Dokończenie na str. 3
StOPSKI
Wielbłądy na naradach
Rzuciliśmy mimochodem w jednym z artykułów myśl złotą (notabene zapożyczoną z „Polityki"), że socjalizm buduje się mimo wszystko między zebrania mi. Ukontentowani jesteśmy przychylnym odzewem. Słuchy chodzą nawet, że w Człuchowie zorganizowano specjalną naradę na której
zastanawiano się nad możli wością... zmniejszenia licz by narad. Tu i ówdzie zaczyna się zwalczać sprawozdawczy styl dyskusji, ogranicza się produkcie co bardziej wytrawnych mów ców do minut dziesięciu. Przyjmuje się nawet zwyczaj zakazu palenia tytoniu w czasie „nasiadówek" — co znacznie zmniejsza ocho tę do ich przedłużania.
Cieszy nas to niewymow nie i dlatego spieszymy z dalszymi sugestiami.
Rozglądnijmy się uważnie po sali obrad. Któż to
razem z nami wysiaduje stołki przy każdej okazji? Właściciele tych samych tioarzyczek, Wielbłądy dwu i więcej garbnet choinki obwieszone rozlicznymi funkcjami.
Każda szanująca sięf a rządząca kolektywnie i czę sto obradująca insiutucja, ma ambicje mieć w swych szeregach np. przedstawiciela młodzieży zrzeszonej. Wiadomo przecież — woje wództwo koszalińskie młode wiekiem swych mieszkańców. Ale przedstawiciel reprezentantowi nic* równy. Młodzi leż się rządzą zespołowo, . mają w swych instancjach wojewódzkich i powiatowych, nawet, gromadzkich wielu działaczy. Ale czy są oni kompetentni? Jeśli nie przyjdzie sam przewodniczący. kom.endant lub jeno zastępca — sprawa jest nieważna. Ba, afront. Biegają więc przewodniczą
(Dokończenie ze str. 2)
Z udziałem to w. Władysława Gomułki
Każdy górnik pracował na swoich stu obywateli wydajniej niż kiedykolwiek, urabia jac w ciągu jednej roboczej dniówki o 185 kg węgla więcej niż przed pięcioma „Bar-burkami"; pracował tak wy-dainie, że nie trzeba go było już namawiać do rezygnacji z zasłużonego, niedzielnego wy poczvnku. I dodać jeszcze war to, że przy robocie starczyło mu czasu na myślenie, czego dowodem jeden banknot z górnikiem zaoszczędzony przez każdego górnika w ciągu roku na kosztach materiałów — na drewnie, stali, środkach wy buchowych. A że pracował nasz górnik ostrożnie i w lep-szvoh niż kiedvko!wiek warun kach. wiec rzadko zdarzały mu sie wypadki przy pracy — 0,05 raza na rok.
Zjazd tysiąca twórców
Po 20 latach znóuj id Krakowie
podstawowe kierunki pracy na rok przyszły i lata naj:tęp ne.
Nad stołem prezydialnym akademii, na tle biało-czerwo nych, czerwonych i zielono--czarnych górniczych flag — wielki napis: „Przekuwamy w rzeczywistość uchwały IV Zjazdu PZPR".
Owacyjnymi oklaskami gór nicy witają honorowego górni ka, I sekretarza KC PZPR — WŁADYSŁAWA GOMUŁKĘ. Wraz z nim miejsca w prezydium zajmują m. in, ED WARD GIEREK, BOLESŁAW JA SZCZUK, JERZY 7AĘ TEK, JOZEF NIEDŻWIEC-KI, JAN MITRĘGA, PIOTR LEWIŃSKI.
(Dokończenie na str. 2)
Na zdjęciu: grupa przodujących górników w a Gomułki.
z tarnobrzeskiego konmbinatu u Władysła-CAF-Sokołowski
Edward Ochab
powrócił do kraju
Górnicy-fundaioraini
54 „tysiąclatek" -
O KATOWICE
W okresie ostatnich 7 lat załogi kopalń vvęgia kamiennego, rud żelaza i metali nieżelaznych oraz kopalnictwa innych surowców podpisały deklaracje fundatorskie na budowę 54 szkół — pomników Tysiąclecia i 27 budynków miesz- I kalnych d-ła nauczycieli. Wiek- j STość z nich została już przekazana do użytku.
Każdemu
Na stu obywateli naszego kraju przypada jeden górnik. Onże sam musi wydobyć tyle węgla, by starczyło tamtym stu na ogrzanie mieszkań i przygotowanie posiłków, na zaspokojenie ich potrzeb energetycznych w pracy — we wszystkich działach gospodarki. Musi też wydobyć spod ziemi odpowiednią iłość minerałów — rud żelaza, miedzi, siarki, cynku, ołowiu i innych minerałów.
W tym roku nasz górnik solidnie popracował — wydobył 400 ton węgla, z czego 66 ton zamienili handlowcy na dewi zy, a pozostałą część przetworzyli współobywatele na kalorie. W tej to robocie pomagało górnikowi wiele koni mechanicznych zawartych w kombajnach, wrębiarkach, ładowarkach, przenośnikach, pra wie połowę z tych czterystu ton urobiły i załadowały maszyny różnych typów. Mimo to, praca górnika lżejsza niż dawniej, wcale nie należy do łatwych, bo wyrwanie ze ścian i przodków dwustu ton węgla i załadowanie na środki trans portu siłą własnych mięśni, to jednak praca bardzo ciężka, choćby ją rozłożyć na cały rok.
KATOWTCS (PAP)
„NIECH ŻYJE NAM GÓRNICZY STAN" — te słowa sta nowiące pierwszą zwrotkę górniczego hymnu, są teraz szczs golnie aktualne. 4 bm bowiem półmilionowa rzesza polskich gój-nikćw obchodzi po raz 21. w Polsce Ludowej DZIEŃ GÓRNIKA. Podobnie jak w latach ubiegłych centralne obchody „BARBURKI" odbywają się na Górnym Śląsku.
KRAKÓW (PAP)
Z udziałem ponad stu przedstawicieli wszystkich środowisk literackich w Polsce rozpof-zęły się w piątek, 3 bm. w zabytkowej sali Prezydium Rady Narodowej m. Krakowa, obrady XV Zjazdu Delegatów Związku Literatów Pol gkich.
Cl Pozdrowienia od przyjaciół z Afryki
WARSZAWA (PAP)
W piątek powrócił do Warszawy przewodniczący Rady Państwa PRL EDWARD OCHAB wraz z małżonką, który przebywał z oficjalną wizytą w Zjednoczonej Republice Arabskiej i Etiopii.
Przewodniczącemu Pcady Państwa towarzyszyli w podróży: sekretarz Rady Państwa Julian Horodecki, wiceminister spraw zagranicznych Marian Naszkowski, wicemi nister handlu zagranicznego rranciszek Modrzewski, I z-ca przewodniczącego Korni te? u Współpracy Gospodarczej z Zagranicą Kazimierz Olszewski oraz grupa wyższych urzędników Kancelarii Rady Państwa i MSZ.
Na lotnisku Okecie przewodniczącego Rady Państwa i towarzyszące mu osoby witali członkowie najwyższych władz z nr^zesem P^dv Mini strów JÓZEFEM CYRANKIE WICZEM na czele.
Ob~env był dziekan korpusu r'T'rr rm niyr ?n ego. ambasador 'V!Q>kiej Brytanii w Polsce IJsIe CJiitton.
Obornv bvł charge d'affai-res Zjednoczonej Republiki Ar^hckiei w Polsce — Salah
el Din Khafrni.
*
Bezpośrednio po powrocie przewodniczący Rady Państwa Edward Ochab w wypowiedzi dla radia i prasy pod kreślił bardzo serdeczne powitanie, bardzo serdeczną, przyjazną atmosferę rozmów,
serdeczny stosunek do nasze go kraju, zarówno ze strony władz, jak i ze strony setek tysięcy obywateli Zjednoczonej Republiki Arabskiej i Etiopii.
Sądzimy — powiedział E. Ochab — że nasza wizyta po zwoli rozszerzyć współpracę w różnych dziedzinach, w szcze
(Dokończenie na str. 3)
} KM li Ęj? A Jf C* I £jr m
Artystom plastykom, członkom Związku Polskich Artystów Plastyków, w dziesięcio lecie ich twórczej działalności składamy — w imieniu naszych Czytelników — serdecz ne podziękowanie za dotychczasową pracę I wiele pięknych inicjatyw, które stanowią trwały wkład w rozwój kultury naszego województwa.
W dniu Jubileuszu życzymy naszym twórcom wszelkiej po myślności.
Redakcja „Głosu Koszalińskiego"
W piątek — w przededni.i święta — w Zabrzu odbyła
KATOWICE (PAP)
W piątek w Ministerstwie Górnictwa i Energetyki w Ka towicach odbyła się uroczystość dekoracji wysokimi od znaczeniami państwowymi na danymi przez Radę Państwa z okazji Dnia Górnika zasłużonym pracownikom górnictwa.
Tytuł „Zasłużonego Górnika PRL" otrzymał mgr inż. Józef Szymaczek z MGIE.
Wśród odznaczonych orderem „Sztandar Pracy" II Kia ?y znajdują się m. in.: górnik kopalni „Brzeszcze" Jan Biele nin, rębacz strzałowy kopalni , Walenty Wawel" — Jerzy Gawlik, dyr. kopalni „Anna" — mgr inż. Jerzy Kozłowski, nadgórnik kopalni „Nowy Wi rek" — Jan Adamek, główny mechanik kopalni „Siersza" — inż. Tadeusz Marcinów i inni.
Aktu dekoracji dokonał mi nister — Jan Mitręga.
się uroczysta centralna akade mia.
Wielką sale Domu Muzyki i Pieśni zapełnili reprezentanci braci górniczej z całego kraju: pracownicy przemy słu węgla kamiennego i bru natnego, kopalnictwa rud że laza i metali nieżelaznych, gór nicy soli, siarki, nafty i innych kopalin. Spotykają^się tutaj, aby podsumować swe sukcesy, uzyskane w bieżącym 5-leciu oraz nakreślić
PROLETARIUSZE WSZYSTK ICH KRAJÓW ŁĄCZCIE SIĘ!
Łączny nakład: 10JL03G
iVy a. AW Cena &y Sr

Organ KW PZPR Wydanie sobotnto-niedzieS
Rok XIV
4 i 5 grudnia 1965 roku
Nr 290 (4115)
Zjazd odbywa się dokładnie w 20 lat po pierwszym po wyzwoleniu zjeździe pisarzy polskich, który również obra do wał w Krakowie.
Na zjazd przybyli: sekre-
Dziś będzie zachmurzenie doiże z niewielkimi przejaśnieniami. Przelotne opady deszczu ze śniegiem. Wiatry umiarkowane, później silniejsze z kierunków południ owo-zach od nich i zachodnich. Temperatura do plus 2 st.
tarz KC PZPR — ARTUR STAREWICZ i minister kultury i sztuki — LUCJAN MO TYKA.
Kraków serdecznie powitał pisarzy z całego kraju.
W imieniu KC PZPR i rzą du zjazd powitał min. Lucjan Motyka fskrót przemówienia podamy w poniedziałek).
Następnie referat sprawozdawczy wygłosił prezes Zarządu Głównego ZLP — Jarosław Iwaszkiewicz.
Jak wynika ze sprawozdania Komisji 'Kwalifikacyjnej w ciągu minionych 3 lat Zwią zek powiększył się o 120 nowych członków i liczy obecnie 995 osób.
Obrady trwają.
-Sfer 2
iGŁOS Nr 290 (4115)
Tajemnicze narady w Bonn
^ BONN (PAP)
Rada obrony rządu bońskie go pod przewodnictwem mini stra Kronego, odbyła posiedzenie, którego przebieg u-trzymany został w ścisłej tajemnicy. Obserwatorzy w Bonn przypuszczają, że obra dy dotyczyły problematyki współudziału nuklearnego NRF w ramach NATO, tema tu, który odegra czołową rolę w czasie spotkania kanclerza Erharda z prezydentem USA, Johnsonem.
Jak wiadomo, 19 bm. Erhard udaje się z 3-dniową wizyta do Waszyngtonu.
Uroczystości
DNIA GÓRNIKA
w ZABRZU
(Dokończenie ze str. 1)
Obecne są delegacje górni ków z zagranicy — ze Zwiąż ku Radzieckiego, Czechosłowacji, Anglii i Francji.
Orkiestra intonuje hymny: państwowy i górniczy. Akade mię otwiera przewodniczący ZG Zw. Zaw. Górników — Michał Specjał.
Zabiera głos Władysław Go mulka (przemówienie podamy w poniedziałek).
Następnie referat wygłasza minister górnictwa i energetyki — Jan Mitręga.
Szczególnie uroczystym mo mentem jest dekoracja zasłu żonych pracowników górnic-' twa wysokimi odznaczeniami
państwowymi nadanymi im przez Radę Państwa. Aktu dekoracji dokonuje WŁADYSŁAW GOMUŁKA.
W części artystycznej akademii wystąpił znany radziec ki zespół pieśni i tańca „BIE-RIOZKA", którego występy były gorąco oklaskiwane przez publiczność.
Z Komitetu Politycznego NZ
OSA i ich sojusznicy
ignorują ideą rozbrojenia
* NOWY JORK (PAP)
W Komitecie Politycznym NZ zakończyła się dyskusja nad sprawozdaniami Komisji Rozbrojeniowej 18 Państw do tyczącymi powszechnego i cgjt kowitego rozbrojenia. Podczas dyskusji większość delegatów wskazała na bezpłodność dłu go trwałych rokowań na ten te
zwróciło uwagę na negatywne stanowisko USA i ich sojuszników, stwarzających przeszkody na drodze prowadzącej do praktycznego rozwiązania konkretnych problemów rozbrojeniowych.
Podczas debaty obszerne przemówienie wygłosił przedstawiciel ZSRR, Carapkin.
W Anglii zniesiono śmierci
LONDYN (PAP)
karę
mat na posiedzeniach komisji Stwierdził on m. in.j że Stany w Genewie. Wielu delegatów Zjednoczone i ich sojusznicy
z bloków wojskowych podejmują coraz to nowe kroki w zakresie intensyfikacji i rozszerzania zbrojeń. Delegat radziecki zwrócił' uwagę na szcze golnie aktywny udział w wyścigu zbrojeń Niemieckiej Republiki Federalnej. Na począt ku 1965 r. zakończyło się formowanie Bundeswehry, która liczy pół miliona żołnierzy. Po, ważne niebezpieczeństwo dla sprawy pokoju w Europie i na całym świecie stanowią plany dopuszczenia zachodnionie-mieckich odwetowców do bro ni nuklearnej. Carapkin stwierdził, że negatywne stano wisko USA oraz pewnych zachodnich sojuszników Stanów Zjednoczonych w sprawach rozbrojenia wypływa z ich agresywnego kursu polityki zagranicznej.
W zakończeniu Carapkin wyraził zadowolenie z faktu^ że Zgromadzenie Ogólne poparło ideę zwołania światowej konferencji rozbrojeniowej, która dopomoże w poszukiwa niach nowych dróg i nowego podejścia do rozwiązania problemu rozbrojenia.
Do brytyjskiej historii prawa wejdzie z pewnością data 26 listopada 1965 r. W tym dniu znalazła po raz pierwszy zastosowanie uchwalona niedawno przez parlament W. Brytanii ustawa znosząca karę śmierci. 25-letni Kenneth Aitken, winny zabójstwa z premedytacją, zawisnąłby na szubienicy, gdyby tej ustawy jeszcze nie było.
W obecnych warunkach wy mierzono mu karę 15 lat więzienia. Maksymalną karą byłoby więzienie bezterminowe, ale już nie śmierć.
>-.
Proces
chuliganów w Kazimierzu
\
• KAZIMIERZ (PAP) *
Przed Sądem Powiatowym -w Puławach na sesji wyjazdowej w Kazimierzu na<i Wisłą odbył się proces sześciu sprawców napaści na specjalistę jugosłowiańskiego-^ Stieipaaia Ivaneca.
Na ławie oskarżonych zasiedli mieszkańcy Kazimierza i okolicznych osiedli: Jerzy Kowalczyk, Henryk Czarnowski, Ar>drzej Bur-dyn, Janusz Wawrzycki, Feliks Szewczyk i Jan Kuś.
19 października br. w Kazimierzu nad Wisłą działając z pcłjudek chuligańskich, oskarżeni bestiad-sko pobUi Stlepana lvaneca, w wyniku czego złamano mu szczękę.
Sąd pod przewoduictwem sędziego Henryka Sapuły wydał wyrok, na mocy kt6rego skazał: Andrzeja Burdyna i Henryka Czarnowskiego na ka-ry po 5 lat więzienia, Jerzego Kowalczyka na karę 4 lal więzienia, Feliksa Szewczyka i Janusza Wawrzyckiego na kary po 3 lata więzienia, Jana Kusia na karę 2 lata więzienia.
Nadzwyczajna sesja OJA
^ ADDIS—ABEBA (PAP)
3 grudnia rozpoczęła się w Addis Abebie nadzwyczajna sesja rady ministrów Organizacji Jedności Afrykańskiej, Przedstawiciele prawie wszy skich niezależnych państw afrykańskich zebrali się, by o mówić kroki, jakie niezależna Afryka ma podjąć w związku z sytuacją w Rodezji Fołud niowej.
Sesja obradować będzie przy drzwiach zamkniętych.
Agencja Reutera donosi, że w piątek rano przybył na lot nisko w Lusaka (stolica Zam bii) pierwszy samolot brytyj ski z grupy, która ma przejąć ochronę tego kraju, W najbliższych godzinach oczekuje się przybycia reszty samolotów.
Z OSTATNIEJ CHWILI
U

