa z głowy - gorqco zaszeptał glos.
-	Też coś - roześmiałem się
-	Myśl chociaż, jak coś mówisz. Cha, cha! Ćwiartki mu się zachciało.
-	Zgodziłabym się za pudeł ko czekoladek - zapropono-
wał przyjemny kobiecy głos. -Prawda...
-	Ja bym za butelkę wytrawnego sprawę załatwił -oznajmił głos młodzieńczy -i tak idę do magazynu i po-drodze bym zadzwonił..
-	Nagle usłyszałem przy sa mych drzwiach dziecięcy głosik. Patrzę, wystaje głowa chłopaczka, ucznia.
-	Wujku/ nie słuchaj ich. Ja za porcję lodów załatwię wszystko.
Propozycja była kuszqca.
-	A jakie lody chcesz sprecyzowałem na wszelki wy padek,
-	Cassate! - wyszeptał chło pak.
-	Od cassate możesz dos tać pokrzywki.
-	No to bambino - ustqpił chłopak.
-	Dobra! - zgodziłem się — tylko biegiem.
I chłopiec pcbiegł. I dobrze zrobił: lody bambino ta takq usługę, to cena w sam raz. A za pół litra raz wyciq gnqłem człowieka z przerębli. Za ćwiartkę pożar pomagałem gasić u sqsiada - włosy sobie opaliłem wtedy.. Za pudełko pralinek wzywałem w nocy po gotowie dla zupełnie obcego człowieka. Ba, za tabliczkę czekolady też wiele rzeczy można zrobić...
Tłum. S. Z.
mm