Łna 8
leci
na Księżyc
* MOSKWA (PAP)
Związek Radziecki wysłał w piątek w kierunku Księżyca stację automatycz ną „ŁUNA-8" i oznajmił, że ma ona dopomóc w „dal szym udoskonaleniu syste- | mu miękkiego lądowania".
Komunikat ogłoszony przez TASS informuje, że stacja, o masie 1552 kg, biegnie po torze zbliżonym do planowanego. Aparatura ,tŁUNY-8" pracuje normalnie.
W latach 1966-1970
Rozwój handlu
krajów RWPG
wzajemnych obrotów towarom wych: jedne o ponad 40 proq w stosunku do wielkości obro-« tów w latach 1961—65, inne zaś — jak na przykład między Polską i ZSRR oraz ZSRR i CSRS o ponad 50 procenty
Superfortece w akcji
LONDYN (PAP)
„Godzina prawdy" przed wyborami
we FRANCJI
* PARYŻ (PAP)
W
PIĄTEK o północy zam knięta została oficjalna kampania wyborcza. Poprzedziła ją „godzina prawdy" czy też „ostatnia parada" kandydatów przed odbiornikami radia i telewizji. Między godz. 20 a 21.30 wystąpili z ośmio minutowymi przemówieniami w następującej kolejności: (wyznaczonej drogą losowania) Tixier-Vignancour, Mit-terrand, Barbu, Marcilhacy, de Gaulle i Lecanuet. Przemó wienie swe generał de Gaulle
zantami a wojskami interwen cyjnymi.
Amerykańskie bombowce „New York Times" zamieś-strategiczne „B-52" wysiane cił artykuł redakcyjny na te-zostały do rejonu Plei Me po- rnat sytuacji w Wietnamie, w łożonego 380 km na północny którym nawiązując do wizyty wschód od Sajgonu oraz na McNamary w Sajgonie, uwa-plantacje ^ drzew kauczuko- £a za rzecz pewną dalsze wzmo wych „Michehn" (75 km od żenie wojny w tym kraju, stolicy Wietnamu Południowe- Pismo przypomina, że dotych-go). Są to rejony, gdzie w o- czas koncepcja stopniowania statnim okresie toczyły się in wojny kończyła się fiaskiem, tensywne walki między party Taki sam los — stwierdza
„New York Times" w konkluzji — czeka kontynuowanie tej strategii pociągającej za sobą „poważne niebezpieczeństwo".
Północnowietnamski dziennik „Nhan Dan" w artykule z 2 bm. pisze, że od początku bież. roku straty amerykańskie w Wietnamie zbliżają się do liczby 17 tys. zabitych i rannych, co stanowi jedną dziesiątą obecnego stanu sił zbrój nych USA stacjonowanych w Wietnamie Południowym.
MOSKWA (PAP)
Obradujący w Moskwie Komitet Wykonawczy RWPG rozpatrzył stan na odcinku zawierania dwustronnych 5-letnich umów handlowych
między krajami członkowskimi	jak dowodzi praktyka*
Rady, a także Jugosławią. In-	przewidziane w 5-letnich umo
formację w tej sprawie przed	wach obroty są z zasady prze
stawił w imieniu Komisji Han	kraczane. Tak więc następna
dlu Zagranicznego Rady, ra-	5-latka przyniesie zapewne
dziecki wiceminister Leonid	dalszy wzrost wzajemnych o-
Zorin. Do końca br. przewi-	brotów towarowych między
dziane jest podpisanie 19 spo-	krajami socjalistycznymi. O-
śród przygotowywanych 28	broty handlu zagranicznego
dwustronnych umów między	są — jak wiadomo — głów-
krajami członkowskimi. Pozo	nym miernikiem rozwoju sto-
stałe zaś — zostaną podpisa-	sunków ekonomicznych, a za-i
ne w pierwszych miesiącach	tem ich wzrost świadczy o po
1966 r. Wszystkie zawarte do-	stępach we współpracy gospo
tąd 5-łetnie umowy handlowe	darczej krajów RWPG, jest
przewidują znaczny wzrost	świadectwem wzrostu sił eko
nomicznych krajów socjali^ stycznych.
Komitet Wykonawczy zapor
znał się także z opracowaniem Komisji Rolnej na temat pod stawowych problemów wynikających z planów rozwoju rolnictwa krajów RWPG w latach 1966—70.
Komitet Wykonawczy rozpai
truje także problemy wynika jące z koordynacji planów roz woju hutnictwa metali kolorowych krajów RWPG w latach 1966—70.
2 MILIONY TURYSTÓW
nagrał na taśmę już w czwartek w godzinach wieczornych. Żaden z kandydatów nie znał wystąpień swych konkurentów.
Po 32 godzinach absolutnej przerwy w kampanii i propagandzie wyborczej od 8 rano otwarte zostaną w całej Francji lokale wyborcze. Ich zamknięcie nastąpi w zasadzie o 19, a w niektórych okręgach, m. in. stołecznym o 20. Wyniki głosowania niedzielnego będą ogłaszane w miarę napływu danych w ministerstwie spraw wewnętrznych. Dla metropolii ostateczne rezultaty podane zostaną ok. 7 nad ranem.
Wyróżnienie
prof. Kotarbińskiego
-¥• WARSZAWA (PAP)
Serbska Akademia Nauld i Sztuki wybrała jednogłośnie na swego członka zagraniczne go wybitnego polskiego uczonego — filozofa i humanistę prof. Tadeusza Kotarbińskiego.
Delegat Stanów Zjednoczonych Foster, próbował obalić zarzuty, że stanowisko jego rządu stanowi główną przeszkodę na drodze do postępił w dziedzinie rozbrojenia.
Delegat Polską Józef Gold blat, zwrócił uwagę Komitetu na fakt, że rozmowy o dą żeniu do rozbrojenia w sposób zadziwiający połączone są w krajach zachodnich, a zwłaszcza w USA z nieustannym przyśpieszaniem tempa w wyścigu zbrojeń.
W tegorocznym sezonie tury stycznym odwiedziło Jugosławię około 2 milionów turystów zagranicznych, tj. około 13 proc. więcej niż w roku u-biegłym. Największym powodzeniem cieszył się Dubrownik i Opatija. W ostatnim sezonie urosła do rangi ośrodka turystycznego, Czarnogóra, a to dzięki otwarciu autostrady adriatyckiej wzdłuż wybrzeża morskiego. W takich miejscowościach pomorza czarnogórskiego jak Budwa 1 Petrowiec liczba turystów w porównaniu z latami ubiegłymi wzrosła kil kakrotnie.
OŚWIADCZENIE AGENCJI NOWYCH CHIN	\ _•
Pogłoski o przywódcy KPI
A idieie - instrumentem prowokacji
PEKIN (PAP)
Agencja Nowych Chin po-
Harcerska zima 1965-1988
* WARSZAWA (PAP)
Program działania dla drużyn ZHP na okres zimy przed
roku zmarł po krótkich lecz w Szpitalu Wojewódzkim, w
W dniu 3 XH 1965 ciężkich cierpieniach wieku lat 43
Ludwik Maślanka
długoletni pracownik — główny ksi^owy „Miast o-
projektu" Koszalin.
W Zmarłym tracimy wysoce cenionego pracownika, działacza społecznego i nieodżałowanego kolegę.
Cześć Jego Pamięci!
DYREKCJA, RADA ZAKŁADOWA I PRACOWNICY MIASTOPROJEKTU KOSZALIN Wyprowadzenie zwłok nastąpi w dniu 6 XII 1965 r., o godz. Xl« ze Szpitala Wojewódzkiego w Koszalinie*
stawiono 3 bm. na konferencji prasowej w Głównej Kwa terze Harcerstwa.
ZHP organizuje wielką kam panię pod hasłem „Więź z łudź mi pracy, z techniką, z zakła dem produkcyjnym". Celem jej jest zapoznanie młodzieży z rozwojem żgcia społeczno--gospodarczego w naszym kra ju i postępem techniki oraz nawiązanie bliższych kontak tów drużyn z ludźmi reprezen tującymi wiedzę fachową i umiejętność społecznego dzia łania.
Inne kierunki działania pro ponowane drużynom na okres zimy to nazwane kryptonimem „Szturm na biegun" róż norodne za jęcia i zabawy spor towe na śniegu, wyprawy na tereny podmiejskie* biegi na
wpeczkow.o.. 1 tr parlamentarne!.
daje obszerną relację o pogło skach na temat losów przy-
OFERTA socjaldemokratów wokc rządu Erharda
* BONN (PAP)
Przy ocenie zakończonej de baty parlamentarnej w Bundestagu nad deklaracją rządo wą kanclerza Erharda, uwaga wszystkich bońskich obserwatorów i komentatorów prasowych koncentruje się przede wszystkim na stanowisku opo zycji socjaldemokratycznej, a głównie na wystąpieniu wice przewodniczącego SPD, Weh-nera — pisze korespondent PAP red. J. Roszkowski.
Chociaż Wehner w sposób otwarty nie wspomniał o gotowością socjaldemokratów do udziału w rządzie — jego wy stąpienie interpretowane jest jako jednoznaczna oferta pod adresem CDU/CSU: Jeśli będziecie nas potrzebować, jeśli sami nie dacie sobie rady z trudnymi problemami,, jakie trzeba będzie w tej kadencji rozwiązać, wtedy możecie na nas liczyć... Właśnie to uważa się teraz w Bonn za najważniejszy wynik 4-dniowej deba
wódcy Komunistycznej Partii Indonezji Aidita,
Pogłoski te zawierają wiele sprzeczności i niejasności, wspominając bądź o śmierci Aidita, bądź o jego ukrywaniu się na Jawie, bądź też o rzekomych planach jego u-cieczki za granicę. Z niektó rych aluzji wynika przy tym, że cćlem tej kampanii propa gandowej sił prawicy indone zyjskiej jest „pogorszenie sto sunków między Chinami a In donezją". Agencja Nowych Chin zwraca także uwagę na okoliczność, że indonezyjskie władze wojskowe uchylają się od sprawdzenia tych pogłosek, twierdząc, że nie mają w tej sprawie żadnych informacji i ograniczają się do dwuznacznych uwag. Czynniki preparujące tego rodzaju pogłoski usiłują wywołać zamieszanie w opinii publicznej.
Współistnienie =
pokojowe współzawodnictwo
NOWY JORK (PAP)
W dyskusji jaka się toczy w Komitecie Prawnym XX sesji Zgromadzenia Ogólnego NZ na temat zasad prawnych, jakie mają rządzić przyjazny mi stosunkami między państwami, zabrał głos przedsta wiciel Polski, prezes Sądu Najwyższego, prof. dr Zbigniew Resich.
Mówca podkreślił, że współ praca między państwami powinna dotyczyć wszystkich państw bez względu na różni ce ustrojowe i ideologiczne. Przekonanie o wyższości włas nych form ustrojowych powin no wyrażać się w pokojowym współzawodnictwie. Na tym m. in. polega pokojowe współ istnienie. Rozwój przyjaznych stosunków między narodami Karta NZ określa jako jeden z głównych celów organizacji. Przyjazna współpraca państw w tych dziedzinach, w których interesy są zbieżne, może znajdować swój wyraz w wielu płaszczyznach: politycznej, społecznej, gospodarczej, kulturalnej i innych. Temu samemu celowi służyła by likwidacja wszelkich barier i aktów dyskryminacji w handlu światowym.
Pokojowa współpraca może bowiem mieć miejsce tylko wśród społeczeństwa wolnych' i równych.
Ręka rękę...
DAR ES-SALAM (PAP)
Czombe wyraził pełne poparcie dla rządu gen. Mobu-tuv który dokonał kilka dni temu wojskowego zamachu stanu — i oświadczył, że zawdzięcza mu życie. Czombe zapewnił, że figurował na liś cie osób, które miały zostać zlikwidowane 24 listopada, tj. w dniu zamachu stanu.
TffJ/iw na dzień
(Dokończenie ze str. I)
cy i komendanci z narady na obrady, a potem szuka ją gwałtownie czasu na właściwą pracę, kontakty z .młodzieżą.
Taka jest sytuacja wśród młodych i taka sama to starszym zasłużonym poka
leniu. W każdej branży, w gronie radnych i społeczników, jak województioo dłu Qie i szerokie.
Zadajmy sobie trochę trudu, porozglądajmy się uważniej wokół siebie. Mo że znajdziemy trochę więcej kompetentnych ludzi? Człowiek — to brzmi dumnie! Wielbłąd zaś powinien być tylko — w naszych sze rókościach geograficznych — okazem,
m
GŁOŚ Nr 290 "(411S)
Str. 8
Współpraca
w przemyśle naftowym
kra[ów RyVPG
BUDAPESZT (PAP)
W okresie od 25 listopada do 1 grudnia 1965 r. odbyło się w Buoapeszcie XXI posie dzenie Stałej Komisji Przemysłu Naftowego i Gazowego Rady Wzajemnej Pomocy Go spodarczej.
Komisja zatwierdziła plan koordynacji ważniejszych badań naukowych i technicznych, interesujących wszystkie kraje i wykonywanych w krajach członkowskich RWPG w dziedzinie przemysłu nafto wego i gazowego, na lata 1966—1970 i lata 1966—1967.
Komisja rozpatrzyła zagad nienia związane z doskonaleniem techniki i technologii wiercenie otworów w głębokich pokładach ropno-gazo-wychr zagadnienia techniki i technologii wydobycia ropy oraz szereg materiałów roboczych grup komisji i wydziału przemyślu naftowego i gazowego Sekre tariatu Rady zgodnie z planem pracy komisji.
W szkołach podstawowych naszego województwa pracuje 5369 nauczycieli. Ponad połowa uczy na wsi. To ich właśnie dotyczy ustawa gwarantu jąca bezpłatne mieszkanie. Po winni otrzymać je wraz z pod jęciem obowiązków nauczania. Powinni, lecz dla wielu start zawodowy łączy się z koniecz nością zamieszkania na tymczasowej kwaterze.
Trudności mieszkaniowe są znane nie tylko w miastach. Dla nauczycieli najostrzej wy stępują właśnie na wsi. Sprawa poczyna urastać do próbie mu, tym więcej, że obok bra ku mieszkań duże zastrzeżenia budzi stan istniejących. Związek Nauczycielstwa Polskiego powodowany alarmują cymi sygnałami przystąpił do szczegółowego zbadania sytua cji mieszkaniowej nauczycieli wiejskich. Wyniki są jeszcze niepełne. Związek otrzymał do tąd ponad 300 ankiet wypełnionych przez nauczycieli zatrudnionych w różnych powiatach. Prawie 70 proc. ocenia swoją obecną sytuację mieszkaniową negatywnie. Dotyczy to zarówno mieszkań służbowych, jak i kwater pry watnych. Władze oświatowe mają inne rozeznanie. Ich zda niem, w warunkach nieodpo-
wiednich mieszka nie więcej jak 20 proc. nauczycieli wiejskich.
Inspektorat Oświaty w Białogardzie uważa, że nauczycie le mają dach nad głową i to już wystarczy. Czy tak jest w istocie? Rozmawiamy z przewodniczącym GRN w Sadko-wie. Właśnie w tej gromadzie najwięcej nauczycieli mieszka
a 65 z nich nie ma mieszkań. Sporo nauczycieli posiada mieszkania bardzo dobre. Nie mają powodu do narzekań w Bolkowie. Tychowie, Podwil-czu czy Sidłowic. Ale czy to zmienia cokolwiek sytuację młodych nauczycieli z Nasuto-wa. Ostrobarda czy Borzysła-wia?
Przewodniczący GRN w Boi
Edward Ochab
powrócił do kraju
(Dokończenie ze str. 1)
gółności w dziedzinie gospodarczej, a także współdziałanie polityczne, gdyż w pod-
telegraficznym
♦krocie
TYDZIEŃ DOLSKI W MEKSYKU
•	MEKSYfC
W miejcie Guadalajara — Stolicy stanu J-alisco, będącej, dużym ośrodkiem przemysłowym i uniwersyteckim Meksyku, ambasador Polski Jerzy Grudziński i gubernator stanu Francisco Medina dokonali 2 bm. otwarcia Tygodnia Kultury Polskiej.
20-LECIE UMK
•	TORUZS
W Toruniu rozpoczęły się -obchody 20-lecia Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika. Zainaugurowała je sesja, poświęcona problemom księgozbiorów naukowych Uniwersytetu. Otwarto wystawy historyczne.
FESTIWAL JAZZOWY
•	WARSZAWA
W sali Filharmonii Narodowej w Warszawie rozpoczyna się dziś 4-dniowy VIII Międzynarodowy Festiwal Jazzowy.
TANKOWIEC-GIGANT
•	TOKIO
Japc^ńskie towarzystwo buoo-wy okrętów „Isikawadzimahari ma" zbuduje w przyszłym roku gigantyczny, największy w świecie tankowiec o wyporności 205 tys. ton.
RZEKA — WIĘZIENIE STATKÓW
•	NOWY JORK
30 statków różnych "bander będzie musiało spędzić zimę na rzece św. Wawrzyńca, która pokrywa się powłoką lodową.
V KONGRES FIR
•	WARSZAWA
W dniach 9—12 grudnia br. obradować będzie w Budapeszcie V Kongres Międzynarodowej Federacji Bojowników Ruchu Oporu (FIR), zrzeszającej 49 organizacji z krajów byłej k oa 1 ic j i a n tyh i 11 e r o wsk iej.
Delegacja polska popierać będzie wszelkie inicjatywy, zmierzające do wzmacniania jedności świata kombatanckiego w dz:-3laniu na rzecz obrony pokoju.
DYKTATOR MOBUTU
•	PARYŻ
Gen. Mobutu, który pr^elął w ubiegłym tygodniu władzę w Kongu i ogłosił się prezydentem, oznajmił obecnie, iż bę-dr-ie rządził „na mocy dekretów". Tym samvm parlament przestaje być najwyższym organem ustawodawczym i będzie miał jedyn e prawo wysuwania veto wobec dekretów M obu tu, już wprowadzonych w życie,	*
stawowych problemach współ czcsnosei nasze pogiąay są bsrezo częsLo zoiezne i widzi rriy możliwości aaiszego zacieśnienia tej wspo*pracy. Chciałbym podkreślić, ze A-fryka budzi głębokie zainteresowanie, nie tylko wtedy, gdy poznaje się ją ze statystyk i ze sprawozdań. Bezpośrednie zetknięcie się z problemami tego kontynentu mo że jeszcze bardziej uwidacznia wagę i rosnące znaczenie walki narodów Afryki przeciw siłom imperializmu, kolonializmu i neokolonializmu.
Mogłem zapewnić naszych przyjaciół w Afryce, że Polska Ludowa będzie popierać ich walkę, że w Polsce mają miliony przyjaciół. Korzystam z okazji, aby przekazać społe czeństwu polskiemu gorące pozdrowienia od naszych przy
jaciół z Afryki.
*
ADDIS ABEBA (PAP)
Z okazji wizyty państwowej przewodniczącego Rady Państwa Edwarda Ochaba, cesarz Etiopii Haile Selassie I przeka zał na ręce przewodniczącego Rady Państwa wysokie odznaczenie państwowe dla pre zesa Rady Ministrów PRL Józefa Cyrankiewicza.
Jak wiadomo, w czasie swej ubiegłorocznej wizyty państwowej w Polsce, cesarz E-.tiopii udekorował Edwarda Ochaba Wielkim Naszyjnikiem Orderu Saby zaś Rada Państwa PRL nacala cesarzo wi Haile Selassie I Wielki Krzyż Orderu Odrodzenia Polski.
w kwaterach prywatriych. Jak zatem jest? Dobrze, czy źle? Zanim sięgniemy do przykładów, jeszcze jedno stwierdzenie. Na wsi koszalińskiej brak mieszkań dla 853 nauczycieli. Zatem co czwarty z pracujących tutaj pedagogów tylko w części korzysta z dobrodziejstw ustawy, której powi nien zawdzięczać właściwe wa runki bytowania i wypoczynku, Ilu z nich mimo własnego mieszkania ma również trudne warunki — nie sposób dociec. Władze oświatowe nie dysponują wyraźnymi danymi na ten temat. Mają nawet dość różne zdania odnośnie standartu, jakiemu powinno odpowiadać mieszkanie nauczy cielą na wsi. Usiłują odwrócić uwagę od istoty zagadnienia wskazując przykłady nie budzące zastrzeżeń: mieszkania solidne, posiadające urządzenia niemal komfortowe.
Sięgnijmy zatem do ankiety. Wypowiedzi dotyczą mieszkań służbowych i kwater prywatnych. Wybieramy służbowe i przyszkolne. Należą one do nauczycieli młodych, pracujących nie więcej niż dwa lata.
Przykład 1. Mieszkanie dwuizbowe, zajmowane przez trzy osoby. W rubryce: „Jakie ma wady i usterki" — czytamy: nieszczelne i spróchniałe ramy okienne, nierówny sufit, niemal walący się na głowę. Wy ma<?a kapitalnego remontu.
Przykład 2. Mieszkanie jed-jnoizbowe, zajmowane przez ; jedną osobę. W rubryce: „Ja-J kie ma zalety" czytamy: żad-• nych. Natomiast brak pieca kaflowego, podwójnych okien. Całość bardzo zimna.
Te wypowiedzi pochodzą od nauczycieli z pow. białogardz kiego. Wybrano je spośród 24 nadesłanych ankiet z tego po wiat u. Autorzy połowy z nich zgłaszają pretensje, których uzasadnienia nie da się podwa żyć.
Inspektorat Oświaty w Białogardzie uważa, że sytuacja mieszkaniowa nauczycieli w powiecie jest zupełnie zadowalająca. Czy takie przeświad czenie pochodzi tylko stąd, że w stosunku do pozostałych po wiat ów są tu rzeczywiście naj mniejsze potrzeby? Do Inspek toratu wpłynęła dotąd jedna skarga, dotycząca mieszkania nauczycielskiego na wsi. Chodziło o poprawienie warunków na kwaterze prywatnej. Zastanawiające, że tylko jedna, skoro na wsi pracuje w 'tym powiecie 171 pedagogów,
kowie (powj. Białogard) jest w zgodzie z ustawą zapewnia jącą nauczycielom mieszkanie służbowe. Zapomniał jednak, że nie każde lokum pod dachem jest w naszym klimacie użyteczne. Zapomniał do tego stopnia, że jedna z nauczycielek przez parę miesięcy chadzała spać... z kurami. Teraz ma już światło, ale bezskutecznie czeka na piec kaflowy. Jej pokój jest właściwie kuch nią. Kedy ogień buzuje pod blachą, jest tutaj nawet ciepło. Gdyby tylko zawsze chcia ło się palić, a dym zamiast rozchodzić się po pokoju ucie kał kominem. Gdyby tak było, to może w pokoiku na stry chu szkoły można by jeszcze wytrzymać. Inna nauczycielka mieszka podobnie. W mieszka niu jest piec ale i okna są olbrzymie. Zalety tego pokoju wydają się być pozorne. Wraz z przymrozkami mieszka się tutaj nie tyle w pokoju, co pod pierzyną. Trzeba nie lada har tu i dobrego zdrowia, aby w takich warunkach wieść normalne życie, wywiązywać się z powierzonych obowiązków pedagogicznych.
Te dwie nauczycielki pracu ją zawodowo drugi rok. Zdążyły przywiązać się już do dzieci. Zżyły się ze środowiskiem. Ani im w głowie prze niesienie do innej szkoły. Jeśli czegoś pragną, to przeprowadzenia obiecanych remontów. Założenia podwójnych o-kien, wymiany podłóg, odpowiedniego pieca. Inni mają życzenia podobne. Czy na pew no prezydia GRN nie są w mo żliwości ich spełnić? GRN posiadają najpełniejszą orientację w tym zakresie. Przewód niczący prezydiów GRN jak z rękawa sypią nazwiskami
nauczycieli ze swego terenu. Wiedzą kto ma mieszkanie własne, a kto zajmuje kwaterą u gospodarzy. Przewodniczący wydają się być nawet bardziej przenikliwi, niż władze zwierzchnie, odpowiedział ne. Prawie każdy z nich będzie musiał w związku z reformą szkolną wynajmować dalsze kwatery. Dla nauczycieli i na izby lekcyjne. W Inspektoracie wiadomo tylko, że na wsi w najbliższym roku zatrudni się 33 nowych nauczycieli. W jakich warunkach będą tutaj żyli? Planowane prace adapta cyjne w Bukówku, Dąbrowie i Osówku z pewnością rozszerzą stan posiadania w szkolnictwie. A zatem kłopotów bę dzie przybywało, funduszy na dal nie wystarczy. Liczyć trzeba przede wszystkim na gospo darskie umiejętności, na zarad ność gromadzkiej władzy i na mądre dysponowanie środkami. Bywa zbyt często przecież tak, że nie brak pieniędzy, a właściwe ich wydanie nastręcza trudności.
Wiejscy nauczyciele narzeka ją na stan mieszkań, na brak remontów. Przewodniczący GRN na brak rzemieślników. Szukają ich w Białogardzie, Połczynie... A często pomoc można by znaleźć bliżej. Kierownik szkoły z Wicewa zdenerwowany daremnym oczekiwaniem na fachowca, począł szukać go w pobliskim PGR. Znalazł. Prace ruszą w najbliż szym czasie.
Mieszkańcy z Sidłowa od kil ku lat prawdziwie społeczną opieką otaczają swoją szkołę i nauczycieli. Wszelkie remon ty prowadzi się tam przy ich czynnym udziale. W gromadzie Podwilczc nauczyciele mają własne mieszkania, nie zabraknie ich i dla nowych. W Sadkowie zabrakło nauczy cielom samozaparcia. Wszyscy mieszkający na kwaterach o-puścili ten teren w ciągu ostat nich trzech lat. Oczywiście na ich miejsce przyszli inni. Ale na jak długo?
Potrzebne jest codzienne za interesowanie bytowaniem na uczycieli ze strony powiatowych władz oświatowych, potrzeba większej zaradności GRN; społecznego i praktycznego zainteresowania ze stro ny mieszkańców wsi. Praktycz ne zainteresowanie przejawić się może np. w uwzględnieniu v/ rocznym planie pracy brygad remontowo-budowlanych spółdzielczości i rzemieśl ników PGR, pomocy przy remontach mieszkań miejscowych nauczycieli.
Każdemu-
sto życzeń
Dokończemr ze «ti )
Pozostałych 99 obywateli ma więc pełne podstawy do za dowolenia z górniczej pracy. Właśnie w tym roku górniczy trud przyniósł zbilansowanie produkcji węgla z popytem. Znaczy to, że tych 99 korzystających z pracy górnika mu si nadal używać węgla oszczęd nie i w domu, i w miejscu pra cy: ale to oszczędzanie jest już nakazem płynącym z rozsądku ekonomicznego, a nie dyle matem z kategorii ostatecznych: oszczędzać lub marznąć, ogrzewać mieszkanie, czy opalać fabrykę. Wydajna i oszczędna praca górnika, wsparta rozsądnym używaniem produktu jego pracy przez współobywateli, pozwoliła zgromadzić miesięczny za pas węgla dla wszystkich od-; biorców i żadne zaburzenia atmosferyczne nie mogą już postawić widma mrozu przed drzwiami mieszkań i bramami fabryk.
Tradycje barburkowego święta przejęli — od swych śląskich kolegów górnicy w nowych zagłębiach: tarnobrze skim — siarkowym, lubińskim — miedziowym, w konińskim i turoszowskim — kryjących zasoby węgla brunatnego i wszędzie, gdzie człowiek wydobywa spod ziemi minerały. Górnicy z Lubina, Tarnobrzega, Turoszowa, Łęczycy — sta wiając do dyspozycji każdego obywatela ponad tonę surowców wydobytych spod ziemi, wzbogacili gospodarkę tak cen nymi minerałami, jak miedź, cynk, ołów, siarka.
Skoro więc wszystkie okolicz ności wskazują na to, że udał się nam barburkowy solenizant, wypada, by otrzymał po dziękowania i życzenia od tych co przez rok cały korzystają z jego pracy. Niech więc na każdego górnika przypadnie sto telegramów z wszelkimi serdecznościami, wysłanych na ozdobnych blankietach. My — już wysyłamy.
W. W.
Konferencja prasowa
min. Stewarta
MOSKWA (PAP) Na zakończenie wizyty w ZSRR brytyjskiego ministra spraw zagranicznych M. Stewarta zorganizowana została w Moskwie konferencja praso wa.
Min. Stewart stwierdził, że stanowiska rządu brytyjskiego i rządu radzieckiego różnią
Rozmowy
Jchnson-Rusk
WASZYNGTON (PAP)
Na rancho wT Teksasie przy był sekretarz stanu Rusk, któ ry odbył z prezydentem Johnsonem dłuższą rozmowę. Po jej zakończeniu Rusk oświadczył w odpowiedzi na pytania dziennikarzy, że Stany Zjedno czone gotowe byłyby uczestni czyć w konferencji poświęconej problemom Azji południo wo-wschodniej, takiej, jaką proponował brytyjski minister spraw zagranicznych* Stewart
się, jeśli chodzi o ocenę obecnej sytuacji w Wietnamie i do dał, że trzeba koniecznie dopro wadzić do zaprzestania ognia w tym kraju.
Min. M. Stewart usprawiedli wiał poczynania USA w Wiet namie i oświadczył, że nie moż na domagać się od USA „jednostronnego przerwania bombardowań DRW".
Przywódcy radzieccy — po wiedział M. Stewart — podkre ślali kilkakrotnie, że nie mają pełnomocnictw do prowadzenia rokowań na temat pro blemu wietnamskiego, że roko wania te powinny być prowadzone z rządem DRW.
Nie przewidujemy dopuszczę nia Niemiec do broni jądrowej — powiedział min. M. Stewart. Twierdził on, że moż na znaleźć takie rozwiązanie problemu sił nuklearnych NATO, którego ZSRR „nie będzie uważał za przeszkodę" dla zawarcia porozumienia w sprawie nierozprzestrzeniania broni jądrowej.
MELANIA G RUDNIE WSK A
A'a moskiewskich ultcacn pokazał się nowy model taksówki. Czteroosobowy samochodzik, oparty na e-lementach konstrukcyjnych moskwicza-408 odznacza się nowoczesną sylwetką i odsuioanymi — a nic zamykanymi — drzwiami.
CAF-radioloto
♦ ot ****»«♦♦♦«♦<
\w#\v#v*v*v#v« %!.%%!.!.%%%%%%%!♦!«

9 grudnia
plenarne posiedzenie ;mu
Prezydium Sejmu zwołało posiedzenie Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowrej na dzień 9 grudnia (czwartek); początek posiedzenia o godz. 10.
Porządek dzienny posiedzenia obejmuje przede wszystkim rozpatrzenie sprawozdań Komisji Planu Gospodarczego, Budżetu i Finansów o pro jektach Narodowego Planu Gospodarczego i budżetu państwa na rok 1966 oraz sprawozdań rządu z wykonania Narodowego Pla nu Gospodarczego i budżetu państwa za rok 1964. W dalszym ciągu obrad, które kon tynuowane będą także wT piątek, 10 grudnia, Sejm rozpatrzy sprawozdania komisji, do tyczące projektów ustaw: o zaopatrywaniu rolnictwa i wsi w wodę; o zmianie dekre tu o niektórych podatkach i opłatach terenowych; o zmia nie ustawy o współodpowiedzialności majątkowej pracow ników za niedobory w przedsiębiorstwach obrotu towaro wego.
wianie dzieci pracowników przekazać 12 tys. zł. Za tę kwo tę otrzymywać będą drugie śniadanie, a więc gorące mle ko i pieczywo, dzieci z Zegrza uczęszczające do miejsco wej szkoły oraz dzieci z gospodarstw w Krępie i Bożnic wicach uczęszczających do szkoły w Dargini. Warto nad
Do naszej kampanii pt.
„Szklanka gorącego mleka"
przyłączył się również Państwowy Ośrodek Hodowli Zarodowej w Zegrzu w powiecie koszalińskim. Jak poinformo- mienić,iż dzieci pracowników wał główny księgowy przed- z Krępy i Bożniewic są co-siębiorstwa — Tomasz Wojt- dziennie dowożone do szkoły kiewicz — obradująca ostat- specjalnym, krytym wozem, nio KSR postanowiła na doży	(ś)
Zegrze również • II
Str. 1
•GŁOS Nr 290 (4115)
0 WIEJSKIM Domu „Kul tury w Lipce pisało się i mówiło w naszym województwie z entuzjazmem... opadającym .w miarę jak upływały lata a tempo budowy słabło. Ńie poddał się jednak utyskiwaniom malkonten tów społeczny komitet budowy domu kultury i 22 lipca tego roku uroczystość otwarcia zakończyła historię budowy. W czasie, gdy się budował, zmieniły się warunki i potrzeby a obiekt, który miał być początkowo domem kultu ry stał się siedzibą gromadzkiego ośrodka kulturalnego. Siedzibą wzorową: mnogość przestronnych pomieszczeń stwarza idealne warunki dla różnorodnej działalności. Biblioteka, czytelnia, kawiarnia (bufet prowadzi Gminna Spółdzielnia), sala dla prób zespołów artystycznych i sala telewizyjna, ośrodek „wzorowej gospodyni" (urządzony przez gees, prowadzony przez Koło Goapodyń Wiejskich), sala wi dowiskowa...
W środę odbywają się w Lip ce zajęcia uniwersytetu powszechnego: wykłady z dziedziny prawa, medycyny, rolnictwa, weterynarii, kultury na co dzień, bieżących wydarzeń politycznych. We wtorek przez radiowęzeł domu kultury na-nadawane są audycje pod ha-
słem „muzyka, którą lubimy". Odbywają się koncerty kameralne (w Lipce goszczono arty stów z Czechosłowacji), spotkania autorskie, co sobotę — dansing, na którym gra włas na orkiestra. Wieczorki tanecz ne są bezalkoholowe a rozdarta marynarka kierownika do mu kultury jest chyba pierw szą i ostatnią oznaką przyucza nia gorącej lipkowskiej młodzi do właściwego zachowania się w domu kultury.
W Lipce pracuje zespół e-stradowy i dwa zespoły teatral ne (dziecięcy i dorosłych), przy gotowuje się widowisko teatru kukiełkowego, działa małe o-gnisko muzyczne, jest zespół plastyków-amatorów i recytatorów. Jest też koło szachistów (organizuje się... mistrzostwa Lipki) klub młodego roi nika (wspólnie wysłuchuje się audycje telewizyjne, objaśniane potem przez fachowców). W bibliotece są wieczory bajek dla dzieci i małe wystawki literatury fachowej dla słu chaczy uniwersytetu powszechnego. W kawiarni jest zawsze gwarno, w sali widowiskowej odbywają się impre zy: od gościnnych występów teatrów z Koszalina, Grudziądza, Warszawy po koncert ze społu Kućery. W bibliotece czytelnicy ustawiają się w ko lejkę do Camusa i Żukrowskie go, uniwersytet pracuje dzięki
Kultura z liczydłami

kulturalna
IWASZKIEWICZ O NASZYCH LITERATACH
Jak wiadomo, w dniach 3—5 bm,odbywa się w Kra kowie zjazd delegatów Związku Literatów Polskich. Przed zjazdem Jaro slaw Iwaszkiewicz, prezes ZG ZLP, udzielił wywiadu przedstawicielowi „Życia Warszawy". Omawiając różne problemy środowiska literackiego w Polsce J. Iwaszkiewicz w pierwszej części wywiadu zwra ca uwagę na „ogromny rozwój ośrodków terenowych ZLP. Pozawarszaw-skie środowiska twórcze są bardzo dynamiczne, prę żne, pełne inicjatywy. Przy kładem choćby nasz naj młodszy oddział w Koszalinie. Uformował się on z 6 pisarzy na jesieni 1964 roku. Obecnie nasi nowi koledzy wydali już cztery książki... Oddział koszaliń ski ZLP wyrósł z klubu literackiego. Takich klubów w Polsce jest więcej
—	to daje obraz twórczych możliwości terenu".
Słowo pochwały naszych literatów z ust Jarosława Iwaszkiewicza cieszy nas bardzo. Fakt zaś, że „Zycie" zamiast daty po w sta nia oddziału koszalińskiego — jesień 1865, podaje „jesień 1864" — poczytaj my za błąd korektorski.
KONKURS SOLFEZU
Bardzo atrakcyjną formą kształcenia naszych ucz niów szkół muzycznych był konkurs solfeżowy, któ ry zorganizował Wydział Kultury Prez. WRN współ nie z zespołem meiodycz-no-programowym szkolnie twa artystycznego. W kon kursie brali udział ucznio wie szkół muzycznych w Szczecinku, Słupsku i Ko szalinie. W tej tak ważnej dla kultury muzycznej dzie dżinie, bezkonkurencyjni okazali się uczniowie kosza lińskiej PSM, którzy w kon kursie zajęli trzy pierwsze miejsca.
NEUBRANDENBURG
—	KOSZALIN
Corai piękniej rozwija się współpraca między mu zeami naszego województwa i muzeum w Neubran-denburgu. Nasi muzealnicy gościli u kolegów w NRD i byli przez nich re wizytowani, obecnie znów wybierają się do Neubran denburga na wymianę doświadczeń. W Koszalińskiem była eksponowana także wystawa archeologiczna, przygotowana przez muzealników niemieckich.
(sten)
Obchody 10-lecia działalnoś ci Z wiązie u Polskich Artystów Plastyków Okręgu Koszalińskiego zbiegły się z jubileuszem 40-lecia pracy artystycz nej jednego z członków tegoż Związku, Który jak mówi zaświadczenie wydane przez Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie — jest rzeczywistym członkiem artystą od grudnia 1924 roku.
Bo też urodzony (w 1898 r.) i wychowany w Warszawie pobierał nauki w Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie tradycje dobrej szkoły malarskiej — miłości do natury i szacunku do tworzywa — wpajali mu ulubieni- profesorowie: Tadeusz Pruszkowski i Miłosz Kotarbiński, Bolesław Kurzawiński brał udział w wystawach Tow. Zachęty Sztuk Pięknych do roku 1939. Z uwagi na cha rakter, urok i swoiste piękno tych prac wszystkie one znaj dowały chętnych nabywców nie tylko w kraju ale i za gra nicą. Niestety, cały ten dorobek zaginął zniszczony działaniami wojennymi i powsia niem warszawskim.
Po krótkim okresie pobytu w Ostrołęce, wrzesień 1939 r. zastaje go w wojsku. Przecho dząc kampanię wrześniową w okolicach n.omży zostaje inter nowany w obozie na Litwie. W 1944 przebywa jakiś czas w Wilnie, aby potem jednym z pierwszych transportów PUK przenieść się do naszego województwa i tu, w Sianowie, zamieszkać na stałe od 1945 r. Wspominając tamte trudne lata Jubilat mówi, że był ówcześnie w Sianowie sie demnastym Polakiem. Chęć posiadania dachu nad głową i pragnienie stabilizacji były tak siine, że przyjął tu pracę i tu pozostał.- Mówi: byłem przeświadczony, że znalazłem swój drugi dom i tu muszę za czynać od nowa". Od tego cza su dzieli swój cenny czas na pióro i artystyczną pracę twór czą.
Bierze udział w każdej wy stawie malarskiej Oddziału, a potem Okręgu ZPAP w Koszalinie. W skromności swojej jest przeświadczony, że ma larstwo jego już dziś nie jest ważne. „Młodzi — jak mówi — malują inaczej, a ja jestem przedstawicielem starej generacji — realistycznej szkoły w malarstwie i pragnę pozostać wierny do końca obranemu kierunkowi i sztuceTak wyłożone credo artystyczne nie wyklucza oczywiście możliwości twórczych z uwzględ nianiem kierunków nowoczes nych% Nie potępiając tych kie runków — zdecydowanie się od nich odcina — ale widzi w nich duże korzyści dla sztu ki użytkowej.
Obecna wystawa jubileuszo wa, obejmująca ponad 40 prac, jest wynikiem twórczego dorobku tylko lat powojennych, nie daje więc pojęcia o całokształcie twórczości artystycznej Jubilata. Wrażliwy jednak obserwator może na podstawie tych prac wyro »biet pojędfi « tóarak;-.
-ryczalt, pół-etat dla kolejne-go kierownika kolejnego zespo łu. Z liczydłami w ręku nie najlepiej jednak upowszechnia się kulturę. A już docierają sygnały, że własny budżet w przypadku GOK tak jak
udziałowi miejscowej inteli- gatywne zabarwienie. O zło- wpływa znacznie skuteczniej w przypadku innych „zakła-gencji. Większość zespołów do towskim PDK już wspomnia- na wyrównanie różnic kultu- dów budżetowych" ma ozna-mu kultury prowadzą nauczy łam. Równie złe doświadczę- rainych między miastem a czać rentowność. Rentowność ciele.	nie ma kierownictwo ośrodka wsią, niż to się dzieje w przy w sensie równoważenia do-
Jan Wiśniewski, kierownik z Ligą Obrony Kraju. Klub padku świetlic. Pod wspólnym chodów i wydatków — zgoda, gromadzkiego ośrodka mówi LOK w domu kultury byłby dachem i pod wspólnym kie- Ale rentowność w sensie^ zy-skromnie „nie jest to dużo, ale także interesującym kołem — rownictwem jest kino, sala wi sku? Społeczny sens istnienia na więcej nas nie stać". Wypa zgłosiło się nawet już 17 osób. dowiskowa, biblioteka, klub, gromadzkich ośrodków kultu-da chyba zaoponować. To du- Ale złotowski Zarząd Powia- telewizor, koła zainteresowań ry sprowadza się wszak do te-żo, gdy weźmie się pod uwa- towy LOK jakoś niezbyt jest i zespoły artystyczne. Mogą go, że mają pobudzić do dzia-gę, że zostało zrobione samo- zainteresowany w zdobywaniu one harmonijnie i systematycz łania środowisko, rozbudzać dzielnie. W Lipce nie widzia- nowych sympatyków — nawet nie prowadzić działalność kul zainteresowania i zamiłowania no jeszcze żadnego instrukto- nie załatwiono tak prostej turalną. Tylko — nie można kulturalne, upowszechniać do ra z Powiatowego Domu Kul sprawy jak legitymacje dla ich zostawiać bez pomocy, bra kulturalne wśród społe-tury w Złotowie; w Lipce nie nowych członków. O nawiąza Działalność gromadzkich ośrod czeństwa. Ale zmora rentow-wiedzą, czy to co robią jest niu kontaktów i ułożeniu pla- ków kultury to nie tylko spra ności zmusić może kierowni-słuszne, czy ich wybór jest nu współpracy nie ma nawet Wa biblioteki powiatowej i po ków wiejskich ośrodków do zawsze właściwy i trafny. Kto co wspominać. Podobnie lip- wiatowego domu kultury: tej rezygnowania z imprez nie ma im to powiedzieć? Powiat kowskimi szachistami nie za- parze pozostawiano dotąd mo- przynoszących dochodu, pogo-A w powiecie rozumują: Lip- interesowała się Rada Powia- nopol na interesowanie się kul ni za imprezami, na które bi-kę pochwalić można, Lipka towa LZS.	turą na wsi. Kształt i zakres let wstępu skalkulować moż-
sama sobie daje radę, więc Wydaje się, że to problem zadań gromadzkich ośrodków na odpowiednio wysoko. Dom i pomoc jej niepotrzebna. Nic nie tylko Lipki. Że warto po- wymagają nowoczesnego stylu kultury w Lipce ustrzegł się chyba bardziej fałszywego! ruszyć tę sprawę i w szerszym pracy. W czasach, jakie na na razie tego niebezpieczeń-Jedną z rzeczy, które mi się kontekście — działalności gro szczęście nadeszły, kiedy wiej stwa. Dźwięczały tam „egzo-w Lipce wielce podobały jest madzkich ośrodków kultury skie bibliotekarki'utyskują na tyczne" gitary zespołu V. Kuce szukanie kontaktów i pomocy w całym województwie. Znaj brak NARZĘDZI do pracy— ry, ale i skrzypce i fortepian dla takiego ułożenia współpra dują się one w pierwszym sta a rozumieją przez to radia, kameralistów. Są płatne dan~ ] cy z rozmaitymi organizacja- dium organizacji. Są potrzeb- magnetofony, rzutniki do prze singi i — bezpłatny uniwersy
mi i placówkami, aby w efek- ne. Takie właśnie, jak młody źroczy _ wyjść należy naresz tet powszechny. Chodzi tylko
cie praca gromadzkiego ośrod dom kultury w Lipce, umożii cie^oza zakięty krąg teiewi- o to, aby pierwsze nie wzięły ka była jak najbardziej barw wi&ją zastosowanie pełnej ga- zor — zespół amatorski.	przewagi nad drugimi. O to,
na i wszechstronna. Niestety, my środków oddziaływania na Innym niebezpieczeństwem, by w budżecie — i to nie tym, przykłady mają jak dotąd ne- społeczeństwo wsi. Praca ich które grozi na przykład gro- który „wypracować" należy,
madzkiemu ośrodkowi kultu- ale który opiera się na dota-ry w Lipce, a które jest nie- cji — zagwarantowane były obce chyba i innym ośrodkom środki na działalność kultural — to skomercjalizowanie ich, ną — tą „nierentowną", nie-zmuszenie do działalności nie efektowną, ale właśnie najbar kulturalnej, lecz „imprezo- dziej potrzebną.
wej". Zamiast upowszechnia- Lipkowscy aktywiści mają nia kultury — zdobywTanie pie ambicję, aby ich dom był o-niędzy. Na takie wypaczenie środkiem kulturalnym dla ca-działalności GOK nie możemy gromady. Na zajęcia uni-sobie pozwolić. Planowany na wersjrtetu powszechnego za-1966 rok budżet lipkowskiego prasza się mieszkańców oko-domu kultury zamyka się kwo licznych wsi i państwowych tą ponad 200 tys. zł. Dużo? gospodarstw rolnych. Wykła-Wydawałoby się, że bardzo du dy u? mają zapewniony wyż żo. Ale w budżecie tym prze- szy poziom. W klubach prasy widziana jest suma 120 tys. zł i książki, w gromadzie, odby-którą dom kultury musi sam wać się mogą tylko sporadycz wypracować. W dochody nie odczyty i spotkania (ale o własne wlicza się czynsz za opiece nad klubami trzeba wynajem sali na seanse filmo także myśleć bez troski „skąd we i dochody z dansingów. To wziąć na to pieniądze"!). Do nie budziłoby jeszcze więk- jasno oświetlonego, czystego i szych zastrzeżeń. Ale budżet ogrzanego domu — prawdzi-wpływów opiera się także na wego ogniska kultury zjeżdża odpłatnym występowaniu ze- 03 mieszkańcy całej groma społów artystycznych domu Życzyć im należy, aby zna kultury w gromadzie i w po- leźli tam wszystko, co ich inte wiecie. Wilk syty i koza niby resuje, aby odkryli tani rze-cała: ludzie we wsiach mają czy> którymi dotąd się nie in-rozrywkę, amatorzy występu- teresowali, a które przykuć ją społecznie a dom kultury mogą ich uwagę.
może zdobyć pieniądze na pół- STEFANIA ZAJKOWSKA
40 lat pracy artystycznej
terze tej twórczości, jego nie Prezentowana na wystawie skazitelnej czystości warszta- twórczość wypływa więc z u-towej i swoistym uroku. Ulu kochania natury, szacunku do bione przez artystę tematy to sztuki, szczerości i bezpośred pejzaże, stara architektura, niości przeżycia płynącego z portrety, rysunek przy zasto- pasji i wewnętrznego zapo-sowaniu wielkości i różnorod- trzebowania. Mieszkając sta-ności technik malarskich. Sto le w małym miasteczku (w sując ołówek, tusz, kredkę, Sianowie) zdążył się już przy akwarelę czy olej — artysta zwyczaić do zwolnionego nur
tu jego życia, ceni sobie jego uroki i spokój, dając temu wy raz w swej twórczości.
Jako człowiek samotny odczuwa potrzebę rozmów o sztu ce i kontaktów ze światem ma larskim, dlatego uważa za ko nieczne należenie do ZPAP, traktując zresztą ten związek bardzo luźnie, gdyż mimo wszystko jest mu on trochę obcy i niczym nie przypomina —— lat młodości. Nie przeszkadza mu to jednak być serdecznym i
na ^ małych formataC oddaje	tS
piękno natury.	zumiałym dla drugich. Te
Najtrafniej sam ocenia swo	właśnie walory osobiste oraz
je malarstwo słowami: „...ar-	uznanie dla wzorowej pracy
ty sta chce zawsze być w ści	zawodowej były jednym z mo
słym kontakcie uczuciowym, z	tywów przyznania jubilatowi
tym co go otacza. Nasz wiek	w 1957 r. Złotego Krzyża Za-
stworzył dziwne pojęcie o sztu	sługi.
Bolesław
ce malarskiej uważając, że obrazem doskonałym może
Żyjąc już dzi§ po trosze
wspomnieniami, pogodzony z
•i , . ,T	.	i . ^ _ rr	W O JUlII Ill^J 1 lCU.wljl,	V Z,
losem 1 trudn>'mi problemami cnaotyr^nosc udziwnianiec~y	artystycznej, w jednej
niedbała deformacja. Aparat £ J wypowiedział sld-iotnoraficznv — zdiecie. na-	.	, , .
wa, które najlepiej charakteryzują go jako artystę:
...„godziny, które mi życzli wie pogodne niebo pozwala Malowanie form abstrakcyj- spędzić wśród kształtów i nych przy zastosowaniu do- barw dając niewysłowiony stępnych technik plastycznych spokój, zaliczam do najpięk-nie jest moją naturą, nie wy niejszych dni jesieni mego ży obrażam sobie pójścia za mo- cia"~»
dą, a pragnę pozostać do koń
fotograficzny — zdjęcie, nawet kolorowe, nie zastąpi prze cież twórczego zaangażowania, warsztatu — a wielkość płótna nie świadczy o dziele,
ca wierny swym założeniom'
Obserwacja wystawy upoważnia do stwierdzenia, że ar tysta znalazł siebie, nie zgubił indywidualności, twórczość jego ma swoiste, właściwe tyl ko jemu cechy, do których przecież ma prawo, które są jego zdobyczą artystyczną i czego w żaden sposób nie można łączyć z innymi, jakkolwiek ma wielu ulubionych malarzy, wśród których ze sztuki polskiej można by wy mienić nie tylko J. Chełmoń skiego czy J. Fałata. Malarstwo to, tak bardzo związane z ojczyzną, z Polską, jest nie jako historią jego życia. Pre zentowane tu obrazy są odbi ciem jego losu. Wszędzie, gdzie był — malował lub szki cował wszystko. Wykazuje nie słychane wręcz upodobanie do rzeczy, których się już ponownie nie zobaczy. Jako wra żliwy artysta zawsze — bodaj w szkicowniku — notował chwilowe wrażenie, aby zosta wić ślad tego jedynego w swoim rodzaju widoku i miejsca gdzie się aktualnie było. Dlatego w jednej ze swych myśli
0	sztuce może powiedzieć:... „reakcją najwyższego gatunku jest silne wzruszenie na widok piękna^ obo^fnią gdzie
1	o jakiej porze się je przeży-tog%
Uerzy szwej
W zamku Książąt Pomór ski cli w Szczecinie czynna 'jest doroczna wystawa prac uczniów Państwoioego Liceum Sztuk Plastycznych. Obejmuje ona 200 prac.
i	CAF-Weczer
MAŁA zagubiona w polu	mógł już wytrzymać na tej	nomieszczańskiej zgnilizny,
stacyjka... W pokoju za	samotnej, wegetującej w pust	utrata sił i stoczenie się w
wiadowcy kolejarz w	kowiu stacyjce.	błoto — to treść „Komediant-
czerwonej czapce, którą wiesza	Dwudziestopięcioletni prak	ki" i „Fermentów".
na kołku, kiedy podchodzi do	tykant kolejowy miał za sobą	Potworne warunki pracy w
okienka, aby sprzedawać bile	porzucone gimnazjum, dyplom	fabrykach łódzkich, jakich
ty; w owej chwili jest już tyl	czeladnika krawieckiego, za-	Reymont doświadczył sam na
ko' kasjerem... Oblicza kasę,	wód wędrownego aktora, no-	sobie, nędza robotników i
nie zgadza się, wydał komuś	wicjat na Jasnej Górze (był	walka konkurencyjna pomię-
za mało. Wraca do biurka, na	synem organisty), pracę robot	dzy fabrykantami, gra namięt
kłada czerwoną czapkę, pisze	nika w którejś farbiarni łódz	ności i afery wszelkiego ro-raport — sam na siebie. I pod pisuje: Władysław Stanisław Reymont.
Malutka, zagubiona wśród pól, lasów i łąk stacyjka —
dokoła której zwykła, codzien na chłopska praca, od siewów jesiennych do sianokosów i żniw, z nielicznymi chwilami	kiej, a potem LipceL. I tu	dzaju, bankructwa i przestęp-wytchnienia podczas świąt,	właśnie postanowił jeszcze raz	stwa — to klimat „Ziemi obie wesel i pogrzebów — to Lip-	zmienić zawód: zostanie pisa	canej" obracającej się wokół ce.	rzem.	złotego cielca, „który leży na Na skraju kolejowego plan	Niebawem wylądował w	milionach i, nimi potężny, u-tu leży człowiek i notuje coś	Warszawie dając się wkrótce	rąga wszystkiemu, drwi ze w wielkim, czarnym notesie,	poznać jako autor kilku no-	słabości, szydzi z uczuć i sa-„Zawsze był wałkoń, godzi-	wel i powieści. „Komediant-	mo człowieczeństwo nie pod-nami spał w rowie i pogady	ka" i „Fermenty" to właśnie	niesione milionami ma w pował z ludźmi, a jak gdzie ja-	notatki z czarnego notesu za	gardzie".
kie wesele zoczył, odpust czy	pisywanego na plancie kolej o	Gęsto zapisany na plancie
chrzciny, zaraz leciał!" — po	wym w Lipcach. Ucieczka od	kolejowym notes krył skar-
wie później Stanisław Kucz-	filisterskiego życia, rozczaro-	by, których przyszły autor
kowski, pomocnik praktykan	wanie — „marzenia a pysk",	„Chłopów" sam pewno nie
ta kolejowego z Lipiec. Wy-	jak to określił Boy lapidarnie	przeczuwał. Wielka panorama
dalono go, czy tei sam po-	— nędza materialna i morał-	życia wsi polskiej — owych
Oprosił o .zwolnienie, gdy^ nie	£ia, walka,z marazmem drob^	Lipiec r-^ .wydana -w . latach
it
icąe£8-|feMł«ii«
Str. S
Poznańskie słowiki — Chór Chłopięcy i Męski Filharmonii Poznańskiej pod dyrekcją Stefana Stuligrosza. Niedawno zespół odbył triumfalne tou rnee po Kanadzie i Stanach Zjednoczonych, zyskując wie le pochlebnych recenzji.	FOT-CAF
WSZYSCY wiedzieli, że jest chora. Atak chwy cił ją przy pracy. Koleżanki i koledzy wez wali pogotowie, które zabrało ją do szpitala. A przecież kiedy minęły do puszczalne 2, 3 dni i zwolnienie lekarskie, potwierdzające wiadomy zakładowi fakt choroby, nie nadchodziło, uznano za stosowne rozwiązać z pracownicą umowę o pracę. Za „ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych". Dopiero później okaza ło się, że zwłoka w doręczeniu świadectwa lekarskiego wynikła z powodów od chorej niezależnych: dokument wysłała pocztą, była zima, zaspy, zakłócenia w doręczaniu przesy łek- Ale tymi okolicznościami nikt przed wyrzuceniem z pra cy chorej kobiety nie zdążył się zainteresować...
Inna sprawa—z PZGS Miastko: wręczenie wypowiedzenia (ustawowego) w czasie, kiedy pracownica była nieobecna w zakładzie z powodu choroby dziecka. Komisja rozjemcza uznaje wypowiedzenie za nieważne i orzeka, że należy pra cownicę dopuścić do pracy, wy płacając jej odszkodowanie za czas, kiedy nie pracowała. Ale pracodawca, nie zadowolony x takiego rozstrzygnięcia, odwołuje się do Zarządu Głównego Związku Zawodowego. Pe-zet geesowi udaje się przekonać swą jednostkę wojewódzką — WZGS, że ma w tej spra wie rację, że najwyżej „zapła ci się zwolnionej za 3 miesiące, ale o wycofaniu zwolnienia — nie ma mowy". I PZGS i WZGS zajmują oczywiście stanowisko najzupełniej niesłuszne. Zarząd Główny ZZPHiS otrzymuje w mocy trafne rozstrzygnięcie komisji rozjemczej. Upór PZGS powo dujący przewlekanie sprawy, doprowadza w rezultacie jedy nie do zwiększenia kwoty od szkodowania, które trzeba pra cownicy wypłacić.
Jeszcze inna sprawa — z POM Rymań. Kierownikowi b. warsztatów PGR Ząbrowo po 10 latach pracy na tym sta nowisku obniżono o 400 zł miesięczne wynagrodzenie. W czasie wypowiedzenia warunków płacy — człowiek ten
1902—1909 stała się kamieniem węgielnym twórczości i sławy Reymonta, przyniosła mu nagrodę Nobla, do której jako kontrkandydaci stanęli w roku 1924 Tomasz Mann i Maksym Gorki, Tomasz Hardy i Blasco Ibanes oraz Syg-ryda Undset, nie mówiąc o wyłączonym z oficjalnej kan dydatury Żeromskim. Ale mię dzy „Chłopami" a Noblem miał Reymont jeszcze wielki zryw twórczy — kościuszkow ską epopeję „Rok 1794", na którą złożyły się trzy tomy: „Ostatni Sejm", „Nil despe-randum" i „Insurekcja**.
Nie rozpaczać, ojczyzna bę dzie wolna! Przekonanie to przyświecało Reymontowi w czasie pisania tej historycznej trylogii, nie dla pokrzepienia serc. ale aby ugrunto wać w społeczeństwie pewność nadchodzącego świtu. Kiedy pisał „Ostatni Sejm Rzeczypospolitej" była głucha jeszcze noc trzech zaborów, rok 1913. Kiedy położył na drugim tomie tytuł „Nic roz paczliwego", był rok 1915, rok złudnych może, ale cichych nadziei na lepszą odmianę narodowego losu. Kie-47 pod jego piórem powst*~
ciężko zachorował. Zasiłek wy płacono mu według nowej, niż szej stawki. Kiedy ZUS zwrócił uwagę na nieprawidłowe zaniżenie zasiłku chorobowego, przedsiębiorstwo odpowiedziało, że decyzję podjęło po przekonsultowaniu ze swym radcą prawnym i nie ma zamiaru od niej odstąpić. A że jest sprzeczna z powołanymi w zusowskim piśmie przepisami ustawy o ubezpieczeniu społecznym — to już trudno-Wypowiadanie pracy osobom, znajdującym się pod szczególną ochroną prawa: je dynym żywicielom rodziny, członkom rad zakładowych i komisji rozjemczych. Zmienianie warunków pracy lub płacy — bez zachowania ustawo
rowcy PKS Wałcz, którego uprawnienie urlopowe stwierdzić musiało dopiero WP PKS). Zwalnianie ludzi starych, tuż przed uzyskaniem przez nich renty. Niesporządza nie protokołów wypadków przy pracy i walka przeciw poszkodowanym pracownikom. Niezapisywanie lub fałszywe zapisywanie przepracowanych dniówek. (Aktualny przykład z redakcyjnej poczty: sprawa brygadzisty Zygmunta Siemińskiego z PGR Lubogoszcz, który notował tyl ko część pracy wykonanej przez podległy zespół). I tyle, tyle innych przypadków łam a nia obowiązujących przepisów prawa pracy, że na wołowej skórze by nie spisał. Tyl-
wego okresu wypowiedzenia. Obniżanie wynagrodzenia — Jeszcze przed upływem okresu wypowiedzenia. Przedłużanie ustawowego czasu pracy — bez zapłaty za godziny nadliczbowe (Przykład — praktyki administracji szpitala w Wałczu, zmuszającej 4 pracownice izby przyjęć do pełnienia bezpłatnych dodatkowych dyżurów. Dopiero ingerencja Woj. Wydziału Zdrowia zmieniła ten stan rzeczy). Odmowy udzielania należnych urlopów — (np. mło docianej pracownicy PGR z motywacją: ,nie masz jeszcze 16 lat, to ci się żaden urlop nie na leży") Albo „urywanie" części urlopu (Np. Janowi S. z PGR Czarnowęsy, zamiast przysługujących po 10 latach pracy 30 dni — dawano 15, podobnie jak Kazimierzowi M. — kie-
wała „Insurekcja" był rok 1918. — epopeja nie znalazła oddźwię-ku, w legendzie zo stali tylko „Chłopi".
W polskiej twórczości powieściowej zajmuje Reymont jedno z czołowych miejsc, o-bok nazwisk największych lu minarzy naszej literatury. Prawdziwy i szeroki obraz ży cia, które znał znacznie lepiej niż wielu współczesnych mu pisarzy, wypełniają karty dzieł Reymonta. Wierny temu, co widzi, odtwarza zaob serwowaną rzeczywistość żywym, plastycznym, barwnym słowem, nie cofa swego pióra przed sprawami najbardziej brutalnymi. W tym tkwi tajemnica niewypłowiałych po dziś dzień kart nowel Reymon ta, „Komediantki", „Fermentów", „Ziemi obiecanej" i „Chłopów", kart czerpanych z własnego życia i z czarnego notesu przechowującego obraz zagubionej w świecie stacyjki kolejowej i żyjących obok niej Lipiec.
^ ABrias
ko z redakcyjnych materiałów — czytelniczych listów, próśb o pomoc lub radę —- mogłabym przytoczyć setki kolejnych przykładów, setki spraw z bieżącego jedynie roku, nie sięgając do lat ubiegłych.
Równie wymowne są dane WKZZ. Jeśli w r. 1962 do instancji związkowych w województwie wpłynęły 2063 skar gi, dotyczące stosunków pracy, to w r. 1963 było ich o 200, a w r. 1964 o około 600 więcej. Jeśli terenowe i zakładowe ko misje rozjemcze w r. 1962 roz poznały 501, to w r. 1964 — już 1134 spory między pracow nikami a zakładami pracy. Warto dodać, że mimo powszechnie znanych słabości pra cy komisji rozjemczych, którym zarzuca się, że nic zawsze umieją wyzwolić się spod nacisków kierownictwa zakła du (członkowie komisji zakładowych, to przecież także... -pracownicy) — zdecydowana większość orzeczeń komisji, bo aż 629 w owych 1134 sporach, uznawała słuszność pracowniczych żądań. W 244 spra wach komplety orzekające nie osiągnęły jednomyślności, co spowodowało przekazanie tych spraw do sądów a jedynie w 261 przypadkach zapadły orze czenia, oddalające roszczenia pracowników.
A więc i statystyka dowodzi, że pracownicze skargi nie są zazwyczaj z palca wyssane... Że wyraźnych naruszeń, lekceważenia, omijania prawa pracy — nie brakuje. Mimo że przecież gdzie, jak gdzie, ale w warunkach naszego u-stroju istnieją wszelkie przesłanki, by prawa i pozostające w ich granicach interesy pracownika były w pełni sza nowane.
*
— Moim zdaniem — mówi inspektor ochrony pracy przy WKZZ tow. Z. Werner — pod stawową przyczyną naruszeń ustawodawstwa pracy jest po prostu nieznajomość przepisów w tym zakresie ze strony ludzi odpowiedzialnych za sprawy kadrowe. Zaczyna się od tego, że dyrektor czy kierownik nie orientuje się, że de cyzja jego jest błędna, sprzeczna z prawem.
Najczęściej nie konsultuje się tych spraw z radcą praw nym pr^^biorstwa, który
mógłby — i powinien — zwró cić uwagę swego kierownictwa na konieczność prze str ze gania prawa. Naturalnie zda rza się, że radca nie umie, czy też nie ma odwagi udzie lić przełożonemu takiej rady. A zapytany o opinię już po fakcie — wykorzystuje ca łą swą prawniczą wiedzę po to jedynie, by obronić bezprawną. krzywdzącą pracownika decyzję. No bo który z dyrektorów chce przyznać, że popełnił błąd? Zdarzyło nam się pewnego razu przekonać dyrektora jednego z kosza -lińskiech przedsiębiorstw, że nie wolno mu było zwolnić księgowego — członka zakładowej komisji rozjemczej i że nie do niego, jako dyrektora, należało odwoływanie owego księgowego z tej komisji. „Przekonaliście mnie, towarzysze — powiedział — zbyt pochopnie postąpiłem. Ale de cyzja już nie zmienię. Zapłacimy odszkodowanie, jeśli będzie trzeba, lecz wypowiedzenia nie cofnę! Jak ja bym wyglądał w cczach moich podwładnych?".
Rzeczywiście — po rozprawie sądowej przedsiębiorstwo zaipłaciło zwolnionemu księgowemu 16 tys. zł odszkodowania. Z kasy państwowej. Taka była cena dyrektorskie go autorytetu. Cena, na któ rą stać każdego, jeśli nie pła ci rachunku z własnej kieszeni. A nie płaci. Me było w województwie w ub. roku ani jednego przypadku wyegzekwowania od winnych przynajmniej część pieniędzy stra conych przez przedsiębiorstwa w wyniku błędnych decyzji kadrowych. Nic dziwnego, że w takiej sytuacji nie oszczędza się środków, angażowanych do „obrony" dyrektorskiego „honoru", radcowskiego nieuctwa, czy zwykłego a-sekuranctwa ludzi, którzy np. nie chcą uznać słusznego roszczenia pracownika, dopó ki nie jest ono stwierdzone orzeczeniem sądowym. Tak właśnie było w przypadku sporu całej grupy pracowników Człucnowskich Zakładów Przemysłu Terenowego z kierownictwem tego przedsiębiorstwa. Pracownicy żąda li wypłaty należnego im ek wiwalentu za opał. Sprawa ciągnęła się kilka lat. Dwukrotnie była tematem artyku łów w gazecie. Rozstrzygnięta częściowo przez komisję rozjemczą na korzyść pracowni ków — trafiła do sądu, który ostatecznie przyznał żądane sumy 9 członkom załogi CZPH Po latach upartych starań lu dzie ci uzyskali to, co się im należało — wynagrodzenie w kwotach od 1 do 2,5 tys. zł. Zakład zapłacił kilkanaście tysięcy — ale dopiero po prze wlekłym, zabierającym czas i pieniądze procesie, do udziału w którym trzeba było przecież zaangażować znaczną część załogi, co nie mogło po zostać bez wpływu na produk cję. A więc „w koszty" spra wy należałoby wpisać nie tyl ko zasądzoną kwotę i koszty sądowe...
W skali wojewódzkiej wygi ąda to mniej więcej tak: W roku 1964 Sąd Powiatowy w KosTalinie zasądził od przed siębiorstw na rzecz pracowników 143 491 zł, a Sąd Powiatowy w Szczecinku 192 757 zł. Brak- jest dokładnych danych ze wszystkich powiatów, ale ostrożnie szacując trzeba się doliczyć kwoty ponad mi liona ziotych. Dodajmy do tego dalsze ćwierć miliona zł przegranych przez zakłady pracy przed komisjami rozjemczymi w tymże roku 1964, a dowiemy się ile — w tej je dynie postaci — marnuje się społecznego grosza!
Czy tylko grosza? Czy jedynie w złotówkach należy mierzyć straty społeczne, wy nikające z łamania ustawodawstwa pracy? Jakże o sto sunkach międzyludzkich w za kładzie świadczy fakt, że za pytany, dlaczego nie wystąpił w obronie skrzywdzonego pracownika — członek ra dy zakładowej odparł: „Nie mogłem — dyrektor brał u-dział w posiedzeniu..."
A przecież ten dyrektor, to jakże często również członek zakładowych organizacji spo łecznych, członek organizacji partyjnej..*
Oczywiście «^*rowa3zan!e przyczyn naruszania bądź omi jania prawa w stosunku do fir^oaadka tyjfeg & dyrsteka
skiego Ja tu rządzęP — było
by dużym uproszczeniem. Nie tylko dyrektor — satrapa po tyka się o pracownicze u-prawnienia, jak o niewygód ną, zawadzającą mu przeszko dę. Zdarza się to i tzw. „dobremu gospodarzowi", dla któ rego ważniejszy jest pian, pro dukcja, niż wszystkie inne sprawy. Ważniejsza wysoka wydajność pracy nowo przyję tego młodego pracownika, niż krzywda bezprawnie zwolnio nego starego człowieka tuż-tuż przed emeryturą. Tym łatwiej zajmować mu takie stanowisko, że z legalności ka drowych decyzji, ani popraw ności stosunków międzyludz^ kich w zakładzie nikt go nie rozlicza. A z planu — owszem.
*
— Właśnie o to nam idzie — mówi tow. Werner — żeby jednak rozliczać. Trzeba wre szcie zacząć stosować w prak tyce zasadę, że straty przedsiębiorstwa, spowodowane na ruszającą prawo decyzją ka drową pokrywa ten, kto tę decyzję podjął. Duże nadzieje pokłada też aktyw związko wy w przyszłej działalności powołanego do życia na mocy nowej ustawy o bhp kolegium orzekającego przy WKZZ. Bę dzie ono mogło karać grzywną do 4,5 tys. zł osoby winne naruszeń prawa pracy. Do tychczas inspektorzy pracy mieli prawo karania jedynie za wykroczenia z zakresu bhp, a grzywna nie przekraczała 1,5 tys. zł.
Grzywna — oczywiście płacona z prywatnej kieszeni — to już jest oręż w ręku związ kowców, którzy dotychczas mogli jedynie prosić i przekonywać, że naruszanie praw pracowniczych jest rzeczą „brzydką i zdrożną"...
Ale nie tylko aktyw związ kawy należałoby zainteresować problemem. Chyba war to, by i organizacje — i instancje partyjne więcej poświęciły uwagi sprawom stosunków międzyludzkich w za kładach pracy, by wobec na ruszających prawo i zasady współżycia w naszym socja listycznym społeczeństwie — umiały zająć zdecydowane sta nowisko, wyciągnąć surowe konsekwencje, tak, jak to u-czyniła niedawno zakładowa POP oraz KMiP PZPR w Kosza linie w sprawie kierownictwa MPK.
Dopiero w takiej atmosferze — łamanie i lekceważenie praw człowieka pracy nie będzie opłacać się nikomu. Me t>ylko „w eensie ogólnym". Także osobiście.
ZOFIA BANASlJCK
Tylko!
Podobno żaden inny język nie nadaje się tak do wyrażania zawiłych spraw miłości jak język francus ki.
Po rosyjsku można nieporównywalnie, nieprzetłu maczalnie i niedościgle kląć.
A po polsku? Mam.y i my swoje szczyty nie zdobyte.
„Poddano krytyce takty kę dyrektywnego limitowania wskaźników, rzutu jącą niedociągnięcia na sto pień pokrycia potrzeb terenowych". Brzmi to wspa niale —- bojowo, rewolucyj nie, postępowo, tajemniczo, godnie i służbowo. Takie zdanie rzucone z trybuny, zaserwowane w sprawozda niu czy referacie nokautuje nie tylko przeciwników. Odrzuca na daleki dystans wszystkich nie wtajemniczonych, na próżno zachodzących w głowę, co też o-no może znaczyć. Nieliczni vH.ajemniczeni wiedzą, że nie znaczy nic albo prawie nic.
Ale ubrać takie nic lub prawie nic w równie granitowy wystrój jest sztuką, której się można nauczyć. Zwłaszcza, że jest to umie jętność wielce kusząca, bo dająca złudzenie osiągnięcia wyższego stopnia wtajemniczenia, a tego któż nie lubi?
Więc pomału nawet opor ni zaczynają zamiast mówić — wypowiadać się; za miast zwyczajnie czegoś chcieć — składają postula ty, zmierzające w różnych dziwnych kierunkach; zamiast coś po prostu robić — przystępują do komplek sowej działalności w ramach akcji.
A potem... nie potrzeba nawet wielkiego referatu, długiego sprawozdania ani wysokiej trybuny. Wystarczy upijający się dozorca i święta przeciwko niemu zmowa lokatorów. Lokatorzy owi9 prości ludzie, któ rych polszczyzna do niedawna jeszcze rozumiana była nawet przez niedoro-słą dziatwę szkolną, teraz stylizują suplement do adeemu, w którym donoszą, że „wysunęli wiele po stulatów, zmierzających w kierunku perspektywiczne go spowodowania decydują cej zmiany personalnej na etacie gospodarza kolonii".
KSANTYPA
Na szlaku


Żamelc w Baranowie, ~]e~d na z najcenniejszych w Polsce budowli renesansowych z końca XVI w., znajduje się w odbudouńe. Zabytkiem opiekuje się Kombinat Siarko wv w Tarnobrzegu. W zamku powstanie m. in. muzeum siarki.
Na zdjęciu: fragment dzi edzińca arkadowego.
"" ^ --FOT-CAT.
Str. 6
GŁOS Nr 290 (4115)
Znany filozof Kant, widząc jak czule żegna się pewien je go znajomy bankier z młodą przystojną kobietą, spytał gro:
—	Czyżby to była pańska narzeczona?
—	Oczywiście — odparł z du mą podtatusiały bankier. Widząc jednak zdumioną minę Kanta, dodał:
—	Czy pan się dziwi mojemu wyborowi?
A na to Kant:
—	Pańskiemu? Nie, jej.
(t)
Mark Twain, podróżując po Palestynie, chciał się pewnego razu przeprawić przez je-
Podsłuchane
•zioro Genazaret. Przewoźnik zażądał słonej opłaty 10 dolarów.
— Co, dziesięć dolarów? — zawołał Twain. — Nie dziwię
się teraz, że Chrystus wolał przejść przez to jezioro Pieszo.	(t)
Car Aleksander U stwierdził ze zdumieniem, że w par ku pałacowym w samym środ ku trawnika stoi co dzień żoł nierz na warcie. Nikt nie u-miał powiedzieć, dlaczego w tym miejscu zaciąga się wartę. Dopiero zgrzybiały kamer dyner dworski opowiedział, śe przed stu laty caryca Kata rzyna dostrzegła kiedyś wśród srogiej zimy w tym miejscu zakwitły pierwiosnek. Rozkazała więc postawić tam wartownika, by nikt nie zerwał kwiatka. Od tego czasu dowód ca gwardii pałacowej kazał co dzień stawiać w tym miejscu wartę.	ft)
J-
ALBUM
KOSZALIŃSKIEJ PIOSENKI
NASZA ALEJKA
St.' CZESŁAW K URI ATA
Walc
Muz_'WŁADVSkAW TUROWSKI


*=3=P


£ Ta naj-bliższa a - tej-ka nas tą-czy,	a - lej -ka słońca i
\__

rJ,r Mr r
w

i
h
pta-ków i drzew. Bez niej nic się nie za-cznie, nie skończy, bez niej smutny jest i i**? j___ >__>__>
T

kaź - dy śpiew*
%
f i' %
r
Bez niej nic się nie za-rznie, nie skończ(ą.
___^ t *	a tempo
r~r w
T-^
bez niej smutny jest każ - ety śpiew.	Ta zie-to-na a -lej-ka nas

n?-1 r1 r~r i i r 'J-.-1'Lj^
*« dzieli, *
two-je rę -ce i mo - je dto-niey
ćo jej
i j. W J ii
Mil
JiJ.J
P
wt - na żeś-my po -smu-tnie-Li,
te cię ni - gdy już nie do -
¥
w
w
i
i j 'r r 'r
-ęo -ntę*

/ prze-chodzisz jak srebr - ny promień,	Kwitniesz
m

m
r-rn-J
I tu	naj-mit - szym kwiatem.	Wschodzisz jak słońce jak* stońce
^	i ix
p

co dzień%	by śy/ie-cić nad mo-im światem# 2, Wstosicu światem.
Ta najbliższa alejka nas łączy,
alejka słońca i ptaków i drzew.
Bez niej nic się nie zacznie, nie skończy, bez niej smutny jest każdy śpiew.
bis
Ta zielona alejka nas dzieli,
twoje ręce i moje dłonie,
to jej wina żeśmy posmutnieli,.
że cię nigdy już nie dogonię.
I przechodzisz jak. srebrny promień, kwitniesz tu najmilszym kwiatem. Wschodzisz jak słońcc. jalc słońce co dzień, by świecić nad moim światem.
W słońcu idziesz znów środkiem alejki i z wiosną siedzisz samotna na ławce.
zostajesz krzakiem niebieskim i oglądasz pod niebem lata wce.
bit ^
Ta zielona alejka na* dzie&~ itd.
J}RZED dwudziestu pięciu ' laty szli na podbój Europy z pieśnią na ustach: „Jesteśmy czarną gwardią, którą kocha Adolf Hitler". Pamięta ją ich dobrze w Warszawie i Oslo, w Kijowie, Belgradzie, Paryżu... Nie tylko walczyli na -frontach; mordowali lud-ność cywilną jako członkowie specjalnych grup operacyjnych, byli przy niszczeniu warszawskiego getta i w Ora dour; pełnili funkcje strażników w obozach koncentracyj nych; wszędzie otaczała ich
cie w różnych kręgach w NRF. Nie trzeba już chyba dodawać, iż cieszą się pełnią praw obywatelskich, korzysta ją pełnymi garściami z dobro dziejstw koniunktury, posiada ją majątki, posady i stanowis ka. To przecież takie „natural ney> w kraju wzorowej zachód niej demokracji, gdzie „każdy ma równe prawa*'. Mordercy i kaci ludności wielu krajów Europy.
Ale oni mimo tego uważają się za pokrzywdzonych. No bo jak to: wdowa po oberka-
Esesowcy żqcłajq uznania
groza i niencwiść. Kohorty morderców w czarnych mun durach Waffen SS składały się ze specjalnie wyselekcjonowanych „nordyków najlepszej krwi", były oczkiem w głowie superraordercy Himmlera.
Od dni ich „chwały" minęło dwadzieścia lat. I oto przed miesiącem obszerna sala w pewnym niewielkim za-chodnioniemieckim miasteczku zapełniła się znów starymi kumplami spod znaku Waf fen SS. Nie, teraz nie byli już w czarnych mundurach. Ale uniform, nie jest sprawą najważniejszą. Panoicie w eleganckich cywilnych ubraniach myślą dziś i mówią jak dawniej, po tylu latach pozostali wierni swoim ideałom. Wśród nich jest stary przywódca Sepp Dietrich, który choć skazany po wojnie na śmierć, został ułaskawiony i przed laty wyszedł z więzienia na wolność.
Istotne też są inne rzeczy: to, że w kraju między Łabą a Renem mają swą organizację, jednoczącą byłych esesmanów, że mogą, mimo protestów byłych więźniów kitle rowskich obozów, odbywać do roczne spotkania i wreszcie, że żądania rent, emerytur i in nych obywatelskich przywile jów jakie na tych spotkaniach wysuwają — zyskują popar-
Transmisja przez meteoryt
Bardzo ciekawy projekt opracowali i już pomyślnie wypróbowali specjalisci amerykańskiej firmy „Boeing". Polega on na wykorzystaniu meteorów do odbijania sygnałów radiowych i do nawiązywania łączności z od ległymi punktami na kuli ziem skiej. Po pierwszych eksperymen tach założono pierwszą meteorową linię łączności pomiędzy pół nocną Holandią a południową Francją, długości ponad 950 km. W budowie znajdują się urządzę nia drugiej linii, łączącej labora torium podwodne na Pacyfiku z bazą w Seattle.
Meteory wpadają do atmosfery ziemskiej bardzo często, choć nieregularnie; zdarzają się „cisze" trwające oJł. 3G minut, kie
dy meteorów nie ma wcale; zda rza się też, że nad tym samym obszarem wpada kilka meteorów na raz. Przeciętnie prźyjąć moż na, że co minutę wpada jeden meteor.
W odległości 80—150 km od po wierzchni Ziemi meteor zaczyna się spalać, tworząc za sobą „o-gon" z jonizowanego gazu* Od tego ogona świetnie, o wiele le piej niż od jonosfery, odbijają się fale radiowe wielkiej częstotliwości. Wadą jest to, że ogon taki rozpływa się już po paru sekundach i cały dowcip polega na tym, by w ciągu tak krótkie go czasu zauważyć go, zlokalizować i zdążyć przesłać sygnał. Co więcej, nie wszystkie meteory nadają się do tego; najlepsze
»ą te, które wpadają do atmosfe
ry pod kątem 15* (na szczęście ta kich jest większość).
Jak więc pracuje stacja łączności meteorowej? Specjalna antena przez cały czas „przegląda niebo", wysyłając bez przerwy impulsy kontrolne. Jeżeli impuls taki odbija się od jonosfery, jest on zniekształcony i aparat nie reaguje; gdy pojawia się ogon meteora, impuls odbija się wier nie, co wywołuje natychmiastową reakcję anteny: zatrzymuje się ona na tym kierunku, i po u-łamku sekundy wysyła skoncen trowaną informację. W ten sposób średnia szybkość przekazywa nia może osiągnąć do 10000 słów na minutę. Wprawdzie większą część czasu zajmują poszukiwania, ale jeżeli już pojawi się me teor, wysyła się informację w przyśpieszonym tempie — po kil kaset słów na sekundę.
cie Heydrichu otrzymuje godziwą emeryturę, współtwórca ustaw rasistowskich Glob-ke był przez wiele lat prawą ręką samego Adenauera, gene rałowie Wehrmachtu otrzymu ją bardzo wysokie odszkodowania i renty — a oni, „wa leczni żołnierze, stara mierna gwardia"? Czyż nie zasłu gują na takie same traktowanie?
Zbierają się więc na zjazdach, piją piwo, jedzą „żołnier ską grochówkę" i gardłują. Na sali rozbrzmiewają tare żołnierskie pieśniy\ fetuje się dawnych przywódców, którzy zdołali uniknąć po wojnie stryczka, zaś w przerwach między przemówieniami odczytuje się telegramy od wysoko postawionych osobistości życia publicznego, posłów do Bundestagu, polityków, wysokich urzędników NRF. Za wie rają one gorące życzenia dla zjazdu, toteż przyjmowane są hucznymi oklaskami. W stoiskach w rogach sali sprzedaje się literaturę sławiącą wy czyny Waffen SS w okresie wojny.
I kto by tam się przejmował niewielką demonstracją, jaką przed salą obrad zorganizowali aniyfaszyści, byli więźniowie kacetów, których ci w czarnych mundurach mordowali, zsyłali do obozów. Cóż może mieć za znaczenie taka demonstracja, kiedy ma się poparcie władz, własną organizację, kiedy „demokratyczna" prasa w tym kraju wyka żuje „zrozumienie** dla żądań i postulatów byłych esesmanów.
Pomordowani milczą. Ale ci co przetrwali nie zapomnie li«
'A. POLAN
!T| WCZORAJ \dzi&% JUTRO
OSTATNIA NOC
(107)
Ciężarówka nie miała numerta. Mnie się zdaje, ie oni
specjalnie odkręcili swój numer rejestracyjny, a jak już załatwili tego faceta, to zatrzymali się kawałek dalej, i znowu założyli numer. Byłem w MP, jak wykurzaliśmy Niemców z Francji, widziałem niejedno, i dużo słyszałem o takich kawałkach...
Beesley zdobywał wciąż więcej szczegółów. Policja stanowa przekazała policji federalnej spis osób, z którymi Oswald Thoen utrzymywał bliższe kontakty, podała im adres żony Tlioena. Rozmowa z tą kobietą nic nie przyniosła, podobnie, jak nieważkie szczegóły, które zebrano od kilku innych o-sób. Dopiero Marta Cellins, którą Beesley odnalazł w Utica, potwierdziła, że Murphy nie fantazjował, mówiąc Harriet o zabójstwie Thoena.
«— Wierzę — mówiła Marta — ie tak się stało, jak pan opowiadał. To moja wina, że Oswald zginął, nigdy sobie tego nie wybaczę, nigdy... Błagałam go, żeby szukał Geralda. Oswald był starym przyjacielem naszej rodziny, i nigdy nie odmawiał żadnej prośbie.
—	Od jak dawna znała pani Geralda?
—	Spotkałam go dopiero w New Fair Haven. To był wielr ki wstrząs w moim życiu. Nigdy nie domyślałam się nawet, że kobieta może być tak szczęśliwa, jak ja byłam szczęśliwa z Geraldem. Musiałam wrócić do Utica w pilnej sprawie, Gerald miał na mnie czekać, ale nagle zniknął. Dostałam od niego jeden tylko lisi, Jeszcze z New Fair łlaven„ i wcale nie pisał* £a mnie porzuca. BAiał esekae.
—	Czy moinm zobaczyć ten Ust?
—	Nikt nirdy nie zobaczy, nffcemn go nie peksftę. chyba pan ml wierzy. Oswald pojechał co szukać. Był adwokatem, i mai ró£xxyełt linfeL takżc^przestępcrfrw, i od nich mu-
fce Gerald pil tam od kilku dni, i że nieznany Im rudy mę£* czyzna rozmawiał z Geraldem o wypożyczeniu samolotu w Lin den.
—	To ważna wiadomość, panno Collinsa
—	Dla pana... Oswald wrócił do Utica, i powiedział ml o tym. Prosiłam go, żeby natychmiast pojechał do Linden. Zgodził się, ale ostrzegł mnie, że już nigdzie więcej nie będzie szukać Geralda, że to ostatnia próba, bo sprawa jest podejrzana. I nie wrócił stamtąd. Reszty dowiedziałam się z gazety... Czy Gerald żyje?
—	Nie, panno Collins.
—	Wiedziałam, że tak się skończy: obaj nie fcyją.
Powiedziała to tępo, z jakąś rozpaczliwą rezygnacją, mówiącą Beesleyowi więcej o uczuciach Marty, niż mógłby u-jawnić nawet najgwałtowniejszy szloch.
W barze „Colorado", zgodnie z tym, czego spodziewał się Beesley, nie udzielono mu żadnych informacji. Nikt nigdy nie widział rudego mężczyzny, żaden Murphy nie pił tu przez kilka dni, oni nic nie wiedzą, i nie chcą o niczym wiedzieć. Beesley pojmował, że Thoen miał tu o wiele większe szanse, niż on, i zrezygnował z dalszych poszukiwań.
Zdobył już sporo szczegółów popartych zeznaniami świadków, jednak cała konstrukcja poszlak i faktów mogła rozsypać się z braku najważniejszej, głównej klamry: przeprowadzenie dowodu, że Murphy wyleciał z ciałem profesora de Galindeza. Po uzyskaniu takiego dowodu, można było włączyć do sprawy, prawie automatycznie, trzy dalsze morderstwa: Loretty Flynn, jej ojca, i Oswalda Thoena. Zniknięcie czy też śmierć Murphyego, spełniłaby rolę ostatecznego argumentu: mordercy, albo inspiratorzy tych morderstw, pozbyli się głównego świadka.
Teraz wszystko zależało od Athwooda, jego zręczności, i odporności na podsuwane mu interpretacje, bardziej bezczelne, niż naiwne. O Wynna Beesley był spokojny, wiedział, że nie zrezygnuje, że nie wróci z pustymi rękoma, a jeżeli nawet stałoby się z nim coś złego, Wynn zdąży mu przekazać wszystkie zdobyte Informacje.
Szczegóły zdobyte na trasie Lind en — Utica, Beesley przesłał do Athwooda, w teczce dyplomatycznego kuriery _ w*toMrrz£kaz&:i& Wymusi* ^	..........
„La Habana".
Półmrok i zaduch", przytłumiony gwar. Kilku gallegoa głośno pochlipuje, jedząc zupę z czarnej fasoli, niekiedy przerywają chlipanie, by sięgnąć po glinianą flaszkę, i łyknąć wódkę pędzoną z agawy. W kącie sali stary peon przekomarza się z młodą dziewczyną, która piszczy i chichocze. Kilku obdartych włóczęgów, prawdopodobnie viejo — tak nazywa się w Dominikanie emigrantów z Haiti — włóczęgów, o których nigdy nie wiadomo, czy są poszukiwani przez policję, czy też pracują dla niej — gra w siete y medio. Przy barze siedzą dwie młodziutkie dziewczyny z wysoko podciągniętymi spódniczkami.
Pod ścianą, na tle plakatu z podobizną Trujillo, obok gitarzysty z bryłowatą szczęką — siedzi piękna kobieta, prawdopodobnie Monika Gonzales. A oto Mulat, o którym także mówił mi Beesley, pracujący dla policji dominikańskiej. Patrzy podejrzanie, i porusza zabawnymi wąsami, których ostre i długie końce sterczą na tle policzka w sztywnym rozrzucie.
—	Que desca Ud.? — zapytał Mulat — co pan sobie życzy?
Poprosiłem o dwie większe wódki: — Des copas de aguar-
diente.
Zapytał, czy ta druga także dla mnie. Powiedziałem, że
chciałbym go zaprosić na tę drugą.
—	Con mucho gusto — powiedział — z przyjemnością.
Przyniósł butelkę wódki i dwa kieliszki, usiadł przy
stoliku. Rozmawialiśmy nadal po hiszpańsku.
—	Co mogę zrobić dla pana? — zapytał, zniżając głos.
—	Wypić ze mną jeszcze jeden kieliszek — powiedziałem. Poczułem nagle pragnienie upicia się, oszołomienia, zapomnienia o Harriet, Loretcie Flynn, Dominikanie, Galindezie, i wszystkich innych sprawach, z którymi nic mogłem się oswoić i z których nie mogłem się wyplątać. Każdą z nich czułem jak guzowatą narośl na mózgu. Co tu robię, do licha, co mnie to wszystko obchodzi? Że zarobię kilka dolarów? W Nowym Jorku mogłem zarobić więcej. A ta idiotyczna historia z Harriet i Murphym, tym przyzwoitym chłopcem, który zginął, nie zdążywszy się z nią przespać? Może noc z Harriet nadałaby wreszcie jakiś sens życiu tego przyzwoitego szczeniaka. Niepotrzebnie umarł, i niepotrzeb-nie żyL Jak ja, jak wielu innych, x	n
..............—tM, **4

Str. 7
K
KOBIETA
z
plemienia Arussi
Kobieta etiopska z plemienia Arussi, które zamieszkuje osadę w dolinie Itift położoną na południe od Addis Abeby. Wykona ne ręcznie ozdoby i oryginalna fryzura — są cechą charakterystyczną każdej elegantki z plemienia A-russu
CAF

MOTTO:
Niniejszym zapytujemy, gdzie można nabyć kate chizm socjalistycznej mo ralności...
(Z listów do Rubaszki)
Wpadł do mnie na chwilę taki jeden ze szczebla i powiada: Rubaszka, będziecie musieli napisać katechizm so cjalistycznej moralności. Ludzie w terenie chcą takiej książki, w której by można wyczytać czego nie wolno. Za glądnie człek do spisu pod odpowiedni rozdziałek i już wie dokładniusieńko, czy zgrzeszył socjalistycznie czy je szcze nie.
Trochę mnie to zatroskało:
—	Taki kodeks chyba nie jest potrzebny. Co za pożytek z niego? Wszystkich moż liwych przypadków, sytuacji konfliktowych, nie można dro biazgowo i jednoznacznie o-tenić. Odpowiedź na pytanie co jest dobre, a co złe powin na być wynikiem nie tyle ze wnętrznych nacisków, ile aktem wewnętrznych, osobistych decyzji moralnych danej jednostki. Wyrazem refleksji war tościującej! Takiej refleksji, która opierając się na analizie...
—	Coś tu kręcicie! — słyszę dezaprobatę. — Od roboty chcecie się wymigać?
—	Skądże! Wychodzę tylko z założenia, że socjalistycznej moralności nie można budować w oparciu o szczegółowe przepisy, zakazy, nakazy. Po trzebna tu jest raczej ogólna wiedza dotycząca elementarnych wartości moralnych, jakiś ogólny zespół kryteriów, dyrektyw wyboru, które by pozostawiły wiele miejsca dla indywiduainych decyzji. Słowem, niezbędna jest praca nad podnoszeniem kultury ety cznej społeczeństwa...
—	Znowu coś kręcicie! — dąsa się mój rozmówca. — Zgłoście się jutro do mnie. Stanę na czele komisji i przy stąpimy do działania.
Wczesnym rankiem, zgrupo wani w dużej sali niczym kompania w szyku zwartym, raźnie przystąpiliśmy do opra cowania kodeksu etyki socja lis ty cznej.
—	Nie zabijaj! Ten zakaz powinien być respektowany skrupulatnie w naszej etyce — mówi przewodniczący. — Zatem jeden problem możemy odfajkować. Przejdźmy do następnego tematu.
—	Mam wątpliwości! — odzywa się przedstawiciel cechu rzeźników. — Nie ma wyjątków? Na pewno będzie dużo uciechy v<rśród baranów i wołów. Ale my ich i tak będziemy rżnąć!
—	Myślistwo upadnie! —
rozpacza inny. — Jak polować na jelenia? Można mu pogro zić parasolem, ale co to za przyjemność? Bez strzelby ani rusz!	-
—	A jeśli wróg na nas napadnie, czy będziemy się mu w pas kłaniać? Kluskami kar mić?
Zabrał głos przewodniczący:
—	Istotnie, wiele tu wątpliwości. Powołajmy specjalną podkomisję do szczegółowego opracowania wszystkich wariantów tej kwestii.
Szybko powołaliśmy podko misję i przeszliśmy do innego tematu.
—	Nie czyń drugiemu, co tobie niemiło — recytuje prze wodniczący. — No, tu chyba wszyscy jesteśmy zgodni. Tu nie może być żadnych wątpli wości. Przechodzimy zatem db następnego punktu.
—	Mnie wątpliwości napadły! — powiadam ze skruchą.
anie
tecfiizmu
W	. .
Ktoś na sali pod moim adre sem głośno mruczał o sklero zie i zwolnionym toku myśli.
—	Gadajcie Rubaszka szyb ko o co wam chodzi i nie zawracajcie komisji głowy! — napomina przewodniczący.
—	Ten wymóg moralny ma liczne wyjątki — stwierdzam.
—	Ludzie na przykład bardzo nie lubią, gdy się ich krytykuje. Czy z tego ma wynikać wniosek o nieużyteczności kry tyki w socjalistycznych warunkach?
—	Istotnie — przypomina sobie przedstawiciel związku głuchych. — Mam taką ładną płytę. Lubię ją, więc sobie często grywam ,.Pasła Kasia wołki w dolinie". I wciąż są awantury, bo sąsiad jest niemuzykalny. Ładna piosenka, mogę zaraz zaśpiewać...
—	Ani mi się waż' — krzyk nął ktoś z rozpaczą w głosie.
—	To właśnie on! Zaraz mu zaśpiewam'
—	Koledzy! — pośpieszył z
interwencją przewodniczący.
—	Wstrzymajcie się od wszel kich śpiewów do czasu, kiedy ten problem podkomisja wszechstronnie rozważy. Pr?y stępujemy teraz dn cudzołóstwa. Kto z kolegów miałby ochotę w tej materii?
Postanowiłem również podzielić się swymi wątpliwoś ciami.
—	Ta forma działalności jest mi nie dość jasna. Sam wyraz zawiera elementy dwu znaczne. Składa się z dwóch części: cudze łoże. A jeśli to będzie cudzy tapczan? Jak ta
w cudzej stodole? — w odnie sieniu do specyfiki wiejskiej. Bez kilku podkomisji, proszę kolegów, ani rusz!
Z uwagi na zawiłość próbie matyki wybraliśmy dwie pod komisje w rozszerzonym skła dzie.
Pod wieczór doszliśmy do
ćwierćprawdy. Rozgorzała znów dyskusja. Chodziło o stwierdzenie, czy ćwierćpraw da jest cztery rjLzy gorsza od stuprocentowej prawdy? Czy półprawda jest dwa razy lepsza od ćwierćprawdy i o połowę gorsza od całej prawdy? Czy należałoby inaczej tę sprawę rozstrzygnąć? Niektórzy twierdzili, że półprawda jest gorsza nawet od całego kłamstwa, ponieważ skuteczniej wprowadza ludzi w bła,d. Taki jest główny cel wszystkich półprawd i ćwierć prawd.
—	Każde kłamstwo jest czy nem moralnie złym — przewodniczący usiłował naprędce podsumować polemikę.
—	Ja tam nie gardzę kłam stwem, gdy ono jest potrzebne! — powiedziałem ze stoickim spokojem. — Za okupacji należałem do partyzantów. Ge stapo wpadło do mnie na rewizje. Pod ać nazwiska kon soi ratorów? Ni!?dy tak pięknie nie łgałem jak wówczas! Czy kłamstwo nie było w tej kon kretnej sytuacji bardziej war t^ciowe niż wyznanie prawdy?
Wybraliśmy kilka podkomisji celem dokładnego 7badania kłamstwa, prawdy stuprocen towej, półnrawdv, ćwierćpraw dy i innych ułamków.
—	Dzisiaj koledzy zbliżamy się do końca. Poprzestaniemy na dziewictwie. Resztę pozo stawimy na dni następne. Kto z kolegów w sprawie tej dolegliwości?
—	Nic się im nie stanie, jak trochę poczekają na swego męża! — rozpoczął dyskusję stary kawaler. — Trochę cier pliwości, ot!
—	Takim tylko popuścić — warknął ktoś pod oknem. —. Z nimi trzeba krótko, ostro!
Sorawnle powołaliśmy czte ry komisje i kilka grup pierw szej redakcji tekstu Po roku ciężkiej pracv jnkoś udało nam się ogarnać w przybliżę niu całość problemu. Powstały w tvm czasie 1452 nodko-misje. One z ko?ei wydzieliły kilka tysięcy grup nierwszej redakcji. Po prowizorycznym podliczeniu przez maszynę ma tematyczna okazało *'e. że pełny kodeks moralnesocjalistycznej bed7re <cbeimo-wp! ponad tysiąc opasłych tomów.
—	Na co to komu potrzebne? — powtórzyłem swoje są dy. — Kto to przeczyta? Już w kołysce trza będzie zacząć czytanie, by pod starość lek turę zakończyć.
—	No i świetnie! — odrzekł przewodniczący. — Ludziska zajmą się czytaniem kodeksu przez całe życie, nie będzie czasu na zbytki. Jasae?
:	WJBASZKA .
DONIOSŁA WIZYTA
„Kair i Addis Abeba gorąco witały swego gościa z Warszawy", „ZItA i Etiopia podejmowały Dostojnego Gościa E. Ochaba z uczuciami prawdziwej przyjaźni" oto tylko 2 tytuły z wielu podobnych, jakie ukazały się w dziennikach afrykańskich w trakcie wizyty E. Ochaba w Egipcie i Etiopii.
Wizyta owa, jak podkreśla zgodnie prasa Afryki, była przejawem dalszego rozwoju przyjaznych stosunków Polski z afrykańskimi krajami tzw. „trzeciego świata". Wszechstronne rozszerzenie tych stosunków leży zarówno w naszym interesie, jak też w interesie państw afrykańskich.
Wyznanie
Były dowódca doborowych oddziałów SS, podpułkownik Willy Schaefer, omawiając swą „bohaterską" przeszłość w służbie Fuhrera powiedział: „Byliśmy tylko dobrymi iol nierzami. Teraz chcemy być tylko dobrymi obywatelami..."
Tylko?
Marsz
na Waszyngton
Dzień 27 listopada — Międzynarodowy Dzień Solidarności z Walczącym Narodem Wietnamskim — przeszedł do historii stolicy USA jako dzień największej w tym mieście de monstracji antywojennej.
— „To musiało zrobić wrażenie na ludziach z Białego Domu. Musiało przekonać na szą administracje?, że nie ma zbyt powszechnego poparcia dla- swej bieżącej brutalnej polityki międzynarodowej. Mieszkańcy Stanów nie chcą mieć nic wspólnego z wojną na Półwyspie Indochińskim. Żądają jej zaKoriczenia — i to chyba w naszym własnym interesie..." — tak komentowała prasa amerykańska o-statni „Marsz na Waszyngton", zorganizowany przez przeciwników wojny w Wiet namie.
W dniu tym również w wie
lu krajach Europy zachodniej odbyły się liczne wiece i dc monstracje. Ich uczestnicy do magali się zakończenia agresji i okupacji amerykańskiej w Wietnamie. Hasła „Pokój w Wietnamie!", Wietnam dla Wietnamczyków" — są hasłami cale.1 światowej opinii publicznej.
Waszyngton nie słucha jed rok głosu świata. W dniu de monstracii pod Białym Domem, prez. Johnson przebywał na weekendzie w swej rezydencji w Teksasie. Uczest ników demonstracji waszyngtońskiej na oczach policji USA kilkakrotnie bezkarnie atakowali amerykańscy faszyści w hitlerowskich mundurach 72 swastykami na rękawach, świat protestuje. Dokąd zmie rza polityka prez. Johnsona? Jak długo jeszcze Waszyngton nie będzie słuchał głosu własnego narodu, zdecydowanie protestu jnceęo przeciw trage dii — wietnamskiej i amerykańskiej.

Bon jour" w Kosmosie
Do „rodziny" krążących po orbicie okołoziemskiej radzieckich i amerykańskich sputników (a jest ich łącznie jak podaje ośrodek lotów kosmicznych w Houston — 686) — dołączył ostatnio francuski satelita. Francja stała się więc trzecim, po ZSRR i USA mocarstwem kosmicznym. Udana kosmiczna „premiera" francuska zapowiada dalsze doświadczenia tego typu. Francja posiada bowiem 3 następne rakiety „Diament", przy pomocy których zamierza wystrzelić bardziej udoskonalone sputniki. Pierwsza rakieta francuska „Weronika" — została wystrzelona w lutym 1952 r. na Saharze. Wyniosła ona wówczas 60-kg masę na wysokość 80 km.
Wilczy apetyt
Wuj Sam: Czy to zaspo-koi jego a.petyt...?
Rys. „Ogoniok"
Kongijska tragedia
Gen*Mobutu obalił prezydenta Kasavubu, który poprzednio obalił Czombego, który wcześniej obalił... Tak można by ciągnąć tę litanię kongijskich
Wszystko to wygląda tro ————
chę groteskowo, ale tylko z daleka, z naszego, euro- SzpilKO.
pejskiego punktu widzę-	*
nia. W rzeczywistości dla Konga oznacza to utrzymanie się i pogłębienie trwa jącego od lat w tym kraju chaosu politycznego i go spodarczego oraz związanej z nim — nędzy, bezro bocia i głodu. Jedno jest pewne: źródeł tego stanu rzeczy trzeba szukać w ga binctach CIA (wywiad USA) i innych, różnej maś ci neokolonizatorów, wśród których nie brak też przed stawicieli belgijskiej finan sjery, nic rezygnującej ze swych dawnych pozycji w Kongu.
Morale
Prasa USA rozpisuje się ostatnio na temat „wzrostu morale wśród żołnierzy reżimu sajgońskiego. Tymczasem u-jawnione dane wskazują, 4e w okresie ostatnich 10 miesię cy z armii tej zdezerterowało ponad 87 tys. żołnierzy, pod czas gdy w ub. roku liczba dezerterów wynosiła 72 tys. (Stanowi to około 38 proc. ca łej armii południowowietnam skiej).
Nie narzekajmy
Reprezentacyjna sala jadał na w siedzibie premiera Wil sona przy Downing Street zo stała ostatnio zamknięta w wyniku brakoróbstwa brytyjskich majstrów, remontujących rezydencję urzędowa sze fa angielskiego rz.ądu. W r. 1963 zakończono trwający 3 la ta kapitalny remont. Kosztował on aż 2 250 000 funtów, choć wstępnv preliminarz prze widywał tylko 400 tys. funtów. Wzrost kosztów i złe wy konawstwo bvło już nieraz przedmiotem licznych oświad czeń. Ostatnio premier Wilson zarządził przenrowadzenie spe c^nlne^o dochodzenia w tej sprawie.
W CENTRUM UWAGI & W CENTRUM UWAGI © W CENTRUM UWAGI
^ Wystarczył tylko jeden artykuł, opublikowa ny w „New York Times", aby wywołać grozę i oburzenie opinii publicznej świata, z ar tyk u łu tego wynika, że już od G lat rakiety i samo loty Bundeswehry oraz innych sojuszników NATO wyposażane są potajemnie w amerykan skie głowice nuklearne. A więc hitlerowscy generałowie, dowodzący bońskim Wehrmachtem — dysponują najstraszniejszą i najbardziej niszczycielską bronią naszej epoki, bronią nu-
ATOM i...
klearną. Świata nie uspokaja ogłoszone ostat ltio zapewnienie przedstawicieli rządu USA, że Waszyngton „sprawuje kontrolę" nad przekazaną bońskim odwetowcom bronią nuklearną. Przerażającym faktem jest to, iż za Łabą deionator nuklearny znalazł się w lękach generałów odwetowej Bundeswehry. Wszystko to dzieje się w sytuacji, kiedy przedstawiciele USA na forum ONZ i innych organizacji międzynarodowych obłudnie zapewniają o swej „pokojowej misji" i chęci nierozprzestrzeniania broni jądrowej. Ostatnie obrady NATO jak również wizyta kanclerza Erharda w Waszyng tonie wskazują dobitnie, że USA czynią wszystko, aby zaspokoić niebezpieczny dla pokoju światowego boński apetyt atomowy.
* Apetyty 1 roszczenia bońskich rewizjonistów stara się również zaspokoić Stolica A-postolska. Wypada tu przypomnieć okres okupacji. Historia ludzkości nie znała dotąd tak
masowego ludobójstwa. Przez tamte 5 strasznych lat ani razu. papież nie potępił zbrodni i barbarzyństwa hitlerowców. Znamy natomiast fakty błogosławieństwa przedstawicieli armii lucooójców. Minęło 21 lat od wojny. Odbudowaliśmy z ruin miasta i wsie, chcemy żyć w pokoju. Tymczasem papież Paweł VI przyjmuje na audiencji i udziela błogosławieństwa delegacji zachoduiontemieckiego Związku Prze siedleńców, współczuje, jak twierdzi, tym których ciężki los zmusił do opuszczenia ich domów. Nikt rzecz jasna nie może odmówić pa pieżowi prawa do wyrażania takich czy innych sympatii. AJe publiczne poparcie i błogosławieństwo dla organizacji o jawnie odwetowym charakterze — i to w krótki czas po ogłoszeniu dniosłego memorandum Kościoła Ewangelickiego "w NRF, potępiającego rewizjonizm — ma szczególną wymowę.
błogosławieństwo
— „Słowa papieża dodały nam otuchy i są
dla nas zachętą do dalszej walki (!) ... Mamy teraz całkowite poparcie naszego rządu i — kościoła" — powiedział ostatnio już po otrzymaniu papieskiego błogosławieństwa jeden s najzacieklejszych rewizjonistów i odwetowców zachodnioniemieckich Wenzel Jaksch.
* A więc dwa wydarzenia ogromnej wagi: broń nuklearna w rękach odwetowców i błogosławieństwo Ojca Świętego... Cóż więcej Bonn potrzeba. Chyba tylko przypomnieć o cię gach pod Stalingradem, Kurskiem i w samym Berlinie. Świat dziś nie jest już ten sam, co przed 25 laty...
W CENTRUM UWAGI
W CENTRUM UWAGI
W CENTRUM UWAGI

GŁOS 9r WS *©15)
Nakładem Państwowego In stytutu Wydawniczego ukazał &ię nowy tom opowiadań Mar ka Nowakowskiego ,,Zapis". Marek Nowakowski, jeden z pokolenia „Współczesności", głośny przed kilku latami de biutant i autor tomu opowiadań „Benek Kwiaciarz" opisu je szarych ludzi, mieszkańców przedmieść Wielkiej Warszawy, postacie życiowych wyko-lejeńców i buntowników. „Zapis" jest zbiorem miniatur ta kich właśnie małych kanciarzy i cwaniaków, wykolejonych dziewcząt i tworzy w su mie obraz pewnej całości — 6zarej, banalnej i tragicznej za razem. Ten tom prozy, o niebo lepszy od poprzedniej książ ki Nowakowskiego, „Trampoliny", czyta się z ogromnym zainteresowaniem.
Z Nowakowskim warto zestawić jego radzieckiego rówieśnika (obaj autorzy mają po trzydzieści lat), dziennikarza i prozaika Włodzimierza Wojnowicza. Krótka opowieść „Tu mieszkamy" (Iskry, tłum. W. Komarnicka), wy rosła wła śnie z dziennikarstwa i jest właściwie zbeletryzowanym re portażem, opowiadającym o ży ciu małej wsi. Ludzie tam pra cują ciężko, ale umieją cieszyć się swą pracą, przelotni mieszkańcy małej Popowki nie zaszczepią też tym młodym bohaterom marzeń o wiel kim świecie, nie skłonią do po rzucenia osiedla, które choć maleńkie, jest jednak swoje, znane, kochane.
Wydawnictwo Literackie o-publikowało powieść Jalu Kur ka „Uważaj, żmija!" Jej fabu łę streścić można w kilku słowach: pracownik warszawskiego wydawnictwa, człowiek pięćdziesięciodwuletni i mąż młodszej o 22 lata żony wyjeżdża na coroczny wrześniowy urlop w Tatry. Tam, w górach, które traktuje jako a-zyl i miejsce rzeczywistego życia oraz konfliktów, rozpamiętuje swoje porażki małżeń sicie. Ten sentymentalny nurt przeplatają liryczne opisy gór skiej przyrody, naszpikowane zresztą topografią i taternicką terminologią. Powieść, mająca być ideowym i obyczajowym rozrachunkiem pięćdziesięcio-latków — jest jednak nieprzy jemnie banalna i chaotyczna. Nieład myśli głównego bohate ra (narracja prowadzona jest w pierwszej osobie, w formie rozmowy z przyjacielem, od czasu do czasu autoer także zabiera głos a nawet dopuszcza do zwierzeń żonę bohatera) jest odwzorowany przez pi sarza z przesadną pieczołowitością.
Czytelnicy tygodników mieli
już okazję zapoznać się z frag mentami satyrycznego dziełka Jerzego Wittlina „Yademe-cum grafomana" — ostatnio wydało je Wydawnictwo Lite rackie. Wittlin w uroczej, „podręcznikowej" (Parkinson się kłania!) formie kataloguje „przepisy" ha powieść opowiadanie, scenariusz filmowy, piosenkę, omawia szczegółowo liczne wątki i tematy literackie. Lektura „Yademecum" to pyszna
narywka, szczególnie <£La* tych,
co z grafomanią mają do czynienia na co dzień. Książeczkę ilustrował Szymon Kobyliński i do dowcipnych wywodów au tor a dodał swoje dowcipne rysunki.
Ponadto na półkach.'księgar skich:
Karolina Targosz-Kretowa „Teatr dworski za Władysława IV" (Wyd. Literackie). Mo nografia ważnego w dziejach polskiej kultury teatru, który zawdzięczamy królowi, słynnemu nie tylko z marynistycz nych zainteresowań.
Edward Góra „Gromadka" (MON) — opowiadania wojsko wo-wojenne, przeznaczone dla młodzieży i opowiadające o młodzieży.
Stefan Lichańskl „Kuszenie Hamleta" (LSW) — zbiór szki ców z lat 1959—1964 znanego krytyka literackiego.
Wiktor Bazielich „Historie starosądeckie" (WL). — Pięknie wydany tom omawiający dokumenty z dziejów Ziemi Sądeckiej.
Mieczysław Jaworowski „Vo robiti romaneste.f— Zwięzły kurs języka rumuńskiego. Wy dany przez „Wiedzę Powszech ną" w serii „Biblioteki lingwisty" podręcznik, umożliwia jący samodzielną naukę języka.
(sten)
JESIENNY DZIE&
Na naszych ekranach rzad
ki gość — film produkcji wiet namskiej. Mioaa kinematogra l*ia tego kraju rozwija się po woli, a jeanak „Jesienny dzień" pięknie świadczy o ambicjach filmowców demokratycznego Wietnamu. „Jesienny dzień" sięga do trudnego OKresu historii Wietnamu — wojny wyzwoleńczej z Francuzami, okresu niestety aktualnego i dzisiaj. Oczywiście, można wytknąć temu filmowi pewne potknięcia artystyczne, ale nie przekreślają one pasji i zaangażowania, uroczej bezpośredniości i szczerości. Film składa się jakby z kilku partii — jedną jest wyprawa dwojga młodych zwiadowców pod francuskie fortyfikacje, drugą — okrutna pacyfikacja wietnamskiej wsi przez ekspedycję francuskich najemników, byłych hitlerowców. Trzecią wreszcie jest klamra otwiera jąca i zamykająca film: budo wanie fabryki na ziemi, która kiedyś nie mo.eła wyżywić swych mieszkańców. Wielką atrakcją tego filmu są przepiękne, egzotyczne pejzaże, fo tografowane z wielką inwren cją przez dwójkę operatorów.
WSPANIAŁY ROGACZ
Znany nam „Rozwód po wio sku", nie znane jeszcze (ale już
zakupione) „Małżeństwo po włosku", wchodzący właśnie na ekrany „Wspaniały rogacz" to filmy, podejmujące w formie tragikomedii analizę obyczajowych spraw dzisiejszej Italii. Analiza to o-stra, i dowcipna. Trafne wychwycenie typowo włoskich i — uniwersalnych zjawisk w
dziedzinie męsko-damskich stosunków czynią z. tych filmów równie dobrą rozrywkę jak i zmuszają do myślenia. Tak jest i na „Wspaniałym rogaczu": po szczerych wybu chach śmiech na widowni przycichnie, pdy realizatorzy doprowadza nas do jądra pro blemu zazdrości i zdrady mał ż?ńskiej. Piękna Claudia Car-dinale i znakomity Ugo Togr-nazzi w scenerii typu „dolce vita" są nie tylko ozdobą tego filmu, ale i walnie przyczyni li się do jego sukcesu.
AMERYKA, AMERYKA
O tym filmie głośno na Wiecie już z górą dwa latsu Najwyższa nagroda, Złota Muszla, na festiwalu filmo-
wym w San Sebastian w 1964
i nagroda krytyki filmowej na tym samym festiwalu były wy razem uznania dla wybitnego reżysera amerykańskiego Elii Kazana, z którego nazwiskiem związany jest nurt odnowy teatru i filmu amerykańskie go. Potomek greckich emigrantów w bardzo długim (ale bez dłużyzn!) filmie skła da hołd pokoleniom tych ludzi, których bieda zmusiła do wyjazdu z kraju, którzy do Ameryki płynęli po pracę i chleb, po wolność, jak do no-? woczesnego raju. Stany Zjednoczone okazały się dalekie od krainy ziemskiej szczęśliwości, ale ten finał tym bardziej potęguje dramatyzm tego zna komitego filmu, gorzkiego i ponurego, którego treścią jest zaciekła walka młodego' Greka, rodzonego dziadka reżyse ra, o wyjazd do Ameryki, — celu jego marzeń.
Epickość tego filmu, realizo wanego w surowych pejzażach Turcji i Grecji, dodana do o-strej wymowy społecznej, znakomita gra greckich aktorów — tylko w epizodach wspomaganych przez aktorów amerykańskich, przepełnienie filmu muzyką, której kompo zytorem jest M. Had i jakiś, au tor słynnych „Dzieci Piereu-su" — to główne choć nie je dyne walory tego filmu.
MARTA
fpziiftzmiridll 11
f WfcADYStAW ŁUCZAK
tfcl„

Kto ochroni rybaków?
—	Niespodziewana wczes na zima wywołała duże za niepokojenie wśród ryba-ków środkowego wybrzeża. W rozmowach z kapitanem Bryzą dzielili się swymi o-bawami czy mróz nie pokrzyżuje ich planów na pierwszy kwartał.
—	Od pierwszych dni mrozu — mówił Bryza w Kafejce — tematem licz-nych rozmów prowadzonych w gronie rybaków by ły przykre wspomnienia z „zimy stulecia". Przypomi nano wyprawy na Hel, for
Jednym zdaniem
Bzcsrecitóka Stocznia Remontowa od początku 1961 rolni do listopada br. wyremontowała łącznie 2.067 statków i 43 kutrów rybackich.
*
Związek Radziecki zamierza zbudować wspólnie z Turcją most przez cieśninę Bosfor, łączący Europę z Azją.
nota rumuńska składa się
jut z ponad 30 statków o łącznej nośności 150 tys. ton. W przyszłym pięcioleciu ma ona powiększyć się do 420 tys. ton.
W oftresle powojennym otoro-ty Rotterdamu wzrosły 4-krot-nie i wynoszą obecnie ponad 113 min tan rocznie, stawiając ten port na pierwszym miejscu w kwiecie.
mowanie konwojów i liczne awarie jednostek spowo dowane przedzieraniem się przez lody.
— Niestety, — ciągnął Bryza — nie mogłem ich specjalnie	pocieszyć.
Wprawdzie pełnomocnicy do akcji przeciwlodowej dy sponują p:ewną liczbą jednostek przeznaczonych do łamania loduy mają nawet otrzymać nowe jednostki zakupione dla tych celów za granicą, ale to jeszcze nie wszystko.
Zwiedzałem ostatnio Gdańską Stocznię Remontową. Na doku stal „Swa-rożyc"t a przy nabrzeżu „Światowid". Dwie du^e jednostki przystosowane do łamania lodów. Z informacji dyrektora stoczni wynikało, że remont ich ma być zakończony w lutym i mar cu.
Jak widzicie, nowe ]ed*
nostki z importu zastąpią więc wyłączone ze służby lodcłamacze, które chroniły tor icodny Świnoujście — Szczecin i przejścia do Gdyni i Gdańska. A nasze porty nadal pozostaną bez opieki. Trzeba będzie roz-mawiać z Koszalińskim Urzędem Morskim,, aby zażądał zapewnienia nam przynajmniej jednej jednostki wyłącznie do ochro ny portów środkowego wy b rzeza.
fgj|$


Na terenie obserwatorium radio-astronomicznego w obwodzie charkowskim buduje się olbrzymi radioteleskop do odbierania sygnałów kosmicznych ze źródeł, wykrytych na odległość 10 miliardów lat świetlnych. Radioteleskop ten składać się będzie z 2014 anten--wibratorów, które zajmą powierzchnię 15,5 hektara. 10-metrowy radioteleskop w kształcie litery T (taka Jest linia odbieranych fal radiowych) będzie najpotężniejszym urządzeniem tego typu na świecie. Instalacja systemu odbiorczego i urządzenia kontro! ne aparatury znajdować się będą pod ziemią.
Nowy radioteleskop projek towali ^ufeowcy z Instliutu Radło-Flzyki i Elektroniki U-fcralfefclfj Akademii Nauk,	~	CAF
Wspominaliśmy już o bu dowie nowoczesnego motorowca, który otrzymał nazwę „Słupsk". Dzierżawca na żądanie Bywalców Kafejki zaciągnął „języka" o postępie prac przy wyposa żaniu jednostki.
Jak wyriika z informacji uzyskanych od armatora, którym jest gdański zakład Polskich Linii Oceanicznych, roboty postępują szybko naprzód i zgocVie z podpisanym kontraktem „Słupsk" ma być przekaza ny do eksploatacji w końcu stycznia przyszłego roku.
W duńskiej stoczni w Aalbcrgu w charakterze in spektorów nadzoru armatorskiego przebywają juz od dłuższego czasu kapitan ZDZISŁAW HEJKO i starszy mechanik DOMAŃSKI. W listopadzie wyjechali do AaJborga radioofi cer LECH SEIFERD oraz bosman i cieśla. Zadaniem
BANDERA
na mis Słupsk
ich jest nadzorowanie prac przy wyposażaniu statku.
Jeśli nie nastąpią jakieś nieprzewidziane okolicznoś ci, to w pierwszych dniach lutego powinna załopotać biało-czerwona bandera na m/s „Słupsk".
Wr pierwszy swój rejs sta tek najprawdopodobniej uda się do Gdańska, a potem już na linię lewantyń ską.
Statek „swój" będą mieli także bytowianie. Będzie to bliźniak budowanego w Warnie „Kołobrzegu II". Wiadomość o tej decyzji z zazdrością przyjęli miesz kańcy Darłowa. Chcieliby, żeby również ich miasteczko posiadało swój statek. Może więc władze miasta rozpoczną starania?
Piaskiem o burtę
Do niedawna jeszcze o-czyszczanie kadłubów siat ków z rdzy odbywało się przy pomocy młotków. Na rusztowaniach, ustawionych wokół statku stali robotnicy i tłukli w kadłub tak długo aż odpadły reszt ki farby i spod rdzy ukazał się czysty metal. Było to zajęcie bardzo pracochłonne i kosztowne, zwłaszcza, że zabieg ten trzeba powta rzać co roku. Postępem technicznym było zastosowanie młotków mechanicznych. Ale obecnie, kiedy buduje się olbrzymy o długości ponad 300 metrów i ta metoda nie zdaje egza-
minu. Armatorzy żądają,
aby przestój statku spowo dowany remontem był mo żliwie jak najkrótszy.
Do oczyszczania kadłubów postanowiono zastosować silny strumień piasku z wodą. Metoda okazała się bardzo skuteczna. W niemieckiej stoczni Mathias Thesen w Wismarze skonstruowano specjalną dyszę z lekkiego metalu, która pozwala 4-krotnie zwiększyć wydajność pracy przy oczyszczaniu kadłubów. Do datkową korzyścią jest bar dzo dokładne oczyszczenie kadłuba, dzięki czemu farba się lepiej przyczepia.
SŁOWNIK MORSKI
SZOT — lina służąca do manewrowania żaglami.
SZPICGAT — określenie rufy jachtu, która zakończona jest ostro, podobnie jak dziób.
SZPIGAT — otwór w nadburciu przez który spły wa woda wdzierająca się na pokład podczas sztormu.
SZPRING — lina służąca do zacumowania statku przy nabrzeżu, biegnąca * rufy lub dziobu statku w kierunku polcra znajdującego się w połowie statku.
SZTAUER — robotnik portowy zajmujący się roz mieszczeniem ładunków drobnicowych w ładowniach statków. Jest to bardzo odpowiedzialna funkcja wymagająca wysokich kwalifikacji oraz dużego doświadczenia. Od właściwego z&sztauowania zależy stateczność statku oraz bez pieczeństwo ładunku.
SZTIL — lub flauta. Oznacza pogodę bezwietrzną na morzu.
a
Di U
O
"<D
.xc Sb
en PQ
W dziale morskim Muzeum Pomorza Za chodniego znajduje się niezbity dowód istnienia w Bałtyku wielorybów! Jest nim kręg wielorybi, który został wydobyty przez pogłębiarkę podczas prac w basenie portowym w Świnoujściu. Część szkieletu wieloryba ważąca kilkanaście kilo graimów nie jest zresztą jedynym dowodem występowania w ubiegłych wiekach na Bałtyku tych dużych ssaków. Zachowały się bowiem c*pd sy polowań na wieloryby wyrzucane przez sztorm na plaże kilku miejsco wo&ci Pomorza Zachodniego.
Triumf
Od szeregu już lat wszelkie udziwnienia i ekstrawagancje lansowane przez wielkich krawców spalają na panewce — po prostu nie przyjmują się. Współczesna kobieta bowiem — nie rezygnując z kokieterii — chce być przede wszystkim ubrana zgodnie z wymogami współczesnego życia.
Pod naporem społecznego za potrzebowania, nawet najsłyn niejsi projektanci dążą do u-praszczania, kobiecej sylwetki, a w kolekcjach wielkich kraw
rozsądku
ców zdecydowaną przewagę
nad strojami na pokaz zdoby-wają ubiory codzienne i sportowe.
W tym sezonie panowanie rozsądku jest szczególnie widoczne. Przejawia się w nieskomplikowanych (i zdrowych dla włosów) fryzurach, w obu wiu o szerszych nosach i u-miarkowanej wysokości obcasach, w grubych pończochach i ciepłych pilotkach, które nie jedną z nas uchronią przed ka tarem i newralgią. Wysokie kalosze i botki — tak modne ostatnio — również są prze ja wem zwycięstwa rozsądku nad źle pojętą elegancją, kiedy to w mroźne dni kobiety paradowały w pajęczych pończoszkach i lekkich pantofelkach, narażając się na chroniczne przeziębienia, a często i odmrożenia.
Nawet tzw. kobieca linia9 owa „modna linia" tak dotychczas nie licząca się ani z kobiecą anatomią, ani z nie realnością niektórych odchudzających diet — w tym roku sta^e się realniejsza. Jakkolwiek geometryczne, bardzo proste i krótkie suknie na pewno wymagają sylwetki ra czej smukłej — to jednak poważnej rewizji uległy ostatnio tablice tzw. wagi idealnej. A-merykańscy lekarze skorygowali je zgodnie z wymogami zdrowia i współczesnej estety ki. I tak np. obecnie kobieta o wzroście 1,57 cm powinna ważyć od 52 do 54 kg (dawniej od 47 kg do 52 kg), mierząca 1,60 cm — od 55 kg do 57 kg (dawniej od 50 kg do 55 kg), a mająca 1,65 cm od 61 do 63 kg (dawniej od 55 do 6G kg).
Ponadto lekarze dają kobie
tom jeszcze jedną rozsądną wskazówkę: począwszy od trzydziestego roku życia powinny pozwolić sobie na przy tycie o 1 kilogram co 10 lat, co sprawia, że zachowując nie mai niezmienioną figurę jednocześnie przeciwdziałają zmarszczkom.
Rozsądna, łatwa i nicszkodli u>a dla zdrowia jest i najnow sza „dieta cud", stosowana m. in. przez Francuzki. U jej źró deł leży powszechnie znany fakt, że... cukierki odbierają apetyt. Zamiast więc zażywać środki farmakologiczne, mają ce zawsze jakieś szkodliwe skutki uboczne, dobrze jest na 20 minut przed każdym posiłkiem (a powinno być ich trzy) zjeść dwa owocowe karmel ki. (Uwaga: karmelki mają być owocowe i tylko dwa, a nie pół kilo mieszanki czekoladowej!)
Wreszcie na plus triumfu rozsądku w modzie można zaliczyć także te najnowsze wie czorowe sukienki, z których będziemy miały tyle pożytku w sezonie zimowym. Wymagają niewiele materiału, moż na je nawet samej uszyć albo przerobić ze starej sukni czy nawet płaszcza (gdyż szyje się je nie tylko z jedwabiu, lecz także z wełny, gładkiego wel wetu, dzianiny). Są to futerały o 4 szwach, bez rękawów, 2 małym okrągłym wycięciem pod szyją. Niekiedy mają prosty karczek. Wszystkie szwy z zasady grubo stebnowane, często kontrastową nicią. Nosi się te suknie z paskiem luź no związanym czy zapiętym zawsze poniżej talii, lub zupełnie bez paska,
JL BOERGEROWA
rGŁOS Kr 290 (4115)
Str. 9
SPORT
SPORT
SPORT
SPORT
SPORT
SPORT
Dokąd się wybierzemy ?
"SIATKÓWKA
LIGA MIĘDZYOKRĘGOWA
SOBOTA, 4 bm.
KOBIETY. W Koszalinie: BAŁ TYK—ZWIĄZKOWIEC Bydgoszcz (godz. 17, hala sportowa).
dżina 16), w Drawsku: PRZEŁOM—LZS SĘP Wałcz (godz. 11).
KOSZYKÓWKA
ZRYW Szczecin (godz. 19, sala
POSTiW).	KLASA A. W Koszalinie:
MĘZCZYZNI. W Słupsku:	GWARDIA—REGA Świdwin (nie-
GRYF—ASTORIA Bydgoszcz (go-	dzielą, godz. 18.30).
dżina 38, sala ZSZ, przy ul.	w Kołobrzegu: KOTWICA—
Niedziałkowskiego).	—GRYF Słupsk (niedziela, godz.
W Koszalinie: BAŁTYK—STAL	37).
Grudziądz (godz. 19, hala sporto-	w Wałczu: ORZEŁ—MKS
Wa>-	ZNICZ Koszalin niedziela, godz.
NIEDZIELA, 5 bm.	u.30).
KOBIETY. W Koszalinie: BAŁ	w Złotowie: SPARTA—PŁO-
W Słupsku
,,Śmierć Tarełkina" po raz ostatni
W sobotę i niedzielę na sce nie BTD w Słupsku wystawio na będzie po raz ostatni sztuka Aleksandra Suchowo-Ko-bylina pt. „Śmierć Tarełkina", w reżyserii Lecha Komarnic-kiego.
Poza tym we wtorek i środę, tj. 7 i 8 grudnia odbędą się dodatkowe przedstawienia ko medii G. Zapolskiej „Moralność pani Dulskiej" w reżyserii Noemi Kor san.
Spotkanie
honorowych krwiodawców
4 bm. w sali Domu Kultury „Gryf" w Słupsku o godz. 17 odbędzie się spotkanie honorowych datwców krwi. Organizatorem jest Powiatowy Oddział PCK,
ZgnAg
Ob. C. Kowalska, pracownica re-•taijfacji „Bałtyk" w Koszalinie, zam. przy ul. Rybackiej 48, znalazła w dniu 1 grudnia br. większą sumę pieniędzy, która jest u niej do odebrania. (L)
TORLHSJ °\godz*. SARTA AZS TYK—AZS TORUŃ (godz. 12, ha MIEŃ Koszalin (niedziela, godz.
W Bytowie: BASZTA—LZS	Zto°towie: SPARTA-ZWIAZ	^KLASA B. (wszystkie mecze od
KOWIEC Bydgoszcz (godz. 11).	bedą się w niedzielę): w Biało-
W Bytowie: BASZTA—AZS	gardzie: ISKRA Ib—SŁAWA Sła
SZCZECIN (godz. 13, sala	wno (godz. 16).
POSTiW).	W Koszalinie: BAŁTYK Ib—
MĘŻCZYŹNI. W Słupsku:	DARZBÓR Szczecinek (?odz. 15.3^) GRYF—STAL GRUDZIĄDZ (godz. w Drawsku: ŁĄCZNOSCIO-
, 11, sala ZSZ przy ul. Niedzial-	WłIEC—START Bytów (godz. 15).
k°™SkTre^0)\' -	TURNIEJ SZACHOWY
W Kosz^lini?! BAŁTYK—ASTO	KOS7 \T TNTE
RIA BYDGOSZCZ (godz. 14, ha	0 PUCHAR WYDZIAŁU KULTU-
la sportowa).	RY PREZ WRN
LIGA OKRĘGOWA	lVKIN*
Wszystkie mecze siatkarzy ligi	^ niedziele. 5 bm., o godz. 9
okregowej odbędą sie w niedzie	w -sali kina WDK w Koszalinie od
le, 5 bm. Oto zastawienie par:	będzie *ie turniej szachowy o pu
W Bytowie: BASZTA—SŁAWA	char Wydziału Kultury Prez.
Sławno (godz. 11).	WRN. W turnieju uczestniczyć b°
W Koszalinie: AZS KOSZALI?J	zespoły świetlic i domów kul
— LKS GŁAZ Tychowo, godz 10).	w województwie.
W Drawsku: LZS PRZEŁOM— ^EJMTK* SFDZIOW
IHAR Bonin (godz. 10).	PIŁKARSKICH
'mittAM. okupa lr"S£3sr5,""'7—
ssrsri sss ras SIS5-S
nie LKS SOKÓŁ-STOCZNIO- obrad o godz. 9 3oI Początek WIEC Ustka (godz. 19).	K	^
W Kołobrzegu: LZS CZERNINO —LZS ORKAN Słupsk (godz. 17).
W Koszalinie: BAŁTYK I b—
LZS DĘBNICA Kaszubska (godz.
11).
W Bytowie: LZS CZARNI Czar na Dąbrówka—Kuter Ib Darłowo (godz. 9).
GRUPA POŁUDNIOWA. W Szczecinku: PŁYTA—LKS LECH Czaplinek (sobota, godz. 16.30). Po zostałe mecze w tej grupie odbę dą się w niedzielę. W Lipce: LZS CZARNI-LZS Sokół Szczecinek (godz. 13).
W Miastku: START—OLIMP Zło cieniec (godz. 12).
W Pnłczynie-Zdroju: RELAKS —PIAST Człuchów (godz. 17.30).
KOBIETY. W Koszalini-: BAŁ TYK Ib—CZARNI Słupsk (niedzie la, godz. 13).
JUNIORZY. W Kołobrzegu, LZS WYBRZEŻE—ORKAN Słupsk (go
Sobota-nie dzieła 4-5 XII 65
IEMR
KOSZALIN — BTD
niedzie-
SŁAWNO SŁAWA — Trzy kroki po ziemi
(polski, cd lat 12).
DRUH — nieczynne,
ŚWIDWIN MEWA — Sąd ostateczny, la - godz. 13.30 - Moralność pani ^GA — Fortunclla (wioski,
"słupsk - btd - w sobotę i " WRZAWA - Gorąca Iteia
■-arelk1r.alę — g°^z' " ~~ smier° "tyCHOWO — Przeciwnicy (węg.,
w«.
w niedzielę - godz. 15 - Husa- kowcr <Po!skl> «d lat ł6>*
Icczk^
BARWICE — Nieprzyjaciel a progu (radz., od lat 16).
CZAPLINEK — Tysięczne okno (franc., od lat 16).
CZARNE — Rachunek sumienia
AD Ul A — W kraju Komanczów	'Hr1?* »
(USA, od lat IG) — panoram.	CZŁOPA — Kuba w ognia (k«-
Seanse o godz. 15.30. 17.45 i 20.
Sobota — godz. 22.30 — film a-waiigardowy — Przybycie tytanów.
Poranki — godz. 11 i 13 — Ba-
F~ME i ny ®
KOSZALIN
(sfl
Ważne dla grap poiJm^owyeh w Koszalinie
Zarząd Oddziału TPD w Ko
szalinie zaprasza przedstawicieli grup podwórkowych z całego miasta na spotkanie, celem omówienia programu za jęć w czasie ferii zimowych.
Zbiórka odbędzie się 5 bm. (niedziela) w Klubie Dziennikarza, budynek redakcji „Głosu Koszalińskiego", o godzinie 10,30.
PAMIĘTAJ
najmilszym upominkiem od MIKOŁAJA fest
Upominek miły i niekoszłowny
Wszystkie sklepy ZURiT branży radiotechnicznej na terenie całego krcfu dysponują wieloma typami ADAPTERÓW w cenie \vi
ort 57© złotych
ADAPTERY można nabyć na dogodnych warunkach
sprzedaży ratalnej
, .4
K-307/B
W związku z zarządzeniem MHW z dnia 25 IV 1964 roku nr 59 Dziennik Urzędowy nr 16 z dnia 16 maja 1964 roku
DYREKCJA TERENOWYCH ZAKŁADÓW GASTRONOMICZNYCH w SŁUPSKU,
ALEJA WOJSKA POLSKIEGO 1 telefon 40-70, 40-79
przekaże w «fj[leriowę
następujące placówki gastronomiczne:
bufet gastronomiczny na stacji PKP Człuchów ,	Czarne
„	Złotów
Szczegółowych Informacji dot. przekazania placówek udziela dział finansów o-księgowy.
K-2701-0
WZS? w Koszal.nis
przedłuża
ZAPISY
kandydatów ze spółdzielczości DO 3-LETNIEGO i 5-LETNIEGO
ZAOCZNEG
TECHNIKUM EKONOMICZNEGO CZSP
do dnia 15 GRUDNIA 1965 KOKU.
K-2763
o
Nagrodzeni
Nag-rody książkowe za bezbłędne rozwiązanie krzyżówki nr 258 wylosowali:	I	i 1. Grzegorz Stankiewicz, Koszalin, osiedle Karola Marksa 7a.
3L Krzysztof Lechowicz, Szczecinek, uL 9 Maja 38, m. 3,
S. Janina Wierszuń, Miastko^ ul. Sk6rników 2, m. 9,
4. Krystyna Mozol, Słupsk, tri. Mickiewicza Z&, m, T.
i. Czeałaiw Ulman, Rłupefc, ...
ps, ręgaaWkW Ł.& h
bette idzie na wojnę (francuski, od lat 12) — panoramiczny.
WDK — Za Króla i Ojczyznę (ang., od lat 16).
Seanse o godz. 16, 18.30 i 21. Poranki — godz. 11 i 13 — Zła królowa (polski, od lat 7).
ZACISZE — Alibi doskonałe (ang., od lat 12).
Seanse o godz. 17.30 i 20. Poraniu — godz. 11 i 13 — Podhale w ogniu (polski, od lat 12).
MUZA — Trzy plus dwa (radz., od lat 12) — panoramiczny. Seanse o godz. 17.30 i 20. W niedzielę — o 15, 17.30 i 2®. Poranki — godz. 11 i 13 — Sekretarz Rejkomu (radz., od lai 12).
AMUR — Prawo i pięść (polski, od lat 16).
Seanse o godz. 17.30 i 7t. Poranki — godz. 11 i 12.30 — Dziewczynka w dżungli (radziecki, cd lat 7).
KINO WOP — Agnieszka 46 (polski, od lat 16).
Seanse o godz. 17 i 19.30. Poranek ■— godz. 11.30 — Królowa śniegu (radz., od lat 7).
DRUH — godz. 16 — Gwiazda szeryfa (USA, od lat 12).
Godz. 18 — Zabawa na sto dwa (ang., od lat 12).
Poranek — godz. 10.30 — Przygoda w paski (polski, od lat 7).
ZORZA (Sianów) — Zerwany most (polski, od lat 14).
Poranki — Opiekun ptaków (polski, od lat 7).
FALA (Mielno) — Zarezerwowane dla śmierci (NRD, od lat 16). Poranki — Zajączek (pol., od 1. 7). JUTRZENKA (Bobo/iee) — Ludwiku, do rondla (jugosł., od l. 16).
Poranki — Leśny patrol (radz., cd lat 7).
SŁUPSK
MILENIUM — Szkatuła pani Józefy (franc.-włoski, od lat 14) — panoramiczny.
Seanse o godz. 16, 18.15 i 20.30. Poranek: niedziela — godz. 11.30 —- Chłopiec z dwóch światów (duński, od lat 7).
POLONIA — Małpia kuracja (USA, od lat 12).
Seanse: w sobotę — 14, 16.15, 18.30 i 20.45; w niedzielę — 16.15, 18.30 i 20.45.
Poranki niedziela — godz. 12 i 14
—	Latający profesor (USA, od 1. 9). GWARDIA — Beata (polski, od
lat# 16).
Seanse o godz. 17.30 i 20. Poranek: niedziela — godz. 12 — Tomcio Paluch (meksyk., od 1. 8).
WIEDZA — Krzyżacy (polski, od lat 12).
Seanse o godz. 16 i 19.
Poranki: niedziela —godz. 11 i 13
—	Kryształowa Góra.
USTKA	,
DELFIN — Święta wojna (polski, od lat 11).
Seanse o godz. 18 i 20, ! Poranek: niedziela — godz. 12 — : Śpiąca królewna (USA, od lat 12)
—	panoramiczny.
GŁÓWCZYCE
STOLICA — Obok prawdy tpol-»k\ od lat 16).
Sean* o godz. 20.30.
Poranek: niedziela — Dwie sroki za ogon (radz., od Tat 12),
*
BI4ŁOOAHD
BAŁTYK — Pijany anioł (Jap., od lat 18).
CAPITOL — Popioły — I i II se-ria (polski, od lat 16).
BIAŁY BOR — Twaizą w twar* (jugosł., od lat 16).
BYTÓW — Tudor (rum., od 1.16). DARŁOWO — Jlimbo (USA, od lat
GOŚCINO — Koniec naszego śfwiata (polski/ od lat 16).
KARLINO — Dz Wmiy na pasterkę (CSRS, od lat 16).
KOŁOBRZEG
PDK — Pierwszy krzyk (CSRS, od lat 16).
PIAST — Wyspa złoczyńców (pc s'i% od lat 9).
WYBRZEŻE — Peszcz padał na szcz^śc-e (CSRS, od lat 1?). MIASTro — Lęk (CSRS, cd 1.16), POLANÓW — Barwy walki (polski, od lat 1?). POŁCZYN-ZDROJ
WOLNOŚĆ — Głos ma prokurator (T>ołski, od lat 16)-
OGNISKO — Królewskie dzieci (NRD, od lat 14).
bański, od lat	16).
CZŁUCHÓW	— Proces Oskara
Wilde'a (ang.,	od lat 16), DEBRZNO
LOTNIK — Foto Haber (węg., od lat 16) oraz Krzyk strachu (ang., od lat 16).
PIONIER — Zakochani są między nami (polski, od lat 16).
DRAWSKO — Cztery dni Neapolu (włoski, od lat 16).
JASTROWIE — Kryptonim „Pre-i lud i o 11" (NRD, od lat 16).
KALISZ POMORSKI — Pingwin (polski, od lat 16).
KRAJENKA — Pięciu (polaki, Od lat 16).
MIROSŁAWIEC — życie ra* Je^ szcze (polski, od łat 16).
OKONEK — Nigdy nie wrócę (radz., od lat 16).
SZCZECINEK
PDK ■— Pierwszy dzień wolno-ści (polski,, ^d lat 16).
PRZYJAZN — Zabić drozda (USA, od lat 16).
TUCZNO — Noce W ZOO (NHP, od lat 12).
WAŁCZ
meduza — Ukryte skarby
(CSRS. od lat 18).
TĘCZA — Popioły — CŁ I i n (polski, od lat 16).
PDK — Trzej muszkieterowie (franc., od lat 12).
ZŁOCIENIEC
MEWA — Casanova znad Dunaju (węg., od lat 16).
WIEDZA — Tu radiostacja Gliwice (NRD, od lat 14).
ZŁOTÓW — Smak miodu (ang., od lat 18).
OGŁOSZENIA DROBNE
POMOC do dziecka na stałe przyjmę. Koszalin, Bema 5/1 a.
Gp-5293
UWAGA, hodowcy lisów! Nowo otwarty Zakład Usługowy Garbarski w Sławnie, ul. Armii Czerwonej 21, tel. 816, przyjmuje lisy szlachetne do garbotoańia. ^rmin wykonania 7 dni. Przyjmujemy również do garbowania skórki królicze, nutrie, owcze i Inne. — Zapewniamy wykonanie solidne \ il U5mlno®jfc	-----
DYREKCJA PP „UZDROWISKO KOŁOBRZEG" W KOŁOBRZEGU zatrudni INŻYNIERA lub TECHNIKA o kwalifikacjach z zakresu żywienia zbiorowego na stanowisko KIEROWNIKA SEKCJI ŻYWIENIA. Wymagana pięcioletnia praktyka w żywieniu, na stanowiskach kierowniczych. Oferty należy składać pisemnie w Dyrekcji Uzdrowiska — sekcja kadr w Kołobrzegu, uL Ks. Ściegiennego 4, tel. 441, wewn. 204.	K-2755-G
KOSZALIŃSKIE PRZEDSIĘBIORSTWO OBROTU PRODUKTAMI NAFTOWYMI „CPN" Z SIEDZIBĄ W SŁUPSKU zatrudni od zaraz oficera KTP na stanowisko KOMENDANTA ZAKŁADOWEJ STRA-3£Y POŻARNEJ w Jastrowiu. Warunki pracy i płacy do uzgodnienia w dziale kadr	fłupsku, «L
" Sc S-3T?«rO
PROGRAM I
na dzień 4 bm. (sobota)
Wiad.: 5.00, 6.00. 7.00, 8.00, 12.05,
15.00, 18.00, 20.50, 23.00.
5.06 Muzyka. 5.50 Gimriasrtyka. 6.10 Rozm. roln. 6.35 Orkiestra PR w Łodzi. 7.45 Błękitna sztafeta. 8.05 Muzyka i aktualności. 8.30 Tańce symf. 8.50 Na tematy prawne. 9.00 Dla ki. III i IV: „Muzyka z przygodami". 9.20 Górnicze orkiestry cięte. 11.00 Dla kl. VIII — „Era 'wielkiego Pierścienia" — słuch. ll.HO Chór męski „Chopin". 11.49 Rodzice a <±ziecko. 12.25 WieJsQde spotkania. 13.00 Dla kl. III i IV — „Skarbnikowy dar". 13.20 Orkiestra mandolinistów. 14.00 Zagadka literacka. 14.20 Z rosyjskich baletów. 15.20 Barbur-kowe melodie i piosenki. 15.45 Kurs jez. ang. 17.15 Z muzyki franc. 17.40 „Popioły" — S. Żeromskiego. 18.20 Koncert dnia. 19.15 Wędrówki muz. po kraju. 20.20- Relacja dźw. z otwarcia Zjazdu Literatów Polskich. 20.45 Zgaduj-zgadula. 22.40 Muzyka tan. 23.11 Muzyka poważna.
PROGRAM II na dzień 4 bm. (sobota)
Wiad.: 5.00, 6.00, 7.00, 8.0G, 11.05,
16.00, 19.00, 23.50.
5.06 Muzyka. 7.05 Glmn. 7.25 Odpowiedzi. 7.50 Muzyka. 8.15 Kurs jęz. ros. 8.50 Koncert solistów. 9.05 Koncert dnia. 9.50 Public, międzynarodowa. 10.00 Polska muzyka baletowa. 10.20 Koncert. 10.40 „Do siebie podobni" — Zwirskiej. 11.00 Komcert chopinowski. 11.40 „Przeciw konferencjomanii". 12.10 Koncert estradowi muz. radz. 12.45 Felieton dra J. Żabińskiego. 13.00 Poznajemy nasze pieśni i tańce lud. 13.20 Kultura pilnie poszukiwana. 13,50 Rytmy i melodie świata. 14.30 Piosenki żołnierskie. 15.00 Koncert solistów. 15.30 Dla dzieci — „Dwa tysiące naszej szkoły. 16.05 Wiersze poetów śląskich. 16.20 Koncert chóru ZZ Górników z Siemianowic. 16.40 Muzyka tan. 17.25 Pozn. Piętnastka Rad. 17.45 Utwory Fr. Liszta. 18.50 Felieton. 19.05 Muzyka i aktualn. 19.30 Matysiakowie. 20.00 Koncert orkiestry PR w Krakowie. 20.30 Z kraju i ze świata. 20.57 Kronika sport. 21.00 Festiwal Muzyki Jazzowej. 24.00 Muzyka taneczna.
KOSZALIN
na dzień 4 bm. (sobota)
na falach średnich 188,2 m oraz 202,2 m (Siupsk i Szczecinek)
6.50 Ekspres poranny. 8.00 Komunikat o sytuacji na drogach państwowych woj. koszalińskiego. 17.00 „Klub wesołej soboty" — audycja H. Livoi--Piotrowiskiego. 18.20 Wiadomości koszalińskie. 18.25 „Prezentujemy Sławno" — audycja T. Grzechowiaka.
Redakcja Artystyczna Koszalińskiej Rozgłośni Polskiego Radia zaprasza miłych słuchaczy do „Klubu wesołej soboty" w dniu 4 littl. o godzinie 17.
W audycji rozrywkowej pod ty as ty taiem przewidziane są miedzy innymi konkursy z nagrodami oraz nowe wydanie „Teatrzyku Satyry Mątwa", który zaprezentuje program: „Koszalińska zadymka". Życzymy dobrego odbioru.
PROGRAM I
na dzień 5 bm. (niedziela)
Wiad.: 6.00, 7.00, 8.00, 9.00, 12.05,
16.00, 20.00, 23.00.
5.33 Muzyka. 6.40 Rozm. rolnicze. 7.30 Kapela Dzierzanowskiego. 8.3« Przekrój muz. tygodnia. 9.05 Fala 56. 9.15 Piosenki żołnierskie. 9.30 Magazyn wojskowy. 10.00 Dla dzieci — montaż słowno-muz. 10.20 Z muzyki polskiej. 10.50 Koncert życzeń. 12.10 Felieton. 12.20 Piosenka miesiąca. 12.50 Kultura pilnie poszukiwana. 13.20 Gra duet fort. 13.30 Muzyka rozr. 14.00 U-twory Fr. Liszta — koncert solistów. 14.30 W Jezioranach. 15 00 Koncert dnia. 16.20 „Niebieskie migdały" — słuch. 17.20 Koncert. 17.50 Muzyka i wiad. sportowe. 18.00 Wyniki Toto-Lotka i gier liczb. 18.05 Popołudnie z muzyką franc. 19.05 Kabarecik reklamowy. 19.20 Gra orkiestra PR. 20.35 Matysiakowie. 21.05 Radiokabaret. 22.05 Utwory Fr. Liszta. 23.11 Rep. z Festiwalu Muzyki Jazzowej.
PROGRAM n
na dzień 5 bm. (niedziela)
Wiad.: 6.30, 7.30, 8.30, 12.05, 17.00, 21.00, 23.50.
0.03 Muzyka. 8.35 Racttoproblemy. MS Kmcęrt.	FHleton
literacki. 9.25 Muzyka rozr. 10.30 Zespół Dziewiątka. 11.00 Koncert dinia. 12.10 Poranek symf. 13.15 Śpiewa „Śląsk". 13.30 Moskwa Z melodią i piosenką słuchaczom polskim. 14.00 „Zimowy dzień" Wł. Reymonta. 14.30 Rozgłośnie harcerska. 15.00 Dla dzieci — „Britt-Mari pisze powieść", słuch. 16.00 Studio M-2. 16.30 Koncert chopinowski. 17.15 Zgaduj-zgadula. 19.00 Rewia piosenek. 19.30 „Ze wspomnień Joachima Rybki" — słuch. 20.05 Orkiestra Fozr. 20.30 Ze świata opery. 21.22 Wiad. sportowe i wyniki Toto-Lotka. 21.25 Melodie rozr. 21.40 Relacje dźwięk, z obrad Zjazdu Związku Literatów Polskich w Krakowie. 22.00 WiacL sportowe. 23.00 Z twórczości wielkicli mistrzów.
KOSZALIN
na dzień 5 bm. (niedziela)'
na falach średnich 188,2 m oraz 202,2 m (Słupsk i Szczecinek)
8.45 „Panowie wolą blondynki" — humoreska Anity Loos — w przekładzie B. Horowskiego. 10.00 Koncert życzeń. 22.20 Lokalne wiadomości sport, i wyniki „Gryfa".
^TELEWIZJA
na dzień 4 bm. (sobota)
9.55 Dla szkół — Bioto^W (dla kl. X). 11.55 Dla szkół — Geografia (kl. VII). 12.25 „Podróż do Biarritz" — film (franc.). 15.30 W świecie dźwięków i tańców (Ryga). 15.50 „Srebrne żniwo" — reportaż film. (polski). 16.05 Dla nauczycieli. 16.20 Lekcja'jęz. ros. 16.35 Program tygodinia. 16.55 Wiadorm 17.00 Dla młodych widzów: „Dla każdego coś miłego". 17.40 Wieczorne rozmowy. 18.00 Sprawozd. z mistrzostw świata w gimnastyce artyst. (Praga). 19.00 Warszawskie rozmaitości. 19.20 Dobranoc. 19.30 Monitor. 20.00 „Pegaz". 20.45 „Przy sobocie po robocie" — program rozr. na Dzień Górnika. 22.05 Dziennik. 22.20 Wiad. sportowe. 22.25 „Podróż do Biarritz" — film (francuski).
na dzień 5 bm. (niedziela)
13.00 Największe widowiska świata" — Cecil de Mille — z cyklu: „W starym kinie". 13.50 „Jedziemy na łów". 14.05 Świat, obyczaje, polityka. 14.30 Bezpośredni reportaż z międzynar. zawodów samochodowych. 15.05 „Prezentujemy zespoły włókniarskie" — program rozrywkowy. 15-55 Dla dzieci: „Ula z Ilb". 16.15 „Przygoda świętego Mikołaja" — film dla dzieci. 16.25 Sprawozdanie z mistrzostw świa.ta w gimmastyce artyst. (z Pragi). 17.30 „Wiślani żeglarze" — reportaż film. 17.45 „Trójka klasowa" — film polski z serii: „Wojna domowa". 18.20 PKF. 18.30 Z cyklu: „Portrety". 19.00 Słownik wyrazów obcych. 19.20 Dobranoc. 19.30 Dziennik. 20.00 „Dior" — film (pokaz mody). 20.10 „Record Aninie" — film (USA,, od lat 14). 21.55 Niedziela siportowa.
„GŁOS KOSZALIŃSKI" — org*an Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjedno czonej Partii Robotniczej. Redaguje Kolegium Redak cyjne — Koszalin, ul. Alfreda Lampego 20. Telefony: Centrala — 20-34, 20-35 (łączy ze wszystkimi działa mi). Redaktor naczelny — 26-93. Dział Partyjno-Spo-łeczny — 44-10. Dział Rolny — 43-53. Dział Ekono-miczno-Morski — 43-53, Dział Kulturalno-Oświato-wy — Dział Mutacyjno-Re porterski — 46-51, 24-95. Dział Łączności z Czytelnikami — 32-30. „Głos Słupski", Słupsk pl. Zwycięstwa 2, I piętro. Telefon — 51-95. Biuro Ogłoszeń RS W „PRASA" Koszalin, ul. Alfreda Lampego 20 tel. 22-91. Wpłaty na prenumeratę (miesięczna — 12.50 zł. kwartalna — 37,50 $ł, roczna — 150 zł) przyjmują u-rzędy pocztowe, listonosze oraz oddziały delegatury „Ruch". Tłoczono KZGraf., Koszalin, ul. Alfreda Lam* peęo 18.	\
* .
aisSfez